Semua Bab ลัทธินิยมสาวอ้วน (ไอดอลหนุ่มย้อนเวลาไปคลั่งรักสาวอ้วน): Bab 11 - Bab 20

ฟางหลินเฉินหันไปมอง อีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มอายุน้อย น่าจะไม่เกินสิบเจ็ดสิบแปดปี แต่วางท่าทางใหญ่โต ตลอดทางที่เขาเดินเข้ามา ทุกโต๊ะที่อยู่ใกล้ต่างลุกขึ้นคำนับเขา เสื้อผ้าของเขาก็เป็นผ้าไหมชั้นดี ดูราคาแพงกว่าคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด ทั้งยังมีคนรับใช้เดินตามเป็นขบวนอีก“ซู่จื่อ[1]หยาง..” ลู่เหลียนรีบลุกขึ้นประสานมือโน้มตัวจนหัวแทบจะถึงเข่า แสดงทั้งความเคารพและความหวาดกลัว“...” ฟางหลินเฉินเห็นท่าทางของสหาย และคำเรียกขานที่มีต่อบุรุษตรงหน้า เขาก็พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายคงเป็นลูกชายสักคนของจวนอ๋อง แต่เขายังคงไม่ชอบขี้หน้าเจ้าเด็กจอมวางมาดนี่ จึงไม่คิดจะลุกขึ้นทำความเคารพ “คุณชายฟาง ข้าได้ยินว่าเจ้าสอบไม่ติดซิ่วไฉ[2] แม้จะจ่ายเงินให้ผู้คุมสอบไปมากมาย ท่านพ่อของเจ้าจึงบังคับให้เจ้าแต่งกับยายหมูตอนนั่นหรือ ฮ่า ๆ ๆ ๆ เป็นอย่างไรบ้าง คืนเข้าหอคงหอมหวานมาก เจ้าถึงได้รีบวิ่งมาที่นี่เร็วเช่นนี้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” ซู่จื่อหยางยังคงเยาะเย้ยต่อไป คล้ายมีความสุขที่ได้พูดถากถาง

 “น่ารัก..น่ารัก” เขาครางราวกับคนไร้สติที่ลุ่มหลงภรรยาตัวอ้วนจนหาทางออกไม่พบฟางหลินเฉินอยากหลั่งลาวาร้อนจนทนไม่ไหว ร่างกายพองขยายยาวหนาจนเจ็บปวด เขาบ่นด่าตัวเองที่วิ่งไปถึงหอนางโลม แต่ต้องกลับมาตายรังกับภรรยาเช่นเดิม หากรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขาอยู่บ้านและกลืนกินที่นี่ให้สะใจยังจะดีเสียกว่าเขากระชากเข็มขัดผ้าออก ยืนขึ้นสูงตระหง่านเหนือร่างอวบอั๋น เร่งรีบถอดเสื้อผ้าของเขา ทั้งดึงทั้งกระชากจนเหลือเพียงรองเท้า จากนั้นก็เอื้อมมือลงไปบีบคลึงอกนุ่มเต่งโต“ท่านพี่..อา” หลิวลี่อินกระซิบ นางถูกเขาสั่งสอนสามวันจนกลายเป็นสตรีหน้าด้านแล้ว ยามนี้ต่อให้หวาดกลัวคนข้างนอกรู้ ก็ได้แต่ต้องตามใจเขาจนกว่าจะลุล่วงจบบทเพลงอกใหญ่นุ่มถูกมือหนากอบกุมบีบเคล้น ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาจุมพิตหน้าของนาง ก่อนจะสอดใส่แท่งหยกลำใหญ่เข้ามาระหว่างอกเต่งตึงอูมอิ่ม“อ้า..” เขาอ้าปากหอบเสียงดัง รู้สึกจะแตกสลายอยู่ระหว่างการเบี

