All Chapters of ANG BABAENG HINDI DAPAT BINITAWAN: Chapter 111 - Chapter 114

Ang Zurich ay hindi lang malamig; ito ay kulay abo. Ito ang unang napansin ni Mariel—o "Celine," gaya ng nakasulat sa kanyang pasaporte—habang nakaupo siya sa sulok ng Café Odeon. Sa labas, ang Limmat River ay tila likidong yelo na dumadaloy patungo sa lawa, habang ang mga tao ay naglalakad nang mabilis, nakayuko ang mga ulo laban sa hangin, walang pakialam sa mundo ng iba.Walang init. Walang ingay ng mga jeepney. Walang alikabok ng Maynila. At higit sa lahat, walang Billie na humahawak sa kanyang kamay para painitin ito.Napatingin siya sa kanyang kape. Itim. Mapait. Kabaligtaran ng 3-in-1 na madalas timplahin ni Billie para sa kanya tuwing madaling araw na silang natatapos sa mga operasyon."Madam?"Nag-angat ng tingin si Mariel. Ang waiter, isang matandang lalaki na may puting apron, ay nakatayo sa tabi niya. May bahid ng pag-aalala sa mga mata nito."You have been staring at the cup for twenty minutes," sabi nito sa matigas na English accent. "Is something wrong? Should I replace

Ang tren ay humahampas sa mga tunnel ng bundok, at bawat pag-iilaw at pagdilim ng bintana ay tila nagpapalit ng mood ni Mariel. Palayo na siya sa tahimik na kaguluhan ng Zurich at palapit na sa puting katahimikan ng Alps. Ngunit sa paglayo niya sa lungsod, lalo namang lumalapit ang panganib.Ang mga tanawin ay naging mga patlang ng niyebe, at ang hangin na sumasabay sa bintana ay nagdala ng mas matinding lamig. Naka-upo si Mariel sa sulok ng bagon, ang kanyang itim na coat ay tila camouflage laban sa ginto at kape na interior.Chur. Ang gateway sa St. Moritz. Dito magsisimula ang totoong trabaho.H