All Chapters of โซ่เสน่หาชีคทมิฬ: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 51“อา...คุณอิลฮัม” อิลฮัมซุกหน้าไซ้ลำคอสาว สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากน้ำหอมที่ปะพรม กลิ่นนี้เข้าไปกระตุ้นความกำหนัดของเขาได้เป็นอย่างดี เสมือนกับว่า เขากำลังจมดิ่งสู่ก้นบึ้งพิศวาสที่ขุดไว้หลุมใหญ่ และนั่นทำให้อิลฮัมคิดทำสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยมีอยู่ในหัว เมื่อความคิดบังเกิด ร่างกายก็ตอบสนองความคิดนั้นอย่างรวดเร็วชายหนุ่มรูดตัวลงมานั่งคุกเข่ากลางระหว่างขาสาว ใบหน้าคมซบลงบนของสงวนสาว ลิ้นและปากทำงานพร้อมนิ้วมือ การกระทำของเขาเรียกความตกใจให้หล่อนมิน้อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเล้าโลมสาวตรงจุดนั้น“อืม...อา...คุณอิลฮัม” สุจิตราตกใจได้ไม่นาน หล่อนก็ต้องพานพบกับความสยิวเสียวห่าใหญ่ที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ความร้อนรุมเร้าร่างกายอย่างหนัก ราวกับถูกพายุไฟเข้าปะทะร่าง แล้วไม่อาจควบคุมไฟที่กำลังเผาผลาญได้ “อา...อา”เวลานี้สตินึกคิดของสุจิตราติดลบ หล่อนไม่คิดห้ามใจตัวเอง ไม่คิดห้ามอิลฮัม แต่กลับปล่อยตัวปล่อยหัวใจล่องลอยไปตามความปรารถนาที่ลุกโชติช่วงยิ่งกว่าไฟบรรลัยกัลป์เสียอีก ซ้ำร้ายยังถูกลิ้นอิลฮัมไล้เลียไปทั่วกลีบดอก ไม่เว้นแม้แต่ปากทางสวรรค์ที่ถูกลิ้นใหญ่เลียเบาๆ ก่อนสอดนิ้วเข้าไปเคลื่อนไหว

Chapter 53ทันทีที่ประตูห้องปิดลง ชายหนุ่มนอนมองเพดานห้อง ชั่วขณะนั้นน้ำตาชายชาตรีไหลออกมาโดยที่เจ้าตัวไม่คิดกลั้น เป็นน้ำตาแห่งความเสียใจที่อิลฮัมไม่คิดว่าจะเสียให้สุจิตรา กลิ่นกายและความสุขที่ได้รับเมื่อครู่ คุกรุ่นในจิตใจ คำพูดของหล่อนว่ายวนในหู มันกระตุ้นอยู่ในความรู้สึก อิลฮัมปฎิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้ว่า ตอนนี้เขารักใคร...อิลฮัมมีสุจิตราในหัวใจนานแล้ว เพียงแค่ว่าเขาไม่เปิดใจรับความรู้สึกนั้น ต่อต้านและเพิกเฉยมาตลอด มาถึงวันนี้ วันที่สายเกินไป เขาหันกลับไปไม่ได้ จำต้องเดินหน้าอยู่กับผู้หญิงที่ตนเลือก อยู่อย่างยอมรับความเจ็บปวด วังชีคฟาฎิล เสียงดังเจี้ยวจ้าวมาจากห้องเด็กเล่นของวัง ซึ่งห้องนี้เป็นห้องใหม่ที่เจ้าของวังสั่งให้ทำขึ้นเป็นพิเศษเพื่อลูกชายฝาแฝด ห้องนี้จึงกว้างและมีของเล่นมากมาย ความที่ของเล่นมีเยอะจนเลือกเล่นไม่ไหว อีกทั้งยังเล่นกันเพียงสองคน ฟาฎิลกลัวว่าลูกชายจอมแสบของเขาจะเหงา จึงอนุญาตให้ลูกของคนรับใช้ในวังที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอานัสและอานีสมาเล่นด้วย ในทุกวันจึงมีเด็กชายทั้งหมดห้าคน มาเล่นรวมกันในห้องนี้ ส่งเสียงเล่นกันอย่าวสนุกสนาน แต่ทำใ

