Lahat ng Kabanata ng Bound to the Billionaire Contractor: Kabanata 51 - Kabanata 60

RENZO“Ano sa tingin niyo yung stance ni Maya sa corruption or injustice?”They exchanged glances. Red flag number three."Well..." Mr. Santos cleared his throat. "Maya has always been very... practical. She understands that sometimes, you have to work within the system. You can't always fight every wrong. Sometimes you have to tolerate certain things to get ahead. Ang importante, may makukuha ka."And there it was. The final nail in the coffin.My blood ran cold. Hindi na ako makahinga ng maayos.Tolerate injustice? Si Maya?? Na halos ipagpalit ang five million sa question ko about corruption? Na laging pinipili ang principle over comfort every single time?"I see," I said quietly, standing up. Too many emotions flooding my system—anger, betrayal, that familiar ache na akala ko tapos na. "Thank you for your time.""But Renzo—" Mrs. Santos started, constantly looking at Mr. Santos kung anong gagawin nila siguro.“May emergency meeting lang,” I tried my best to be polite and smile. “Ni

MAYAPangatlong beses ko na tong ginagawa.Refresh. Check messages. Wala pa ring reply si Renzo. Delivered pa rin yung last text ko. Hindi man lang seen.“Renzo, please,” bulong ko, habang paikot-ikot ako sa sala namin, yung phone ko hawak-hawak ko sa dibdib ko. “Sagutin mo naman ako.”Kinakabahan ako. No, Mali. Natatakot ako.Kanina pa ako ganito. Ever since tumawag sakin yung mga taong nag-pretend na parents ko. Sabi naman okay naman yung result ng meeting. Mukha naman daw okay si Renzo, na walang questionable na tanong.Pero kung okay naman ang lahat, bakit biglang nag cancel siya ng date namin?Bakit hindi na siya sumasagot sa mga text ko?Tumingin ako sa salamin. Naghanda pa naman ako ngayon. Nag-makeup. Nagbihis ng maganda. Syempre, hindi kamukha ni Maria Ysabel na bold and seductive. Maya version lang. Conservative. Simple. Mukhang masaya pa siya nung sinabi niyang may sasabihin siya sa’kin kaya magda-date kami.Nanginginig yung kamay ko habang nagta-type ng isa pang message.

MAYAAmoy alak yung hininga niya. Naamoy ko rin yung pabango ng babae sa damit niya. Pero sa ilalim ng lahat ng yun ay siya. Si Renzo. Yung taong nagpahalaga sa akin bilang ako kahit na magkaiba kami ng estado. Yung taong nagpahalaga sa pamilya ko. “Sige,” bulong ko, kahit nababasag ang puso ko. “Dito lang ako.”Umakyat ang kamay nya papunta sa buhok ko. Sinuklay niya yun gamit ang mga daliri niya. Tapos hinaplos ang likod ko na nagpanginig sa akin. “Everything about you is so soft. So warm.” Lalo pang bumaba ang tinig niya. “So good at making me forget.”“Forget what?” Tanong ko naman. Nakita kong nanigas yung panga niya. “Everything.”Naramdaman ko nalang yung labi niya sa labi ko.Pero kakaiba yung kiss niya noon sa ngayon. May tapang. Parang pinaparusahan niya ko na hindi ko maintindihan. Parang may pinapatunayan siya sa akin. O sa sarili niya. Hindi ko alam.Pero tumugon ako. Kasi hindi ko kayang hindi. Mahal ko na nga ata talaga siya.Gumalaw ang kamay niya sa katawan ko.

MAYANaramdaman kong nanginig ako nang slight pero nagpatuloy ako sa paglalakad. Pinakendeng-kendeng ang bewang ko kagaya ng lakad ni Maria Ysabel na tinuro ni Tina.Kunwari confident. Kunwari walang pakialam.Kahit gusto ko harapin sya at tanungin kung bakit. Bakit niya ko iniwan? Bakit hindi man lang niya ko kinausap?Dumeretso ako sa conference room 2 kagaya ng napag usapan namin. Sinet up ko yung laptop at inayos ang files, ready na ulit mag-search. Professional kahit basag ang puso ko.May narinig akong mga yabag.“Ms. Cruz.”Boses ni Renzo.Lumingon ako, yung plastic kong smile pinlaster ko sa mukha ko. “Mr. Alcantara, thank you for joining me.”Professional. Magalang. Walang emosyon.Kahit gusto kong sumigaw sa sama ng loob.Good job, self.Pumasok siya, dala yung laptop niya. Yung expression niya, neutral lang. Malamig. “Let’s make this quick,” sabi niya bago umupo sa tabi ko. “May meeting pa ako after an hour.”“Of course,” sabi ko. Smooth lang. Hindi halata yung nagpupuyos

MAYA“Now Anton,” sabi ng lalaki, firm pero friendly pa rin. “I don’t have all night.”“Sige, sige,” sagot din ni Ton. Nakahinga ako nang maluwag.Pero tumingin siya kay Renzo, mababa ang boses at parang binibigyan siya ng babala. “Don’t do anything funny to her. I’m serious.”Tumango si Renzo, pero neutral pa rin ang expression niya.Tiningnan ako ni Ton. Frustrated sa naudlot niyang plano. May pagka-possessive pa rin ang tingin niya. Pero nanaig ‘yung tawag ng lalaki at sumunod sa kanya sa VIP section. Pagtalikod niya napa-exhale ako nang malalim.Okay naman sana si Ton. Pogi. Mayaman. Kaso may pagka-maniac pala. Hindi ako ganung klaseng babae.Nilapitan ako ni Renzo. “Are you okay?”Tumango ako at tumayo pero nanginginig pala yung tuhod ko. Bukod sa nangyari, may tama pa nga pala ako ng alcohol. Halos napabagsak ako. Pero nasalo ako ni Renzo. Hinawakan niya ako sa bewang at inalalayan tumayo.“I got you,” bulong niya. “Come on. Let’s get you some water.”“Kaya ko…” pinilit kong