All Chapters of สายลมจากปลายหญ้า: Chapter 1 - Chapter 10

ในปีที่สี่ของการแต่งงานกับฟู่อิ่นโจว ลู่เหมียนก็ตั้งครรภ์เธอถือเอกสารไปโรงพยาบาลเพื่อทำประวัติฝากครรภ์ แต่ในระหว่างการตรวจสอบข้อมูล พยาบาลกลับแจ้งว่าทะเบียนสมรสเป็นของปลอมลู่เหมียนตะลึง: "ของปลอมเหรอคะ? เป็นไปไม่ได้!"พยาบาลชี้ไปที่ตราประทับโลหะบนเอกสาร: "ปั๊มตรงนี้เบี้ยว รหัสก็ผิดด้วยค่ะ"ลู่เหมียนยังไม่ตายใจ เธอรีบไปตรวจสอบที่สำนักงานเขตอีกครั้ง คำตอบที่ได้รับเหมือนกันทุกอย่าง"คุณฟู่แต่งงานแล้ว ชื่อคู่สมรสคือลู่จือยวน..."ลู่จือยวน?ลู่เหมียนราวกับถูกฟ้าผ่า สมองว่างเปล่าไปหมด!ลู่จือยวนคือพี่สาวต่างมารดาของเธอ และยังเป็นรักแรกของฟู่อิ่นโจวด้วยตอนนั้น พี่สาวหนีงานแต่งงานเพื่อไปเรียนต่อต่างประเทศตามความฝัน ทิ้งฟู่อิ่นโจวไปอย่างไม่ไยดีแต่ตอนนี้ เธอกลับกลายมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฟู่อิ่นโจว!...ลู่เหมียนเดินออกมาจากสำนักงานเขตราวกับศพเดินได้ สายตาเลื่อนลอย ไร้เรี่ยวแรงจนกระทั่งเธอนั่งอยู่ในรถแท็กซี่ที่จอดอยู่ด้านหน้า น้ำตาที่อัดอั้นมาตลอดทางก็ไหลรินออกมาอย่างไร้เสียงสี่ปีก่อน เธอต้องแต่งงานกับฟู่อิ่นโจวแทนพี่สาวที่หนีงานแต่งงาน เพื่อรักษาหน้าตาของทั้งสองครอ

ลู่เหมียนก้มหน้าลง ไม่แม้แต่จะเงยตาขึ้นมามอง“ลู่จือยวนกำลังจะย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ ฉันก็แค่เก็บของไว้ก่อน กันไว้ไม่ให้เธอเห็นแล้วอารมณ์เสีย”ฟู่อิ่นโจวคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ แล้วใช้แรงกระชากเล็กน้อยดึงเธอเข้ามาในอ้อมอกอย่างรวดเร็ว“คุณยังโกรธผมอยู่ใช่ไหม?”“เปล่า”“ลู่เหมียน คุณโกหกไม่เก่งเลยนะ”ฟู่อิ่นโจวเชยคางของเธอขึ้น บังคับให้เธอสบตาของเขา“ผมบอกคุณไปหลายครั้งแล้ว ผมแค่กำลังเล่นละครไปกับเธอเท่านั้น ถ้าผมอยากแต่งกับเธอจริงๆ ผมตามเธอกลับมาตั้งแต่เมื่อสี่ปีที่แล้วแล้ว”ลู่เหมียนมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วก็หัวเราะออกมาเบา ๆ“ฟู่อิ่นโจว” น้ำเสียงของเธอแผ่วเบามาก แต่ชัดเจนทุกคำ “คนที่คุณอยากแต่งด้วยคือใคร คุณรู้อยู่แก่ใจดีไม่ใช่เหรอ”พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นแทรกขึ้นมาทันที กลบคำพูดของเธอหายไปในอากาศฟู่อิ่นโจวเหลือบมองหน้าจอ แล้วรีบรับสายทันที หลังจากพูดคุยสั้นๆ เขาก็ทิ้งท้ายว่า “มีเรื่องด่วนที่บริษัท” แล้วก็เดินจากไปอย่างรวดเร็วเขาทิ้งคำสั้น ๆ ไว้เพียงว่า “บริษัทมีเรื่องด่วน” จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปอย่างเร่งรีบเมื่อมองตามแผ่นหลังของผู้ชายที่กำล

