“ตบได้ดี ตบได้ดี!”ประธานหวังถึงกับปรบมือขึ้นมา “ประธานลู่ ได้ยินมาว่าคุณทำร้ายนางเอกดังของพวกเราไม่น้อยเลยนะ! ตอนนี้เธอตบคุณแค่ไม่กี่ที ถือว่ายังปรานีแล้ว!”ลู่เฟ่ยพยักหน้า “ใช่ครับ ฉันผิดเองที่ทำร้ายหนิงหร่าน หวังว่าท่านผู้ใหญ่จะไม่ถือโทษคนอย่างฉัน และโปรดให้อภัยด้วยครับ”“ให้อภัยเหรอ! ถ้าคุณกระโดดลงมาจากชั้นบนตอนนี้ ฉันจะให้อภัยเดี๋ยวนี้เลย!”หนิงหร่านเคยกระโดดตึกเพราะเขา ดังนั้นเธอจึงอยากให้ลู่เฟ่ยได้ลิ้มรสความรู้สึกของการกระโดดตึกบ้าง“เสี่ยวหร่าน…”“หุบปาก! ฉันบอกแล้วว่า ห้ามเรียกฉันแบบนั้น!”หนิงหร่านตบหน้าเขาอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นก็หยิบขวดเหล้าบนโต๊ะขึ้นมา เทรินปากขวดราดใส่ลู่เฟ่ย “อยากร่วมงานกันใช่ไหม? งั้นก็ดื่มสิ!”เธอรินเหล้าใส่เขาไม่หยุด ส่วนลู่เฟ่ยก็ไม่ขัดขืน ปล่อยให้เหล้านั้นไหลลงท้องไปทั้งหมดพอเขาดื่มไปได้มากพอสมควร หนิงหร่านก็ผลักเขาออกอย่างแรงเมื่อเห็นเขาในสภาพเมามาย หนิงหร่านก็ผลักเขาล้มลงกับพื้น แล้วเตะซ้ำด้วยความโมโหเกรี้ยวกราด“เสี่ยวหร่าน เธอหายโกรธหรือยัง? ตอนนี้พอจะตกลงร่วมงานได้หรือยัง?”ลู่เฟ่ยเริ่มสติเลอะเลือนแล้ว แต่ยังจำได้ว่าจุดประสงค์ที่มาวั
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