Chapter 55 “เยอะไปมั้งคะ ทุกวันนี้ยังใช้ไม่ครบทุกใบเลย” “เยอะที่ไหน ซื้อแค่สี่ใบเอง” “ไม่ซื้อไม่ได้เหรอคะ ฉันไม่อยากได้ เท่าที่มีอยู่ก็เยอะแล้วเสียดายเงิน” “ไม่ต้องเสียดายหรอกเงินน่ะ ฉันมีเยอะ ฉันไม่หวาดไม่ไหว เอามาใช้บ้างเดี๋ยวขึ้นรา” ฟาฎิลยักไหล่ “เอาตามนี้นะ อย่าขัดใจสายเปย์สิ” อนัญญาหมดคำค้าน เพราะคำค้านของตนนั้นใช้ไม่ได้กับฟาฎิล เขาตั้งใจซื้ออะไรให้หล่อนก็ต้องซื้อให้ได้ หลังจากซื้อกระเป๋าแบรนด์นี้เสร็จ เขาก็พาอนัญญาเข้าไปในร้านแบรนด์หรูอีกร้าน ซึ่งร้านนี้ฟาฎิลได้ซื้อผ้าพันคอให้อนัญญาเจ็ดผืนผืน เข็มกลัดเพชรสามชิ้น กระเป๋าสตางค์หนึ่งใบ และกระเป๋าสะพายอีกสามใบ ค่าใช้จ่ายซื้อของสองร้านก็ร่วมสามล้านบาท แค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วง และไม่มีวันร่วงด้วย “ฉันว่าไปดูรองเท้าดีกว่า ฉันไม่ชอบให้เมียใส่รองเท้าซ้ำกัน” ฟาฎิลหาเรื่องซื้อของให้ภรรเมีย “เยอะไปค่ะ เยอะไป เปย์ให้มันพอดีหน่อย” อนัญญาเบรกสามี “รองเท้า เสื้อผ้า กระเป๋าใส่ซ้ำกันได้ค่ะ ทุกคนบนโลกใบนี้ก็ใส่ซ้ำกันทั้งนั้นแหละ” “เหรอ เอ...ไม่ยักรู้”

Chapter 57 “คอยดูเถอะ จะทำให้ร้องครางจนเสียงแห้งเลยคอยดู” เขาขู่หวาบหวาม “จริงไม่กลัวกลัวไม่จริง” อนัญญาต่อปากต่อคำ เลียริมฝีปากตัวเองช้าๆ มือสวยลูบไปมาตรงเนื้อสาวอวบอูม เขาเห็นแล้วใจสั่นกับความช่างยั่วของเมียรัก “ยั่วดีนัก คืนนี้ทั้งคืนแน่” เขาพูดขณะสอดความเป็นชายเข้าถ้ำสวาท และเมื่อนำไปจนสุดทาง หนุ่มกลัดมันก็ขยับเคลื่อนไหวบนร่างสาวทันที ดุเดือดตั้งแต่เริ่มแรก เข้าสุดออกสุดทะยานอย่างเมามัน “อา...ท่านชีค...ท่านชีคขา” สะโพกใหญ่ขยับเข้าออกบดเบียดร่างกายตรงจุดเชื่อมต่อจนความเสียวรุกล้ำเข้าไปในจิตใจหล่อน เสียงครางกระเส่าดังผ่านปากสาวทุกจังหวะที่เขาส่งกายแกร่งเข้าไปภายในช่องทางเร้นรัก ยิ่งเขาโถมแรงมากเท่าไหร่ เสียงครางก็ดังมากเท่านั้น นอกจากเสียงของอนัญญาแล้ว เสียงของชีคหนุ่มดังไม่แพ้กัน ดังตามความกระสันซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วกาย ลุกลามยิ่งกว่าไฟไหม้กองหญ้าแห้งเสียอีก “ลัยลาฮ์...อูวว์...ที่รัก...อืม” มือใหญ่นวดเคล้นความนุ่มหยุ่นสองก้อนพร้อมกัน เขาขยำอย่างเมามันในอารมณ์ ก้มหน้ามองดวงหน้าภรรยาที่ตอนนี้ผลัดสีเป็นสีแดงระเรื่อ ดวงตาหลับ

Chapter 59สุจิตราวิ่งตามชายสามคนที่แบกเป้าหมายในการลักพาตัวไปยังรถตู้ที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก พวกเขาทำงานกันเป็นทีมและวางแผนมาเป็นอย่างดี อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นหน้ารถยนต์ที่จรรยาขับรถพาหลานชายกลับวังหลังจากเรียนเทควันโดเสร็จ รถเชี่ยวชนด้านหน้าดูเหมือนปกติ รถที่ถูกชนกับคู่กรณีลงมาจากรถเพื่อดูความเสียหายรถของตนจรรยาที่มองเห็นเหตุการณ์ไม่ได้ระมัดระวังตัวและเหมือนทั่วไปรถจะต้องติดเมื่อเกิดอุบัติเหตุ จรรยาจึงหักรถไปทางด้านขวามือ เพื่อแซงหน้ารถที่ขับเชี่ยวชนกัน วินาทีนั้นเองความตกใจเกิดขึ้นกับจรรยา เมื่อกระจกรถเบาะนั่งด้านข้างเกิดแตกจากการใช้ของแข็งทุบ หล่อนกรีดร้องลั่นรถ อานัสกับอานีสที่นั่งอยู่เบาะหลังตกใจเช่นกัน ยังไม่ทันที่จรรยาจะตั้งสติได้ ควันสีขาวคุล้มเต็มรถ มันคือควันยาสลบไม่กี่วินาทีสามร่างในรถก็หมดสติ ชายสามคนสวมหน้ากากกันยาสลบมาอุ้มร่างคนหลับใหลออกจากรถ ส่วนรถยนต์สองคันทำตัวปกติ ไม่ให้ใครสงสัยว่า อยู่ในทีมเดียวกัน“พวกแกจะพาหลานกับเพื่อนฉันไปไหน”สุจิตรามาหยุดยืนข้างรถตู้ ขณะที่วิ่งตามหล่อนใช้ความคิดว่า จะทำอย่างไรให้ตนเองรู้ความเคลื่อนไหวของคนกลุ่มนี้ คงจะมีทางเดียวคือ นำตัวเองเข้าไ