All Chapters of คุณอาเพื่อน: Chapter 31 - Chapter 40

ขนิษฐาหัวใจเต้นรัว ซ่านสยิวยามที่ลำท่อนเอ็นครูดผ่านเนื้อนุ่มเสียดสีตุ่มติ่งเนื้ออ่อนไหว สอดสวมเข้าลึกจนกายบางบิดเร่า หลับตาพริ้มรับความซาบซ่านที่แผ่ไปทั่วเขากดสะโพกมากขึ้นให้ท่อนเนื้อลากไล้ผ่านความอ่อนนุ่มของกลีบดอกไม้เสียดสียอดเกสรชูชันโผล่พ้นและเนื้อนุ่มอ่อนไหว ท่อนเอ็นแข็งขึงขยับขยายที่รุกล้ำไปเพียงครึ่งลำปวดหนึบ ร่างสูงขบกรามแน่นยามเธอตอดรัดเขาถี่กระชั้น เสียงคำรามต่ำดังกระหึ่มในลำคออย่างปวดราวซ่านสยิวท่อนเอ็นอุ่นนิ่งค้างให้ความปวดหนึบเบาบางลง หลงเหลือเพียงความเสียวซ่าน“อือ”อัฐพลไม่รั้งรอนานนักสอดท่อนเอ็นร้อนเคลื่อนเข้าสู่โพรงถ้ำที่ร้อนระอุลึกจนมิดโคน เนื้อนุ่มร้อนโอบรัดทุกขณะครางกระเส่า ความซ่านสยิวพุ่งทะยานจากจุดอ่อนไหวสู่เรือนร่างอย่างทานทนไม่ไหว ร่างสูงไม่พบสิ่งขวางกันคิดเดินหน้า ความซาบซ่านสยิวก่อเกิดจากท่อนเอ็นร้อนเพียงร่องนุ่มตอดรัดเขารู้สึกล่องลอยตัวทะยานขึ้นสู่ปุยเมฆนุ่มก่อนล่วงหล่นสู่ท้องทุ่งอ่อนนุ่มยามท่อนเนื้อเอ็นกระแทกกระทั้นโพรงถ้ำชุ่มแฉะ นุ่มนวลอ่อนไหวอย่างเชื่องช้าค่อยๆ ถอดถอยมันออกราวกับอยากถนอมเธอ ทว่าเขาไม่คิดเช่นนั้น เขาต้องการตัวเธอมากกว่าที่สัมผัส มากก

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงอย่างที่คิดกันหรือไม่กับสิ่งที่เห็นกันวันนี้ แต่คงจะกระจ่างในอีกไม่นานเพราะต่อจากนี้มันจะเป็นข่าวกอสซิปในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าและจะดังขึ้นเมื่อถึงวันจันทร์ซึ่งเป็นวันที่ชายหนุ่มนั้นไปทำงานทว่า คนเหล่านี้ไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าสิ่งที่อัฐพลต้องการก็คือข่าวที่หลุดออกไปในวันนี้จากคนภายในภัตตาคารแห่งนี้เพื่อให้สื่อจากโซเซียลที่ไวกว่าสื่อโทรทัศน์ช่วยกระจายข่าวให้กับชายหนุ่ม ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการประกาศจับจองหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามไม่ให้ผู้ชายที่คิดเข้ามาจีบหรือคิดสานสัมพันธ์ได้รู้ว่าเขาคือเจ้าของหัวใจของเธอนั่นล่ะ...จุดประสงค์ที่เขาเลือกออกมาทานมื้อค่ำข้างนอกในวันนี้“คุณอาคะ หนูถามได้มั้ยคะ”ขนิษฐาเปรยขึ้นมาหลังทานมื้อค่ำไปได้ครึ่งหนึ่งอย่างอดใจที่จะถามออกไปไม่ได้ในที่สุด หญิงสาวแปลกใจที่อัฐพลไม่คิดจัดการให้พนักงานของร้านกล่าวเตือนลูกค้าเหล่านั้นที่ยกสมาร์ตโฟนขึ้นมาเก็บภาพโดยไม่ได้ขออนุญาต จากที่ทราบมาจากเชอเอมเธอรู้ว่าเขาไม่ค่อยออกสื่ออย่างจริงจังเว้นแต่จะตั้งใจให้ตากล้องจับภาพได้เท่านั้น แต่ละภาพที่ออกมาก็มีแต่ภาพเหตุการณ์ในงานที่เกี่ยวข้องกับบริษัทเพียงเท่า