ลู่เหมียนตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงคนไข้ในโรงพยาบาลแล้ว"ในที่สุดคุณก็ฟื้น" หมอถอนหายใจและมองเธอด้วยความสงสาร "คุณแท้งลูกและเสียเลือดมาก ถ้ามาช้ากว่านี้เพียงไม่กี่นาที เทวดาก็ช่วยไม่ทันแล้ว"ลู่เหมียนรู้จากปากของหมอว่า เธอโชคดีที่คนใช้ที่นำอาหารไปให้เธอในวันรุ่งขึ้นพบว่าเธอหมดสติไป ถึงโชคดีรอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด"ครอบครัวของคุณไม่ได้เรื่องเลย พวกเขาทำกับคุณแบบนี้ได้ยังไง? โดยเฉพาะสามีของคุณ โทรไปเท่าไหร่ก็ไม่รับสายเลย ถ้าเขามาโรงพยาบาลเมื่อไหร่ ฉันจะต้องสั่นสอนเขาให้หนักเลย""คุณหมอคะ" ลู่เหมียนพูดแทรก เธอจิกปลายนิ้วลงบนผ้าปูที่นอน "เรื่องที่ฉันท้อง อย่าบอกเขานะคะ"ถึงบอกไปเขาก็คงไม่เชื่อเธออยู่ดีอีกอย่างหัวใจของฟู่อิ่นโจวไม่ได้อยู่กับเธอแล้ว เธอเองก็ไม่อยากมีความเกี่ยวข้องกับเขาอีกแม้แต่น้อยคุณหมออ้ำอึ้ง สุดท้ายก็ส่ายหน้าและเดินจากไปในช่วงที่ลู่เหมียนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ฟู่อิ่นโจวไม่เคยมาเยี่ยมเลยแต่ในโซเชียลมีเดียของลู่จือยวน เขากลับปรากฏตัวอยู่ทุกที่วันแรกเป็นภาพซุปไก่ที่ถ่ายแบบโคลสอัพ พร้อมคำบรรยาย: [สิบปีแล้ว ก็ยังเป็นรสชาติที่ฉันชอบที่ส

"ลู่เหมียน แกเกือบฆ่าจือยวนตาย ยังมีหน้ามานอนอีกเหรอ?!"ลู่เหมียนเงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก เห็นดวงตาของพ่อแดงก่ำราวกับถูกเผาไหม้ ส่วนแม่เลี้ยงที่อยู่ข้างๆ ก็ก้มหน้าลง ร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด"เหมียนเหมียน..." เสียงแม่เลี้ยงสั่นเครือ น้ำตาไหลพราก "พี่สาวของเธอเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ทำไมเธอถึงไม่ยอมปล่อยเธอไปเสียที? เรื่องคำสาปในงานอำลาเราก็ไม่ถือสาแล้ว แต่ครั้งนี้... เธอต้องการเอาถึงชีวิตเลยเหรอ!"ลู่เหมียนกำผ้าปูที่นอนแน่น ทนดูใบหน้าที่เสแสร้งของแม่เลี้ยงต่อไปไม่ไหวแล้วเธอฝืนตัวลุกขึ้นยืน พูดทีละคำอย่างชัดเจน: "คำสาปในงานอำลาฉันไม่ได้เป็นคนทำ และฉันก็ไม่ได้ผลักเธอตกหน้าผา คุณปล่อยให้ลู่จือยวนใส่ร้ายฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่กลัวกรรมตามสนองบ้างเหรอ?!""เพียะ!"เสียงตบดังสนั่นฟาดลงบนใบหน้าของเธอ ลู่เหมียนเซถอยหลังไปครึ่งก้าว เลือดซึมออกจากมุมปาก"นังสารเลว!" พ่อสั่นไปทั้งตัวด้วยความโกรธ "ตอนนั้นแม่ของแกก็เป็นแบบนี้ เอาแต่โทษคนอื่นตลอด! ตอนนี้แกก็ยัง...""ตาแก่ลู่ ใจเย็นก่อน!" แม่เลี้ยงลูบหลังพ่อเบาๆ "เป็นความผิดของฉันเอง ที่สอนเหมียนเหมียนไม่ดี...""ไม่เกี่ยวกับเธอ!" พ่อพูดแท

ฟู่อิ่นโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย ความรู้สึกแปลกๆ แวบผ่านเข้ามาในใจเขายกมือขึ้นคลึงหว่างคิ้ว พยายามระงับความรู้สึกไม่เข้ากันอย่างประหลาดนั้นไว้ และพูดว่า: "ประชุมคณะกรรมการบริษัทจะสายไม่ได้"ลู่จือยวนลุกขึ้นนั่งโดยมีผ้าห่มพันรอบตัว ปลายนิ้ววาดเป็นวงกลมบนแผ่นหลังของเขา: "ถ้าอย่างนั้น... คืนนี้กลับมาเร็วหน่อยได้ไหม?"ใบหน้าที่เงยขึ้นของเธอมีรอยแดงเรื่อหลังจากได้รับความพึงพอใจ แต่ในแววตาของเธอกลับมีความเจ้าเล่ห์แวบผ่านเมื่อฟู่อิ่นโจวจากไป ลู่จือยวนก็รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา บอกแม่ของเธอว่าภารกิจสำเร็จแล้ว"ฉันบอกแล้วว่า ฟู่อิ่นโจวตัดใจจากลูกไม่ได้" เสียงของคุณแม่ลู่เต็มไปด้วยความยินดีที่เก็บซ่อนไว้ไม่อยู่ "ทางโรงพยาบาลจัดการเรียบร้อยแล้ว คุณหมอที่ตรวจลูกครั้งแรกจะยอมรับว่าเป็นความผิดพลาดในการวินิจฉัย พอลูกตั้ท้องลูกของเขาแล้ว ดูสิว่าลู่เหมียนจะเอาอะไรมาสู้กับลูกได้อีก"...ฟู่อิ่นโจวมาถึงบริษัท ทันทีที่เดินเข้าไปในห้องประชุม เขาก็เห็นคณะกรรมการบริษัทหลายคนกำลังรุมล้อมผู้บริหารระดับสูงคนหนึ่ง สอบถามสารทุกข์สุกดิบอย่างห่วงใย"คุณจ้าวครับ จะต้องรักษาสุขภาพให้ดีนะครับ""ต่อไปการประชุมแบบนี