5.ความเหมาะสม

**​ไฮโซหนุ่มหล่อชื่อดังแอบไปรับส่งคุณหมอสาวหน้าใสที่รพ.แต่เช้าตรู่ สาวๆหลายคนคงได้อกหักกันทั่วเมืองกันคราวนี้ **

ข่าวแซวไฮโซกรอบบ่ายทำให้คุณนรีขุ่นใจขึ้นมาทันที ตาเธียรนะตาเธียร ผู้เป็นแม่เก็บความขุ่นใจเอาไว้ก่อนจะมองดูรูปสาวน้อยในโทรศัพท์ ถ้าจะควงเด็ก หนูแพรดาวก็น่าจะดีกว่าหมอนุชแน่ๆ มือที่กดโทรศัพท์อยู่จัดการสั่งการบางอย่างทันที หมอนุชไม่เท่าไหร่หรอก ลูกชายนางนี่แหละตัวร้ายเหลือเกิน

วันนี้เป็นครั้งที่สองของวันแล้วที่เค้าวนรถมาจอดที่นี่ คุณหมอสาวเร่งฝีเท้ามารอรถสปอร์ตทันทีที่เค้าโทรเข้ามา

" หมอ จะรีบไปไหนครับ "

คุณหมอหนุ่มที่ชนกับคุณหมอสาวที่กำลังเดินมาทำให้เธอเซน้อยๆก่อนจะล้มลงกับพื้นทันที ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งลงเตรียมจะเอ่ยถาม แต่ก็มีเสียงทุ้มเอ่ยมาเสียก่อน

"พี่บอกแล้วอย่าใจลอย" ชายหนุ่มสวมชุดทำงานกลิ่นน้ำหอม หอมฟุ้งทรุดลงนั่งข้างคนที่ล้มลงก่อนจะโอบเอวบางขึ้นมาทันที โดยไม่ใส่ใจคนเดินชนแม้แต่น้อย มือหนาจับมือบางเอาไว้อย่างแสดงความสนิทสนม แล้วมองคนตัวเล็กอีกครั้ง

"ไม่เจ็บใช่ไหม" ธีรนุชส่ายหน้าก่อนจะโดนโอบประคองมาที่รถสปอร์ตคันหรูที่ติดเครื่องยนตร์เอาไว้แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว

"คุณเธียรวิทย์" เสียงพนักงานคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มที่โอบหมอใหม่ผ่านหน้าไป ก่อนจะยิ้มออกมา หมอใหม่เป็นแฟนคุณเธียรหรอ เสียงเอ่ยถามกันออกมาเป็นระยะจากเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลทำให้ข่าวนี้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว

"ทำไมล้ม" เธียรวิทย์ถามเสียงเบาก่อนจะลูบหัวเข่าขาวที่ขณะนี้แตกเป็นแผล ธีรนุชอยากจะขยับขาหนีมือนุ่มเหลือเกินแต่ความเจ็บทำให้เธอได้แต่ซึมซับความอ่อนโยนเอาไว้

"ถึงบ้านแล้วอาบน้ำล้างแผลด้วยระวังจะเป็นบาดทะยัก" คนเป็นหมออมยิ้มออกมากับคำสั่งของเค้าแล้วย้อนกลับไป

"นุชเป็นหมอนะคะไม่ใช่พี่เธียร" คนฟังหันมามองคนเป็นหมอทันที ก่อนที่จะฉวยจังหวะที่รถติดไฟแดง หอมแก้มคนข้างตัวทันทีอย่างหมั่นเขี้ยว

"ย้อนพี่จะเจอแบบนี้" ธีรนุชนั่งตัวแข็งอยู่แบบนั้นนานหลายนาทีแล้วหันไปมองคนขับรถที่ตั้งใจขับเกินความเป็นจริง แล้วเลื่อนมือตัวเองมาลูบแก้มตัวเองที่ถูกหอมอย่างแผ่วเบา แก้มของเธอเป็นของเค้าไปแล้ว ธีรนุชบอกกับตัวเองในใจ

คุณนรีนัดลูกชายมาดื่มน้ำชายามบ่ายตามปกติ เมื่อผู้เป็นแม่สั่งของว่างเรียบร้อยแล้วก็ถามออกมาอย่างชวนคุย

"สนิทกับหมอหรอลูก เธียร"

คนโดนถามไม่ตอบออกมาได้มามองนาฬิกาแล้วบอกออกไป

"ผมให้1ชั่วโมงแล้วแยกย้ายนะครับแม่ ผมมีธุระต่อ คงไม่กลับพร้อมแม่"

ลูกชายเลี่ยงประเด็นทำให้คุณนรียิ้มเจื่อนๆออกมา

สาวน้อยตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มเริ่มรู้อะไรบางอย่าง เธียรวิทย์ยิ้มจืดจางออกมาระหว่างที่ทั้งสี่คนนั่งคุยกัน แพรดาว เป็นคนสวยหวาน น่ารัก เค้าไม่ปฏิเสธ เพียงแต่เธอไม่สะดุดตาเค้าเหมือนคุณหมอเท่านั้นเอง ชายหนุ่มคิดไปถึงคุณหมอที่ดื้อดึงจะมาทำงานวันนี้แล้ว

หงุดหงิดใจนัก เป็นไข้ตัวรุมๆยังอยากจะมาทำงาน เมื่อเช้าเค้าพาเธอไปส่งด้วยความเป็นห่วง สงสัยเย็นนี้จะต้องเจอดี

"เธียร เดี๋ยวแม่จะให้เธียรไปส่งน้องที่บ้านนะลูก เพราะแม่จะไปดูเพชรกับป้าเค้า ป้าเค้าให้คนรถกลับไปแล้ว"

ชายหนุ่มถอนหายใจออกมา ก่อนจะพยักหน้ารับแกนๆตามมารยาท แล้วจัดการส่งลูกน้องของตัวเองไปรับหมอนุชที่โรงพยาบาลแทน ใบหน้าเรียบเฉยรักษามารยาทข่มความไม่พอใจก่อนจะบอกลาผู้ใหญ่ของทั้งคู่ แล้วเดินมาขึ้นรถเพื่อไปส่งสาวน้อยข้างตัวที่บ้านในทันที

ธีรนุชรับคำสั่งให้กลับรถตู้วันนี้ คนสนิทคุ้นตาลงมาเปิดประตูรถให้อย่างอ่อนน้อมก่อนจะสังเกตุเห็นความอ่อนเพลียของสาวน้อยบนรถ

"เหนื่อยหรอครับหมอ" ธีรนุชพยักหน้าก่อนจะหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย อาการไข้เริ่มทวีความรุนแรงในระยะเวลาที่ทำงาน ยาแก้ไข้ใช้ไม่ได้ผลเท่าที่ควร เธออยากจะนอนเหลือเกิน

คนขับรถส่งข้อความรายงานนายตัวเองอย่างรวดเร็ว *หมอป่วยครับ*