Semua Bab รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย: Bab 11 - Bab 20

Ep 11 เหลือจะเชื่อLT : โมเน่มีอะไรโทรบอกพี่นะรู้ไหมคุณพ่อคุณแม่อุตส่าห์ฝากพี่ให้ดูเราMN : ค่ะพี่เล็ทตี้คนสวยของหนูLT : ฝากด้วยนะเตอร์KT : ครับ ฉันรู้สึกแปลก ๆ ที่เกอเกอะจับมือฉันให้หยุดพูดตอนอยู่ที่ร้านขนม มันเป็นสัญญาณที่เราสองคนรู้กันถ้าจับมือใต้โต๊ะคือต้องหยุดเรื่องของคนตรงหน้า ไม่ว่าจะอะไรไว้คุยกันสองคนที่หลัง พอโมเน่เดินลับตาไปแล้วฉันเลยหันมาหาเขาเพื่อฟังคำตอบที่ฉันสงสัยทันทีLT : มีอะไรที่เออ...ฉันไม่รู้PW : พูดดี ๆ กับพี่ก่อนLT : ไม่ดีตรงไหนPW : อย่าทำเป็นไม่รู้ครับLT : มีเรื่องอะไรที่เออ...นะ หนูไม่รู้PW : ฮึ...ก็แค่นั้นLT : เร็วสิ ผมเห็นความใสซื่อในแววตากลมโตสีอ่อนของเสี่ยวตี้ ก็พอรู้ว่าเธอไม่เคยมองว่าการ์ดคนสนิทของพี่ชายที่ถูกส่งมาดูแล ได้มีความห่วงใยในตัวเธอมากกว่าที่การ์ดปกติเขาทำกัน แต่ก็นั่นละผมจะเก็บเรื่องนี้ไว้เพราะวันนี้ผมได้รู้ได้เห็นกับตาแล้วว่านับจากวันนี้เป็นต้นไปสายตาของคาร์เตอร์จะไม่หันมาจับจ้องผู้หญิงของผมอีกแล้ว เพราะงั้นเรื่องที่ควรจะเป็นความลับก็ให้มันเป็นความลับไปจนตายนั่นละ มันไม่พูดผมไม่พูดก็จบPW : อาจจะมีคู่รักคู่ใหม่เร็ว ๆ นี้ครับ

Ep 13 คู่ปรับ ฉันโมเน่ลูกสาวคนสวยของพ่อกันต์แม่เหมย ตั้งแต่จำความได้ก็รู้แค่ว่าพ่อเป็นการ์ดขององค์กร NOS แค่นั้น ชีวิตส่วนใหญ่ของฉันกับพี่แม็กมัสจะอยู่กับแม่มากกว่าเพราะพ่อเดินทางบ่อย ช่วงตอนเล็ก ๆ เราสองคนพี่น้องจะตามติดแม่ไปคาเฟ่ด้วยประจำ จนกระทั่งพ่อบอกพวกเราว่าต้องไปทำงานที่จีนเป็นเวลานาน เลยอยากให้พวกเราย้ายไปอยู่ด้วย ซึ่งแม่ก็ยอมเพราะร้านคาเฟ่ก็ยังสามารถไปต่อได้ด้วยตัวเอง เนื่องจากเจ้าของอีกคนก็คือคุณแม่ของพี่ไทม์ท่านจะหาคนมาดูแลแทนเอง เพราะงานที่จีนสำคัญกว่านั้นเลยเป็นจุดเริ่มต้นที่ฉันกลายเป็นเด็กสาวสวยใสที่พูดจีนเก่ง ใช่ค่ะระดับฉันไม่มีคำว่าถ่อมตัวใด ๆ ในพจนานุกรมอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ขนาดอวดสรรพคุณใส่ทุกคนที่เดินผ่านนะถ้าเป้นแบบนั้นแม่ฉันตีตายเลย พ่อแม่ฉันโคตรดุเจ้าระเบียบมากแต่ท่านมีเหตุมีผลนะ แต่ที่ท่านเป็นแบบนี้เพราะอยากให้เราพี่น้องอยู่ในกรอบระเบียบและระวังตัวในการใช้ชีวิต พ่อบอกว่าชีวิตไม่แน่นอนถ้าท่านสองคนเป็นอะไรเราจะได้อยู่ได้ด้วยตัวเอง บ้านเราไม่มีญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งเรามีกันแค่ 4 คนกับคุณอาฝาแฝด คืออาเดย์ อาไนท์ที่เรานับถือท่านเหมือนครอบครัวแท้ ๆ ไม่ว่าจะมี

