All Chapters of พลาดรัก (SET WICKED LOVE): Chapter 181 - Chapter 190

"คุณเจโรม…" ทันทีที่พี่แจนพึมพำเสียงเบาถึงชื่อเขาทุกอย่างมันก็ชัดยิ่งกว่าช่องเอชดี ฉันหันขวับไปมองคนที่เพิ่งจะแยกกัน จึงเห็นเขาที่กำลังยืนปรากฏตัวพร้อมกับยิ้มกวนให้"คุณเจโรมมาคุยงานกับพี่พรีมเหรอคะ?" "เปล่าครับ วันนี้ผมไม่ได้มาคุยงาน" "แล้ว…" "เธอลืมโทรศัพท์ไว้ในรถฉันน่ะ" ร่างหนาว่าจบก็ยื่นโทรศัพท์ส่งมาตรงหน้าฉัน อยากจะบ้า…ต้องโทษความสะเพร่าของฉันหรือความอยากแกล้งของเขาดีเนี่ย ทำเอาพี่สองคนที่ทำงานพากันมองฉันอย่างตกตะลึงเลยทีเดียว"แกมาด้วยกันเหรอ?" พี่แจนถามจบฉันก็ยิ้มแห้ง ๆ ไม่รู้จะตอบยังไงดี"ฉันไปนะ ตอนเย็นมารับ" คนทิ้งระเบิดลูกใหญ่รีบหมุนตัวเดินหนีออกไปทันที นี่มันตั้งใจแกล้งกันชัด ๆ แทนที่เขาจะให้ตอนลงจากรถก็ได้ ให้ตายเถอะกลับบ้านไปนายโดนดีแน่…"อย่าบอกนะว่าเมียขี้เมาที่เขาพูดถึงวันก่อนคืออิง…" พี่แพมไล่เรียงเหตุการณ์จบก็สรุปออกมาถาม แน่นอนว่าคนจนมุมอย่างฉันต้องพยักหน้าเบา ๆ เพื่อยอมรับความจริง"โอ้ย…สาว!! ทำไมไม่บอกว่าเป็นผัว พี่จะได้ไม่จีบ ตาย ๆ เกือบมีผัวคนเดียวกับรุ่นน้องแล้วฉัน" "ตอนนั้นสถานะมันยังไม่ค่อยชัดเจน" ฉันตอบเสียงแผ่ว จะให้บอกไปยังไงบอกว่าได้กันเฉย ๆ แต่ไม่เป

"ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องไปส่งก็ได้นะ" ฉันเอ่ยใส่คนที่ขับรถหน้ามุ่ย ตั้งแต่ที่ถูกฉันแกล้งเขาก็ไม่ยอมคุยกับฉันสักคำ แถมยังทำหน้าบอกบุญไม่รับบึ้งตึงตลอดทาง แกล้งแค่นี้ก็ต้องงอนกลับด้วย"ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่แหกขี้ตามาส่งแต่เช้าหรอก" นี่คือประโยคแรกที่เขายอมพูด แต่ก็ยังแดกดันตามประสาคนงอนเหมือนเดิม"แกล้งแค่นิดหน่อยเอง ก็นายแกล้งฉันก่อน" "แต่เธอแกล้งฉันเยอะกว่า แล้วก็แกล้งแรงด้วย" "ทีตอนแกล้งว่านายเป็นโจรโรคจิตไม่เห็นงอนขนาดนี้เลย" "ตอนนั้นกับตอนนี้สถานะเหมือนกันที่ไหน" "จะบอกว่าพอรักฉันขึ้นมาก็อ่อนไหวง่ายขึ้นเหรอ" "ใช่สิ เธอไม่เคยรักใครนี่ แม้แต่ฉัน" คนงอนเริ่มบานปลายไปกันใหญ่ แต่ก็ช่างเถอะอยากงอนก็งอนไป แค่นี้ยังไม่สาสมกับตอนที่เขาทำแรง ๆ เรื่องบนเตียงกับฉันเลย โดนซะบ้างจะได้รู้ว่าฉันเคยรู้สึกยังไง"เย็นนี้ไม่ต้องมารับนะ" ทันทีที่รถเลี้ยวมาจอดหน้าบริษัทฉันก็เตรียมจะลง แต่ก็เกือบลืมจะบอกเรื่องสำคัญจึงหันมาเอ่ยกับคนที่ยังหน้ามุ่ยไม่เลิก"ไปไหน?" เจโรมตอบเสียงเข้ม เหลือบมองฉันเพียงนิดก็เบือนหนี"ไปผับกับพี่ที่ทำงาน" "วันก่อนก็เพิ่งไปน้ำอิง" "นายก็ชอบเรียกฉันยัยขี้เมาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ฉาย

คนเมาทิพย์หรี่ตาขึ้นเนียน ๆ มองคนที่อุ้มกำลังเดินออกจากผับ เธอกระตุกยิ้มร้ายเล็กน้อยแล้วปล่อยมือที่คล้องคอมาลูบไล้กายกำยำ"แข็งจัง~" ซิกซ์แพ็กแน่นเป็นลอนสวยภายในเสื้อเชิ้ตตัวบางทำให้คนตัวแดงเอ่ยออกมา เธอลูบเล่นขึ้นลงเพื่อพยายามแกล้งให้ชายหนุ่มเกิดอาการทรมานอย่างเช่นเมื่อคืน"น้ำอิงอย่าซน เดี๋ยวตก" เขาพูดเพียงแค่นั้นก็รีบซอยเท้าเพิ่มความเร็ว เพราะเด็กซนในอ้อมแขนไม่ยอมหยุดเล่นตามคำบอก เธอยิ่งทำมากกว่าเดิมโดยการเลื่อนไปจับนมของเขาแล้วเขี่ยเม็ดไตเล่นไปมา"น้ำอิง…" เสียงเจโรมเริ่มเข้มขึ้นพร้อมกับน้องชายที่เหมือนกำลังถูกปลุกขึ้นมา แน่นอนว่าน้ำอิงรู้ดี…จุดอ่อนของเขาหรือจุดที่เขาชอบเธอรู้หมดทุกอย่าง และเธอตั้งใจจะให้เขาทรมานเจโรมใช้ความอดทนเป็นอย่างมากที่จะพาเธอมาถึงรถได้ เขาจับร่างสวยยัดลงในรถฝั่งคนขับ ก่อนที่จะถอนหายใจยาวเพื่อตั้งสติแล้ววิ่งไปนั่งฝั่งคนขับ"เธอ!!" คนตัวโตตกใจเล็กน้อยที่เปิดรถมานั่งเสื้อผ้าท่อนบนก็ถูกดึงลงมาให้เห็นสองเต้าใหญ่โต คราวนี้ตัวตนกลางลำตัวเริ่มแผ่ขยายออกมาเต็มลำทั้งที่พยายามจะหักห้ามใจไว้ตลอดทาง"ทำไมเธอถึงชอบทำให้ฉันทรมานว่ะ" เจโรมสบถอย่างหัวเสีย อารมณ์ความอยากพุ

