All Chapters of Fake Love ลวงรักสัมพันธ์ร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

ออดี้คันหรูแล่นเข้ามาจอดที่คฤหาสน์ของตระกูลเบลลามี่ ดารินทร์ แม่นมและทับทิมเดินออกมายืนรอหน้าบ้านด้วยความดีใจ ร่างบางก้าวลงจากรถก่อนจะโผกอดดารินทร์แน่นด้วยความคิดถึง"คิดถึงจังเลย หลานรักของป้า" ดารินทร์กอดหลานสาวที่ไม่เจอกันมาเกือบเดือนแนบแน่นด้วยความคิดถึง"ช่อก็คิดถึงค่ะ คิดถึงทุกคนเลย" เสียงหวานเอ่ยบอกพร้อมกับส่งถุงกระดาษให้ทับทิม"ของฝากจ้ะ" ใบหน้าหวานยิ้มให้เด็กสาวที่คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็ก"ขอบคุณค่ะคุณช่อ ใจดีที่สุดเลย!" ทับทิมหลานสาวของแม่นมที่ดารินทร์รับมาอุปการะอยู่ด้วยกันที่บ้าน"คุณหนูของนม ทานอะไรมารึยังคะ นมทำของอร่อยที่คุณหนูชอบไว้ให้ด้วยนะคะ" แม่นมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"ขอบคุณค่ะนม""ป่ะ งั้นพวกเราเข้าบ้านกันก่อน" ดารินทร์เอ่ยบอกทุกคนให้เข้าบ้าน"พี่ชายเราบอกป้าว่าช่วงนี้สถานการณ์บริษัทไม่ค่อยดีเลยเหรอลูกเกิดอะไรขึ้นกันนะ" ดารินทร์เอ่ยถามช่อพิกุลที่ทำสีหน้ากระอั่กกระอ่วนลำบากใจในขณะที่นั่งในห้องอาหาร"เอ่อ..ลูกค้ายกเลิกออเดอร์กระทันหันน่ะค่ะ" "ตายจริง! ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ มีคู่แข่งตัดราคาหรือเปล่าน่ะ" ดาริ

ช่อพิกุลนั่งเงียบอยู่พักใหญ่เมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงแทรกเข้ามาก่อนที่คริสโตเฟอร์จะตัดสายไปกระทันหันทำให้ทั้งคืนเธอนอนไม่หลับจนกระทั่งเช้าวันต่อมาช่อพิกุลมาทำงานตามปกติด้วยสภาพอิดโรยแต่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นเมื่อหมายทวงหนี้จากธนาคารมาแปะที่หน้าตึกบริษัทราวกับจงใจประจาน ร่างแบบบางยืนจ้องมองอยู่นานในขณะที่พนักงานต่างก็พากันมามุงดู มือบางรีบดึงออกก่อนจะก้าวเข้าตึกก็เห็นพนักงานพากันจับกลุ่มคุยกันแต่เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาก็พากันกรูมาหาเธอทันที"คุณช่อคะ มันเกิดอะไรขึ้นคะ?" หนึ่งในนั้นถามเธอ"แล้วท่านประธานหายไปไหนคะ ไม่เข้าบริษัทมาสองวันแล้ว" "บริษัทล้มละลายแล้วรึเปล่าคะ อย่าบอกนะว่าพวกเรากำลังจะตกงานน่ะ" คำถามจากพนักงานที่ต้องการคำตอบจากเธอ"ใจเย็นก่อนนะคะทุกคน รอประกาศนะคะช่อจะรีบจัดการให้เร็วที่สุดอย่าเพิ่งตกใจไป" เสียงหวานเอ่ยบอกเท่านั้นก่อนจะแหวกเดินหนีขึ้นมาบนชั้นสิบเจ็ดซึ่งเป็นห้องทำงานของเธอและพี่ชาย"คุณช่อ" เมษาที่เดินวนไปมากำลังรอเจ้านายสาวด้วยความร้อนใจ"เม! พี่แซมล่ะ" เสียงหวานเอ่ยถามขณะก้าวออกจากลิฟท์"ท่านประธานยังไม่เข้าบริษัทเลยค่ะ" เมษ

มือใหญ่เปิดสมุดภาพดูอย่างเชื่องช้า ภาพเก่าๆ ใบหน้าหญิงสาวสะพรั่งที่ถ่ายตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ในประเทศอังกฤษ เขายังจำสถานที่แห่งนั้นได้ดีเพราะเขาเป็นตากล้องให้เธอเองเด็กสาวนักเรียนทุนที่ไปเรียนมหาวิทยาลัยในประเทศอังกฤษและเจอกันที่นั่นหยาดน้ำใสใหลย้อยลงตามแก้มสากมือใหญ่ปาดออกลวกๆ "พ่อหนุ่มทานข่าวมาแล้วรึยังล่ะ" "ทานแล้วครับ คุณป้าอยู่คนเดียวเหรอครับ" "สามีตายจากไปตั้งแต่สิบกว่าปีก่อน แล้วลูกสาวก็มาตายหนีจากไปอีกคน" หญิงชราเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า"แล้วเป็นเพื่อนกับชาล็อตต์เหรอ""ครับ เย็นมากแล้วผมคงต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ" มือใหญ่ทำเนียนหยิบรูปสองสามใบออกจากอัลบั้มแล้วสอดลงกระเป๋าเสื้อสูทก่อนจะลุกยืนเต็มความสูงก้มโค้งให้หญิงชรา"เออ. ไปดีมาดีนะลูก มีเวลาก็มาอีกได้" หญิงชราเอ่ยบอก"ครับ" ร่างสูงใหญ่ก้าวออกจากบ้านหลังเล็กโดยมีสายตาเหี่ยวย่นมองตามหลังพร้อมกับโบกไม้โบกมือให้ อีกทางด้านหนึ่ง หลังจากทานอาหารอิ่มช่อพิกุลจึงไปเยี่ยมโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ไม้ของตระกูลที่แทบจะไม่ค่อยได้มาเลย เธอมันไม่เอาไหนจริงๆ ร่างแบบบางก้าวลงจากรถหยุดยืนมองโกดังขนาดใหญ่ย่านชานเมืองบรรยากาศโดยรอบร

