All Chapters of Too Late To Regret, Mr. Billionaire: Chapter 51 - Chapter 60

TUMITIG si Caden sa mga papel na hawak niya, pero pakiramdam niya’y bawat linya ng dokumento ay parang karayom na tumutusok sa mata niya.Sa unang pahina, malinaw ang mga nakasulat tungkol kay Talia.TALIA MARQUEZ – PERSONAL FILE• 24 years old, • Address: undisclosed.• Adopted by the Velasquez family at age six.• Went missing at age ten and lost contact with her adoptive family.• Resurfaced at age twelve in Manila, living alone.Napahigpit ang hawak ni Caden sa folder habang masusing nakatingin sa papel.“At the age of twelve, she was seen twice visiting the Montclair family’s old residence, for unknown reasons. She then disappeared for three months.”Umarko ang makapal na kilay ni Caden, halatang nabigla. “She went there? Twice?”Pero ipinagpatuloy lang n'ya ang pagbabasa.“After being found by a retired public school teacher, she was taken in temporarily and enrolled in a local elementary school as a fifth grader.Because of her late start, she was often bullied and isolated

PAG-ALIS ni Caden mula sa Montclair mansion, tila hindi siya makahinga.Ang mga sinabi ni Mang Walter ay paulit-ulit lang na umuukit sa isip niya — car accident, memory loss, a girl he might’ve forgotten.Habang nakasakay sa kotse, marahang isinandal niya ang ulo sa headrest at pinikit ang mga mata. Kasabay ng ingay ng ulan sa bubong, bumalik sa isip niya ang mga piraso ng alaala— ang kidlat, preno, at isang batang umiiyak sa gilid ng kalsada.Hindi niya alam kung imahinasyon lang ba iyon o bahagi ng nakaraan na matagal nang tinakpan ng dilim.Pagdating niya sa Montclair Villa, agad niyang tinawagan si Lyndon. “Hanapin mo si Rick Manzano,” mariin niyang sabi. “Siya ‘yong driver namin noong naaksidente ako. Hanapin mo siya kahit saang lupalop siya nakatira.”“On it, Sir, ” sagot ni Lyndon. “Pero Sir, may bago akong balita.”“What is it?”“Si Miss Talia,” sagot ni Lyndon, huminto sandali. “Nasa Lee Pharmaceutical siya. Tatlong araw na raw doon. Hindi lumalabas.”Napatingin si Caden sa b

“THAT woman... she killed your child, Caden - Talia's child!" Sa isang iglap, biglang lumiwanag ang lahat para kay Casen. Unti-unting nag-sink in sa kanya ang mga piraso ng katotohanang hindi niya pinansin kanina. Ang galit ni Talia, ang sampal, ang mga hagulgol sa likod ng nakasarang pinto, at ang huling salita nitong binitiwan na, “Bakit Caden? Bakit lagi kang nakikinig sa lahat...maliban sa'kin?" Hindi iyon simpleng galit lang. Hindi iyon maliit na bagay. It was grief, and it was his fault. Tatlong taon ng pagpapainom ng birth control pills na hindi alam ni Talia. Isang pagbubuntis na hindi niya nalaman. At isang sanggol ma hindi man lang nagkaroon ng pagkakataong mabuhay. Ang kasambahay na inutos niyang i-release kay Lyndon… Ito ang pumatay sa anak nila! Ngayon lang din niya napagtanto ma ang ospitalisasyon ni Talia noong simula ng buwan, hindi dahil sa “ulcer” gaya ng inaakala niya noon. It was because of a miscarriage. She was pregnant with his child. And he

MABIGAT ang hangin nang magkamalay si Talia. Masakit ang ulo niya, kumikirot ang sentido, at parang umiikot ang paligid. Nasa malamig siyang sahig, at nang subukan niyang igalaw ang kamay niya, saka lang niya naramdaman ang matinding sakit sa pulsuhan dahil sa pagkakagapod niya.“Anong nangyari? Nasaan ako?” tanong niya sa sarili.Pumikit siya sandali, sinusubukang alalahanin ang huling sandali bago mawalan ng malay— ang kalsada, ang itim na SUV, at ang biglang pagsabog ng liwanag sa gilid ng highway. Pagmulat niya, may duct tape sa bibig niya, at ang mga paa’t kamay ay mahigpit na nakatali gamit ang lubid.Ang kwarto kung nasaan siya ay maliit, pero malinis. May kurtinang may floral print sa maliit na bintana, halos walang ilaw na pumapasok maliban sa mapusyaw na sinag ng buwan. Sa sulok, may dalawang camera na isa nakatutok sa kanya, at isa naman sa kaliwa. Ang lente ay parang dalawang matang nagmamasid.Maya-maya pa'y biglang bumukas ang pinto. Pumasok ang isang lalaking matangkad,

HABANG patuloy ang pagtahi sa sugat ni Talia, napakapit si Caden Montclair sa gilid ng stretcher, halos mabaliw sa sakit ng eksenang nasasaksihan.Ang bawat tusok ng karayom sa balat nito ay parang mga karayom din na tumutusok sa dibdib niya nang mabagal, paulit-ulit, at walang tigil.“Almost done,” mahinang sabi ng doktor, nanginginig ang kamay sa sobrang pressure. “Konting tiis na lang.”Si Talia naman ay nanginginig nang buong katawan, ang mukha maputlang-maputla na parang papel. Basang-basa ng pawis ang buhok na dumikit sa pisngi niya, habang pinipigilan niyang huminga nang malalim para hindi mas lumala ang sakit.Pero kahit gano’n, walang lumabas na sigaw. Tanging mahinang paghinga lang at mga bakas ng luha sa gilid ng mata.“Talia…” bulong ni Caden, halos maputol ang boses. Marahan niyang hinawakan ang ulo nito at idinikit sa kanyang dibdib. “Lean on me. Please, just breathe.”Ramdam niya ang panginginig ng katawan nito laban sa kanya na sobrang lamig, sobrang hina, pero pilit p