All Chapters of วาสนานางร้ายยุค90s: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่ 29|| คืนซ่านใจ“อา...”จั๋วอี้เหิง ถึงกับหลุดเสียงครางซ่านทวงยามที่หลันถิง จูบซุกไซร้ย้อนกลับลงไปจากเรียวปากแกร่งของเขา ริมฝีปากเล็กช่างร้ายกาจกว่าที่เขาคาดไว้มากเพราะหลันถิงไม่เพียงจูบเขา แต่เธอกัดย้ำลงไปตั้งแต่ลำคอแกร่ง ลูกกระเดือก หน้าอกและ...“ซี้ด...”หัวนมเขาเธอก็ไม่เว้น หลันถิงไม่ได้กัดแรง เธอแค่ขบเม้มหยอกเอิน แต่ก็เพราะกัดไม่แรง จั๋วอี้เหิงจึงเสียวซ่านจนสะท้านไปทั้งร่าง เขาเคยทำกับเธอไว้อย่างไรคืนนี้หลันถิงคลายจะ ‘เอาคืน’ เขาอย่างเท่าเทียม เรียวปากร้อนกัดและขบเม้มข้างซ้าย มือเล็กก็ขยี้ข้างขวา พอปากน้อยสลับไปขวามือเธอก็ลูบไล้ลงต่ำ นำหน้าเรียกว่ามือเล็กลูบลงไปถึงไหนริมฝีปากจิ้มลิ้มหวานฉ่ำของหลันถิงก็ตามลงไปจูบถึงนั่น จากหน้าอกลงต่ำถึงหน้าท้อง แวะลูบคลำขยำขยี้ที่กล้ามหน้าท้องเป็นลอนคลื่นทั้งหกลูก แล้วตามด้วยปากร้อน เธอกัดย้ำ จนกายแกร่งสะท้านเฮือก ส่วนมือก็ลูบไล้ลงไปถึงหัวเข็มขัด เธอปลดมันอย่างใจเย็นคลิก!...เสียงปลดหัวเข็มขัดตามมาด้วยเสียงรูดซิปดังยาวตลอดสายเขย่าหัวใจแกร่งจนสะท้านหัวอก“อา...ซี้ด...” จั๋วอี้เหิงเสียวจนกายสะท้านครางเสียงยาว ยามที่มือเล็กลูบไล้ตัวตนของเขาผ

ตอนที่31|| วาสนาถิงถิง“คงต้องเริ่มเล่าตั้งแต่ก่อนพี่จะเกิด ตอนนั้น...”เมื่อยี่สิบแปดปีก่อน จั๋วอี้หาน ว่าที่ผู้นำตระกูลจั๋วรุ่นที่เจ็ด จะขึ้นรับตำแหน่งได้ก็ต่อเมื่อเขาได้แต่งงานกับเจ้าสาวแซ่จ้าวที่คุณนายใหญ่จั๋วรุ่นที่หกจัดหามาให้ ซึ่งแต่เดิมเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ผู้นำตระกูลรุ่นก่อนๆ ก็เป็นแบบนี้ คือแต่งงานด้วยผลประโยชน์ แต่สามรุ่นที่ผ่านมา สะใภ้ใหญ่บ้านจั๋วเป็นคนบ้านจ้าว แต่จั๋วอี้หานเองก็ไม่ได้คิดมาก เพราะถึงจะแซ่จ้าวแต่ก็เป็นจ้าวคนละสายไม่ใช้ญาติสายในพอแต่งงานได้หนึ่งปี ใครจะคิดจั๋วอี้หานกลับไปพบรักกับคุณหนูเว่ยเหยาจี ที่กว่างโจว และเพราะตอนนั้นสกุลจั๋วเองก็อยากขยายกิจการเป็นขนส่งทางเรือ สุดท้ายจั๋วอี้หานก็แต่งงานอีกครั้งกับเหยาจี บุตรสาวคนเดียวของตระกูลเว่ย แต่น่าเสียดายที่เหยาจีเป็นได้แค่เมียรองไม่มีทะเบียนสมรสซึ่งหากเป็นเมื่อก่อนคุณตาของจั๋วอี้เหิงคงไม่ยอมเด็ดขาด แต่เป็นเพราะเขาเองป่วยใกล้ตายกับกิจการก็กำลังจะถูกพี่น้องสายรองฮุบกิจการ สุดท้ายจำใจพึ่งพาอำนาจของจั๋วอี้หาน“พี่...”หลันถิงเห็นแววตาของสามีดูเจ็บปวด หลังเขาพาเธอมาจอดรถที่สวยสาธารณะไม่ได้ขับกลับคฤหาสน์ เมื่อ

