All Chapters of Bad CEO หนี้รักท่านประธาน: Chapter 41 - Chapter 47

“ใส่ร้ายเหรอ ผมว่าคุณมากกว่านะแพง ที่กำลังใส่ร้ายผม ว่าเป็นพ่อของลูกคุณ ทั้งที่จริงผู้ชายในรูปนี่ต่างหาก ที่เป็น ไม่ใช่ผม”ดาราสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่เขาปะติดปะต่อเรื่องราวความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ชายคนนั้นและเขาได้อย่างรวดเร็ว แต่เรื่องอะไรที่เธอจะต้องยอมรับความผิดด้วย“ไม่จริง ถ้าคุณไม่มีจิตสำนึกจะรับผิดชอบเด็กที่เกิดจากความมักมากของคุณ คุณก็บอกแพงมาตรงๆ ดีกว่า อย่ามาใส่ร้ายแพงว่ามีคนอื่นและท้องกับคนอื่นโดยอาศัยหลักฐานแค่รูปบ้าๆ แค่นี้ มันทุเรศ นี่มันก็เป็นรูปจากการทำงานของแพงทั้งนั้น”“คุณเก่งนะแพง ตีหน้าซื่อ โกหกเป็นไฟ เรื่องที่คุณท้องกับผู้ชายคนอื่นแล้วจ้องจะจับผมเป็นสามีคุณ ผมไม่สนใจหรอกนะ หลักฐานทุกอย่างมันอยู่ในเลือดของเด็กคนนั้นอยู่แล้ว และผมบอกไว้เลยว่าถ้าคุณกล้าทำให้ผมเสียหายด้วยเรื่องไม่จริงแม้แต่นิดเดียว ผมฟ้องคุณหมดตัวแน่”“คุณเอก ทำไมคุณใจร้ายกับแพงแบบนี้ คุณหลงอีเด็กนี่จนไม่ลืมหูลืมตา ทำได้แม้กระทั่งทิ้งลูกทิ้งเมียไปอยู่กับผู้หญิงขายตัว”“หยุดดูถูกดาวซะเสีย ก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคนอย่างคุณ”“ทำไม คนอย่างแพงมันทำไม มันปรนเปรอคุณไม่ถึงใจเหมือนอีเด็กนี่ใช่ไหม คุณถ

รัฐภูมิได้สติทันใด เขาโหย่งตัวขึ้นมามองจุดเชื่อมต่อระหว่างเขากับผู้หญิงที่เขาเรียกว่าเพื่อน ก็พบว่ามันมีเลือดสดๆ ไหลซึมออกมาเล็กน้อย“หยาด..ฉัน..”กว่าจะรู้ตัว เขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ในตอนนี้ เขาทำลายความบริสุทธิ์ของเพื่อนรักด้วยน้ำมือของตัวเองอย่างไร้สติและงี่เง่าที่สุดเขากวาดตามองเพื่อนรักที่นอนน้ำตาอาบแก้ม ใบหน้าเหยเก ส่ายไปมาราวกับทุกข์ทรมาน เรือนร่างบอบบางขาวโพลนสั่นสะท้าน หน้าอกอวบอิ่มใหญ่โตเกินตัวมีปลายยอดเล็กๆ สีชมพูสด เอวบางคอดกิ่วไร้ไขมันส่วนเกิน ดอกไม้สาวสีชมพูอ่อนแลดูบอบบางน่ารักที่กำลังอ้าปากกลืนท่อนเนื้อใหญ่ยาวของเขาอย่างน่าสงสารในเมื่อไม่สามารถถอยหลังกลับมาอยู่จุดเดิมได้ จึงจำต้องเดินหน้าต่อ เขาค่อยๆ บดหมุนวนสะโพกเนิบนาบให้เธอได้ปรับตัว ก่อนจะชักท่อนเนื้อออกมาจนเกือบหลุด ก็เห็นว่าส่วนปลายของเขานั้นมีเสือดสดๆ ของเธอติดอยู่เขาลดตัวลงกอดเธอเอาไว้ แล้วขยับชักสาวสะโพกเชื่องช้า ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นเมื่อเธอไม่มีอาการประท้วงหรือต่อต้านอีกต่อไปแล้วแม้จะเป็นครั้งแรกของเธอ แต่ไม่ใช่ครั้งแรกของเขา จึงรู้ดีว่าจะทำให้เธอมีความสุขขึ้นสู่จุดสูงสุดได้อย่างไร ไม่นาน คนทั้งคู่ก็กอดรัดก

