Lahat ng Kabanata ng My Daughter's Doctor is my Ex Lover: Kabanata 61 - Kabanata 70

Chapter 62 “Ma, nagsisinungaling ka. Walang lamok dito e.” Nanliit ang mata ni Neriah at muling yumakap sa kanya. “Eh bakit meron ka rin sa leeg, Ma?”Natigilan si Naomi. Wala siyang maisagot. Hindi talaga niya kayang ipaliwanag.Sa sandaling iyon, may narinig siyang kaluskos sa labas ng pinto. Tumayo siya at binuksan iyon. Pumasok ang golden retriever, masiglang kumakawag ang buntot.Diretso ito sa kama at tumingin kina Neriah at sa maliit na aso doon.“Hello! Ako si Neriah,” masayang bati ng bata.Mahilig talaga si Neriah sa mga aso. Sa bahay pa lang nila, may dalawa na silang alaga. Marahan niyang hinaplos ang mukha ng golden retriever, at n

Chapter 64Hindi kailangang dumalo ni Naomi sa kasal ng pinsan pero dapat pa rin siyang pumunta kahit sandali dahil hiling ng lola.Kaya nang dumating ang weekend, kumuha siya ng day-off sa trabaho. Plano sana niyang isama si Neriah, pero mahigit isang daang kilometro ang biyahe, kaya pinakiusapan na lang niya si Lola Maria na bantayan muna ito.Bumili siya ng ilang vitamins at gatas para kay Lola bago sumakay ng bus. Dalawang oras at kalahati ang biyahe.Pagdating niya sa Laguna tila bumalik siya sa nakaraan. Dito siya lumaki. Dito niya natutunang maglakad, magbasa, at umiwas sa tsismis ng baryo.Ngayon, habang naglalakad siya sa makitid na daan, napansin niyang maraming matatandang nakaupo sa harap ng mga bahay—mga kilalang mukha noong bata pa siya. Ngunit wala ni isa sa kanila ang nakilala siya.Tinitigan lang siya na para bang estranghera.Nagsimula na namang umalingawngaw ang mga bulungan na pilit niyang kinakalumutan pero bumabalik pa rin sa alaala niya.“’Yan ba ang apo ni Laid

Chapter 66Akala niya panaginip lang iyon. Lasing lang siya.Pero malinaw pa rin sa isip ni Cormac ang nangyari.“Bakit, Cormac?” halos pabulong ngunit mariin ang tono ni Madison.“Ayaw kong maging... Dalawang taon lang ang tanda mo sa’kin. Pwede mo naman akong tingnan bilang babae, hindi ba?”Bago pa siya makasagot, marahas nitong hinila ang zipper sa likod ng suot na asul na knitted dress. Dahan-dahan itong dumulas pababa, lumantad ang makinis na balat.“Madison!” malamig ang boses ni Cormac, halos parang utos.Nanginig ang babae, mabilis na sinuot muli ang damit, nanginginig ang mga kamay. “I’m sorry… I’m sorry,” bulong niya, bago tumakbo palabas ng silid, tinatakpan ang mukha sa hiya.Tahimik na napaupo si Cormac, sumandal sa headboard. Humugot ng malalim na buntong-hininga. Kinuha niya ang sigarilyo at sinindihan iyon.Gusto niya sanang ayusin ang sarili. Pero kahit saan siya magpunta, iisa pa rin ang laman ng kaniyang isipan..Lumapit siya sa bintana. Hinangin ang kurtinang kul

Chapter 68Biglang nanlaki ang mga mata ni Georgia at tinitigan si Cormac na parang nakakita ng alien. Kailan pa naging ganito ka-gentle si Cormac? Sino ang sumapi sa kanya? Napatingin siya habang hawak ni Cormac ang kamay ng bata, at magkasama silang naglakad papunta sa counter para bumili ng inumin.“Mommy,” tawag ni Yuan.Nakayuko ito habang humihigop ng sabaw at nagbulong sa sarili, “Si Mommy at si Uncle, pareho silang weird ngayon…”Pagkatapos ng tawag, bumalik si Naomi sa tindahan.Nakita siya ni Georgia at napansin ang bahagyang pagkakunot ng kanyang noo.“May nangyari ba?” tanong ni Georgia, may halong pag-aalala.Mahina ang tinig ni Naomi. “Wala naman, nakatanggap lang ako ng harassment text nung nakaraan.”Alam niyang hindi sila ganoon kakilala ni Georgia . Maalalahanin man at palakaibigan ito, ayaw pa ring mawala ni Naomi ang kanyang sense of boundaries.Napakunot ang noo ni Georgia. “Hay naku, mga lalaki talaga ngayon. Puro kalokohan ang nasa isip. Ingatan mo sarili mo pa

Chapter 70“Gusto ba ni Neriah si Tito Erick Thomas?”Kumindat ang bata. “Gusto ko rin siya.”Marami na siyang beses na nakita ito dahil siya ang madalas mag-ayos ng tumatagas nilang tubo sa tubig.Akala ni Naomi ay maririnig niya mula sa bata ang diretsong sagot. Kasi nga, sa edad ni Neriah, simple pa ang mga iniisip—walang halong komplikadong damdamin tulad ng sa matatanda.Pero hindi niya inasahan iyon.Napansin niyang parang nag-isip at nag-alinlangan pa ang bata.“Gusto ko si Tito Erick, pero mas gusto ko si Doc Pogi.”Nanlaki ang mga mata ni Naomi sa gulat.Nagpatuloy si Neriah, “Mama, puwede bang si Yuan at si Doc Pogi ang sumama sa birthday ko?”Isang linggo na lang at kaarawan na ni Neriah.Hinaplos ni Naomi ang buhok ng anak at mahinahong sabi, “Neriah, Sabado iyon at kailangan nating umuwi para dalawin si lola.”“Ah.” Medyo nadismaya ang bata.Pero agad din siyang ngumiti at yumakap kay Naomi. “Eh ‘di mas maganda, Mama! Makikita ko si lola. Ang dami kong gustong ikuwento sa