All Chapters of อุ้มรักสามีครึ่งคืน: Chapter 31 - Chapter 40

"สวัสดีค่ะ เอยเพิ่งหลับไปสักครู่นี่เองค่ะ" เมื่อเห็นอัคนีเดินเข้ามาในห้อง ริสาก็ทักทายเขา ทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง เพราะอยากให้อัคนีอยู่กับอรอมลตามลำพัง แต่ถูกอัคนีเรียกเอาไว้แล้วชวนคุย "วันนี้เป็นไงบ้าง" "แผลดีขึ้นมากแล้วค่ะ พรุ่งนี้คงกลับบ้านได้ ฉันคุยเรื่องนั้นกับเอยแล้วนะคะ คิดว่าเอยคงตกลง" "ทำดีมาก ผมจะให้รางวัลคุณ" "ไม่ต้อง แค่คุณจริงใจกับเอยก็พอ" "เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว" "ฉันไปกินกาแฟนะคะ เวลางานหมอคิมคงไม่เข้ามาฝากเอยด้วยนะ" พูดจบริสาก็เดินออกไป เมื่อมั่นใจว่าอัคนีไม่ทำร้ายอรอมลอย่างแน่นอนร่างสูงเดินมาที่เตียง ตาคมเข้มมองหน้าคนหลับก่อนจะก้มลงไปหา แล้วจูบหน้าผากเธอเบาๆด้วยความคิดถึง ความร้อนจากลมหายใจทำให้คนหลับรู้สึกตัว ตากลมโตกะพริบถี่ๆ เมื่อเห็นใบหน้าของชายหนุ่มอยู่ห่างจากหน้าเธอไม่ถึงคืบ "คุณ..." เอ่ยออกมาเสียงเบาเพราะยังงงกับการ กระทำของเขา แทนที่อัคนีจะถอยหนีแต่เขากลับกดจูบลงมาอีกครั้งและครั้งนี้เป้าหมายของเขาคือริมฝีปากสีซีดนั่น "อย่าค่ะ" มือบางยกขึ้นปิดปากเขาเอาไว้ แต่กลับถูกมือห

"ปล่อย! ฉันเดินเองได้" อรอมลแกะมือเขาออก เมื่อรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่มองมาที่เขาและเธอ อัคนียังเฉยไม่สนใจกับอาการขัดขืนเล็กๆน้อยๆนั่น ชายหนุ่มพาหญิงสาวลงมาที่ลานจอดรถ แล้วเปิดประตูรถให้เธอ จังหวะที่อรอมลกำลังจะก้าวขึ้นรถ ก็มีเสียงของใครคนหนึ่งเรียกเธอเอาไว้ ร่างบางชาไปทั้งตัว เธอจำได้ว่ามันคือเสียงของคิมหันต์ "เอย...เอยใช่ไหม" ไม่พูดเปล่าหมอหนุ่มยังเดินมาที่รถ อรอมลนั่งเกร็งเพราะยังไม่พร้อมเผชิญหน้ากับเขา อัคนีมองหน้าคนที่เดินมาทางนี้ แล้วกดไหล่ของอรอมลให้รีบเข้าไปในรถเพราะไม่ต้องการให้คิมหันต์มาวุ่นวายกับคนของเขา "ถ้าคุณเปิดประตูลงมา ผมจะถือว่าคุณผิดสัญญา" อัคนีขู่ก่อนจะปิดประตูรถให้เธอ "คุณอัคคะ!" เรียกชื่อเขาก่อนที่ประตูจะปิด เพราะอยากลงไปอธิบายเรื่องนี้ให้คิมหันต์เข้าใจ แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว เมื่ออัคนีปิดประตูใส่หน้าเธอ มือบางจับประตูรถแต่ก็ไม่กล้าเปิดลงไป "หยุดนะจะทำอะไร จะพาเอยไปไหน" คิมหันต์เดินมาขวางเอาไว้ เมื่ออัคนีเดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ อรอมลมองการกระทำของคนทั้งสอง ด้วยหัวใจที่เจ็บร้าว "ถอยไป!" เสียงห้าวคำรามลั่น เมื่อ

อัคนีพารถเข้ามาจอดที่หน้าสำนักงานเขต อรอมลยังนั่งร้องไห้มาตลอดทาง สิ่งที่เกิดขึ้นมันเลวร้ายที่สุด เกินกว่าที่เธอจะรับไหว อัคนีร้ายกาจและเย็นชาเกินไปแล้ว เขายังมีหัวใจอยู่ไหม “ลงมา” เสียงเรียกของชายหนุ่ม ปลุกหญิงสาวให้ออกจากภวังค์ความคิด ตากลมโตมองหน้าเขา ก่อนจะมองเลยไปยังสำนักงานเขตที่อยู่ด้านหลังเขา “มาที่นี่ทำไม” ถามพร้อมกับปาดน้ำตาออกจากแก้มมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ “อยากจดทะเบียนสมรสไม่ใช่เหรอ” อัคนีถามพร้อมกับมองหน้าเธอ คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวยิ้มเย้ยหยันให้ตัวเอง แบบนี้เขาเรียกว่าตบหัวแล้วลูบหลังใช่ไหม ก่อนหน้านี้เขาปฏิเสธเธอไปแล้ว และเธอก็ไม่ต้องการมันอีก เธอไม่อยากเอาชนะใครอีกแล้ว “ไม่จำเป็น ฉันไม่อยากจด จะเอาฉันไปไว้ที่ไหนก็เชิญ”ตาแดงก่ำมองหน้าชายหนุ่ม ก่อนจะหลับตาลงเมื่อน้ำตามันพากันไหลลงมาอีกครั้ง เมื่อเห็นสายตาของเขา “อย่าเรื่องมาก ลงมา!” “ฉันไม่ลง!” “ถ้าคุณไม่ลงมา ผมจะลากคุณเข้าไป ดูสิว่าคุณกับผมใครมันจะแน่กว่ากัน” “คุณอัคนี!” “ผมจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าคุณยังไม่ลงมา ผมจ

