All Chapters of โซ่เสน่หาชีคทมิฬ: Chapter 61 - Chapter 70

Chapter 61“ค่ะ จำได้ค่ะ” จรรยาทึ่งในความฉลาดของสุจิตรามาก หากเป็นตนคงคิดไม่ได้เช่นนี้“ผมคิดถึงพ่อกับแม่” อานัสเอ่ยขึ้น น้ำตาคลอ “น้าสัญญานะครับว่า จะพาอานัสกับอานีสกลับไปหาพ่อกับแม่ แต่อย่างที่บอกไป อานัสกับอานีสต้องเชื่อฟังน้านะครับ” สุจิตราให้คำมั่นกับเด็กชายทั้งสอง “ครับ” ขณะนั้นประตูห้องถูกเปิดออก ร่างชายอาหรับสามคนเดินเข้ามาในห้อง สุจิตรากระชับอ้อมแขนร่างสองแฝดแน่นขึ้น ส่วนจรรยาเกาะแขนสุจิตราไว้มั่น ดวงตาตื่นตระหนกเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามา “หน้าตาสวยทั้งคู่” คาซัค ชายหน้าเหี้ยมหนึ่งในสามชายพูดขึ้น “มึงอย่าคิดชั่วๆ งานยังไม่เสร็จ นายไม่ให้แตะต้องใครทั้งนั้น” ยอบีเตือนเพื่อนอย่างรู้นิสัย “เออกูรู้แล้ว รอให้งานเสร็จก่อนเถอะ จะฟัดให้จมเตียงเลย” คาซัคมองสุจิตราตาพราว คนถูกมองรู้สึกขยะแขยงอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็มั่นใจในความปลอดภัยของตนกับอีกสามชีวิตว่า ณ ขณะนี้จะไม่ได้รับอันตราย “ฉันขอเข้าห้องน้ำได้ไหม ปวดท้องเบามาตั้งนานแล้ว” สุจิตราเริ่มแผน “แล้วก็ขอของกินให้เด็กๆ กับฉันสองคนด้วย ถ้าเกิดพวกฉันเป็นลมล้มชักเพราะความห

Chapter 63 “ฉันมาคิดๆ ดูแล้ว สมบัติของมันฉันไม่อยากได้ เพราะเท่าที่มีก็มากพอแล้ว แต่สิ่งที่ฉันหาไม่ได้คือ ความเจ็บปวดของมัน ฉันอยากเห็นมันทรมานทั้งกายและใจก่อนตาย ให้มันซึมซับความเจ็บปวดที่แผ่ไปทุกอนูความรู้สึก ฉันอยากเห็นภาพนั้นที่สุด เปรียบเสมือนรางวัลแห่งการรอคอยหกปีเต็ม” นัยน์ตาคนพูดฉายให้เห็นความโกรธแค้นที่ยากจะดับได้ “ฉันจะฆ่าลูกของมันต่อหน้ามัน ให้มันทรมานใจเล่นๆ จากนั้นค่อยทรมานและฆ่ามัน ให้มันตายตามลูกไป”รุสสันไม่ได้ตกใจกับเรื่องที่รอยฮานคิดทำ เขาเจอเรื่องเหี้ยมโหดป่าเถื่อนมามาก เรื่องที่ได้ยินน้อยนิดหากเทียบกับเรื่องที่ตนเคยประสบมา“ผมจะจัดเตรียมอุปกรณ์ทรมานให้นะครับ”“ขอบใจ” รอยฮานวางใจรุสสันเรื่องนี้“คุณรอยฮานครับ ถ้าคุณรอยฮานไม่ต้องการทำร้ายผู้หญิง ผมขอนะครับ” คาซัคที่หมายตาสุจิตราไว้ รีบขอเจ้านาย“อย่าให้ช้ำล่ะกัน ฉันจะเอาไปขายต่อ แต่ต้องหลังจากเสร็จงานนะ” รอยฮานไม่สนใจสองสาวสักเท่าไหร่ เพราะสองคนนี้คือผลพลอยได้ เขาจะนำไปขายในซ่อง ขายได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น“ขอบคุณครับ” คาซัครอได้เสมอ หากได้ชิมเนื้อสมันที่ตนหมายปอง “ผมจัดการหาอาหารให้พวกนั้นกินแล้วนะครับ จะให้ทำอะไรต่อบ

Chapter 65ณ บ้านอาดีบ ห้องลับที่อยู่ชั้นใต้ดินของบ้านคือสถานที่ลงทัณฑ์คนชั่ว ชีคฟาฎิลนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ข้างเก้าอี้ที่อาดีบนั่ง สายตาชีคหนุ่มมองไปยังรอยฮานที่เวลานี้ถูกตรึงอยู่กับไม้กางเขน ในสภาพกึ่งเปลือยมีเพียงกางเกงชั้นตัวเดียวที่ติดกาย ใบหน้าฟกช้ำ มีเลือดไหลออกมาตรงจมูกและริมฝีปาก รอยฮานมองชีคฟาฎิลกับอาดีบด้วยสายตาโกรธแค้น เขาไม่คิดว่าอาดีบจะหักหลังตน ใช้ความไว้เนื้อเชื่อใจบอกให้ตนมาหาที่บ้าน หลอกให้เขามาติดกับดักตามแผนการของฟาฎิล ส่งผลให้เขาตกอยู่ในสภาพนี้ หากรอยฮานตั้งตัวได้หรือรู้ตัวก่อน รับรองว่าเหตุการณ์นี้คงไม่เกิดขึ้น จากเดิมที่คิดว่าจะจัดการชีคหนุ่ม กลายเป็นว่าตนเองต้องตกเป็นคนถูกจัดการเสียเอง และเป็นการจัดการที่เอาถึงชีวิต “มึงคิดผิดที่ทำกับกูอย่างนี้” ฟาฎิลพูดขึ้น นัยน์ตามองไปยังร่างรอยฮาน “มึงคงอยากเห็นกูทรมานใช่ไหม แต่ขอโทษวันที่กูทรมานไม่มีทางเกิดขึ้น แต่มึงต่างหากที่ต้องเจอ” ฟาฎิลพูดเสียงเย็นเยียบ พยักหน้าให้ฟาเดลกับอัลวาทำบางอย่างกับร่างกายของรอยฮาน “มึงจะทำอะไรกู...อ๊าก...โอ๊ย”รอยฮานร้องลั่นด้วยความเจ็บ

