All Chapters of Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม: Chapter 31 - Chapter 40

ปั้นจูบเหมือนมันกระหายเต็มที ราวกับฉันคือน้ำเย็นในท่ามกลางทะเลทรายแห้งแล้ง มันจูบไม่หยุด จูบหนัก จูบเหมือนสูบเอาลมหายใจไปหมดจนฉันต้องทุบหน้าอกมันฮึก!ฉันร้องในลำคอแต่มันไม่ยอมปล่อย ส่วนฉันใกล้หายใจไม่ออกเต็มทีแล้วใบหน้าฉันแดงก่ำต้องการอากาศเข้าปอดด้วย แต่ทว่ามันก็ปรานีฉันอยู่นิดหน่อยปล่อยให้ฉันเป็นอิสระฉันหอบหายใจหนัก ๆ อยู่หลายหน หน้าอกของฉันที่ใหญ่อยู่แล้วกระเพื่อมขึ้นลง แต่ทว่ามันไม่ยอมหยุดให้ฉันหายใจเปล่า ๆ กลับถอดเสื้อของฉันออกด้วย“เสื้อมึงเกะกะ”มันบ่นพลางจ้องไปยังหน้าอกของฉันที่มีบราปีกนกที่ฉันเอาไว้ใส่ยามอยู่ห้อง เพราะมันกระชับและไม่รัดหน้าอกเพียงแค่ปิดจุกดันทรงสวย แล้วมันก็ดูเหมือนจะยั่วนิด ๆ จนไอ้ปั้นกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึกภาพลูกกระเดือกของมันขยับขึ้นลงมีเม็ดเหงื่อไหลซึมออกมาช่างเป็นภาพที่แสนจะเซ็กซี่ทำเอาฉันเคลิ้มขณะหอบหายใจเชียวล่ะแต่แล้วมันก็ยกยิ้มพอใจเมื่อเห็นสายตาที่กำลังทำเหมือนหลงมันเสียเต็มประดา“มึงชอบกูเหรอ”ฉันอึ้งไปแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบเก็บอาการที่เหมือนมันรู้ทัน แต่ทว่าสายตาที่มันจ้องมาอย่างจับผิด กำลังบีบบังคับให้ฉันสารภาพฉันเม้มปากแน่น ความร้อนพุ่งขึ้นมาที่

ฉันร้องเสียงหลงเมื่อมันขยับเข้ามาลึกอีก และลึกขึ้นเรื่อย ๆ พอผ่านไปช่วงหนึ่งมันก็ถอนออกแล้วเสียบเข้ามาใหม่นั่นทำให้ฉันจุกจนแน่น หน้าท้องแขม่วเกร็งไปหมด แต่ก็กัดฟันสู้เพราะให้หยุดตอนนี้ทั้งฉันและไอ้ปั้นก็คงจะประสาทแดกพอ ๆ กันจนกระทั่งมันเริ่มขยับ “ฮึบ...อ่าห์” ปั้นลงน้ำหนักมากขึ้น มันทิ้งทั้งตัวทำให้ฉันรู้สึกเหมือนจะปริแตก มันแสบนิด ๆ ตรงส่วนกายสาวสองมือของฉันจิกหลังมันเอาไว้แน่น “จะ...เจ็บ” ฉันบอกมันพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาราวกับกำลังวิ่งมาราธอนมาหลายพันไมล์ “อดทนหน่อยนะ...เดี๋ยวเราจะมีความสุขไปด้วยกัน” ฉันก็คิดว่ามันจะปรานีฉันที่จะเบาแรง เมื่อลำกายของมันเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง มันก็เริ่มที่จะกระแทกหนักขึ้นจนถอนออกมาสุดแล้วก็ทิ้งระยะห่างให้ฉันหวิวไปทั้งอกจนต้องเรียกร้อง “ปะ...ปั้น...ระ...เร็ว” ฉันเรียกร้องขอให้มันช่วย และฉันก็อยากมาก ๆ อยากแทบขาดใจแล้วตอนนี้ “เจ็บนิดหนึ่งนะ...แต่กูอดทนไม่ไหวแล้ว” จบประโยค ปั้นก็โถมร่างกายกำยำลงมาแนบสนิทกับฉัน และนั่นฉันรู้สึกเหมือนร่างกำลังจะฉีกขาดออกจากกัน น้ำตาของฉันเล็ดออกมาเพราะความเจ็บ แต่

