All Chapters of ซาตานร้ายพ่ายเมียเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

“ผมคิดถึงคุณยายแล้วก็อยากมาพักผ่อนกับคุณยายครับอยู่คอนโดคนเดียวมันเบื่อๆ คิดว่าจะมาค้างกับคุณยายที่นี่ดีไหม” อัลเฟรโด้เข้ามานั่งข้างๆ แล้วกอดท่านด้วยความรักและความรู้สึกผิดที่ไม่ดูแลท่านเท่าที่ควร“ยายว่ามันดีเลยทีเดียว เดี๋ยวยายจะบอกปัทให้ไปจัดห้องนอนให้นะ”“ไม่เป็นไรครับคุณยายเมื่อกี้ผมบอกปัทแล้ว คุณยายล่ะครับวันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหม” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเป็นห่วง“ยายก็สบายดี”“แล้วคุณยายกำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ”“ยายกำลังถักเสื้อกันหนาวอยู่ ว่าจะส่งไปบริจาคให้เด็กบนดอย”“คุณยายรับ ผมว่าคุณยายอย่าเหนื่อยถักเองเลย ถ้าอยากบริจาคเราซื้อเสื้อกันหนาวไปบริจาคเลยก็ได้”“แค่นี้ไม่เหนื่อยเลย ยายอยู่ว่างๆ รู้จะทำอะไร งานบัญชีหนูเมลินก็ทำเรียบร้อยจนยายไม่มีอะไรต้องกังวลอะไรเลย” คุณยายกล่าวชมผู้ช่วยคนใหม่ที่นอกจากจะทำงานได้อย่างไม่มีที่ติแล้วยังทำให้ท่านหายเหงาอีกด้วย“คุณยายครับผมว่าเราต้องคุยกันนะครับ”“มีอะไรหรือเปล่าอัลเฟรด สีหน้าจริงจังมากเลยนะเครียดเรื่องที่ทำงานหรือเปล่า”“เปล่าครับคุณยาย เรื่องที่ผมเครียดไม่ใช่เรื่องงานแต่เป็นเรื่องของคุณยาย”“เราจะมาเครียดเรื่องของยายทำไมล่ะลูก”

หลังทานอาหารกลางวันแล้วคุณยายราตรีก็ไปนอนพักในห้องนั่งเล่นส่วนเมลินญาน์และอัลเฟรโด้ก็เดินเข้ามาในห้องทำงาน หญิงสาวนั่งลงตรงมุมห้องขณะที่อัลเฟรโด้ก็นั่งลงเก้าอี้อีกตัวอยู่ใกล้ๆ กัน“ฉันรู้ว่าเธอจะคุยกับฉันเรื่องที่คุณยายอยากให้เราแต่งงานกันใช่ไหม” อัลเฟรโด้รีบถามเพราะไม่อยากจะเสียเวลาอ้อมค้อม“ใช่ค่ะ”“เธอคิดว่ายังไงล่ะ”“สำหรับหนูไม่มีปัญหา แต่หนูอยากจะบอกจุดประสงค์ที่หนูแต่งงานกับคุณก่อนนะคะ เผื่อว่าคุณจะได้ตัดสินใจอีกทีว่าจะแต่งงานกับหนูตามที่คุณยายต้องการหรือเปล่า” เมลินญาน์ไม่อยากปิดบังเหตุผลที่ยอมแต่งงานเพราะถ้าอัลเฟรโด้มารู้ทีหลังก็กลัวจะมีปัญหา“เหตุผลที่เธอแต่งงานกับฉันเพราะอะไรเหรอ”“ก็เพราะข้อเสนอของคุณยายมันน่าสนใจค่ะ”“ข้อเสนออะไร” อัลเฟรโด้ไม่รู้ว่าคุณยายยื่นข้อเสนออะไรกับเมลินญาน์เพราะตัวเขาเองก็เพิ่งรู้ว่าคนที่จะต้องแต่งงานด้วยก็คือผู้ช่วยคนใหม่ของท่าน“คุณยายเสนอจะใช้หนี้ธนาคารและเอาบ้านหลังนั้นกลับมาเป็นของหนูถ้าหนูยอมแต่งงานกับคุณและถ้าหนูแต่งงานกับคุณครบสองปีท่านจะคืนตึกที่น้าของหนูเอามาขายให้ค่ะ”“เธอหมายถึงตึกห้าคูหาหน้าตลาดนะเหรอ”“ใช่ค่ะ คุณคิดว่ามันเยอะเกินไปไห