 “อ้อ..เรื่องแค่นี้จะโวยวายทำไมกัน” นางเจินหมานถอนหายใจ ราวกับฟางหลินเฉินคนก่อนมักจะไปเที่ยวหอนางโลมจนเป็นเรื่องปกติ “ยังมีอีกเจ้าค่ะ..พวกชาวบ้านพูดกันว่าสะใภ้จวนฟางน่าเกลียดจนเกินทน ตัวใหญ่เขี้ยวยาว ทั้งยังกักขังคุณชายน้อยไว้ในห้องหอเกินสามวันถึงจะยอมปล่อย คุณชายน้อยต้องทรมานมาก พอออกมาได้จึงรีบพุ่งไปหอนางโลมเจ้าค่ะ”“หน็อย!..พวกปากใหญ่ ไม่รู้จักใช้ชีวิต วันๆ เอาแต่นินทาจวนของข้า สะใภ้ของข้าคือเทพธิดาที่มีไอบริสุทธิ์มากต่างหาก ถึงจะตัวใหญ่ไปหน่อย แต่หน้าตาน่ารักและเป็นเด็กจิตใจดี ฮึ่ม!”“จะทำอย่างไรดีเจ้าคะ”“รีบเตรียมอาหารบำรุงให้สะใภ้ลี่อิน กำชับทุกคนว่าห้ามพูดเรื่องนี้ในจวนเด็ดขาด หากใครเผลอพูดเรื่องนี้ให้สะใภ้ของข้าได้ยิน ข้าจะโบยจนหลังหักและไล่ออก” นางเจินหมานสั่ง“เจ้าค่ะ...” สาวใช้ยังคงรีรอไม่ออกไปสั่งตามที่นายหญิงพูด

ครั้งนี้เป็นการประลองต่อหน้าพระพักตร์ฮองเฮา ทั้งยังมีฝูงชนและปัญญาชนมากมาย ฟางหลินเฉินไม่รู้สึกว่าตัวเองจะแพ้เลยสักนิด เขาเคยเป็นไอดอลที่มากความสามารถถึงขั้นชนะคนเป็นร้อยเป็นพันจนได้รับคัดเลือกให้เดบิวต์ ศาสตร์ทั้งหกอะไรนั่น เขาศึกษามาอาจจะมากกว่าคุณชายตระกูลสูงศักดิ์บางคนเสียอีกส่วนเรื่องวรยุทธ์นั้น เขาไม่เคยฝึกก็จริง แต่เขาเรียนเต้นมาอย่างหนักตั้งไม่รู้กี่ปีแล้ว พอถึงวันจริงก็แค่หาเรื่องแก้ตัวให้ไม่ต้องประลองตัวต่อตัว และรำเพลงทวนตามที่เขาเคยฝึกสำหรับโชว์บนเวทีให้พวกชนชั้นสูงและฮองเฮาดูสักครั้งก็น่าจะใช้ได้“ท่านพ่อ ท่านไม่ต้องโมโห ข้าอาจไม่ชนะบุตรชายจวนอ๋อง แต่ข้าไม่ทำให้ท่านต้องขายหน้าแน่นอน และข้าก็จะไม่ทำให้ตระกูลเราล่มสลายภายในค่ำคืนด้วย” ฟางหลินเฉินอวดอ้างอย่างมั่นใจ“หน็อย!! เจ้าลูกสารเลว! ข้าสอนเจ้าเท่าไรไม่รู้จักฟัง วันนี้ถึงขั้นไปท้าประลองกับบุตรชายจวนหยางอ๋อง เจ้า..เจ้า!!” ฟางเซิ่งฝูโกรธจนหาคำมาด่าบุตรชายไม่ได้ มือสั่นจนแทบจะลงแส้ลูกชายสุดที่ร

 “แม่นางคือ..” ฟางหลินเฉินเอ่ยถามอย่างสุภาพ“ข้าชื่อหลิวซื่ออิง น้องสาวต่างมารดาของพี่ลี่อินเจ้าค่ะ” นางแต่งกายอย่างหรูหรา ก้มหน้าเขินอาย แสดงกิริยาที่บ่งบอกว่าชอบสามีของพี่สาวอย่างโจ่งแจ้ง “อย่าเสียมารยาท” หลิวฟู่จงตำหนิเบาๆ“เจ้าค่ะ..” หลิวซื่ออิงรีบขอโทษท่านพ่อ ก่อนจะหาที่นั่งด้วยท่าทีหยิ่งยโส เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย สายตาของนางจับจ้องฟางหลินเฉินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยการประเมินและชื่นชอบ แต่ก็มีความดูถูกเขามากอยู่หลายส่วน ฟางหลินเฉินเม้มปาก เขาเป็นไอดอล คุ้นเคยกับสายตาชื่นชมและดูถูกแบบนั้นดี แม้จะไม่มีคำพูดใดๆ แต่เขารู้ว่าน้องสาวคนนี้ย่อมไม่เคยให้ความเคารพต่อหลิวลี่อินแน่  “พี่หญิง ท่านคงลำบากไม่น้อยในช่วงที่ผ่านมา” หลิวซื่ออิงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเยาะเย้ย แม้จะฟังดูเหมือนเป็นคำถามห่วงใย แต่ในแววตากลับมีแต่ความเย็นชา นางยกชาขึ้นดื่มพลา