แกร๊ก..มือใหญ่ปิดประตูลงพร้อมกับรวบกอดคนตัวเล็กที่เข้ามายืนงงๆ หันหลังให้เขาอยู่"อุ้ย! ช่อยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ" "เดี๋ยวค่อยอาบ ผมชอบกลิ่นหอมแบบนี้ของช่อ" ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเริ่มติดกลิ่นสาบสาวของหล่อน เนื้อนุ่มทุกจุดที่ได้สัมผัสทุกตารางนิ้วนั้นกระตุ้นสัญชาตญาณของชายหนุ่มให้ตื่นขึ้นรวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆประจำตัวหล่อนด้วย"ผมชนะช่อเห็นหรือเปล่า" เสียงห้าวทุ้มเอ่ยบอก"เห็นค่ะ" "งั้นคืนนี้ผมต้องได้รางวัล" เสียงแหบพร่าเอ่ยพร้อมกับมือไม้สั่นเทาที่ถอดเสื้อผ้าหล่อนออกเหลือเพียงชุดชั้นในและเสื้อผ้าตัวเองก่อนจะตวัดอุ้มร่างบางไปยังเตียงนอนแล้วตามขึ้นไปคร่อมทับ"ดึกแล้วนะคะ" เสียงหวานเอ่ยบอกในขณะที่มือใหญ่กำลังถอดกางเกงชั้นในตัวบางหลุดออกจากปลายเท้าเล็กพร้อมกับดันเรียวขาอ้ากว้าง"ที่รักสวยมาก ผมอดตั้งหลายวัน" ดวงตาคมกริบโลมเลียร่างกายสะโอดสะองอย่างหื่นกระหายพร้อมกับปลดตะขอบราเซียด้วยความชำนาญก่อนจะดึงออกแล้วโยนลงข้างเตียง ดวงตาคมลุกวาวเมื่อหน้าอกอวบดีดเด้งขึ้นมาล่อหน้าล่อตาเชิญชวนให้ดูดเลีย"คุณคริส" เสียงหวานเอ่ยกระเส่าลืมเลือนความขุ่นเคืองที่เก็บมาห

รถคันหรูแล่นมาจอดท่าเรือขนาดใหญ่สถานที่จัดปาร์ตี้ ร่างสูงใหญ่ก้าวลงจากรถตู้เดินตามทางที่ทอดยื่นไปในทะเลซึ่งเรือยอร์ชลำใหญ่ขนาดสามชั้นของตระกูลเฮมเวิร์ทจอดอยู่ริมทะเลสาบท่ามกลางบอดี้การ์ดหลายสิบคนรายล้อม แสงไฟระยิบระยับประดับประดาสวยงามเมื่อเขาใช้เป็นที่จัดงานปาร์ตี้วันเกิดของตัวเองซึ่งถูกจัดขึ้นทุกปีเพียงแค่ย้ายสถานที่ไปแล้วแต่เขาจะคิดได้ ภายในงานส่วนใหญ่เป็นเพื่อนสนิทและบรรดานักธุรกิจที่ลงทุนด้วยกันและพิเศษสุดมีดารานางแบบสาวสวยที่ได้รับเชิญมาร่วมงานอย่างเช่นทุกปี ทั้งอาหารและเครื่องดื่มสุดหรูไม่อั้นถูกนำมาเสิร์ฟไม่ขาดสาย ชั้นดาดฟ้าของเรือลำใหญ่เสียงเพลงดังกระหึ่มเคล้ากับเสียงกรี๊ดกร๊าดเมื่อเจ้าของวันเกิดเดินเข้ามาภายในงาน บรรดาเพื่อนฝูงต่างเข้ามาทักทายไม่ขาดสาย"ไอ้คริส! เสน่ห์แรงชิบหาย" อัลเฟรดเอ่ยพลางมองเพื่อนสนิทที่กำลังแหวกฝูงผู้คนเดินมายังโซนส่วนตัวด้านในสุด "พวกมึงเมากันแต่หัววันเลยนะ" คริสโตเฟอร์ทักทายเพื่อนก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงโซฟาตัวใหญ่พลางยกแก้วเหล้าดื่มก่อนจะเบนสายตาคมกริบจับจ้องไปยังกลุ่มหญิงสาวสี่ห้าคนที่จับกลุ่มเต้นโยกย้ายอยู่มุมหนึ่งของงาน