All Chapters of พลาดรัก (SET WICKED LOVE): Chapter 151 - Chapter 160

คนเมาเริ่มสติเลอะเลือนตามประสา เธอหรี่ตามองแจนที่กำลังพยุงร่างเอาไว้เพื่อสังเกตใบหน้าของเธอ"อ๋อ…สวัสดีค่ะพี่แจน~" แจนถึงกับถอนหายใจเฮือกยาว เธอไม่เคยเห็นน้ำอิงเมาถึงขั้นจำเธอไม่ได้ คราวนี้เธอดื่มหนักมากจริง ๆ"โอ้ยแกเนี่ย ฉันนั่งกับแกมาเป็นชั่วโมงแล้ว" "เอ้า…อิงเป็นอะไร" คนที่มาใหม่อย่างแพมแพมถามเพื่อนสนิทที่นั่งประคองร่างน้ำอิง เจ้าของใบหน้าสวยยิ้มชื่นราวกับคนได้ปลดปล่อยความเครียดแจนจึงไม่จำเป็นต้องถามว่าเธอไปทำอะไรมา"น่าจะไม่ไหวแล้วแหละ ฉันพาน้องกลับบ้านก่อนแล้วกัน ว่าแต่แกจะกลับกับฉันเลยไหม?" "คงไม่ ฉันแค่แวะมาบอกแกว่าฉันต้องไปก่อน" "สบายตัวเลยนะแก" "แน่นอน ไปละเดี๋ยวผู้ชายรอ" "ไว้เจอกัน…" แพมแพมเดินตัวลอยไปทำธุระส่วนตัวแยกจากกันกับเพื่อนสนิท ในขณะที่แจนยังต้องประคองร่างของคนเมาเกือบหลับเพื่อกลับไปส่งที่คอนโดของเธอตามประสาคนที่มีสติอยู่คนเดียว"นายมันผู้ชายเลว""ผู้ชายเฮงซวย" "ผู้ชายเจ้าชู้!" ร่างหวานก่นด่าตลอดทางที่ถูกแบกออกจากผับ แม้แต่ตอนที่แจนพาเธอขึ้นรถโดยสารส่วนตัวกลับห้องคนตัวเล็กก็ยังคงด่าชายปริศนาไม่หยุดปาก"แกหมายถึงใครเนี่ยยัยอิง หรือว่าธามเหรอ?" รุ่นพี่สาวรู้ดีว

แชะ! แชะ!เสียงกดชัตเตอร์จากลำกล้องเริ่มทำงานโดยเจโรม เขาส่องรูปภาพผ่านรูเล็ก ๆ ของกล้องแล้วกดถ่ายภาพรัว ๆ พร้อมกับคำชมที่ออกจากปากตามความจริง"ดีครับ" ริมฝีปากหนาพูดไปมือก็กดไปด้วยการจัดท่าที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ขณะที่ทุกคนอยู่ในหน้าที่แต่น้ำอิงกลับยืนกอดอกนิ่ง ๆ แล้วทอดมองเจโรมที่ชมนางแบบไม่หยุดปาก"สวัสดีครับซ้อ…" แต่แล้วเสียงของคริสก็ทำให้เธอหลุดจากวังวนแล้วเหลือบมามองนิ่ง"ฉันชื่อน้ำอิง ไม่ได้ชื่อซ้อ" ก่อนที่จะกดเสียงเข้มใส่ลูกน้องของช่างภาพเพลย์บอยที่ไม่ชอบหน้า"ทำไมวันนี้ดุจังครับ เฮียก็ดุ หรือว่าสองคนทะเลาะกันเหรอครับ?" "ฉันกับเฮียของนายไม่ได้เป็นอะไรกัน อย่าเรียกฉันแบบนั้นอีก ไปทำงานของนายได้แล้ว" สองคนพูดคุยกันเสียงเบาเพราะทุกคนในห้องยังต้องการสมาธิทำงานแต่ถึงอย่างนั้นคริสก็รับรู้ได้ว่าน้ำอิงกำลังแปลกไปจากทุกวัน เธอดูหงุดหงิดไม่พอใจอาการไม่ต่างจากเจโรมเลยสักนิดเดียว"ขอโทษนะครับ…" บทสนทนาของทั้งสองถูกหยุดลงเมื่อเจโรมลดกล้องแล้วเดินเข้าไปหานางแบบ เขาใช้ปลายนิ้วจัดผมของนางแบบที่ทำให้รูปดูดีน้อยลงเป็นวิถีปกติที่ตากล้องมักจะทำแต่การกระทำนั้นกลับทำให้น้ำอิงไม่ค่อยชอบใจ"เฮียนายนี่

