All Chapters of เพื่อนรัก สัมพันธ์ลับ: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากมาถึงที่โรงแรม ณดลจับข้อมือเล็กของหญิงสาวเข้าไปที่ผับ เดินตรงขึ้นไปชั้น 2 ที่เป็นส่วนของออฟฟิศ ถึงยอมปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ“ไปนั่ง ฉันจะทำงาน”“จะทำงานแล้วพาฉันมาทำไม” หญิงสาวบ่นพลางทิ้งตัวนั่งลงโซฟาเต็มแรงคนตัวสูงไม่ตอบอะไรปรายตามองหญิงสาวที่ยอมนั่งลงตามที่เขาสั่ง พลางเดินไปนั่งที่โต๊ะเพื่อเคลียร์งานที่ค้างไว้ระหว่างที่เขาไม่อยู่“อ้าว คุณดล ทำไมวันนี้มาเร็วล่ะครับ” มานพ ผู้จัดการผับที่ตั้งใจเอาเอกสารมาวางไว้ให้ แต่เปิดเข้ามาเจอณดลนั่งอยู่พอดี“วันนี้เคลียร์ที่บริษัทเสร็จเร็วครับ เออคุณนพ เดี๋ยวช่วยเอาวอดก้าตัวใหม่มาให้ผมหน่อยนะครับ แล้วก็ขอค็อกเทลเบาๆให้ผมด้วย”“ได้ครับ” มานพเหลือบมองไปที่ฟางข้าวก่อนจะออกจากห้องไป“ทำไมลูกน้องนายมองฉันแบบนั้น”“เพราะฉันไม่เคยพาใครมาที่นี่”หญิงสาวชะงักไปกับคำตอบของเขา ร่างบางลุกขึ้นเดินสำรวจไปรอบๆห้อง ณดลเป็นคนเจ้าระเบียบมากกว่าที่เธอคิด โซนโต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่ครองเกือบครึ่งห้อง ชั้นวางเอกสาร อยู่ผนังด้านหนึ่งที่อยู่หลังโต๊ะทำงานยาวทั้งแถบผนังด้านซ้ายของโต๊ะทำงานเป็นจอที่แสดงภาพกล้องวงจรปิดทั้งหมดในผับ ด้านขวาของโต๊ะทำงานมีชุดโซฟาตั้ง

ชายหนุ่มลงมาที่ออฟฟิศ เพื่อเคลียร์เอกสารสั่งซื้อต่อให้เสร็จ พอดีกับที่มานพเดินเข้ามาหาเขาพอดี“คุณดล วีไอพีมีปัญหานิดหน่อยครับ”“เดี๋ยวฉันลงไป” ชายหนุ่มพูดจบก็ก้มหน้าทำงานต่อ ก่อนจะเปิดประตูตามหลังมานพออกไปที่โซนวีไอพี พลันสายตาเหลือบไปเห็นวัชระ ที่กำลังนั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์คนเดียว เขามองพลางครุ่นคิดหลังจากเคลียร์ปัญหาในห้องวีไอพีเสร็จ ชายหนุ่มเดินลงไปยังเคาน์เตอร์บาร์ด้านล่าง ตรงไปนั่งข้างๆวัชระ“วอดก้า”“ครับ”วัชระมองณดลจากหางตาก่อนจะกระดกเครื่องดื่มลงคอ และสั่งเครื่องดื่มจากบาร์เทนเดอร์“จะให้ผมเดาไหมว่าทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่” ณดลพูดออกมาลอยๆ“ถ้าคิดว่าเดาถูกก็ลองดู”“คุณกำลังไม่สบายใจเรื่องของฟางข้าว คุณไม่ได้อยากให้เธอรู้ว่าคุณไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันกับเธอ”“ทำไมนายรู้เรื่องนี้”“เพราะผมเป็นคนบอกเธอเอง”วัชระหันมามองณดลอย่างไม่พอใจก่อนจะถอนหายใจหนักๆ หันไปยกเครื่องดื่มใส่ลงคอ“คุณรักเธอ?” ชายหนุ่มเจ้าของผับถามขึ้นมาอย่างต้องการคำตอบวัชระชะงักไปก่อนจะปล่อยให้ความเงียบคั่นกลางระหว่างเขากับชายหนุ่มรุ่นน้อง พลางครุ่นคิดอะไรบางอย่างกับตัวเองณดลนั่งดื่มเครื่องดื่มอยู่นาน เขาก

“อย่าเพิ่งหมดแรงสิ เพิ่งเริ่มเองนะ”ไม่รอให้หญิงสาวได้หายใจ ริมฝีปากหยักกดจูบลงนุ่มนวล ไล่เกี่ยวกระหวัดลิ้นเรียวอย่างเรียกร้อง ก่อนจะถอนริมฝีปากออก ถอนนิ้วออกจากร่องสาวคับแน่น โชว์นิ้วที่เคลือบไปด้วยน้ำหวานให้หญิงสาวเห็น ก่อนจะดูดเลียนิ้วนั้นอย่างมูมมามเจ้าของน้ำหวานมองการกระทำของชายหนุ่มหน้าแดงก่ำ เบือนหน้าหนีด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เปิดโอกาสให้ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาซุกไซ้ลำคอระหงชายหนุ่มดูดเม้มลำคอขาวแรงๆ สร้างร่องรอยบนร่างกายเธอ มือใหญ่ตะปบเข้าที่หน้าอกอวบของหญิงสาว บีบเคล้นก้อนกลมแรงๆอย่างลืมตัว ก่อนจะลากปลายลิ้นลงมาครอบครองปลายถันสีสวยของอีกข้างที่ว่างอยู่ ขบกัดมันเสียงดังมูมมาม เบาบ้าง แรงบ้าง ตามแรงอารมณ์ หญิงสาวบิดเร่าร่างกายด้วยความเสียวซ่านณดลเริ่มอดทนต่อความต้องการไม่ไหว แต่เขาไม่อยากให้หญิงสาวเจ็บ ร่างกายเขามันใหญ่เกินไป ชายหนุ่มสอดนิ้วเข้าไปที่ร่องรักคับแคบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ 2 นิ้ว แต่มันเพิ่มเป็น 3 นิ้วเขามองหญิงสาวใต้ร่างที่หวีดร้องเสียงดัง ก่อนจะควงนิ้วภายในร่องรักเพื่อปรับขนาดร่างกายให้เธอ จนน้ำหวานหลั่งไหลล้นออกมาใส่มือ มือใหญ่จับเข้าที่ท่อนเอ็นของตน