“ก็ไม่มีอะไรหรอกคุณอาแค่พาฉันไปกินข้าว แค่นั้นจริงๆ ดอกไม้ไม่มี ของขวัญก็ไม่มี” ขนิษฐาถอนใจก่อนตัดสินใจตอบออกไปอย่างชัดเจน หญิงสาวตอบออกไปตามตรงไม่มีปิดบังกับมื้อค่ำในวันเสาร์ ตอบตรงคำถามของเชอเอมด้วยใบหน้าที่ร้อนผะผ่าวจนขึ้นสีทำให้คนที่ยืนรายล้อมพากันแซวไม่เลิกเมื่อเห็นเธอเขินออกมาเช่นนี้ หากคนเหล่านี้โดยเฉพาะเชอเอมรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอัฐพลมากกว่าในบทสัมภาษณ์คงแซวเธอไปจนฝึกงานจบเป็นแน่ แค่ข่าวซุบซิบที่ปล่อยออกมาต่างก็แซวเธอไม่หยุดแล้ว แต่...เธอรู้สึกเสียดายไม่ได้กับค่ำคืนนั้น อัฐพลพาเธอออกไปทานมื้อค่ำจริงๆ ไม่มีดอกไม้หรือของขวัญอะไรทั้งนั้นก็เพื่อที่จะมอบของขวัญพิเศษที่มากกว่าอย่างบทสัมภาษณ์ของเขาที่ออกมาในวันนี้ หลังจากทานมื้อค่ำจนอิ่มก็นั่งรับลมต่ออีกครึ่งชั่วโมงก่อนกลับคอนโดมิเนียม ส่วนต่อจากนั้นหรือ... ‘วันนี้อาจะให้หนูนิดพักผ่อนให้เต็มอิ่ม ส่วนอาจะนอนห้องของอา’ หลังจากกลับมาถึงคอนโดจนขึ้นมาอยู่หน้าห้องของตัวเอง อัฐพลก็ตัดสินใจเปิดประตูให้เธอกลับเข้าห้องไปพักผ่อนส่วนชายหนุ่มก็ก้าวถอยหลังยืนห่างจากประตูห้อง ขนิษฐารู้สึกแปล

หลังจากทานมื้อเที่ยงที่ร้านอาหารเรียบร้อยทั้งขนิษฐาและอัฐพลก็เดินออกมาจากร้านตรงไปยังร้านชุดสูทแบรนด์ดังที่ชายหนุ่มเป็นลูกค้าประจำเพื่อเลือกสูทตัวใหม่สำหรับงานเปิดตัวชุดเครื่องเพชรคอลเลคชันใหม่ ด้วยเพราะทุกครั้งที่หาสูทตัวใหม่เขาไม่ได้เลือกจากที่ร้านมีแต่ต้องตัดใหม่ทุกครั้งสำหรับโอกาสพิเศษหรือต้องใส่เข้าร่วมงานต่างๆ เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับบริษัท อีกทั้งเขาก็ต้องการให้หญิงสาวลองชุดราตรีสำหรับงานเปิดตัวคอลเลคชันใหม่เช่นกัน เขาวางแผนเอาไว้หมดแล้วว่าจะค่อยๆ เปิดตัวเธอให้ทุกคนได้รู้จักโดยที่สาวเจ้าไม่เสียหาย เขาทราบดีถึงสถานะของเธอ แม้จะไม่ได้มีตำแหน่งเหมือนกับผู้เป็นแม่แต่ก็ถือว่าเป็นที่จับตามอง ฉะนั้นแล้วเขาจะต้องทำทุกอย่างเพื่อเป็นการให้เกียรติ รักษาภาพลักษณ์ให้กับเธอและเปิดตัวเธออย่างสมเกียรติ “คอลเลคชันใหม่ของบริษัทมาในแบบทันสมัยเข้ากับยุคที่มีการพัฒนาเทคโนโลยีมาไกลแล้ว หนูว่าคุณอาเหมาะที่จะใส่สูทสีเทาอ่อนนะคะหรือไม่ก็ตัดดำ ยังมีสไตล์ของคุณอาอยู่หนูว่าจะเหมาะมากกว่าสีดำทั้งชุดหรือสีขาว” ขนิษฐาเปรยขึ้นมาระหว่างก้มมองดูหน้าจอสมาร์ตโฟนในมือ ซึ่งกำลัง

หากไม่ใช่เพราะครั้งหนึ่งเธอเคยตัดสินใจเข้าร่วมโครงการช่วยเหลือเด็กกับผู้เป็นแม่อยู่สองสามครั้ง ตอนนี้เธอก็คงใช้ชีวิตได้ตามปกติไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังเช่นนี้ แม้โดยส่วนตัวจะเป็นคนไม่เรื่องมากแต่เพราะนิสัยที่เป็นเช่นนี้เธอจะต้องดูแลภาพลักษณ์ตัวเองให้ดีกว่าเดิม ถึงจะไม่ได้เดินทางไปกับแม่ของตนแล้วก็ตาม แต่ทางสถานทูตก็คิดวางเธอในตำแหน่งนั้นไปแล้ว แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็ตรงที่เขาทำตามขั้นตอนอย่างถูกต้องเพื่อที่จะเชิญเธอมาร่วมงานในฐานะแขกในงานให้ได้อย่างที่ตนต้องการ ฉับพลันที่เธอรู้ถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาที่อยากเปิดตัวเธออย่างเป็นทางการกระมัง “นั่นไง! คุณอัฐพลอยู่ตรงนั้น พาคนรู้ใจมาด้วย เร็ว! พวกเรา” เสียงร้องตะโกนอย่างตื่นเต้นของนักข่าวคนหนึ่งดังขึ้นบริเวณหน้าร้านชุดราตรี เรียกให้อัฐพลและทุกคนหันไปมองทางต้นเสียงด้วยความฉงน แต่เสียงที่ร้องตะโกนออกมาไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มคิดเหมือนคนอื่น เพราะสิ่งที่เขาคิดคือต้องรีบพาขนิษฐาหลบก่อนที่นักข่าวจะมาถึงตัวพวกเขา ต่อให้สัมภาษณ์ออกไปแบบนั้นอย่างชัดเจนแต่การจะให้นักข่าวมาเจอกับหญิงสาวในตอนนี้มันยังไม่เหมาะสมอีกทั้งเขาก็เตรีย