All Chapters of ฉันเกิดใหม่เป็นหลานสาวชาวนายุค60: Chapter 41 - Chapter 50

แต่หลังจากที่เธอมองเห็นสภาพของหมาป่าตัวใหญ่ผู้ซึ่งกำลังคาบหมาป่าตัวเล็กอยู่ในปากใบหน้าของเจ้าตัวก็สลดลง “มันบาดเจ็บนี่” น้ำเสียงใสของเจ้าตัวพูดขึ้นในขณะเดินผ่านพี่ใหญ่พี่รองของตน “น้องสาว อย่าเข้าไป” หนานเสิ่นตะโกนห้ามเสียงดัง ซึ่งการทำแบบนี้ยิ่งเป็นเหมือนการยั่วยุทำให้สุนัขป่าตัวโตตื่นต

“เป่าเป้ย หนูเป็นอะไรบาดเจ็บตรงไหน” นางโม่พูดไปวิ่งไปโดยไม่หยุดพักเช่นเดียวกับหลานทั้งหก “น้องโดนเจ้าตัวนี้กัดครับ” ซีซวนพูดพลางชูลูกสุนัขในอ้อมแขนขึ้นสูงซึ่งนางโม่กำลังจะต่อว่าเจ้าสุนัขออกมา ครั้นเมื่อเห็นแววตาหมองเศร้าพร้อมใบหน้าแสนสลด ของมันหญิงวัยกลางคนก็อ้าปากไม่ออกได้แต

“เจ็บเหมือนมดกัดนั่นแหละ เป่าเป้ยเป็นเด็กเก่งน้องไม่เป็นอะไรหรอก” กู้อี้ปลอบหลานชาย พวกเขานั่งรอกันราวยี่สิบนาทีก็เห็นแม่ของตนเดินจูงมือหลานสาวออกมา “แม่ คุณหมอว่ายังไงบ้าง” “ไม่เป็นไร เพียงแต่วันพรุ่งยังต้องมาฉีดยาอีก จากนั้นก็ต้องมาตามนัดจนกว่าจะครบ แกเอาใบสั่งยาไปคิดเงินก่

“เป่าเป้ย หลานเป็นอะไร” นางโม่ถามขึ้นเมื่ออยู่กันตามลำพังกับหลานสาวตัวเล็กในขณะที่มือของนางก็เย็บผ้าไปด้วย “ย่าจ๋า หากว่าเรารู้ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นแต่ว่าไม่อาจยับยั้งได้ หนูควรทำอย่างไร” คำถามนี้ทำให้โม่โฉวหยุดงานในมือของตนลงก่อนที่จะเอ่ยปลอบใจหลานผู้เป็นแก้วตาดวงใจของคนทั้งบ้าน

“อาสาม ต้าโถว” เด็กหนุ่มส่งเสียงเริ่มแตกของตนมาทางพวกเขา “อาเสิ่น/พี่เสิ่น” คนทั้งสามต่างวิ่งเข้าหากัน เมื่อเห็นว่าหลานชายคนโตปลอดภัยดีซานไห่จึงได้พูดขึ้นอีกครั้ง “พวกเรารีบกลับบ้านกันเถอะ” คนทั้งสามรีบวิ่งลงมาจนถึงชั้นหนึ่งและเมื่อเห็นสื่อหม่ารออยู่กับเอ้อเป่า คนทั้งหมดก็ถอน