All Chapters of คุณอาเพื่อน: Chapter 61 - Chapter 70

อัฐพลพาขนิษฐามายังห้างเพชรสาขาใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากตัวบริษัทมากนัก ใช้เวลาเดินทางมาเพียงสิบนาทีเท่านั้น ทั้งสามเดินเข้ามาด้านในก็พบกับความสวยตระการตาที่ภายในสว่างวิบวับไปด้วยแสงสะท้อนจากโคมไฟคริสตรัล ที่นี่ถูกจัดแต่งให้เข้ากับสินค้าของทางร้านซึ่งแตกต่างจากสาขาย่อยอยู่มาก แม้จะมีแสงสะท้อนทว่ากลับสบายตาและให้ความรู้สึกปลอดโปร่ง สว่างไสวให้รู้สึกสบายใจเมื่อเดินเข้ามาเห็นสิ่งสวยงามภายในห้างเพชรแห่งนี้ หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นไม่ต่างจากเลขานุการสาวของชายหนุ่มยามครั้งแรกที่ได้มาเยือนที่นี่ สำหรับห้างเพชรสาขาหลักแห่งนี้ถูกจัดแต่งให้ออกแบบมาสำหรับต้อนรับลูกค้ารายใหญ่จากต่างประเทศและในประเทศโดยเฉพาะ จึงถูกออกแบบและการจัดวางสัดส่วนของโซนต่างๆ ให้เรียบหรู ไม่มากแต่สวยสมที่เป็นบริษัทพาณิชวิสุทธิ์เจลเวลรี่ บริษัทส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับยักษ์ใหญ่ของประเทศ แม้จะตื่นเต้นแค่ไหนก็คงทำได้เพียงแค่เดินตามและรอชายหนุ่มเป็นฝ่ายแนะนำให้รับรู้รายละเอียดสำหรับงานเปิดคอลเลคชันใหม่ที่จะถึงอีกไม่นานนี้แล้ว ทว่าความตื่นเต้นที่ฉายออกมาอย่างชัดเจนจนเลขาสาวเห็นจึงเผยรอยยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยออกไ

ขนิษฐาเลื่อนสายตาดูชุดเครื่องเพชรสำหรับใช้ประมูลในงานเปิดตัวคอลเลคชันใหม่ของบริษัทจบครบทุกชุดจึงเงยใบหน้าขึ้นมาจากแฟ้มเอกสารเพื่อตอบคำถามของชายหนุ่มที่อยากได้ความคิดเห็นกับงานประมูลครั้งนี้ที่ทางครอบครัวเขาถือโอกาสทำบุญให้กับผู้เป็นแม่ที่เสียไป “เป็นยังไงบ้าง หนูนิดอยากเพิ่มหรือเปลี่ยนชุดเครื่องเพชรชุดไหนหรือเปล่า” “ไม่มีค่ะ ทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว แต่ละชุดถูกจัดอันดับได้ดีมากเลยนะคะ” อัฐพลพยักหน้ารับความคิดเห็นจากหญิงสาวพร้อมรอยยิ้มก่อนจะหันไปพยักหน้ากับพนักงานสาวให้เก็บแฟ้มเอกสารกลับไปเมื่อสิ่งที่ต้องการจากเธอได้รับแล้วด้วยการสังเกตปฏิกิริยาของสาวเจ้ายามที่เปิดดูรายละเอียดแต่ละชุดเครื่องเพชรที่ได้เปิดดูจากด้านในแฟ้มเอกสาร“ถ้าหนูนิดไม่ติดอะไรอาก็ไม่ติดเหมือนกัน งั้นเรากลับขึ้นไปเถอะ อายังมีเรื่องที่ต้องขอความเห็นจากหนูอีก”ชายหนุ่มพยักหน้าพลางส่งยิ้มก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทรงสูงช่วยรับมือหญิงสาวลงจากเก้าอี้ก่อนจะพากันเดินกลับออกจากห้างเพชรเพื่อกลับไปยังบริษัทคุยรายละเอียดในงานต่อ เพราะการเปิดตัวครั้งนี้เขาอยากให้เธอได้มีส่วนร่วมด้วยเพราะมีผู้เข้าร่วม

เพราะการไล่ซื้อหุ้นทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจจ้างนักสืบให้ตามสืบมาตลอดตั้งแต่นั้นมาแม้ในช่วงแรกจะคว้าน้ำเหลวตลอดเมื่อเสาวนีจัดการไม่ให้ตามรอยได้สักครั้ง ครั้นกำลังจะเจอทางออกแต่สุดท้ายก็ปรากฏว่าเป็นทางตันเสมอ เขาจึงยังไม่มีหลักฐานเอาผิดหรือเหตุผลที่เสาวนีและพ่อของหล่อนทำลงไปทำไมในครานั้นทั้งสองพ่อลูกทำให้เขาเกือบหลงเชื่อว่าเป็นเพราะตนคิดมากไปเองจึงหยุดตามสืบไปช่วงหนึ่ง กระทั่งการไล่ซื้อหุ้นเกิดขึ้นอีกครั้งและในครั้งนี้คนที่ถูกไกล่เกลี่ยขอให้ขายหุ้นเป็นถึงผู้หลักผู้ใหญ่ที่ตนนับถือและรู้จักกันมานานจึงทำให้เขาจ้างนักสืบมาสืบต่อทันที ยังโชคดีของบริษัทที่ผู้ใหญ่ท่านนั้นเลือกที่จะปฏิเสธและนำเรื่องนี้มาบอกกับตนแทนบอกอิทธิกรที่ตอนนี้ทราบเป็นอย่างดีว่ากำลังหลงเข้าวังวนเล่ห์ลวงของเควินจนไม่เชื่อคำพูดของคนอื่นและยังทำให้เขาเลือกที่จะจัดการเพียงคนเดียวเงียบๆ ไม่ให้พี่ชายหรือคนในครอบครัวรับรู้ ยกเว้นบางคนเท่านั้นที่ตนไว้ใจให้รับรู้เรื่องที่กำลังตามสืบเพื่อขอความช่วยเหลือ ทว่า กว่าอัฐพลจะหาหลักฐานและมั่นใจได้ว่าสองพ่อลูกกำลังคิดทำอะไรกับบริษัทของครอบครัวก็ทำให้นักสืบของตนเหนื่อย

