บททั้งหมดของ คุณอาเพื่อน: บทที่ 21 - บทที่ 30

ท่อนเนื้อที่ประจักษ์อยู่เบื้องหน้าทำให้เธอรู้สึกถึงแรงดึงดูดทางเพศอย่างเต็มเปี่ยมราวเพลิงไฟที่ล่อลวงให้แมงเม่าบินเข้าหาอย่างไม่ลังเลจนถูกแผดเผาทั้งที่ยังมีชีวิตเพื่อสุขสมระเริงเล่นไปกับไฟที่อันตราย พลันเธอฉุกคิดบางเรื่องที่ยังไม่เคลียร์และรู้ดีว่าความสัมพันธ์ในครั้งนี้ยังไม่ชัดเจนแต่เธอก็ยังเลือกที่จะโดดลงไปอย่างเต็มใจเพื่อสนองต่อความใคร่ของตนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงดึงดูดรัญจวนใจ“สัมผัสสิหนูนิด”เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบ ทว่าทำให้หัวใจของสาวเจ้าสั่นไหวด้วยความตื่นเต้น มือเล็กยื่นออกไปอย่างเชื่องช้าเหนียมอายอยู่เล็กน้อยแต่ตัณหาของตนกลับเอ่อล้นกลบความกระดากอายหายไปจนสิ้น เธอกุมท่อนเนื้อเอ็นร้อนที่แข็งขึงเต็มตัวเพียงมือเล็กสัมผัสกอบกุม ความร้อนฉ่าจากมือเล็กส่งผ่านท่อนเนื้อเอ็นให้ปวดหนึบขยับขยายคับมือเล็กจับกุมไม่มิด มือใหญ่จึงวางลงกระชับมือเล็กใช้อุ้งมือของเธอลูบไล้ไปตามลำท่อนรูดรึงลำเอ็นไปมาช้าๆ จนมือเล็กสัมผัสได้ถึงเส้นเอ็นที่ปูดโปนขรุขระบนผิวที่เธอกำลังสัมผัสหญิงสาวมองสิ่งที่ตัวเองกำลัง ‘ทำ’ ไร้ซึ่งความเหนียมอาย รูดรึงลำเอ็นโดยไม่ต้องพึ่งมือใหญ่พลางเงยใบหน้าขึ้นสบตาคมที่มองมาด้วยร

ร่างสูงกัดเบาๆ ที่ยอดปทุมถันฉับพลันเมื่อเธอผ่อนแรงลงจนร่างบางร้องออกมาไม่เป็นศัพท์ บัดนี้ขนิษฐาเพิ่งเข้าใจว่า ‘รัก’ ของอัฐพลว่ามันร้อนแรงดุดันแค่ไหน ชายหนุ่มไม่คิดปล่อยให้หญิงสาวได้หายใจหายคอพักจากความหฤหรรษ์ก่อนหน้า ฉับพลันในเวลาต่อมาเขาไม่คิดอ่อนโยนกับมันอีกต่อไป ร่างบางถูกมือใหญ่จับพลิกหันหลังทั้งที่ท่อนเอ็นยังแช่ค้างอยู่ในร่องสวาทลุกขึ้นนั่งคุกเข่าบนเตียงนุ่มดันสะโพกขึ้นให้เธอโก้งโค้งกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกอย่างดุดันตามแรงปรารถนาพลางใช้มือใหญ่กดสะโพกไม่ให้สาวเจ้าหนี หญิงสาวทั้งจุกทั้งเสียวรู้สึกถึงส่วนหัวหยักกระแทกลึกก่อเกิดความซาบซ่านไปทั่วสรรพางค์ เรียวขาอ่อนยวบสั่นระริกฟุบหน้ากับเตียงนอนนุ่มร้องออกมาไม่เป็นภาษาควบไปตามจังหวะที่ร่างสูงตอกสะโพกอย่างกระแทกกระทั้น ความซ่านสยิวจากจุดสัมผัสแก่นกายที่เสียดสีครูดยอดเกสรชูชันและร่องเนื้อนุ่มทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าท่าโก้งโค้งทำให้สัมผัสเขาอย่างแนบชิด ทั้งลึกทั้งคับแน่นจนอึดอัดที่สัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของท่อนเอ็นอุ่นที่สอดสวมเข้ามาจนเธอจุก ร่างสูงคำรามในลำคอหอบกระชั้นไม่ต่างจากร่างบางพลางกดสะโพกหญิงสาวแน่

