All Chapters of ลัทธินิยมสาวอ้วน (ไอดอลหนุ่มย้อนเวลาไปคลั่งรักสาวอ้วน): Chapter 31 - Chapter 40

“ข้า..ข้ายังไม่เคยดีดผีผาให้ผู้คนชื่นชมมาก่อน ท่านพี่ ข้ากลัวเจ้าค่ะ” แม้ภายในใจนางรู้ดีว่าตนพอจะมีฝีมือในการเล่นดนตรี แต่ให้นางดีดผีผาต่อหน้าผู้คน นางทำใจลำบากยิ่งนัก “ท่านพ่อของเจ้าเป็นถึงเจ้ากรมสังคีต เจ้าเคยดีดให้เขาชมมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน หากเขาไม่ตีมือของเจ้า เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องกลัวผู้ใดแล้ว” เขาพูดเรียบง่าย คล้ายไม่เข้าใจการตื่นกลัวเวที ทั้งที่เขาเคยผ่านสถานการณ์เช่นนั้นนับครั้งไม่ถ้วนตอนที่ยังเป็นไอดอลอยู่ ดูคล้ายไร้น้ำใจยิ่ง แต่สิ่งที่ฟางหลินเฉินทำเพื่อปลอบประโลมความกลัวของภรรยาคือ การนั่งอยู่ใกล้นางไม่ไปที่ใด และเฝ้ามองนางด้วยสายตาร้อนแรง“...” หลิวลี่อินขมวดคิ้วกังวล เริ่มบรรเลงบทเพลงด้วยความระมัดระวัง เสียงผีผาค่อยๆ ก้องกังวานออกมาอย่างเศร้าสร้อย ราวกับเสียงลมที่พัดผ่านดอกไม้ฤดูวสันต์ และต้องจากกันอีกครั้งเมื่อฤดูเปลี่ยนผ่านนางขับขานบทเพลงด้วยน้ำเสียงหวานและเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แม้จะเป็นเช่

หลังจากฟางหลินเฉินได้เข้าเฝ้าและทำความเคารพตามมารยาทที่จำเป็นแล้ว ฮ่องเต้กลับเอ่ยด้วยรอยยิ้มพอพระทัย“ท่าเต้นเปิดกระโปรงของเจ้าเป็นที่ร่ำลือไม่น้อย เราก็อยากเห็นเช่นกัน คุณชายฟางจะช่วยแสดงให้เราดูอีกสักครั้งได้หรือไม่” “..พ่ะย่ะค่ะ แต่กระหม่อมอยากขอให้ภรรยาช่วยบรรเลงบทเพลงระหว่างทำการแสดงได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะได้แสดงดียิ่งขึ้น” ฟางหลินเฉินหรี่ตาเพียงเล็กน้อย เขาหาช่องทางให้ภรรยาได้แสดงฝีมือจนได้“ได้ ไปเรียกนางมาเถิด” ฮ่องเต้ออกคำสั่งหลิวฟู่จงที่อยู่ในงานและได้ยินคำขอนั้น เขาขมวดคิ้วด้วยความกังวลแทนบุตรี  หลังจากหลิวลี่อินมาถึง นางทั้งตื่นตระหนกและหวาดหวั่น แต่เมื่อเห็นสายตาของสามี นางก็รับผีผามาจากนักการสังคีตนางหนึ่งและเริ่มดีดผีผาด้วยบทเพลงลำนำใกล้ค่ำที่ฝึกฝนส่วนฟางหลินเฉินก็นอนลงบนพื้นอย่างสง่างาม พลางเริ่มเคลื่อนไหว แขนทั้งสองข้างเหยียดตรง ดันร่างขึ้นจากพื้น สองขาเ