"ชอบมันมากเหรอ" เท้ายาวค่อย ๆ ก้าวเข้ามาหาฉัน ในขณะที่ฉันก็ร่นถอยหลังตาม ด้วยสายตาที่เอาจริงทำให้ฉันเริ่มกลัว แต่พยายามไม่แสดงออกให้มากใจกล้าสู้เสือที่ไม่รู้ไปโดนรังแตนตัวไหนมา"ฉันจะชอบหรือไม่ชอบก็เรื่องของฉัน" ปึก!ในที่สุดแผ่นหลังฉันก็ชนผนังถึงทางตัน แต่ร่างสูงยังขยับเดินเข้ามาไม่หยุดก่อนที่จะใช้มือกันฉันทั้งสองข้างทำให้ฉันไร้หนทางหนี"นะ นายจะทำอะไร…" ฉันเริ่มไม่ไว้ใจสายตาคู่นั้น มันกำลังอธิบายไม่ถูกทั้งที่คนอย่างเขาไม่เคยซับซ้อนและแสดงด้านนี้ออกมา"ทำเหมือนที่เคยทำ" ใบหน้าหล่อโน้มเข้าหาประชิดใบหน้าฉันเว้นพื้นที่นิดเดียว เขากดยิ้มร้ายแล้วจ้องมองฉันที่เริ่มมีสายตาเกรงกลัวปิดไว้ไม่มิด"ปล่อยฉันนะ!" ถึงฉันจะพยายามดีดดิ้นมันก็ไม่เป็นผล เมื่อเขาเชยคางป้อนจูบที่ฉันปฏิเสธไม่ได้เพราะถูกรัดกุมจนต้องเสียจูบให้เขาอีกครั้งฉันเม้มปากแน่นไม่ให้คนห่ามได้พันธกานต์โพรงปากหวานแต่ก็ต้องเสียรู้โดยคนเจ้าเล่ห์เมื่อเขาขบเม้มริมฝีปากแห้งผากจนฉันต้องยอมเปิดปากเล็กน้อยเขาได้โอกาสสอดลิ้นซนในโพรงปากหวานทันท่วงที ยิ่งฉันพยายามขัดขืนมากแค่ไหนนายเจโรมก็ยิ่งป้อนจูบดิบเถื่อนมากขึ้นเท่านั้นครืดดดดดดด!คราวนี้เ