แกร็ก… ในที่สุดประตูก็ถูกปลดล็อกจากคนด้านใน ฉันรีบหมุนลูกบิดเข้ามาในห้องที่กลายเป็นสตูดิโอ ก่อนจะเห็นร่างสูงที่กำลังจะเดินหนีเข้าห้องนอนด้วยท่อนบนที่เปลือยเปล่าและพาดผ้าเช็ดตัวไว้ แล้วกล้ามกับซิกซ์แพ็กแน่นก็เรียกสายตาฉันเหลือเกิน จากที่เรียบเรียงคำพูดจะอธิบายอยู่ตั้งนานดันหายวับไปเพราะน้ำลายจะแตกเนี่ยแหละ "จะยืนขวางอีกนานไหม?" เสียงทุ้มทำให้ฉันได้สติเงยหน้าขึ้นมอง พร้อมกับยกยิ้มแห้ง ๆ ให้คนที่โกรธจนหน้าแดง "ฉันจะมาอธิบาย" "อธิบายทำไมฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ" "เดี๋ยวสินายกำลังเข้าใจผิด…" "เรื่องไหนระหว่างแกล้งเมาหรือเพื่อนข้างห้อง?" ดันคดีติดตัวเยอะซะด้วยสิ "เรื่องแกล้งเมาเอาไว้ก่อนก็ได้" "ฉันว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเดียวกันนะ ที่เธอพยายามอยากให้ฉันผิดข้อตกลงเพื่อที่เธอจะได้กลับไปหามันใช่ไหม" "นายก็คิดได้เนอะ ต่อสองเรื่องเข้ากันได้ด้วย" ก็รู้นะว่าเขาคิดไปไกล แต่ก็ไม่คิดว่าจะไกลขนาดนี้ "จะออกจากห้องก็ล็อกให้ด้วย ฉันจะอาบน้ำ" ว่าจบร่างสูงก็เดินเลี่ยงเหมือนจะเดินหนี แต่ก็ไม่ทันฉันหรอกจะปล่อยให้ฉันเป็นคนผิดนานไม่ได้ "มันไม่ใช่เหมือนที่นายคิดเลย พี่สายฟ้าเป็นพี่ชายข้

"อ่าาา…โคตรเสียว~" เจโรมถึงกับกลั้นเสียงครางไว้ไม่อยู่ ยิ่งจับเอวคอดไว้แน่นสะโพกก็ยิ่งลอยเข้ามาให้เขาตอกอัดได้ง่าย ๆ"อู้ววว…นาย แรงอีก…" คนตัวเล็กเองก็สู้ไม่ถอยแข่งกันร้องครางยิ่งเฉพาะตอนที่ใกล้จะถึงสวรรค์ความเสียวก็ทวีคูณขึ้นมันกำลังรู้สึกดีจนหาที่เปรียบไม่ได้แต่แล้ว…"อึก…หยุดทำไม…" อยู่ ๆ เจโรมก็หยุดการกระทำเสียดื้อ ๆ เขากดแช่ท่อนรักไม่ยอมขยับจนน้ำอิงลืมตาขึ้นมองเขาตาเขียวปั๊ดเพราะอารมณ์ที่ยังคั่งค้างอยู่ในตัว"เป็นแฟนกับฉันไหม?" "มะ มันใช่เวลาไหม!?" คนใต้ร่างไม่ยอมตอบในเมื่อเขาไม่ยอมกระแทกก็เป็นเธอเองที่ร่อนเอวบดขยี้สร้างความสยิว"ถ้าเธอไม่ตอบฉันจะเอาออกเดี๋ยวนี้…" แต่ก็ถูกเจโรมช็อตอารมณ์อีกครั้ง เขากำลังทำเธอทรมานทั้งที่อีกนิดเดียวก็จะได้ลอยตัวในปุยเมฆนุ่ม"นายเอาออกไม่ได้นะ!" "งั้นก็ตอบมาก่อน จะเป็นแฟนฉันไหม?" ในเมื่อยังไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการเขาก็จะไม่ยอมทำอะไรสักอย่างที่จะทำให้เธอรู้สึกดีมีแต่จะทรมานกดดันให้น้ำอิงตอบในสิ่งที่ตรงใจเขา"จิ๊…เป็นก็เป็น กระแทกต่อได้แล้ว…" "ตอบดี ๆ เป็นแฟนกับฉันไหม?" "ทำไมนายเรื่องมากแบบนี้นะ บอกว่าเป็นไง เป็นแฟนกันค่ะคุณเจโรม พอใจหรือยัง?" "