All Chapters of เพทายร้าย(พ่าย)รัก เมียเด็ก: Chapter 21 - Chapter 26

“อลิซเสร็จแล้วค่ะ” ร่างบางที่อยู่ในชุดบอดี้สูทแขนสั้นเว้าเอวกับกางเกงยีนขายาวเดินออกมาจากห้องนอนของเธอ ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าของผมชุดไปส่งขนม?ทำไมต้องเว้าเอว แล้วผิวแม่งก็ขาวฉิบ เห็นแค่นี้ผมก็จินตนาการไปตอนที่จับเธอกระแทกอยู่บนเตียงแล้ว“ยายแพคขนมเสร็จพอดีเลยลูก เดี๋ยวเอาเบอร์ป้าถนอมไปนะ ถึงหน้าหมู่บ้านก็โทรหาป้าเขานะจ๊ะ” “ถุงใหญ่ห้าถุงนี้ของป้าถนอมนะจ๊ะ แล้วก็สามถุงนี้ของร้านขนมใน ซูเปอร์มาเก็ต ข้างตลาด” ผมมองร่างบางที่ยืนฟังยายของเธออย่างตั้งอกตั้งใจ ทำไมยิ่งมองยิ่งสวยวะ “โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวอลิซกลับมานะคะ” เธอว่าพลางหยิบถุงขนมที่อยู่บนโต๊ะมาถือไว้สองสามถุง ก่อนจะหันมามองผมพร้อมกับพยักพเยิดหน้าไปยังถุงขนมที่เหลืออีกห้าถุงที่วางอยู่บนโต๊ะ“พ่อเพทายหิ้วไหวไหมจ๊ะ มาเดี๋ยวยายช่วย” “ไม่เป็นไรครับยาย แค่นี้เอง” ว่าจบผมก็จัดการหิ้วถุงขนมถุงใหญ่ทั้งห้าขึ้นมาไว้ในมือ ก่อนจะเดินออกจากบ้านแล้วตรงไปยังรถสปอร์ตออดี้คู่ใจของผมที่จอดอยู่ตรงหน้าบ้านทันทีสามสิบนาทีต่อมา“ขอบคุณนะคะที่มาส่งหนู เดี๋ยวเราแยกย้ายกันตรงนี้เลยนะคะ” หลังจากที่ผมกับอลิซจัดการส่งขนมไปยังที่หมายจนเสร็จเรียบร้อยทั้งสอ

“ไหนล่ะคะคลิป หนูดื่มหมดแล้ว” อลิซที่นั่งอยู่บนโซฟาเอ่ยถามหลังจากที่เธอดื่มไวน์แดงที่อยู่ในแก้วจนหมด ก่อนจะวางมันลงที่โต๊ะข้างๆ โซฟา“ฉันยังไม่ทันได้ดื่มเลยนะ” เพทายว่าพลางหยิบแก้วอีกใบขึ้นมา ก่อนจะจัดการเทไวน์ที่อยู่ในมือลงไป แล้วยกมันขึ้นดื่มจนหมดแก้วเช่นกัน“ไวน์แดงนี่มันสดชื่นดีนะ ขอดื่มอีกแก้วก็แล้วกัน” ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะเทไวน์ลงไปในแก้วอีกครั้ง แล้วจัดการยกดื่มทีเดียวจนหมดแก้วเหมือนเดิมอลิซที่นั่งมองดูการกระทำของชายหนุ่ม ก็เริ่มมีอาการแปลกๆ ขึ้นมา อาการนี้เหมือนกับคืนนั้นเลย นี่เธอพึ่งจะดื่มไวน์ไปแค่แก้วเดียวเองนะ ร้อน ทำไมมันรู้สึกร้อนขนาดนี้ “อื้อ หนูร้อน ปรับอุณหภูมิในห้องให้ทีได้ไหมคะ” มือบางเริ่มจัดการกับเสื้อผ้าที่อยู่บนร่างกายของตัวเอง ก่อนที่เธอจะถอดมันออกทีละชิ้น ทีละชิ้นเสื้อผ้าส่วนบนถูกถอดออกด้วยมือเรียวสวยของเธอเองเผยให้เห็นเต้าอวบขนาดใหญ่ของเธอที่มีเม็ดสีชมพูอ่อนๆ อยู่ตรงกลาง ส่วนเสื้อผ้าด้านล่างกำลังจะถูกถอดด้วยฝีมือของเพทาย ที่ลงไปนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นตรงหน้าของเธอแล้วตอนนี้“ให้ฉันช่วยไหม” สายตาคมจ้องมองการกระทำของหญิงสาวตรงหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะจัดการกับกาง

หนึ่งเดือนต่อมา@บ้าน อลิซ 08.20 น. “ยายคะ วันนี้อลิซต้องไปทำงานแล้วนะ ยายอยู่บ้านคนเดียวได้ใช่ไหม?” นี่ก็ผ่านมาจะครบหนึ่งเดือนแล้วที่ยายเข้ารับการผ่าตัดใส่เครื่องไฟฟ้ากระตุ้นหัวใจ ซึ่งตลอดระยะเวลาในการพักฟื้น ร่างกายของยายก็ปรับสภาพได้เป็นอย่างดี และในตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้ ฉันก็อยู่กับยายทุกวัน วันไหนที่ต้องออกไปจ่ายตลาด ฉันก็จะขอให้ป้าต่ายที่อยู่ข้างบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนยาย “ได้สิลูก ยายว่าร่างกายยายแข็งแรงกว่าเดิมเยอะเลยนะ” ยายฉีกยิ้มกว้างตอบฉันกลับมา ก่อนที่ท่านจะเอ่ยถามถึงใครบางคน“แล้ววันนี้พี่เพทายของอลิซ เขาจะมากินข้าวที่บ้านเราอีกไหมจ๊ะ?” “ของอลิซที่ไหนคะยาย แค่พี่ที่รู้จักเอง” แค่รู้จักจริงๆ นะ แต่ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ที่ยายผ่าตัด จนกลับมาพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน เขาก็แวะมาเยี่ยมอยู่ตลอดเวลา นี่ก็ไม่รู้ว่าเอาเวลาว่างมาจากไหนเยอะแยะ ไม่ทำงานทำการบ้างหรือไง“แค่พี่ที่รู้จักจริงเหรอจ๊ะ แต่ยายว่าพี่เขาดูสนใจอลิซไม่น้อยเลยนะ” สนใจอยากจะจับฉันขึ้นเตียงอย่างเดียวอะสิไม่ว่า นี่หลังจากผ่านสมรภูมิรบแบบเอาเป็นเอาตายเมื่อเดือนที่แล้วมา ฉันก็ไม่ยอมใจอ่อนให้เขาอีกเลย คนบ้าอะไร เอาทีเป