Ep 15 เปิดเกม หลังเลิกงานฉันตรงกลับเข้าบ้านโดยที่นัดพี่ไทม์กับแด๊ดไว้แล้ว วันนี้ฉันมั่นใจว่าทุกคนรู้เรื่องเกอเกอะแน่นอน เพียงแค่ไม่รู้ว่าที่พวกเขารู้มันรวมเรื่องที่เขาถูกทำร้ายสาหัสด้วยไหม อย่าถามว่ากังวลไหมเรียกว่ากลัวเลยจะเหมาะกว่า ถึงทุกคนจะรักฉันมากไม่เคยดุด่าหรือใจร้ายกับฉันแต่ใช่ว่าพวกเขาจะยินดีให้ฉันคบหากับ 1 ในตระกูลทั้ง 6 แถมยังมีเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องด้วย เตอร์ไม่เดินเข้าบ้านกับฉันเขาส่งฉันลงแล้วก็บอกว่าทุกคนรออยู่ที่ห้องหนังสือ KT : คุณพูดแค่ความรู้สึกออกไปก็พอครับ LT : ...KT : พรุ่งนี้ผมจะมารับ LT : ทำไมไม่นอนนี่KT : มีธุระครับLT : อืม ถึงจะคิดเรื่องตัวเองอยู่แต่ก็แปลกใจเรื่องที่เตอร์จะไปที่อื่น ปกติเขาจะนอนบ้านพักด้านหลังเท่ากับถ้าคืนนี้ฉันจะไปข้างนอกก็คงต้องเรียกการ์ดชุดอื่น แต่คืนนี้ฉันตัดสินใจจะนอนที่บ้านเพราะไม่รู้ว่าการพูดคุยจะใช้เวลานานแค่ไหน มันไม่ใช่การขอไปเรียนต่อหรือไปเที่ยวเล่นทั่วไป ก่อนหน้านี้ฉันมีแพลนจะไปเรียนต่อที่อังกฤษ แต่พี่ไทม์ให้อยู่ช่วยงานก่อนเขาอยากให้ฉันใช้เวลาทดลองทำงานเผื่อจะได้รู้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร จะได้ไปเรียนต่อด้านที่อยากเร

Ep 17 ใคร่รู้LT : ...PW : อีกชิ้น เขาใช้น้ำเสียงกดดันฉันให้เปลืองผ้าเขา กางเกงเวลาจะถอดมันยังง่ายกว่าอันเดอร์แวร์ แค่ปลดกระดุมกับซิปมันก็ร่วงลงไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกแต่อันเดอร์แวร์สีดำสนิทที่มีมังกรน้อยอัดแน่นจนแทบจะชี้หน้าฉัน ฉันต้องย่อตัวเอานิ้วเกี่ยวขอบทั้งสองข้างลง ฉันได้แต่เบี่ยงหน้าหนีถึงจะเคยเห็นเคยจับแต่ท่าทางของเขากับฉันตอนนี้ มันก็ทำฉันเขินอยู่ไม่น้อยLT : อ๊ะ...อืมPW : ตอนแรกว่าจะให้เราแช่น้ำก่อนแต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วLT : เอ้าทำไมอ่ะPW : ขอเอาก่อนLT : อย่าเพิ่ง...อ๊า เกอะPW : แค่นิ้วเรายังขนาดนี้จะให้รอได้ไงLT : ก็เกอเกอะทำPW : ก็จริงพี่เป็นคนทำ สภาพฉันที่ต้องรีบเอามือจับเข้าที่คอเขาเพราะกลัวล้ม ก็ขาข้างหนี่งถูกยกขึ้นวางกับขอบอ่างน้ำ แล้วเขาใช้นิ้วแรกจัดการกีดตามรอยของร่างกายส่วนล่างก่อนจะแวกแพนตี้ฉันไปด้านข้าง ต่อด้วยส่งมันเข้าไปในร่างกายฉันไม่กี่อึดใจนิ้วที่สองก็ถูกตีคู่ใส่เข้ามา ลิ้นสากก็กำลังเลียไปรอบฐานเจ้าก้อนก่อนจะกัดเบา ๆ ที่ยอดจนแข็งเป็นไตคล้ายเม็ดลูกเกดอบแห้งแบบที่เขาชอบทำ LT : อื้อ...PW : พี่เบื่อหน้าการ์ดเรามากนะLT : คิคิ...เตอร์ทำให้เกอ

Ep 19 อีกกี่ด่าน ฉันรู้สึกตัวตื่นเพราะมีสิ่งมารบกวนอยู่แถวซอกคอไม่หยุด ชุดนอนถูกถลกขึ้นมากองอยู่ใต้คางผมสีน้ำตาลเข้มที่ฉันไม่ต้องลืมตามองเต็มตาก็รู้ว่าใคร ทั้งเสียงแผล็บสลับเสียงจ๊วบจั๊บ ๆ และความเฉอะแฉะจากน้ำของฉันผสมกับน้ำลายในปากของเขา สวรรค์ชัด ๆ ที่มีแฟนทำให้แบบนี้ดีทั้งหน้าตาดีทั้งลีลา LT :อ๊ะ...เกอะช้าลงหน่อย ๆ หนูจะเสร็จPW : เสร็จเลย...ยังไงก็มีต่อ"LT : อื้อ....PW : เสียงครางเราฟังแล้วรื่นหูชะมัดLT : กะ เกอะ...อื้อ ร่างขาวเนียนของเสี่ยวตี้ที่ครางไม่หยุดไม่ว่าจะเป็นเพราะนิ้ว ลิ้น หรือเจ้ามังกรที่กำลังกระแทกกระทั้นลูกท้อสีแดงชมพูจนใกล้จะถึงฝั่งอีกรอบ สมัยก่อนผมก็ไม่ได้กินจุกินหนักกัดแรงแบบนี้ แต่เหมือนตั้งแต่ผมผ่านอะไรมาเยอะพอได้กลับมาหาเธอ ความรู้สึกภายในมันมากมายเกินจะเก็บไว้ถ้าไม่ได้ระบายมันออกมา ผมคงหงุดหงิดจนอาจจะออกนอกเมืองไปหาที่เบิร์นเหงื่อออกจากตัว ไม่ใช่ไปหาผู้หญิงนะครับแค่ไปออกแรงอย่างเช่นทรมานคนเลว ๆ สักคนให้มันอยากตายแต่ตายไม่ได้แบบที่มันเคยทำกับคนอื่นLT : กรี้ด...PW : ชู่ ชู่...ไม่ตกครับพี่อุ้มอยู่LT : มันเสียวไปนะPW : ดีจะตาย ท่ายืนทำให้เส