ทั้งสามคนมาพร้อมกันที่โต๊ะอาหารกลางบ้านหลังใหญ่โอ่อ่า โดยมีสมาชิกอีกหนึ่งคนที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วคือโจเซฟน้องชายเจโรมอีกคน "เฮียโรมหวัดดี แล้วนี่..." โจเซฟรีบยกมือไหว้พี่ชายคนโต แล้วปรายมองหญิงสาวอีกคนที่ตามมาด้วยและกำลังถูกยัดเยียดให้นั่งลงข้าง ๆ เจโรมขนาบข้างด้วยจีเซลอีกฝั่ง"พี่น้ำอิงค่ะเฮียเซฟ เป็นแฟนเฮียโรม" คนอธิบายคือจีเซลที่เหมือนจะดีใจกว่าคนอื่น ๆ ขณะที่คนที่เพิ่งรู้อย่างโจเซฟนั้นเลิกคิ้วขึ้นแล้วเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจที่รู้เรื่อง"แฟนเฮียโรม!?" เขาดูจะตกใจเป็นพิเศษเมื่อได้รู้สถานะ ซึ่งการแสดงออกไม่ต่างจากจีเซลที่รู้ครั้งแรกในตอนนั้น"เห็นไหมเฮียเซฟ จีบอกแล้วว่าวันก่อนจีเจอพี่สะใภ้จริง ๆ เฮียก็ไม่เชื่อ" "ข่าวใหญ่แห่งปีเลยจี" ทั้งโจเซฟและจีเซลกำลังตื่นเต้นกับพี่สะใภ้ยกใหญ่ ซึ่งสร้างความอึดอัดให้น้ำอิงที่ยิ้มแห้ง ๆ เพราะถูกเข้าใจผิดไปไกลโดยเจโรมนั้นไม่ยอมปริปากแก้ต่างให้น้องทั้งสองเลยสักคำ"ผมชื่อโจเซฟนะครับ น้องชายเฮียโรม" "คะ ค่ะ" น้ำอิงยังคงทำตัวไม่ถูก ยังดีที่วันนี้ครอบครัวนี้ไม่ได้อยู่กันครบคน ไม่งั้นเธอคงจะทำตัวไม่ถูกมากกว่านี้เป็นสิบเท่า"เฮีย…บรรลุนิติภาวะยังเนี่ย ร

"เราขึ้นไปนอนกันดีกว่าพี่น้ำอิง จีเซลตื่นเต้นแล้ว อยากให้พี่เลือกชุดร่วมงานวันเกิดของคุณแม่ด้วย" "ได้ค่ะ" ฉันถูกจีเซลลากขึ้นมายังชั้นสองของบ้านหลังใหญ่ทันที โดยขึ้นบันไดมาถึงชั้นสองจะเป็นทางแยกออกมาสองทางซ้ายขวา ซึ่งประกอบไปด้วยสองห้องที่อยู่ทางซ้ายมือส่วนทางขวามีห้องเดียวซึ่งตกแต่งไปทางแนวโมเดิร์นทั้งบ้าน"ห้องเดี่ยว ๆ นั้นจะเป็นห้องของเฮียโรมค่ะ ส่วนทางนี้เป็นห้องของจีแล้วก็เฮียเซฟ" จีเซลว่าพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปในห้องของเธอ เป็นห้องโทนขาวน้ำตาลที่ตกแต่งเรียบ ๆ ดูแล้วสบายตาไม่หวานมาก น้องชอบเหมือนฉันเลย"จีตกแต่งห้องน่ารักจัง ชอบต้นไม้เหรอ?" ฉันหยุดดูกระถางต้นไม้เล็ก ๆ นอกระเบียง เธอเลี้ยงเอาไว้สองสามต้นตั้งเรียงกันอย่างสวยงาม"ใช่ค่ะ ดูจากภายนอกจีเหมือนสาวหวานใช่ไหมล่ะคะ แต่เพราะมีแต่พี่ชายของพวกนั้นเลยเลี่ยนสำหรับจีไปเลยค่ะ ก็มีแค่ต้นไม้นี่แหละที่จีชอบมากและเฮีย ๆ เขาก็เห็นด้วย" "ดีจังเลยนะคะ มีพี่ชายตั้งสองคนจะได้ไม่เหงา" "บางทีจีคิดว่าไม่มีจะดีกว่าค่ะ ทั้งขี้บ่นขี้ห่วงแล้วก็ขี้หวงสุด ๆ เลยค่ะ โดยเฉพาะเฮียโรมกว่าจีจะได้ออกไปไหนทั้งทีต้องขออนุญาตนานกว่าขอพ่อตัวเองอีกค่ะ" ก็ไม่