All Chapters of อุ้มรักสามีครึ่งคืน: Chapter 11 - Chapter 20

“จะบ้าเหรออมร เธอจะให้พี่ขอร้องให้ยายเอยไปเป็นเมียน้อยคุณประกิจเนี่ยนะ คิดได้ยังไงหึ!” คุณพรรณีย์พูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด เมื่อฟังน้องชายพูดจบ คุณอมรมาหาที่บ้านบอกว่ามีเรื่องจะปรึกษา นางก็นึกว่าเป็นเรื่องของอัคนี แต่ที่ไหนได้กลับเป็นเรื่องที่นางคาดไม่ถึงและไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง คุณอมรจะให้อรอมลไปเป็นเมียน้อยนักการเมือง มันใช้ได้ที่ไหนพ่อดีๆที่ไหนเขาทำกัน“มันเป็นทางออกเดียวของเรานะครับ” คุณอมรยังไม่ยอมแพ้“แล้วคุณอัคนีไม่สนใจยายเอยเลยเหรอ”“อย่าพูดถึงคนแบบนั้นเลยครับ นึกแล้วก็โมโห เสียแรงที่ไว้ใจ” เมื่อได้ยินชื่ออัคนีคุณอมรก็โมโหขึ้นมาอีก“เรื่องนี้พี่ก็เตือนเธอแล้วนะ แล้วเป็นไงล่ะรู้หน้าไม่รู้ใจ สุดท้ายมันก็มาเพื่อกอบโกยผลประโยชน์จากเรา”“ขอโทษครับพี่”“มันไม่ใช่เวลามาโทษกันหรอก ไหนเธอเคยบอกว่านายอัคนีชอบยายอายไง ไม่ลองคุยกับเขาดูล่ะ”“พี่ยังจะไปนับญาติกับมันอีกหรือ ยายเอยเป็นทางออกที่ดีที่สุด ผมรู้ว่าพี่เลี้ยงมาพี่ก็รัก แต่ตอนนี้เรากำลังลำบากนะพี่”“เรื่องนั้นพี่เข้าใจ แต่พี่สงสารยายเอย เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณพิมพ์แขบอกว่าท่านประมุขพอใจยายเอยมาก อยากได้เป็นสะใภ้ ยังไงรอดูทางคุณพิ

อรอมลขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน ตากลมโตมองรถเก๋งคันใหญ่ที่จอดอยู่ในโรงรถ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ภาวนาขอให้ในบ้านมีแค่พ่อกับป้าแค่สองคน“หวังว่ายายแม่มดกับลูกมดจะไม่ตามมาด้วยนะ” แม่มดกับลูกมดที่หญิงสาวพูดถึง คือคุณกัญญารัตน์กับอรอุมานั่นเอง ส่งของที่ซื้อมาให้คนรับใช้ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน เมื่อเด็กแจ้งให้ทราบว่าคุณอมรมารอเธออยู่นานแล้ว หัวใจดวงน้อยกระตุก ลองถ้าพ่อมารอเธอแบบนี้ คงมีเรื่องมาให้เธออีกแน่ นึกถึงสมัยตอนเธอเป็นเด็ก พ่อมักจะไม่มีเวลาให้เธอ แต่ถ้าเป็นเรื่องของคุณกัญญารัตน์กับอรอุมา พ่อจะมีเวลาอยู่รอเพื่อทำโทษเธอได้เป็นวันๆ“มานั่งนี่สิเอย พ่อเขามารอนานแล้ว” คุณพรรณีย์ชิงพูดก่อนเพื่อให้เธอเกร็งใจ จะได้ไม่แสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสมกับคุณอมร“สวัสดีค่ะพ่อ พ่อมีธุระอะไรกับเอยเหรอคะ” ถามอย่างเป็นทางการ เพราะเธอกับพ่อไม่ค่อยมีเรื่องคุยกันสักเท่าไหร่“พ่อเขาจะมาคุยเรื่อง...” คำพูดของคุณพรรณีย์ค้างไว้แค่นั้นเมื่ออรอมลขัดขึ้น“ถ้าจะมาคุยเรื่องเมื่อคืนเอยไม่คุยนะคะ”“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกเอย พ่อคุยกับคุณอัคนีแล้ว เขาก็พูดเหมือนกับเอยมันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน”“ค่ะ แล้วพ่อมีอะไรกับเอยค

อรอมลกอดตัวเอง เมื่อแอร์หน้ารถมากระทบผิวที่เปียกชื้น ร่างบางสั่นไปทั้งตัว ตากลมโตเลื่อนลอยหันมามองซีกหน้าคมคาย มองศีรษะที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝนของเขา หยดน้ำเล็กๆที่ไหลจากเส้นผมลงมากระทบบ่า ช่วยดึงสติของเธอให้กลับคืนมา“คุณ! คุณอัคนี!” เรียกชื่ออัคนีสุดเสียง ตากลมโตมองหน้าเขา ก่อนจะหันไปมองรอบๆอย่างตื่นกลัว อัคนีเองก็อดสงสัยกับท่าทางของเธอไม่ได้ ตั้งแต่นั่งรถมาด้วยกันเธอก็เอาแต่เหม่อลอยเหมือนคนไม่มีสติ พอรู้สึกตัวก็จะลุกขึ้นมาอาละวาดซะงั้น อรอมลสูดลมหายใจเข้าปอดข่มกลั้นความหนาว ก่อนจะหันมาเล่นงานเขา “จอดรถ คุณจะพาฉันไปไหน!” อัคนีไม่ตอบคำถาม สายตาชายหนุ่มยังคงจับจ้องอยู่บนท้องถนน เพราะต้องใช้สมาธิขับรถ“จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันบอกให้จอด! ไม่ได้ยินหรือไง” ไม่พูดเปล่าร่างบางยังเอื้อมมือไปแย่งพวงมาลัยรถจากเขา อัคนีตกใจกับการกระทำของเธอ จนเผลอตวาดลั่นรถ“อยากตายหรือไงฮะ!” มือข้างหนึ่งประคองพวงมาลัยรถ และใช้อีกข้างกันเธอเอาไว้ เมื่ออรอมลยังยื้อแย่งพวงมาลัยรถจากเขาไม่หยุด“จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันบอกให้จอด!” ความเกลียดชังที่มีต่อเขา เมื่อบวกกับความเสียใจของเธอ ก็ทำให้อรอมลลืมสติไปจนหมดสิ้น ยังไงเธอก็มี

