All Chapters of Second Chance With Her Billionaire Husband (SPG): Chapter 141 - Chapter 150

Huyue Club, Private RoomSa loob ng isang eleganteng private room na puno ng soft lights, ambient music, at mamahaling alak na amoy pa lang ay parang nagpapalit na ng tax bracket, nakaupo si Theodore kasama sina Julian at ang ilang matagal na niyang kaibigan sa industriya. Tahimik siyang umiikot ng wine sa crystal glass niya, inuugoy iyon sa pagitan ng mga daliri, parang isang routine na ginagawa lang ng kamay niya kahit ang utak niya ay nasa ibang lugar. Matalim pero malayo ang tingin niya, nakatutok sa pinto, parang may hinihintay. Parang inaasahan niyang biglang bubukas iyon at may papasok.Si Julian, na halatang may tama na ng alak pero nananatiling matino pa rin ang isip, ay nagpakawala ng malalim na buntong-hininga bago nagsalita. “Theodore, seryoso, tingin ko nagbago na si Natalie ngayon,” sabi niya, parang matagal na niyang gustong banggitin ito. “Mukhang nag-desisyon na siyang ayusin ang lahat, maging mas mahinahon, at hindi na gagawa ng kung anu-anong drama.”Bahagyang inian

Instinct. Reflex. Parang awtomatikong kumilos ang katawan ni Theodore nang marinig niya ang pamilyar na boses ni Natalie. Kumalas ang kamay niya mula sa leeg ni Dominic, parang biglang nawalan ng lakas ang pagkakasakal.Si Dominic naman, na kanina ay naghihingalo sa pagkakahawak sa kanya, biglang nagmukhang batang nahuli sa kalokohan. Ang mga mata niya ay may halong takot at kawalang laban, ngunit sa ilalim noon ay may pinong tusok ng pagkalkula, parang may inaabangang eksena.At bago pa man makapagsalita si Theodore, mabilis na gumalaw si Dominic. Parang ahas na nakawala, tumakbo papunta kay Natalie at sumigaw nang malakas na parang biktima.“Natalie, kung na late ka pa nang konti, papatayin na sana ako ni Theodore!” sigaw ni Dominic habang nakaturo sa sugat sa ulo niya, para bang siya ang kawawang bida sa isang drama. Halatang umaarte, halatang gustong kaawaan, halatang nagsisinungaling.Nanlamig ang hangin. Para bang may dumaan na aninong hindi maipaliwanag. Tumingin si Natalie sa

Umalis si Natalie sa Huyue Club na parang walang direksyon sa isipan, ang bawat hakbang ng kanyang kotse ay tila mabigat, ang kanyang isip abala sa paulit-ulit na salita ni Paolo na umalingawngaw sa kanyang ulo. Theodore… isang babae? Puwede bang nangyari iyon? Baka nga ang babaeng tinutukoy ni Paolo ay siya na bumalik sa buhay ni Theodore, nagbabalik mula sa nakaraan, at tila nagtataglay ng lihim na magpapalito sa kanya.Habang humahakbang ang kotse niya sa masalimuot na trapiko, tila bawat ilaw ng lansangan ay sumisilip sa kanya, parang sinusubukang magpahiwatig ng panganib at posibleng pagtataksil. Ang kanyang dibdib ay naglalakbay sa pagitan ng kaba at galit, isang halo ng kuryosidad at pagtatanggol sa sarili, na pinipilit ang sarili na manatiling mahinahon. Ngunit kahit anong pilit, hindi maiwasan ng kanyang isipan ang bumuo ng kwento—kung may babae nga, sino ito? Bakit hindi niya narinig ang pangalan nito noon?Pagdating ng kanyang kotse sa Cortez residence, sinalubong siya ng ma

Hatinggabi na sa Vergara residence, at tahimik ang buong bahay. Ang mga ilaw ay dim, at halos lahat ng miyembro ng pamilya ay natutulog na, nakapikit sa kanilang mga kama, ang malamig na hangin ng gabi ay dumadaloy sa bawat sulok. Ngunit biglang nag-igting ang katahimikan nang marinig ang matinis na tunog ng electric drill na pumukaw sa bawat isa. Ang tunog ay parang sumisirit sa katahimikan, sumasabog sa mga dingding, at tila ba ipinag-utos na gisingin ang lahat.Si Lia, mahigpit na yakap ang kanyang paboritong rabbit plushie, naisip na may panaginip siya. Napalingon siya sa kanyang alarmed eyes, nagdadalawang-isip sa kanyang pagkakita, at nakatayo sa pinto ng kanyang kuwarto, palihim na pinagmamasdan ang nangyayari sa labas. Napansin niya ang isang lalaki, locksmith, na abala sa pagtangkang buksan ang lock ng study ng kanyang ama. Sa likod ng locksmith, nakatayo si Natalie, tahimik ngunit matatag, may hawak na ilang kagamitan, tila ba may plano na hindi basta-basta basta maipaliwana

Nang maglapat ang kanilang mga labi, parang may pader sa pagitan nila na tuluyang nabasag. Naghalo ang init ng gabi at ang pananabik na matagal nang kumikirot sa ilalim ng balat, ngunit hindi sumobra, hindi lumampas sa dapat. Malalim, masidhi, pero kontrolado ang bawat galaw ni Theodore, na para bang pinipili nitong huwag lumampas sa hangganang ikasasaktan niya.Sa gitna ng halik na iyon, naramdaman ni Natalie ang unti unting pagdulas ng tela mula sa katawan nila, hindi brusko, hindi marahas, kundi mabagal na parang sinasadyang ipadama ang bigat ng sandaling iyon. Bago pa siya makapigil, binuhat siya ni Theodore, marahan, parang natatakot siyang mabasag.Pagharap niya, tumama agad ang tingin niya sa mga mata nitong puno ng tensyon at damdamin. Mga matang hindi niya maipaliwanag kung pag aalala ba, pagnanasa, o isang bagay na higit pa roon.Hinagkan ni Theodore ang kanyang leeg, malalim at banayad, bago siya inilapag nang dahan dahan sa gilid ng sink. Sa posisyong iyon, napatingin siya