ว่ากันว่าสายฝนช่วยกลบเสียงสะอื้นและเลือนหยาดน้ำตาปาลินทร์ธิดาถึงได้เลือกยืนกำคันร่มในมือท่ามกลางสายฝนทีโปรยปรายโดยไม่คิดจะเปิดใช้มัน เธอปล่อยให้เนื้อตัวเปียกปอน เดรสสีชมพูอ่อนลู่แนบกับเรือนร่างแบบบางที่ผ่ายผอมจนเกินพอดี เพราะหลายปีมานี้เธอต้องอกไหม้ไส้ขมเสียจนไม่เป็นอันกินอันนอนต้นเหตุของความทุกข์ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เจ้าของร่มที่ตอนนี้ขับรถออกห่างจากเธอไปทุกขณะสามี... ไม่สิ อดีตสามี เพราะวันนี้เธอเซ็นใบหย่าให้เขาเป็นที่เรียบร้อยเธออยากจะบอกว่าไม่เจ็บ แต่แรงบีบรัดที่กลางอกมันรุนแรงจนหายใจยังรู้สึกเสียดสะท้านไปทั้งทรวง‘แต่งกับคนนี้น่ะดีแล้ว แกจะได้สบายไปทั้งชาติ’ คำของพ่อที่บอกกันในวันนั้นยังจำได้ขึ้นใจ แต่ตลอดชีวิตแต่งงานแปดปีเศษ ไม่มีวันไหนที่เธอได้อยู่อยากสุขใจสักวันเดียวจะไปโทษใครได้ เพราะเธอดันไปแต่งงานกับคนที่เขามีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว ทินกรเป็นคนหน้าตาดีและมีเสน่ห์ดึงดูดที่ไม่ธรรมดา แค่เพียงได้เจอเขาในงานเลี้ยงเธอก็เผลอมองตามร่างสูงสง่าอย่างไม่อาจละสายตา อาจจะเพราะพ่อบอกก่อนจะไปงานแล้วว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นสามีในอนาคตของเธอ ทำให้ความรู้สึกของปาลินทร์ธิดามันอ่อนไหวต่อเขาเป็นพิเศษ
Last Updated : 2025-10-20 Read more