“ที่นี่มัน…” ฟางข้าวพึมพำออกมาเบาๆ ทันทีที่มาถึงที่ผับ“มีอะไรเหรอ”“ไม่มีอะไรหรอก เข้าไปเถอะ” ฟางข้าวฝืนยิ้มให้เพื่อนสนิทก่อนจะพยักหน้าให้ลลัลนาเดินนำเธอเข้าไปข้างในทั้งสองสาวพากันไปนั่งมุมที่ค่อนข้างส่วนตัว พวกเธอดื่มได้แต่ไม่ชอบเต้น เลยเลือกที่จะนั่งที่มุมที่ห่างไกลจากคนอื่น หลังจากสั่งเครื่องดื่มเสร็จฟางข้าวนั่งเงียบไปสักพัก ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง“แก ฉันมีอะไรจะบอก” ลลัลนาที่กำลังนั่งดูโทรศัพท์ เงยหน้าขึ้นมามองเธอก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม เธอนั่งถอนหายใจ ทำใจอยู่สักพักใหญ่ ก่อนจะสบตาลลัลนา“ฉัน…ชอบดล”“ฉันเดาไว้แล้วล่ะ”“หมายความว่าไงวะ” หญิงสาวถามเพื่อนสนิทอย่างไม่เข้าใจ“แกเป็นเพื่อนรักฉันนะ แค่เห็นอาการแก ทำไมฉันจะไม่รู้”“งั้นเหรอ”“แกไม่ได้ดูออกยากขนาดนั้น”“…แม้แต่แกยังดูออก” ฟางข้าวบอกลลัลนาแววตาเศร้าๆหญิงสาวเงียบเสียงลง เมื่อเห็นพนักงานได้เข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มที่โต๊ะ แต่เมื่อเห็นพนักงานที่มาเสิร์ฟก็สะดุ้งเล็กน้อย กลัวเขาจำเธอได้ และเธอก็มั่นใจว่าพนักงานคนนี้จำเธอได้แน่นอน จากสายตาที่เขามองเธอระหว่างที่ฟางข้าวกระอักกระอ่วนอยู่ ลลัลนาก็ลุกเดินออกไป หญิงสาวคิดว่าเพื่อนไ

“อ๊ายยย” ฟางข้าวหวีดร้องเสียงหลง จิกเล็บลงบนลำคอหนาเต็มแรง“ทีเดียวเลยนะ”“แป๊บนึง” ร่างบางร่อนสะโพกเบาๆเพื่อคลายความอึดอัดและเพื่อปรับสภาพร่างกายของตนเอง ก่อนจะพยักหน้าเมื่อเห็นว่าเขาหยุดรอเธออยู่หลังจากหญิงสาวให้สัญญาณว่าเธอพร้อมแล้ว มือหนาทั้งสองข้างก็จับสะโพกผายเอาไว้แน่น แล้วออกแรงกดมันลงมาทีเดียวจนสุด และในขณะเดียวกัน ตัวเขาก็กระแทกสวนทางขึ้นไป มันเข้าไปลึกจนหญิงสาวรู้สึกได้ว่ามันดังกึกอยู่ข้างในท้องเธอ“อึก จุก!!!” หญิงสาวร้องบอกก่อนจะอ้าปากงับลมหายใจเข้าปาก เมื่อเธอรู้สึกจุกไปทั่วท้องน้อย“ขอโทษที ใหญ่ไปหน่อย ทั้งใหญ่ทั้งยาว” ชายหนุ่มกระซิบบอกคนตัวเล็กน้ำเสียงหยอกล้อ มือยกสะโพกสวยขยับขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆฟางข้าวข่วนปลายเล็บลงบนหลังคอหนา มองค้อนเขาอย่างหมั่นไส้ ณดลหัวเราะเบาๆ เด้งเอวสวนขึ้นไปยามกดสะโพกสวยลง“ซี๊ด..…” เสียงทุ้มคำรามในลำคออย่างพอใจกับความคับแน่น มือหนาจับสะโพกสวยไว้แน่น เพิ่มจังหวะความเร็ว“ขย่มหน่อย ทำแบบที่ฉันนำทาง” ณดลครางออกมาอย่างพอใจ เมื่อร่างบางที่อยู่บนตักขยับสะโพกตามที่เขาสอนอย่างไม่อิดออดฟางข้าวขยับสะโพกขย่มท่อนลำใหญ่ตามที่เขานำทางให้เธอ เสียงหวานใสคร