อัฐพลกดเสียงต่ำ ส่งสายตาเฉยชาไปมองมานะให้อีกฝ่ายได้เข้าใจโดยเร็วก่อนจะลุกขึ้นยืนเมื่อพนักงานบริษัทนิ่งไปราวกับเข้าใจจึงทำให้มานะรีบลุกขึ้นยื่นค้อมศีรษะตอบออกไป“ครับ ผมจะทำตามที่ท่านรองฯ สั่งครับ”“ดี”อัฐพลทิ้งท้ายด้วยคำชมที่ฟังยังไงก็ไม่ใช่คำชมสำหรับมานะ ชายหนุ่มรู้ดีว่ามันเป็นคำเตือนด้วยถ้อยคำสุภาพของอีกฝ่าย เพราะจากที่ตนรู้มารองประธานบริษัทคนนี้ไม่ค่อยลงมาวุ่นวายเรื่องของพนักงานบริษัทหากเรื่องนั้นไม่ส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์ให้บริษัทจนเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต แต่ทว่าที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีเรื่องใหญ่โตตั้งแต่เขาเข้ามาทำงาน ตนครุ่นคิดอยู่ครู่ก่อนจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งเมื่อมีข้อความแจ้งเตือนเงินจำนวนหนึ่งเข้าบัญชีตัวเองก่อนจะตามมาด้วยข้อความที่คาดว่ามาจากเลขานุการของอัฐพลที่บอกให้เขาทำตามที่พูดให้ได้คล้อยหลังจากมานะได้ไม่นานอัฐพลก็ต่อสายไปหาเลขานุการส่วนตัวของตนทันทีเพื่อยืนยันให้โอนเงินส่วนตัวของเขาให้กับมานะซึ่งกำลังนั่งรออยู่ที่ธนาคารตามคำสั่งของเจ้านายเมื่อวานก่อนเลิกงานให้นำเช็คไปขึ้นเงินให้กับมานะเมื่อได้คำยืนยันจากเขาในวันนี้“เงินโบนัสห้าหมื่นงั้นเหรอ ได้ครับท่านรองฯ นับแต่วันนี้ไปผมจะ

“อาไม่มีอะไรต้องคุยดีๆ กับเสาวนีอีกแล้วหนูนิด เพราะอาจะพูดให้จบตรงนี้” อัฐพลเอี้ยวหน้ามามองขนิษฐาก่อนจะหันกลับไปมองเสาวนี “คุณฟังให้ดีนะนี ต่อให้คนที่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่หนูนิดหรือใครก็ตามที่ผมยกหัวใจให้ไปแล้ว ผมไม่มีทางเปลี่ยนใจไปรักใครได้อีกหรือแม้แต่คุณ”“อัฐ! ก็ได้ค่ะ วันนี้ฉันจะกลับก่อน ไว้คุณใจเย็นลง เราค่อยนัดทานข้าวกับคุณพ่อใหม่อีกครั้งและหวังว่าครั้งหน้าคุณจะไม่ปฏิเสธนะคะ” เสาวนีขึ้นเสียงก่อนจะยอมแต่โดยดีเมื่อสบสายตาเย็นชาของอีกฝ่ายเธอมองอัฐพลด้วยสายตาวาวโรจน์อยู่ไม่น้อย จากความรู้สึกหวาดกลัวเสียใจและน้อยใจกลับกลายเป็นความโกรธที่ถูกขัดใจ ถูกทำร้ายจิตใจจากคนที่เธอทุ่มเทและยอมมากแค่ไหนให้กับเขาแต่กลับถูกเขาโยนทิ้งอย่างไม่ไยดีอัฐพลทำเพียงมองเสาวนีเท่านั้นไม่ได้ตอบรับคำพูดของอีกฝ่าย และไม่แม้แต่เหลียวไปมองหญิงสาวที่ก้าวเดินผ่านเขากับขนิษฐาและเมื่อเธอเดินออกจากห้องไปพร้อมเสียงปิดประตูด้วยแรงโทสะจากอีกฝ่ายที่กระชากมันจนทำให้คนร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหลังสะดุ้งเล็กน้อย หันไปมองทางประตูห้องของตนเองก่อนจะหันกลับมามองชายหนุ่มเมื่อถูกเรียกด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง“หนูนิด เจ็บตรงไหนหรือเปล่า

ขนิษฐาเข้าใจในทันทีว่าข้อตกลงระหว่างเขากับเสาวนีเป็นเพราะความหลงระเริงในรสพิศวาสของกันและกันยามรู้จักกันครั้งแรกในวันที่เสาวนีเข้ามาช่วยติดต่อลูกค้ารายใหญ่ของต่างประเทศให้กับบริษัท เงื่อนไขและข้อตกลงเป็นไปตามที่ทั้งสองได้ผลประโยชน์ร่วมกัน ทางบริษัทได้กำไรแต่ละไตรมาสเกินสิบเปอร์เซ็นต์ซึ่งสร้างรายได้ให้มหาศาล ส่วนทางเสาวนีก็ได้ผลพลอยได้คือการเป็นที่ปรึกษาและดำรงตำแหน่งเป็นกึ่งผู้บริหารอย่างอภิสิทธิ์ แต่ไม่มีใครทราบเลยว่าระหว่างอัฐพลกับเสาวนียังมีข้อตกลงเพิ่มเข้ามาที่อยู่นอกเหนือในสัญญาที่ทำกับบริษัท กว่าหลายเดือนที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์กันในฐานะคู่นอนที่มีสิทธิ์เกือบทุกอย่างกว่าคู่นอนนางแบบคนอื่นๆ จึงทำให้เสาวนีอาจคิดไปว่าชายหนุ่มมีใจให้จึงลืมไปสนิทว่าในตอนท้ายของข้อตกลงระหว่างกัน เขาได้พูดอย่างชัดเจนแล้วว่าหากวันใดวันหนึ่งเขาพบกับผู้หญิงที่คิดจะจริงจังด้วยแล้ว ข้อตกลงที่อยู่นอกเหนือสัญญาของบริษัทจะถูกยกเลิกทันทีและเมื่อวันนั้นมาถึงอย่างที่เสาวนีไม่เคยคาดคิดมาก่อน จึงก่อเกิดความวุ่นวายในวันนี้ที่ห้องของขนิษฐา คำถามมากมายที่อยู่ในหัวของหญิงสาวก็ถูกคลีคลายลงโดยไม