'บริการฝากหมายเลขโทรกลับ' "โธ่โว้ย! " ไม่ต้องรอฟังให้จบประโยค มือถือเครื่องหรูก็ถูกปาไปที่เบาะผู้โดยสารอย่างแรง เมื่อคิมหันต์โทรหาอรอมลไม่ได้ หลังจากขับรถตระเวนหาเธอในที่ต่างๆ ที่คิดว่าอัคนีจะพาเธอไปส่ง แต่เมื่อไม่พบแม้แต่เงาคิมหันต์ก็ยิ่งร้อนใจ อัคนีพาอรอมลไปไหน แล้วทำไมเธอต้องปิดมือถือ คำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวซ้ำๆ "อยู่ที่ไหนนะเอย ผมเป็นห่วงคุณมากนะ" พูดกับตัวเอง เมื่ออยู่ๆ ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย หน้าฝนก็แบบนี้นึกจะตกตอนไหนก็ตก หมอหนุ่มกวาดตามองข้างทางเพื่อหาที่หลบฝน สุดท้ายก็ไม่พ้นร้านเหล้าเมื่อรู้สึกอยากดื่มขึ้นมา รถเก๋งขนาดกลางหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าสถานที่แห่งนั้น เข้าไปหาโต๊ะนั่งที่เหมาะกับตัวเอง เขาเป็นหมอรู้ว่าเหล้าไม่ดีต่อสุขภาพ และไม่ใช่ทางออกของปัญหา แต่ถ้าดื่มแล้วทำให้ลืมความเจ็บปวดได้ชั่วขณะ มันก็ดีไม่ใช่หรือ หมอหนุ่มสั่งเครื่องดื่มที่ต้องการ ก่อนจะนั่งปล่อยอารมณ์ไปตามเสียงเพลง หลายครั้งที่มีสาวๆผ่านมาทักทายและขอนั่งด้วย แต่คิมหันต์ก็ปฏิเสธอย่างสุภาพ เพราะในหัวใจของเขามีแค่อรอมลคนเดียวเท่านั้น ครื้นๆๆฝนที่เทกระหน่ำลงมา ช่วยล้างน้

เสียงเพลงเปลี่ยนจังหวะเร็วขึ้น เมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงครึ่งคืน ไม่ได้ทำให้คิมหันต์รู้สึกสนุกไปกับมันเลยสักนิด หมอหนุ่มยังคงจมจ่อมอยู่กับความคิดเดิมๆ อรอมลอยู่ที่ไหนแล้วคืนนี้เธอจะนอนกับใคร คำถามซ้ำๆวนเวียนอยู่ในหัว ในที่สุดก็ต้องอาศัยเหล้าแก้ปัญหา เพราะตอนนี้เหล้าคือเพื่อนที่ดีที่สุด มือที่กำลังกระดกเหล้าลงคอหยุดชะงัก เมื่อนึกอะไรได้บางอย่าง ป่านนี้ริสาจะเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากเขาขับรถตามอัคนีออกมาก็ลืมริสาไปเลย มือแกร่งล้วงลงกระเป๋ากางเกงควานหามือถือ ริสาเป็นคนนอนดึก คืนนี้เขาคงแวะไปนอนที่ร้านโทรบอกให้เธอรู้สักนิดก็ดีเหมือนกัน 'บริการฝากหมายเลขโทรกลับ'กดวางเมื่อปลายสายปิดเครื่อง นี่เป็นครั้งแรกในรอบปีที่ริสาปิดมือถือ หรือว่าแบตจะหมดแต่ก็ไม่น่าจะใช่ ความรู้สึกบางอย่างลอยเข้ามาในหัว หรือว่าเธอจะโกรธเขา การกระทำของเธอวันนี้มันมีหลายอย่างที่ยังติดอยู่ในหัวใจ เธอยอมตายแทนเขาอย่างนั้นหรือ แก้วเหล้าในมือถูกวางลงเมื่อคิมหันต์อยากกลับไปหาริสาให้เร็วที่สุด ถึงแม้จะมีอาการมึนเมาแต่เขาก็ต้องไป จังหวะเดินผ่านโต๊ะที่อยู่ติดกับทางเดิน ที่มีคนมุงแน่นขนัดและพากันโห่