อัคนีคุกเข่าลงตรงหน้าคนที่ปากดีท้าทายเขา เขาขับรถวนเวียนแถวหน้าบ้านเธอเพราะอยากช่วยแก้ไขปัญหานี้ แต่สิ่งที่เธอตอบแทนเขาคืออะไร ด่าเขาสารพัดและที่ทำให้เขาโมโหที่สุดก็คือ เธอยอมให้คนพวกนั้นมาบงการชีวิตได้ยังไง“ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งนะอรอมล ขอร้องผม บอกให้ผมช่วยคุณ” อัคนียังไม่ยอมแพ้ ถึงแม้เขาจะอยากช่วย แต่เมื่อเห็นท่าทางอวดดีที่เธอแสดงออกมา ก็ทำให้เขาอยากเพิ่มเงื่อนไข“ฉันก็จะบอกกับคุณอีกครั้งนะคะ ว่าฉันจะไม่มีวันขอร้องคุณ ทีนี้จะปล่อยฉันได้หรือยัง!” อรอมลยังคงไม่ยอมแพ้ เธอไม่ต้องการความช่วยเหลืออะไรจากเขาทั้งนั้น ให้เธอไปเป็นเมียน้อยท่านประกิจยังดีกว่ายอมให้ผู้ชายคนนี้มาบังคับกดขี่ ถึงแม้จะเกลียดคำว่าเมียน้อยที่สุด แต่เมื่อมาถึงทางตันเธอก็ต้องเลือก ถึงแม้มันจะไร้ศักดิ์ศรีก็ตาม“ไม่พูดใช่ไหม ไม่ขอร้องผมใช่ไหม ได้! งั้นก็มาดูกันว่าผมจะง้างปากคุณได้ไหม”“จะทำอะไร!” ร่างบางขยับหนีแต่ก็ช้าไปกว่าชายหนุ่ม แขนแกร่งช้อนเธอขึ้นมาจากพื้น แล้วโยนลงบนเตียงกว้างอย่างแรง ถึงแม้จะเจ็บจนจุกแต่ก็พยายามหนี เมื่อร่างสูงก้าวตามขึ้นมาบนเตียง“จะทำอะไร! อย่านะ!” ร่างบางถอยร่นไปจนชิดหัวเตียง อัคนีมองคนที่ลน

อัคนีเดินกลับขึ้นมาชั้นบน หลังจากลงไปสั่งให้แม่บ้านเตรียมอาหารให้เธอ ชายหนุ่มหูชาเมื่อถูกป้าลออตำหนิหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องของอรอมล การกระทำของเธอเมื่อเย็นทำให้เขาถูกมองในแง่ลบ ป้าละออ กล่าวหาว่าเขาฉุดคร่าเธอมา อัคนีอยากจะหัวเราะกับคำพูดของคนดูแลบ้าน แต่ก็ขำไม่ออกเพราะการกระทำของเขาก็ไม่ต่างอะไรกับไอ้โรคจิต ที่อุ้มเธอยัดใส่รถ แถมยังเกือบขืนใจเธออีกด้วย เมื่อคิดมาถึงตรงนี้หัวใจชายหนุ่มก็เต้นคร่อมจังหวะ ตั้งแต่ที่สบตากับเธอที่งานเลี้ยง หัวใจของเขาก็ดื้อขึ้นทุกวัน มันเอาแต่คิดถึงเธอจนไม่เป็นอันทำอะไร เดือดร้อนไปถึงเลขาคนสนิท ต้องจัดหาน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆที่มันติดอยู่ที่จมูกมาให้เขาทดลอง แต่ไม่ว่าจะกลิ่นไหนก็ไม่หอมชื่นใจเท่ากลิ่นที่อยู่บนผิวเนื้อของเธอร่างสูงเดินมาหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำ เขาลงไปข้างล่างตั้งนานอรอมลยังอาบน้ำไม่เสร็จอีกเหรอ หรือเธอจะกลัวเขาจนไม่กล้าออกมา เมื่อกี้เขาก็หยอกเธอแรงไปหน่อย ชายหนุ่มยิ้มเมื่อนึกถึงคนที่อยู่ข้างใน คิดหรือว่าจะหนีเขาพ้น ต่อให้เธอไม่ยอมออกมาจริงๆ เขาก็มีกุญแจไขเข้าไปลากเธอออกมา อรอมลลืมไปหรือเปล่าว่านี่คือบ้านของเขา มือแกร่งหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่ออกมาจาก