อัลเฟรโด้ไม่ได้รอคำตอบเพราะดูแล้วที่ตรงหน้ามันคือของจริง เขา ก้มลงจูบหญิงสาวอีกครั้งด้วยความรู้สึกที่แปลกออกไปจากที่ไม่ชอบการจูบกับใครแต่กลายเป็นว่าติดใจรสจูบที่เงอะงะและไม่ประสาของเมลินญาน์อย่างห้ามใจไม่อยู่ หญิงสาวเผลอโอบรอบคอเขาไว้แน่น ร่างกายตอบสนองอย่างอัตโนมัติริมฝีปากของอัลเฟรโด้เปลี่ยนจากการจูบมาเป็นดูดดึงเม้มเบาๆ ที่ซอกคอขาวเนียน ก่อนจะไล่ลงมาที่เนินอกของเธออย่างใจเย็น ไม่มีการเร่งเร้า มีแต่ความนุ่มนวลที่ชวนให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสร้อนของฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบเคล้นอย่างปลุกเร้า ปลายนิ้วเขี่ยวนอยู่ที่ยอดถันที่แข็งชูชัน สัมผัสที่ไม่เคยได้รับทำให้หญิงสาวรู้สึกร้อนรุ่มร่างกายของเธอกำลังไม่เป็นตัวของตัวเอง“อ๊ะ!....อื้อ....คุณอัลเฟรด....”เสียงครางกระเส่าของเธอหลุดออกมาจากลำคอเขาหัวเราะในลำคอ ก่อนจะใช้ปากครอบครองยอดอกสีสวยข้างหนึ่งส่วนอีกข้างก็ยังคงบีบคลึงอย่างหนักหน่วงไปตามอารมณ์ มืออีกข้างก็เลื่อนลงไปสัมผัสไปตามผิวเนียนนุ่ม กดวนที่หน้าท้องแบนราบต่ำลงไปยังซอกขาอ่อนของเธออย่างแผ่วเบาจนเมลินญาน์สะดุ้งสุดตัว หญิงสาวพยายามที่จะจับมือของเขาไว้แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอไม่มีเรี่ยวแรง

เมลินญาน์ตกใจตื่นมาในเวลาเกือบจะแปดโมงเช้า หญิงสาว รู้สึกปวดเมื่อยไปทั่วทั้งตัว เธอเคยได้ยินมาว่าการนอนกับผู้ชายครั้งแรกผู้หญิงจะรู้สึกเจ็บมากแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนั้น หญิงสาวไม่เคยนอนกับใครมาก่อนจึงไม่รู้ว่าผู้ชายทุกคนจะเป็นเหมือนกับอัลเฟรโด้ไหมร่างกายของเขาแข็งแรงตัวสูงหุ่นดีโดยเฉพาะสัดส่วนความเป็นชายที่มันใหญ่โตมากกว่าผู้ชายบางคนที่เธอดูในคลิป เธอลืมคิดเรื่องที่ว่าเขาเป็นลูกครึ่งไปสนิทใจจึงไม่ได้เตรียมใจว่าจะเจ็บมากมายขนาดนั้นแม้จะรู้สึกเจ็บระบมไปทั้งช่วงล่างแต่เมื่อนึกถึงความสุขที่เขามอบให้หญิงสาวก็หน้าแดงซ่าน ความรู้สึกของเมลินญาน์ตอนนี้มันสับสนไปหมดจะว่ารู้สึกชอบกับการได้นอนกับอัลเฟรโด้มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด แต่ยอมรับเลยว่ามันมีความสุขมากไม่ว่าการแต่งงานจะไม่ได้เกิดจากความรักแต่ความสุขที่ได้ก็ที่เคยจากจินตนาการถึงหญิงสาวนอนคิดอยู่สักพักก็นึกขึ้นได้ว่าตนเองจะต้องไปเก็บเงินจากแม่ค้าในตลาดเธอค่อยๆ ยกท่อนแขนของอัลเฟรโด้ออกเบาๆ แต่ดูเหมือนเขาจะรัดเธอไว้แน่นขึ้น“จะรีบตื่นไปไหนเมลิน มันยังเช้าอยู่เลย”“ไม่เช้าแล้วนะคะนี่แปดโมงแล้ววันนี้หนูต้องไปเก็บเงินที่ตลาดให้คุณยายด้วยค่ะ”“ไม

หลังจากการแต่งงานผ่านไปเกือบสองสัปดาห์ อัลเฟรโด้ก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณยายราตรีและเมลินญาน์ เขาจองตั๋วเครื่องบินและวางแผนพาภรรยาไปฮันนีมูนที่ในยุโรป โดยจะเริ่มต้นที่ฝรั่งเศส สวิตเซอร์แลนด์ อิตาลี และเยอรมนีตามลำดับเมลินญาน์รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอจะได้นั่งเครื่องบินและเดินทางไปต่างประเทศที่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ เมลินญาน์มองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น สายตาของหญิงสาวเป็นประกายสดใส เธอจับชายเสื้อของอัลเฟรโด้ไว้แน่น“ตื่นเต้นเหรอ” อัลเฟรโด้ถามพลางยิ้มขำเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางของเธอ“ค่ะคุณอัลเฟรด หนูตื่นเต้นมากเลย หนูไม่เคยนั่งเครื่องบินมาก่อนเลย”“ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว มันก็เหมือนการนั่งรถนั่นแหละ” เขากระชับมือเธอเบาๆ เพื่อให้เธอรู้สึกอุ่นใจการเดินทางที่ยาวนานสิ้นสุดลงที่ประเทศเยอรมันและคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่ทั้งสองจะอยู่ที่นี่“ขอบคุณมากนะคะคุณอัลเฟรโด้ที่พาหนูมาเที่ยว หนูไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีโอกาสได้มาเที่ยวต่างประเทศตั้งหลายประเทศแบบนี้แล้วคุณยังจะซื้อของให้หนูอีกเยอะแยะ”“แล้วชอบหรือเปล่าล่ะ”“มีใครจะไม่ชอบบ้าง แต่ของบางอย่างหนูคงไม่กล้าใ