ตอนที่ 33 || เธอเจ็บพี่รู้สึกหลังจากรถของจั๋วอี้เหิงและภรรยาเคลื่อนจากไปก็เหลือทิ้งเอาไว้เพียงความเงียบในตรอกและอาเฟยกับอาจ้านกับลูกน้องอีกกลุ่มหนึ่งกับเจ้าพวกอันธพาลที่ไม่กลัวตายบังอาจมาก่อเรื่องในเขตของเหิงไท่กรุป“จับพวกมันไปให้หมด” เสียงของอาเฟยเยือกเย็น สภาพของอันธพาลทั้งห้าตอนนี้แค่พวกเขาลากพวกมันขึ้นรถก็ไม่ยากแล้ว ส่วนอาจ้านนั้นยังไม่หายตกตะลึง“แกเป็นอะไรของแกอาจ้าน” พอลูกน้องลากทรชนทั้งห้าขึ้นรถไปแล้วอาเฟยถึงหันมาเห็นเพื่อนสนิทตนเองที่ยังคงยืนนิ่งราวถูกสาป“ฉันยัง...ทึ่งอยู่” อาจ้านเพิ่งได้สติ บอกตามตรงในชีวิตเกือบสามสิบนี่เป็นครั้งแรกที่เขาขาดสติ“ทึ่งอะไรของแกว่ะอาจ้าน” อาเฟยถามอย่างแปลกใจเพราะเขามาไม่ทันฉากเด็ดเช่นอาจ้าน“แกไม่ทันเห็นฉ็อตเด็ดไง”“ฉ็อตเด็ดอะไรของแกพูดไปเรื่อย”“ก็ฉ็อตเด็ดที่คุณถิงถิงจัดการไอ้พวกสวะนั่นเองไง”“ฮ๊ะ? แกว่าไงนะ ไอ้พวกห้าคนพวกนั้นถูกคุณถิงถิงจัดการ?”“ใช่ พวกมันเจอมือกับเท้าคุณถิงถิงเกือบทั้งหมดฉันมาถึงพวกมันก็หมอบไปหมดแล้ว ใช่ไหมอาหลิว”จบประโยคด้วยการที่อาจ้านหันไปหาลูกน้องเขาที่ติดตามหลันถิงมาแต่แรก “จริงครับพี่เฟย ทั้งหมดผมแค่ช่วยเล็กน้อยที

ตอนที่ 35 || ฉิงหลันกับหนิงเจียวค่ำวันหนึ่งที่คฤหาสน์สกุลจั๋ว ณ กรุงปักกิ่ง…ห้องโถงใหญ่สว่างไสวด้วยแสงจากโคมระย้าคริสตัลที่สะท้อนระยับบนพื้นหินอ่อนมันวับ กลิ่นชาอู่หลงหอมกรุ่นลอยอบอวลตัดกับความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกลางดึก คุณนายจั๋ว จ้าวฉิงหลัน หญิงหม้ายวัยห้าสิบสองปี นั่งพิงพนักโซฟากำมะหยี่สีงาช้างด้วยท่วงท่าสง่างาม ใบหน้ายังดูอ่อนเยาว์แม้ผ่านกาลเวลามาก แต่ใต้ผิวนวลเนียนอ่อนเยาว์นั้นแฝงไว้ด้วยอำนาจและความเย่อหยิ่ง เธอคือสตรีที่ครองอิทธิพลในสกุลจั๋วมานานเกือบสามสิบปีตั้งแต่สามีสิ้นชีพเมื่อหลายปีก่อน ฉิงหลันยิ่งกุมอำนาจไว้แน่น มากเสียกว่าบุตรชายคนโต จั๋วอี้เฟย ด้วยซ้ำด้านข้างของโซฟา หญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปีกำลังนั่งนิ่ง ใบหน้าเคร่งเครียด จ้าวหนิงเจียว หลานสาวคนโปรดบุตรสาวคนที่สามของพี่ชายแท้ ๆ ที่เกิดจากภรรยานอกสมรส หรือเรียกง่ายๆ ก็คือเกิดจากเมียน้อย ซึ่งฉิงหลันรับมาอุปถัมภ์ตั้งแต่หลานสาวคนนี้อายุได้สิบขวบ เธอเติบโตมาท่ามกลางความหรูหรา แต่มักจะได้ทุกอย่างง่ายเกินไป จนเคยชินกับการเอาชนะ ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาหญิงสาวถูกส่งไปเรียนต่อต่างประเทศ เพิ่งกลับมาจากยุโรปไม่กี่เดือน จึงห่างเหินคน

ตอนที่ 37 ||หลันถิงถูกยิง!จั๋วอี้เหิงแน่ใจเดี๋ยวนั้นพวกมันล็อกเป้าหมายแล้ว ไม่ใช่เขาแต่กลับเป็นเมียของเขาอย่างชัดเจน มาเฟียหนุ่มซึ่งผ่านเหตุการณ์ลอบสังหารมาเกินสิบครั้งตาโต เขาดึงปืนพกออกมาจากช่องเก็บลับเล็งเป้าไปยังหนึ่งในสองคันตามสัญชาตญาณ“อาเฟย หยุดรถ!”เขาตะโกนสั่งก้อง ความตึงเครียดถาโถมอัดแน่นปกคลุมทั่วคันรถ ราวกับลมหายใจกลายเป็นไอเย็นจากความเครียดเฉียบพลัน อาเฟยไม่รอช้า เหยียบเบรกอย่างไม่กลัวจะถูกรถคันอื่นชนท้ายเอี๊ยด...ในเวลาเดียวกัน ภายในรถอีกคัน หลันถิงที่นั่งฝั่งข้างคนขับก็เห็นเหตุการณ์นั้นพอดี ภาพมอเตอร์ไซค์สองคันตีคู่ พวกมันสวมหมวกกันน็อกเต็มใบทุกคน คนขับหมอบตัวแนบติดกับตัวถัง ส่วนคนซ้อนท้ายกลับยกปืนพกขึ้นเล็งตรงมาทางรถของเธอ แต่เป้าหมายของปืนกลับเป็นถังซิน!หัวใจหลันถิงกระตุกวูบ ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วมาก ภาพกระบอกปืนเล็งเป้าหมายไปที่ถังซิน ต่อให้คนโง่ยังเข้าใจว่าใครที่พวกมันตั้งใจจะฆ่า ไวกว่าความคิด หลันถิงพลิกร่างตนเองเข้าแทนที่ถังซินทันที“พี่จ้าน ระวัง!!” หลันถิงตะโกนเตือน อาจ้านที่เป็นคนขับสุดเสียง ใช้ร่างตนเองบังวิถีกระสุนให้ถังซินที่หลับสนิทด้วยฤทธิ์ยา ในใจของหญิงม