TALIA wiped her tears discreetly, pero hindi nakalampas kay Caden ang paggalaw ng daliri niya sa ilalim ng mata.He stood beside her, tahimik, pero matatag ang presensya. The old couple went back inside the bahay-kubo, supporting each other by the shoulders. Mabagal ang lakad, pero magkasabay. Magaan. Parang bawat hakbang nila ay kwento ng mahabang buhay na sabay nilang binoo.Caden watched them leave.His expression softened, barely, subtly.“They prefer this kind of life,” he said quietly. “Ayaw nila sa ospital. Ayaw nila sa machines. Gusto nila, dito sila… sa lupa, sa hangin, sa mga tanim nila.”Talia didn’t answer. She fed another rabbit, her hands moving slowly.“I gave them this place,” Caden continued. “Lahat ng nandito… tinanim nila. Tinayo nila. Unti-unti. Bit by bit.”A heavy silence settled. Warm, but heavy. Ang tunog lang ng pagnguya ng rabbits at mahinang pagaspas ng dahon ng basil ang pumupuno sa espasyo.After a moment, Talia spoke, soft, cracked at the edges. “Caden… g
Huling Na-update : 2025-11-17 Magbasa pa