ปั้น Talk ตีสามกว่าแล้ว ผมนอนมองคนที่เพิ่งข้ามเส้นจากเพื่อนสนิทมาเป็นคู่นอน ที่ผมใช้คำว่าคู่นอนเพราะว่าเรายังไม่ได้ตกลงเรื่องสถานะ ผมเอามือเกลี่ยที่ใบหน้าสวยเบา ๆ ของคนที่หลับเพราะเหน็ดเหนื่อยที่ผมกินมันไปถึงสามรอบที่จริงไม่พอด้วยซ้ำ แต่มันไม่ไหวแล้ว แล้วอีกอย่างนี่เป็นครั้งแรกของมันด้วย ผมเปิดซิงเพื่อนสนิทผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม ผมเลวไหมล่ะถึงใครจะบอกว่าเลวผมก็ยอมเป็นคนเลว แต่ว่ารินคือทำให้ผมหมดความอดทนหลายครั้งแล้ว เวลารินยิ้มกับไอ้ปัณณ์เพื่อนสนิทของผม กอดคอกัน ใกล้ชิดกันไม่รู้ทำไมผมถึงหงุดหงิด หงุดหงิดถึงขนาดอยากต่อยมันสักที อยากตะโกนบอกว่าไอ้รินเป็นผู้หญิงนะแต่กลับบรรดาผู้หญิงที่ผมเคยควงเล่นขำ ๆ คุยแก้เหงาที่มันอ่อยเพื่อนผม ผมกลับไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลย แต่ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน ผมเลยไม่รู้ว่าไอ้อาการแปลก ๆ ของผมเนี่ยเรียกว่ารักได้หรือเปล่าเพราะความไม่แน่ใจของผมตั้งแต่วันที่รินอยากเลิกคบผม ผมก็ถามใจตัวเองมาตลอด จนผมเริ่มแน่ใจบางอย่างว่ารินชอบผม...มันไม่ใช่ตอนที่คิดจะจูบมันด้วยซ้ำ ตอนที่เม็ดทรายทะเลาะกับรินต่างหาก ที่จริงผมเดินกลับมาก่อน เพราะเห็นเพื่อนผู้ชายเยอะแล้ว

ฉันนั่งคุยกับเฮียอ๋าจนเกือบเที่ยงคืน เฮียแกเล่าเรื่องตลกสมัยแกยังหนุ่มให้ฟังหลายเรื่อง กลายเป็นว่าร้านข้าวต้มมีสองคนที่เหงามาคุยกัน แต่พอมันดึกแล้วฉันก็คิดว่าจะกลับยังไงดี แล้วก็ไม่อยากกลับไปที่ห้องเลย ไอ้ปัณณ์กับไอ้ปุณณ์อยู่ต่างประเทศ ส่วนไอ้ปั้นนั้น... ช่างมันเถอะ ที่จริงมันก็ดูแลฉันมาหลายวันแล้ว สมควรที่มันจะกลับไปอยู่กับครอบครัวบ้าง ที่ผ่านมามันก็ดีกับฉัน ส่วนเรื่องเมื่อคืนก็แค่เรามีความสุขด้วยกัน ฉันเอนจอยมันก็เอนจอย ฉันไม่ได้เสียอะไรต่างคนต่างวินด้วยกัน ทั้งคู่ เคยมีคนบอกว่าต้องแยกรักกับเซ็กส์ออกจากกัน ส่วนไอ้ปั้นคงแยกได้ แต่ฉันคงแยกยาก ไอ้ปัณณ์วิดีโอคลอมาฉันกดรับสายอย่างแปลกใจ “ว่าไง...เที่ยวสนุกไหม” ฉันทักทายมันยิ้ม ๆ ส่วนฉันกดบันทึกหน้าจอเอาไว้ด้วย เอาเก็บไว้ดูเล่นตอนเบื่อ ๆ “ไอ้เหี้ยริน...หิมะตกหนาวฉิบหาย” มันว่าทำปากสั่นดูด้านนอกแล้วน่าจะใกล้เช้าแล้วมั้ง มันไปญี่ปุ่นกันนี่นา “หนาวก็ไปนอนดิ” “มึงอยู่ไหน” “ร้านเฮียอ๋า...มาสวัสดีปีใหม่เฮียอ๋าหน่อย เห็นนั่งตบยุงไม่มีลูกค้า” ฉันหยอกเฮีย “เส

ฉันทนอยู่กับไอ้ปั้นอีกหนึ่งวัน แต่มันก็เอาแต่กินเล็กกินน้อย แต่ว่าฉันไม่มีอารมณ์ขึ้นเตียงกับมันก็โดนมันขโมยจูบบ้างหอมแก้มบ้าง เพราะมันวอแวแต่กับฉัน ยิ่งมันชวนฉันไปห้องมันฉันยิ่งไม่ไปเลยเพราะรู้ดีนั่นหมายถึงอะไร และฉันก็เอาถุงยางที่มันซ่อน ๆ เอาไว้ในห้องไปทิ้งให้หมด ด้วยอ้างว่าหากไอ้สองแฝดนั้นกลับมาเห็นจะเป็นเรื่อง “รินจะทิ้งหมดเลยหรือไง” “ใช่...แล้วก็ห้ามพูดเรื่องของเราด้วย ถ้าไอ้แฝดคนใดคนหนึ่งรู้กูโกรธมึงจริง ๆ” “ทำไม” “มึงจะบอกมันว่ายังไง มึงเสี้ยนอยากมากเลยเอากูแก้ขัดอย่างนี้เหรอ มึงไม่ได้ชอบกูด้วยซ้ำ แล้วเราก็เป็นแค่เพื่อน” “แต่มึงคิดกับกูมากกว่าเพื่อน” “แต่มึงไม่ได้คิดไง” “ริน...ขอเวลากูอีกหน่อยนะ...กูแค่อยากแน่ใจ” แค่มันไม่แน่ใจว่าฉันกับมันคืออะไร ฉันก็หมดอารมณ์จะขึ้นเตียงกับมันแล้ว พอได้รู้แล้วรสชาติเซ็กส์มันเป็นยังไง ฉันก็ไม่ได้เสพติดเหมือนพวกมันที่ขาดไม่ได้ต้องมีอยู่ตลอดหรอกนะ “แค่มึงไม่แน่ใจ กูก็แน่ใจแล้ว” ฉันพูดอย่างนอย ๆ แต่ว่าฉันไม่อยากปิดแล้ว เมื่อเราไม่โอเคก็พูดไป เหมือนเมื่อก่อนตอ