บททั้งหมดของ คุณอาเพื่อน: บทที่ 41 - บทที่ 50

เมื่อเห็นคนทั้งสองเงียบและมีสีหน้าไม่เข้าใจกับสิ่งที่ตนพูดออกไปก็เพราะผู้ชายตรงหน้าไม่เคยพบเจอกับเหตุการณ์ที่คล้ายกับคำพูดของตน จึงอธิบายให้คนทั้งสองเข้าใจด้วยการยกตัวอย่างเรื่องราวของลูกสาวกับอัฐพลเสีย “เอาล่ะ แม่จะพูดให้เข้าใจง่ายๆ ยกตัวอย่างจากเรื่องของน้องนี่ล่ะ ถ้าสมมติเสาวนีกับคุณอัฐพลมีความสัมพันธ์มากกว่าคู่ค้า ประมาณที่ใครๆ เรียกว่าคู่ควงจนวันหนึ่งเขารู้สึกอยากมีครอบครัวกับน้อง โดยที่ไม่รู้เลยว่าเสาวนีอาจจะแอบรัก ลองคิดกันดูนะคะ เธอจะยอมให้ผู้ชายของตัวเองตกไปเป็นของผู้หญิงคนอื่นเหรอคะ” “ผมเข้าใจแล้วครับ ผู้หญิงคนนี้อาจไม่ได้แค่จะสนุกเหมือนที่ผู้ชายคิด แล้ววันหนึ่งเขามาบอกเธอว่ารักยายน้องอยากจริงจังด้วยแล้วขอตัดความสัมพันธ์นั้นเพื่อยายน้อง เธอคนนั้นก็คงโกรธคงแค้น ที่แม่จะบอกใช่มั้ยครับ” เซนโซก้าพูดขึ้นทันทีเมื่อผู้เป็นแม่อธิบายจบ ที่ตนเข้าใจได้ก็เพราะหวนนึกถึงเรื่องราวของเพื่อนคนหนึ่งที่ต้องตัดใจจากชายที่รักเพราะผู้หญิงที่มีสถานะเป็นเพียงคู่ควงตามราวี ในตอนแรกเพื่อนของเขาก็จับมือกับคนรักสู้อุปสรรคไปด้วยกัน แต่สุดท้ายก็ต้องปล่อยมือเพราะผู้หญิง

“งั้นก็แนะนำเลยสิคะ พวกเราอยากรู้จักกันแล้วค่ะ” แพรวสิริภรรยาของอนุชาลูกพี่ลูกน้องของอัฐพลเร่งขึ้นด้วยความตื่นเต้นพลางส่งยิ้มเป็นมิตรให้กับขนิษฐาจนเจ้าตัวส่งยิ้มกลับไม่เกือบไม่ทัน การต้อนรับเป็นไปด้วยดีจนทำให้ขนิษฐารู้สึกสบายใจและลดความรู้สึกเขินอายไปมากเมื่อครอบครัวของอัฐพลต้อนรับเป็นอย่างดีทั้งที่ยังไม่ทันได้รู้จัก แม้จะมีพ่อแม่ของเชอเอมที่รู้จักมาก่อนแล้วก็ตามและการที่สาวเจ้าส่งยิ้มกลับจึงทำให้ทุกคนกล่าวแซวชายหนุ่มฉับพลัน “เข้าใจแล้วว่าทำไมอัฐถึงตกหลุมรักเพื่อนยายเอม” อนุชาพูดขึ้นพลางยิ้มขันแซวลูกพี่ลูกน้องของตนที่หันมายักคิ้วข้างเดียวเป็นการตอบ “นั่นสิ ตอนแรกที่ยายเอมมาเล่าให้ฟังก็ไม่อยากเชื่อแต่ตอนนี้เห็นด้วยตาตัวเองก็เชื่อสนิทใจเลย” อิฐนนท์กล่าวขึ้นบ้างก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานที่ได้แซวคนทั้งสอง ทว่า เสียงช้อนกระทบจานจากหัวหน้าครอบครัวที่นั่งอยู่บนหัวโต๊ะทานข้าวดังขึ้นขัดจังหวะทุกคนให้หยุดหัวเราะหันไปมองอิทธิกร แม้แต่ภรรยาก็ยังหันไปมองด้วยสายตาไม่พอใจสามีที่แสดงกิริยาไม่ดีออกมา แต่คงไม่มีใครรู้ว่าขนิษฐารู้สึกไม่ดีขึ