ท่านประธานหนุ่มประคองคนตัวบางกลับเข้ามาถึงรังรักในตอนดึก หลังจากวันนี้พาเธอไปดินเนอร์ที่โรงแรมหกดาวเพื่อกระชับความสัมพันธ์ เขาชวนเธอนอนเปลี่ยนบรรยากาศที่โรงแรมนั้น แต่เธอกลับปฏิเสธ เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว“ไหวไหม ไปหาหมอดีกว่าไหม ฉันพาไป”“ไหวค่ะ ดาวไม่เป็นอะไร แค่วันนี้ดาวเครียดมาก เลยไม่ค่อยสบาย”“ต่อไปนี้ไม่มีเรื่องเครียดแล้วนะ ดูแลตัวเองให้ดีๆ กินข้าวให้เยอะขึ้น รู้ไหม”“ทราบแล้วค่ะ ท่านประธาน”“ไปอาบน้ำกันดีกว่า ไว้คราวหน้าฉันค่อยหาเวลาพาเธอไปเที่ยวนะ”“ค่ะ”เขาอุ้มเธอเข้าไปอาบน้ำพร้อมกันในอ่างอาบน้ำใบใหญ่ ไม่ได้รังแกเธอเพราะเห็นว่าเธอไม่ค่อยสบาย วันนี้จึงจะจับเธอกินแค่บนเตียงตอนก่อนนอนเพียงครั้งเดียวเท่านั้น“พ่อให้ชัยเอามาให้”เธอเปิดซองเอกสารสีน้ำตาลออกดูก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อบ้านที่เธอโอนไปเป็นชื่อคนอื่นแล้วเมื่อเกือบสามเดือนก่อน ถูกโอนคืนมาเป็นชื่อของเธอตั้งแต่วันรุ่งขึ้นหลังจากมีการซื้อขายเกิดขึ้นแล้ว“บ้านของดาวนี่คะ ทำไม..”“พ่อโอนคืนให้ดาว ก็บอกแล้วไงว่าพ่อกับน้าช่อทำเพราะอยากกดดันให้ฉันรีบหาลูกสะใภ้ให้ท่านเท่านั้น พ่อเพิ่งส่งข้อความยาวเหยียดมาสารภาพ ว่าพ่อให้ป้าอัมมา

ในอ่างอาบน้ำไม้โอ๊คใบใหญ่ที่ตั้งไว้นอกชานของระเบียงห้องพัก หนุ่มสาวนั่งอิงแอบกันอยู่ภายใต้น้ำอุ่นที่มีฟองสบู่สีขาวฟูฟ่อง ชมบรรยากาศของธรรมชาติยามเช้าวิวหลักล้านคนตัวบางทิ้งแผ่นหลังพิงอกแกร่งในขณะที่มือใหญ่ร้อนผ่าวนวดคลึงไปทั่วเรือนร่างของเธอ“อือ ทำอะไรคะ”“พี่นวดให้ดาวไง เมื่อยไม่ใช่เหรอ”เธอบ่นปวดเมื่อยเพราะเขาใช้แรงงานเธอมากเกินพอดี ท่วงท่าพิสดารต่างๆ ถูกขุดขึ้นมาใช้ทั้งคืนจนคนที่แทบไม่ได้นอนเริ่มร้องประท้วงแถมเช้านี้เขายังปลุกเธอตั้งแต่ไก่โห่ ให้ตื่นมาชมพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าด้วยกันในอางอาบน้ำที่มีเพียงผ้าม่านสีขาวผืนบางปิดบังให้พ้นจากสายตาของผู้เข้าพักในบ้านหลังอื่น“ถ้าวันนี้พี่ให้ดาวนอนพักแบบปกติ ไม่จับดาวทำท่าประหลาดๆ ดาวก็ไม่ปวดเมื่อยแบบนี้หรอกค่ะ”“หึหึ ท่าประหลาดที่ไหนกันครับ ใครๆ เขาก็ทำกัน ออกจะเสียว หรือดาวไม่เสียวครับ”“ไม่บอกค่ะ”ความน่ารักของเธอทำเอาเขาอดใจไม่ไหว หอมแก้มนวลฟอดใหญ่ แล้วซุกไซ้ซอกคอหอมๆ ของเธออีกแล้ว“พี่เอก พอเถอะค่ะ พี่จะไม่ให้ดาวเห็นเดือนเห็นตะวันบ้างเลยหรือไงคะ”“ไม่เห็นที่ไหนกัน ดาวก็พูดเกินไป เมื่อคืนพี่ก็เปิดประตูระเบียงเอาไว้ ดาวก็มองเห็นพระจั