Semua Bab ฉันเกิดใหม่เป็นเด็กถูกทอดทิ้งยุค 70 : Bab 51 - Bab 60

“สหายเมิ่งแล้วการทำปลาไม่ให้คาวล่ะ ต้องทำยังไง” หลังจากปรุงแกงหอยเรียบร้อยก็มาถึงคราวของปลาทั้งตัวเล็กบ้างใหญ่บ้าง“ง่ายมาก ฉันจะสอนพวกเธอเอง รายการแรกที่จะทำในวันนี้เรียกว่าปลาอบในซอสหวานและเค็มซึ่งวัตถุดิบหลักทุกบ้านล้วนมีกันอยู่แล้ว” เมิ่งหลิงจับปลาแม่น้ำตัวขนาดใหญ่ขึ้นมาก่อนที่หล่อนจะใช้มีดผ่าท้

เมื่อถึงตัวอำเภอฉางซูเหิงจึงได้ตรงไปยังที่ทำการไปรษณีย์ก่อนเป็นอันดับแรก ทั้งนี้เจ้าตัวอดไม่ได้ที่จะโทรไปบอกพ่อแม่เรื่องการแต่งงานเสียงสัญญาณภายในหูโทรศัพท์ดังอยู่ไม่นาน เจ้าตัวก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำอันคุ้นหู“สวัสดีที่นี่โรงงานซานซิง ไม่ทราบว่าสหายต้องการพูดกับใคร”“พ่อ!” ฉางซูเหิงโพล่งออกไปทันที“อ

หรูจื่อกำลังนั่งห้อยขาบนแคร่ไม้ไผ่ที่ถูกทำขึ้นมาใหม่ หัวใจของเขากำลังเต้นไม่เป็นส่ำในขณะรอการรักษาจากหมอหยู“ไม่ต้องกังวล” น้ำเสียงของชายสูงวัยเต็มไปด้วยความอ่อนโยน “ฉันขอตรวจดูขาของเธอหน่อย” หมอหยูพูดขึ้นอีกครั้งในขณะเดียวกันหรูจื่อก็ช่วยเลิกขากางเกงของตนขึ้นถึงหัวเข่า“ช่วงนี้เธอใช้ขามากเกินไปหรือ

การที่ฉางซูเหิงเดินขึ้นภูเขานั้นต้องย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ หลังจากอ้ายอ้ายสรุปความต้องการของตัวเองได้เธอจึงได้ให้พ่อไปบอกกับฉางซูเหิงโดยให้กุเรื่องที่ว่าตนเองเคยขุดหลุมดักสัตว์เอาไว้“พี่ชายอยากให้ผมไปดูหลุมที่ว่าอย่างนั้นเหรอครับ” เด็กหนุ่มถามขึ้นอย่างไม่รู้สึกถึงความผิดปกติอันใด“ใช่! ไม่แน่ว่าพวกเ

หลังจากผ่านความตายมาได้อย่างหวุดหวิดร่างกายของฉางซูเหิงพลันทรุดตัวลงบนพื้นดินอันแข็งกระด้างอย่างหมดแรง หัวใจยังคงเต้นกระหน่ำราวกับกลองศึกเขาหอบหายใจอย่างหนักหน่วง ลมหายใจที่พ่นออกมาร้อนจัดจนเหมือนจะเผาอากาศรอบตัว มือที่เคยจับหอกปริศนาด้ามนั้นแน่นเพื่อเอาชีวิตรอดตอนนี้ยังคงสั่นระริกเฮ้อ! โชคดีนะที่