ขนิษฐาตามอัฐพลและอิทธิกรซึ่งอยู่ด้วยกันพอดีที่ห้องหนังสือมาทานมื้อค่ำ แม้บรรยากาศจะชวนอึดอัดใจมากแค่ไหนที่ทั้งสองรู้อยู่แก่ใจดีว่าหญิงสาวคงได้ยินทุกคำพูด หากไม่ได้เด็กในบ้านที่บังเอิญเดินไปพบกับสาวเจ้า ทั้งสองก็คงไม่รู้ว่าเธอยืนอยู่บริเวณทางเดินที่เชื่อมกับสวนหลังบ้านพอดีมื้อค่ำผ่านไปด้วยความเงียบอย่างน่าอึดอัดใจหลังจากที่หญิงสาวพาทั้งสองเข้ามาในห้องทานอาหาร จึงทำให้ตลอดมื้อค่ำผ่านไปด้วยความอึดอัดใจของทุกคนทั้งที่ไม่ทราบสาเหตุเช่นกัน โดยเฉพาะกับอัฐพลและขนิษฐาที่เงียบไปอย่างผิดปกติกว่ามื้อเช้ากับมื้อกลางวันแม้สาวเจ้าจะยิ้มและพูดคุยกับคนอื่นก็ตาม แต่แล้วทุกคนก็เลือกที่จะเงียบไม่คิดถามทั้งที่สงสัยเป็นอย่างมาก ทว่าความอึดอัดใจไม่ได้ทำให้ขนิษฐากังวลอะไรเท่าการค้างคืนที่บ้านของเขาในวันนี้แม้อัฐพลจะยอมให้เธอนอนกับเชอเอมก็ตาม แต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ กับการมาค้างคืนที่อื่นที่ไม่ใช่ห้องที่คอนโดมิเนียมของตัวเอง จึงเป็นเหตุให้เธอที่นอนไม่หลับลุกออกมาจากห้องของเพื่อนที่หลับไปนานแล้วเดินลงมาชั้นล่างเพื่อเดินสูดอากาศหวังจะทำให้ตนรู้สึกง่วงนอนเร็วขึ้นหญิงสาวเดินลงมาชั้นล่างหวังจะเดินไปยังด้านหล

“อ๊า...”เสียงหวานปลุกเร้าให้อารมณ์ที่พลุ่งพล่านทวีคูณขึ้น มือใหญ่เลื่อนลงไปกอบกุมท่อนเนื้อร้อนรูดรึงขึ้นลงอยู่สองสามครั้งจนรู้สึกถึงความขยับขยายเล็กน้อยก่อนดันความอวบใหญ่เข้าสู่โพรงถ้ำคับแคบผ่านกลีบเนื้อนุ่มของกุหลาบอย่างไม่คิดให้หญิงสาวรีรออีกต่อไป เพียงเท่านั้นหญิงสาวบิดเร้ากายมือเล็กกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพียงชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาเต็มมิด ความอวบใหญ่ทำให้เธอซาบซ่านสยิวกายอย่างทานทนไม่ไหว หน้าท้องแบนราบหดเกร็งฉับพลัน ลมหายใจติดขัดยามที่หัวใจดวงน้อยเต้นแรงระรัวเมื่อร่างสูงขยับกายขึ้นลงอย่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่ง แขนแกร่งทั้งสองเหยียดตรงอยู่ข้างลำตัวร่างบางจนเผยเห็นเส้นเลือดปูดนูนขึ้นจนน่าครั่นคราม ทว่ากลับทำให้เธอรู้สึกวาบหวามใจมากกว่าที่จะครั่นครามเขาไม่รั้งรอนานเมื่อรุกล้ำสอดลึกเข้าหาโพรงถ้ำ ลากไล้ผ่านความอ่อนนุ่มเสียดสีท่อนเนื้อเอ็นทั้งยอดเกสรทั้งเนื้อนุ่มอ่อนไหว ท่อนเอ็นแข็งขึงขยับขยายเมื่อรุกล้ำเข้าสู่ร่องคับแคบสัมผัสลึกในโพรงถ้ำนวลนุ่มกับท่อนเนื้อที่ขยายเต็มความอวบใหญ่รอบผิวขรุขระด้วยเส้นเอ็นที่ปูดขึ้น เธอตอดรัดเขาถี่กระชั้นไม่หยุดเสียงคำรามดังกระหึ่มในลำคออย่างปวดราวปนเปไปกับ

หลังจากเชอเอมขอตัวกลับออกไปเมื่อธุระของตนเรียบร้อยขนิษฐาจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำทันทีเพื่อจะตามเพื่อนลงไปข้างล่างเมื่อเห็นว่าสายมากแล้ว หลังจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยจึงเดินออกมาพลางเช็ดผมไปด้วย จึงทำให้ไม่ทันสังเกตอัฐพลซึ่งกลับเข้ามาหลังหญิงสาวเดินเข้าห้องน้ำไปได้ไม่นาน นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานมองมาที่เธอพร้อมรอยยิ้ม กว่าจะรู้ตัวก็เมื่อเขาลุกเดินเข้ามาใกล้พร้อมเปล่งเสียงพูดขึ้นพลางสวมกอดจากด้านหลัง “หอม” “กลิ่นสบู่กับยาสระผมของคุณอานะคะ” หญิงสาวกล่าวพลางยิ้ม หดคอหนีด้วยความจักจี้ที่หลังคอเมื่อมือใหญ่ปัดผมที่เปียกชื้นพร้อมผ้าเช็ดผมออกก่อนก้มลงฝังจมูกและเรียวปากบางลงบนลำคอระหง ไล่พรมจูบลงมาที่บ่าก่อนผละออกเคลื่อนใบหน้ามากระซิบเสียงแหบต่ำชวนให้เธอสยิวกายเพียงได้ยินเสียงและสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นจากเขา “ดีสิ บนตัวหนูนิดจะได้มีกลิ่นของอา งั้นวันนี้อาจะใช่สบู่ของหนู บนตัวอาจะได้มีกลิ่นของหนู...ติดตัว” “คุณอา ทุกวันนี้คุณอาก็นอนก็ใช้ห้องน้ำหนูไม่ใช่เหรอคะ” เธอเอียวตัวไปมองชายหนุ่มพลางพูดยอกย้อนถึงกิจวัตรประจำวันของอีกฝ่ายแต่แล้วก็ต