“ผมเชื่อ วันนี้ผมถึงรีบไปส่งหนูนิดและอ้างออกมาทำธุระเพื่อมาหาคุณอาและอีกเรี่อง...” เงียบลงพลางยื่นโทรศัพท์มือถือของตนให้กับอัฐพล “กรอกอีเมลส่วนตัวของคุณอาสิครับ”อัฐพลรับสมาร์ตโฟนของเซนโซก้ามาพร้อมกรอกอีเมลให้กับอีกฝ่ายเพื่อรับข้อมูลที่เจ้าตัวบอกก่อนหน้านี้เอ่ยถามพลางยื่นคืน “อีกเรื่องล่ะ”“ผมขอให้นักสืบกับคุณอาส่งข่าวให้กับเพื่อนผมผ่านช่องทางที่ส่งไปพร้อมกับข้อมูลของเธอและถ้าให้ดีผมคิดว่าควรจัดการสองพ่อลูกให้เร็วก่อนวันงานเปิดคอลเลคชันใหม่ก็ดีนะครับ” กล่าวคำขอกับอัฐพลหลังกดส่งอีเมลให้อีกฝ่าย“สำหรับอาคงไม่ยากแต่กับนักสืบ...”“ผมบังเอิญไปได้ยินเธอพูดกับผู้ชายคนหนึ่งที่ร้านอาหาร เธอกับผู้ชายคนนั้นมีแผนจะทำร้ายหนูนิดด้วยการให้ผู้ชายคนนั้นเข้ามาตีสนิทในวันงาน ผมเกรงว่ามันจะสายไป” เซนโซก้าเอ่ยตัดบทออกไปตามตรงทว่า คำพูดของเซนโซก้าทำให้อัฐพลชะงักไป สายตาสั่นไหวน้อยๆ ก่อนกลับมาปกติแสดงอากัปกิริยาปกติออกไปเหมือนไม่ได้รู้สึกไปกับคำพูดของอีกฝ่ายนอกจากความเป็นห่วงขนิษฐา“อาพอจะรู้จักคู่ควงคนใหม่ของนี วันงานอาจะดูแลหนูนิดเป็นอย่างดีและถ้าไม่ติดอะไรมาร่วมงานได้นะ” พูดออกไปด้วยน้ำเสียงปกติแกมให้คำ

ครานี้เป็นอังคนาที่เป็นฝ่ายพูดขึ้นบ้างซึ่งทำให้เพื่อนที่เหลือต่างตกใจด้วยเพราะไม่เคยเห็นอังคนาต่อปากต่อคำหรือพูดจากระแนะกระแหนใครมาก่อนยิ่งกับฝ่ายตรงข้ามที่เป็นผู้ใหญ่กว่ายิ่งไม่เคยเห็น แต่ทว่าการที่อังคนามีปากมีเสียงบ้างก็ทำให้ทั้งวาสนากับเจนจิราชอบอกชอบใจนึกสนุกที่เสริมทัพเพื่อน “ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณป้า...พวกเราถูกสอนมาให้ไหว้เคารพผู้ใหญ่แต่ต้องเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพด้วยน่ะค่ะ” เจนจิราจีบปากจีบคอพูดทั้งที่ข้างในรู้สึกไม่ชอบท่าทีของตน แต่เพราะอยากสวนกลับเสาวนีจึงยอมทำในสิ่งที่ตนไม่ชอบ “พวกแก! นังเด็กไม่มีสัมมาคารวะ” เสาวนีตวาดกร้าวเตรียมจะก้าวเดินเข้าหาเรื่องจึงทำให้คนอื่นที่เดินผ่านไปมารวมถึงพนักงานเริ่มหันมาสนใจ “หยุดนะคะคุณเสาวนี ถ้าคุณลงมือกับเพื่อนของฉันหรือกล่าวหาเอมแบบนั้นอีก ฉันจะไม่เงียบเหมือนครั้งก่อนแน่ค่ะ” ขนิษฐาก้าวเดินมากั้นกลางระหว่างเพื่อนของตนกับเสาวนีพลางห้ามปรามคนทั้งสองฝ่าย “คนอย่างเธอที่เอาแต่หลบหลังอัฐจะทำอะไรฉันได้” เสาวนีไม่สนใจสักนิดกับความกล้าดีของขนิษฐา “ฉันทำอะไรคุณไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันมีสัมมาคาร