บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 221 - บทที่ 230

ในขณะที่คนภายในบ้านกำลังสนทนากันด้านหน้าบ้านของฉินเต๋อก็ได้มีชาวบ้านกลุ่มใหญ่พากันมายืนอออยู่เต็มไปหมดซึ่งนำมาโดยเฉินกัง“อาเต๋อ เจ้าอยู่บ้านหรือไม่” ชายวัยกลางคนส่งเสียงเรียกคนที่อยู่ด้านใน แต่ทว่ายังไม่ทันที่คนบ้านรองจ้าวจะมาเปิดประตู จ้าวเฉียงที่กำลังเดินมาทางนี้ก็ได้มาไถ่ถามชายวัยกลางคนขึ้นเสียก

“เรียนฝ่าบาท นู๋ปี้คิดว่าฝ่าบาททรงลองเรียกท่านหลี่ไท่ฝู่มาปรึกษาหารือดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ขันทีผู้รับใช้มานานกล่าวอย่างนอบน้อม“เป็นความคิดที่ดี เจิ้นเห็นด้วย ดังนั้นเจ้าช่วยให้ใครไปตามตัวหลี่ไท่ฝู่มาพบเจิ้นที่ห้องอักษรด้วยก็แล้วกัน” ชายหนุ่มสูงศักดิ์เอ่ยกับขันทีข้างกายอีกครั้ง“พ่ะย่ะค่ะ นู๋ปี้จะรีบ

“ข้าเองก็เห็นด้วยกับพวกเจ้าเพราะบุตรชายของข้าก็เป็นเหมือนกันฮ่า ๆ” จ้าวเฉียงหัวเราะขึ้นกล่าวกับทั้งสองคนการทำงานของคนในครอบครัวจ้าวและชาวบ้านก็ผ่านไปได้อย่างรวดเร็วจนกระทั่งพระอาทิตย์ตรงหัว“พวกท่านมารับข้าวและกับข้าวกันได้เลยเจ้าค่ะ พวกข้าทำไว้เยอะมากกินกันให้หมดไม่ต้องเกรงใจนะเจ้าคะ” หนิงลี่ตะโกน

เช้าวันต่อมา ในที่สุดวันที่เด็กทั้งหกของบ้านจ้าวต่างจะต้องออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่นแม้จะเป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ ก็มาถึง ซึ่งทำให้บรรดาแม่ของเด็กทั้งสามครอบครัวต่างก็เป็นห่วงบุตรของตนไม่น้อย“พวกเจ้าจงดูแลตัวเองกันให้ดีนะ โดยเฉพาะเจ้า” หนิงเซียนที่ออกมาส่งบุตรและหลานเอ่ยกำชับลูกน้อยทั้งสามโดย เฉพาะบุตร

เหตุการณ์ของเด็กบ้านจ้าวกับสหายก็ผ่านพ้นไปด้วยดีโดยที่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายเองก็ทักทายกันอย่างเป็นมิตรส่วนเรื่องในสำนักศึกษาของทั้งสองแห่งนั้นตอนนี้ก็เป็นการเรียนปรับพื้นฐาน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเนื้อหาคล้ายกับที่ซินฉี และหลวนคุนต่างก็สอนเด็กบ้านจ้าวรวมทั้งเด็กในหมู่บ้านมาแล้ว ก็เลยทำให้พวกเขาทั้งหมดย