All Chapters of ฉันนี่แหละนักเลงขนมหวาน "ฟันน้ำนม" แห่งพระนครยุค 2500: Chapter 31 - Chapter 40

ขณะที่ทุกคนในที่ประชุมกำลังนั่งกลุ้มใจอยู่นั้นเอง...ในหัวของปลัดขจรก็พลันนึกถึงเรื่องราวของเด็กหญิงอัจฉริยะเจ้าของฉายา นักเลงขนมหวาน ขึ้นมาอย่างคาดหวัง ดังนั้นเช้าวันรุ่งขึ้นปลัดขจรก็ไม่รอช้า เขาสั่งให้คนพายเรือราชการมุ่งหน้าไปยังชุมชนริมคลองบางกอกน้อยทันที การมาเยือนของข้าราชการชั้นผู้ใ

นางสายที่ได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกยิ่งไม่พอใจมากกว่าเดิม "แล้วพวกแกไม่กลัวว่าคลองบางกอกน้อยของเราจะเสียหน้าบ้างรึ หากว่าเด็กคนนั้นทำเสียเรื่องขึ้นมาน่ะ!" หล่อนเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ ตุ๊บ! ฉับพลันทันทีทันใดนั้นเอง กิ่งมะยมขนาดเล็กกิ่งหนึ่งก็ร่วงหล่นลงมาจากต้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เฉียดศีรษะของน

ภาพของขนมหวานทั้งสี่ชนิดที่ถูกจัดวางอย่างงดงามบนโต๊ะสีขาวสะกดทุกสายตาในที่นั้น...ปลัดขจรเดินมายืนด้านข้างของเด็กหญิงแล้วส่งยิ้มอย่างให้กำลังใจ ก่อนจะกล่าวกับแขกเหรื่อเสียงดังฟังชัด "และในลำดับต่อไป...ผมขอแนะนำให้ทุกท่านได้รู้จักกับหัวหน้าแม่ครัวผู้รับผิดชอบของหวานทั้งหมดในวันนี้...เด็กหญ

ในขณะที่ธุรกิจกำลังไปได้สวย ทางด้านค่ายมวยสิงหราชก็คึกคักขึ้นมาไม่แพ้กัน... หลังจากที่ชาวบ้านรู้ว่าครูสิงห์กลับมาเปิดค่ายและมีลูกศิษย์คนใหม่อย่างมะตูมแล้ว ก็เริ่มมีคนนำลูกหลานของตนมาให้เขาดูตัว ด้วยหวังว่าจะได้ฝากฝังให้เป็นศิษย์เพื่อเรียนรู้วิชาป้องกันตัวและสร้างวินัย ลานดินใ

เมื่อทุกอย่างลงตัว เธอก็บรรจงตักน้ำกะทิสีขาวข้นที่ส่งกลิ่นหอมมันลงในถ้วยกระเบื้องใบเล็กแล้วนำไปมอบให้คุณหลวงด้วยสองมือน้อยของตัวเอง คุณหลวงมนตรีรับถ้วยกระเบื้องนั้นมา ก่อนจะค่อย ๆ ใช้ช้อนตักขึ้นมาจิบอย่างช้า ๆ...วินาทีแรกที่น้ำกะทิสัมผัสลิ้น ดวงตาของท่านก็เป็นประกายขึ้นมาทันที!