ฟางหลินเฉินความคิดคำนึงสับสนวิ่งวนไปมาในหัว เขารู้จักแต่ตัวเอง รู้จักแต่ความสำเร็จ ความภาคภูมิใจที่ได้มาเพราะความพยายามของเขา ไม่มีอะไรเกินกว่านั้น ไม่ว่าชาติภพก่อนที่เขาเป็นไอดอลชื่อเสียงโด่งดัง หรือบัณฑิตจอมลวงโลกในชีวิตนี้ตั้งแต่เด็ก เขาใช้พลังชีวิตทั้งหมดไปกับความพยายามและไขว่คว้าความสำเร็จ ทุกคืนวันเขาจำได้แต่การฝึกซ้อม ฝึกซ้อมและฝึกซ้อม ไม่มีเวลาเที่ยวเล่น ไม่มีเวลามีความสุข ไม่มีแม้กระทั่งเวลาได้นอนดีๆ ไม่เคยยิ้มอย่างสุดใจ เขาเพิ่งตายและได้รับโอกาสใช้ชีวิต เขายังไม่ต้องการถูกพรากชีวิตแสนสุขนี้ไป “ผม..ข้าจะเป็นพ่อเด็ก” เขาเอ่ยอย่างยากลำบาก จนแม้แต่ตัวเองยังรู้สึกแปลกกับคำพูดนั้น เขามองหลิวลี่อิน และครั้งนี้นางดูต่างออกไป..ห่างไกลเกินเอื้อมในความรู้สึกเปราะบางของเขา ไม่ใช่นางฟ้าสุดเซ็กซี่และน่ารักของเขาอีกแล้ว นางกำลังจะเป็นแม่..และเขากำลังจะเป็นพ่อคน ความหมายของมันช่างยิ่งใหญ่และหนักหนาเกินกว่าที่เขาเคยจินตนาการ แม้เขาจะภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง แต่ก

“ภรรยาของเจ้ากำลังตั้งครรภ์ เจ้าจะนอนกับนางได้อย่างไร” หลิวฟู่จงเหลือบตามองลูกเขยด้วยสายตาเย็นชา ราวกับจะทิ่มแทงเขาให้ล้มลงไปตรงนั้นด้วยดาบหิมะ “ข้ารู้..แต่ข้าไม่สนใจ ข้าต้องการอยู่กับลี่เอ๋อร์ ข้าจะนอนกับนาง” ฟางหลินเฉินไม่แยแสกฎระเบียบ ธรรมเนียมปฏิบัติหรือมารยาทใด เขาหน้าด้านมาถึงที่นี่แล้ว ยังไม่ได้กอดสักครั้ง เขาจะทนได้อย่างไร“..ข้าให้เจ้ามาอยู่ในจวนของข้าได้ แต่เจ้ายังจะทำตัวไร้กฎระเบียบเช่นนี้ เจ้าคิดว่าที่นี่เป็นจวนฟางหรือ” เจ้ากรมหลิวแค่นเสียงเย็นชา ไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองลูกเขย“..บ้านของลี่เอ๋อร์ ก็คือบ้านของข้า” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงง่ายดาย ราวคนไร้ยางอาย “เหลวไหล! เจ้ากล้าดีอย่างไรมาอวดดีในจวนของข้า! หากไม่เห็นแก่ชื่อเสียงบัณฑิตหลวงของเจ้า ข้าคงสั่งคนไล่เจ้าไปแล้ว!” หลิวฟู่จงแทบจะกัดฟันพูด“ท่านพ่อตา ข้าก็เพียงบุรุษที่รักภรรยาตัวเองเท่า

หญิงสาวคล้ายตกใจไม่น้อย แต่เมื่อเขายังคงถูไถเบาๆ เพื่อยืดเวลาแห่งวสันต์ออกไปอีกนิด นางจึงยกมือมาลูบปลายแท่งเสาสวรรค์อย่างรู้ใจ แม้ตัวนางจะสั่นเล็กน้อยและหายใจลำบาก“อะ..อ้าปากลี่เอ๋อร์..” เขาสั่งเสียงแตกเครือลี่เอ๋อร์ถูกเขาสั่งสอนมานาน ยามนี้นางได้แต่มองเขาอย่างคลั่งไคล้และอ้าปากตามคำสั่งของสามี เขาจดจ่อปลายเสาค้ำใหญ่ที่ยังคงมีสายน้ำรักยืดหยดเหนียวข้นลงในปากนาง พร้อมเสียงครางสั่นระริกที่บ่งบอกว่าเขารู้สึกดีมาก“อือ..เด็กดี..นางฟ้า..” เขาชื่นชมเสียงแหบพร่า ขยับสะโพกเข้าออกริมฝีปากระเรื่อของนางอย่างหลงใหล ความอบอุ่นในโพรงปากของนางทำให้เขารู้สึกสั่นซ่านไปทั้งแท่งหยกและทั่วร่างกาย“ดูดแรงอีกหน่อย” เขาสั่ง ทั้งที่เพิ่งพวยพุ่งความคิดถึงตลอดเดือนใส่ใบหน้าของนาง แต่คล้ายเขายังไม่พอใจ ยังต้องการต่อเวลาหฤหรรษ์ออกไปให้ยาวนานยิ่งขึ้น หรือไม่ก็เริ่มต้นความสุขสมอีกครั้งเมื่อนางดูดดื่มให้เขาเข้าลึกลงไปใ