คาซัคเดินมาบ้านอาดีบหลังจากยอบีมาทำให้ตนตื่นด้วยการเอาน้ำเย็นมาสาดหน้า พอตื่นก็ได้รับข่าวว่ารอยฮานถูกหลอกไปให้ชีคฟาฎิลฆ่า ส่วนรุสสันกับลูกน้องคนอื่นถูกซ้อมจนน่วม แต่ที่ยอบีรอดไม่ถูกซ้อมเป็นเพราะเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของโอเดล คนสนิทของอาดีบจึงไม่ถูกซ้อมเหมือนคนอื่น และที่คาซัคไม่ถูกซ้อมเพราะถูกตีจนสลบอยู่ในห้องหลังจากทราบข่าว คาซัครีบมาบ้านอาดีบ เหตุผลที่มาคือ เขาพอใจในตัวสุจิตรามาก มากถึงขนาดอยู่นิ่งเฉยให้หล่อนจากที่นี่ไปไม่ได้ ความตั้งใจของเขาคือ ชิงตัวสุจิตรามาเป็นของตน ยอบีรีบห้ามเมื่อรู้ว่า เพื่อนคิดทำสิ่งใด ทว่าคาซัคไม่เชื่อฟังตั้งใจทำอะไรก็ทำตามนั้น คาซัคมาทันเวลาที่ชีคฟาฎิลกำลังจะไปยังเฮลิคอปเตอร์ปัง...เสียงปืนดังขึ้นฟ้าหนึ่งนัด กลุ่มคนที่พากันเดินไปยังแมงปอยักษ์หันมามองต้นเสียง ช่วงวินาทีนั้นเกิดความชุลมุนเกิดขึ้น คาซัคไม่ได้มาเพียงคนเดียว เขาพาลูกน้องมาอีกสามคน แต่ละคนมีปืนเป็นอาวุธที่พร้อมใจกันยิงใส่กลุ่มฟาฎิลที่พากันวิ่งหลบกระสุนปืนลูกน้องของชีคฟาฎิลกับอิลฮัมหยิบอาวุธประจำกายออกมาป้องกันเจ้านาย การต่อสู้ด้วยปืนจึงเริ่มขึ้น ฟาฎิลรีบก้าวเท้าพาลูกชายฝาแฝดขึ้นเฮลิคอปเตอร์ อิล

Chapter 69สองปีต่อมา เรื่องร้ายๆ ผ่านไป เรื่องดีๆ ก็ก้าวเข้ามาในชีวิต หลังจากเหตุการณ์สองแฝดถูกคนของรอยฮานลักพาตัวไปสามเดือน ฟาฎิลได้รับข่าวดีที่รอคอยมานานหลายเดือน ข่าวนั้นคือ ข่าวการตั้งครรภ์ของอนัญญาที่ทำให้คนเป็นสามีกระโดดตัวลอยด้วยความดีใจ ที่สามารถปั้นน้ำให้เป็นตัวได้สำเร็จ และหลังจากรู้ว่าภรรยาสุดที่รักตั้งครรภ์ ว่าที่คุณพ่อก็ออกอาการเวอร์วัง สั่งปูพรมทั้งวังกันอนัญญาลื่นล้ม สั่งสร้างลิฟต์เพื่อที่หล่อนจะได้ไม่ต้องเดินขึ้นบันไดให้เหนื่อยและเมื่อย เขายังจ้างพยาบาลมาดูแลเมียรักสองคน และจ้างนักโภชนาการมาดูแลเรื่องอาหารการกินอีกด้วย ส่วนเรื่องเอาใจเมียไม่ต้องพูดถึง ชีคหนุ่มเต็มที่ อนัญญาอยากได้อะไรประเคนให้ทุกอย่าง จนในที่สุดวันที่ฟาฎิลรอคอยก็มาถึง อนัญญาให้กำเนิดธิดาตัวไม่น้อยเพราะน้ำหนักตัวสูงถึงสามพันหกร้อยยี่สิบกรัม เป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ผิวขาวอมชมพูอ้วนท้วนสมบูรณ์ แก้มป่องน่าหยิกเป็นที่สุด ฟาฎิลเห็นหน้าลูกสาวครั้งแรกน้ำตาไหล เพราะลูกคนนี้เขาอยู่ดูแลตั้งแต่รู้ว่าเกิดมาจนถึงวันคลอด เขาตั้งชื่อลูกสาวคนแรกว่า นิสรีน แปลว่ากุหลาบขาว