บททั้งหมดของ แกล้งร้ายเพราะหัวใจแอบรัก: บทที่ 21 - บทที่ 30

"อ่าส์ ซี๊ดฟ้า"ผ่านไปซักพักฟ้าใสก็จูบเลื่อนลงมาตรงหน้าท้องและสะดือจนกวินต้องกลั้นหายใจเพราะความเสียว จากนั้นก็ลงมาถึงเอ็นร้อนของกวินที่ชูชันสู้มือฟ้าใสอยู่ มือเล็กๆ ที่ค่อยๆ จับแล้วชักรูดมันทำให้กวินเสียวจนแทบบ้า ฟ้าใสเริ่มเลียจนทั่ว"อ่าส์ ฟ้า"ไม่ทันที่กวินจะตั้งตัว ฟ้าใสก็ใช้ปากครอบลงไปยังเอ็นร้อนกวิน แล้วเริ่มขยับเข้าออกพลางดูดและเลียสลับกันอย่างเงอะงะ แต่ก็ทำให้กวินเสียวได้ไม่น้อย"ซีดด!! ฟ้าเร็วอีกครับคนดี อ่าส์ เร็วอีก"ฟ้าใสก็เร่งความเร็วตามที่กวินบอก จนเขาเริ่มกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปาก ฟ้าใสจัดการกลืนแล้วเลียทำความสะอาดให้กวินอย่างไม่ได้นึกรักเกียจ"เก่งมากเลยครับ เดี๋ยวพี่ให้รางวัลนะ"กวินที่ลุกขึ้นนั่ง ดึงเธอขึ้นมาบนตัก ค่อยๆ จูบไปที่ปากของเธออีกครั้งอย่างเร่าร้อน ก่อนจะพลิกตัวฟ้าใสให้นอนลงไปส่วนเขาก็คล่อมตาม เขาจัดการจูบไปตามร่างกายของเธออีกครั้ง จนมาหยุดตรงกลีบกุหลาบสีสวย เขาเริ่มเลียแล้วใช้ลิ้นแหย่เข้าไปจนรู้นั้นตอดและขมิบสลับกันไป ฟ้าใสยกสะโพกขึ้นรับลิ้นสากของเขา จนกวินสอดมือไปใต้สะโพกแล้วบีบคลึกก้นกลม ฟ้าใสบิดเร้าไปทั้งตัวเพราะความเสียว น้ำในรูก็ไหลออกมาไม่ขา

หลังกวินออกไปไม่นาน ฟ้าใสก็มาถึงโรงพยาบาล กวินยืนหลบอยู่มุมหนึ่งของโรงพยาบาล เมื่อเขาเห็นการแต่งตัวของฟ้าใสเขาก็ต้องยิ้มออกมา เสื้อคอเต่ากับหน้าร้อนนี้ ช่างเข้ากันเหลือเกิน นี่คือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฟ้าใสต้องออกมาช้า เขามัวแต่หาเสื้อผ้าที่ต้องปกปิดรอยตรงบริเวณคอ เพราะกวินฝากรอยรักไว้เยอะเหลือเกิน เมื่อฟ้าใสเข้าไปในห้องคนไข้ เขาถึงจะกลับออกไป"พี่ฟ้า ทำไมมาช้าจัง"ฟ้าใสหน้าถอดสีทันที เธอไม่ได้เตรียมตอบคำถามนี้มา"พอดี เมื่อคืนที่งานเลี้ยงพี่เผลอดื่ม แล้วพี่เค้กก็พาพี่กลับไปนอนที่บ้านน่ะ""อ๋อ ครับ""แล้วสกายเป็นไงบ้าง หมอว่าไง""หมอว่าอาการดีขึ้นแล้วครับ อีกไม่กี่วันหมอจะแจ้งว่าผ่าตัดวันไหน"ฟ้าใสยิ้มออกมาทันที พลันสายตากวาดไปเห็นถุงของฝากที่วางอยู่บนชั้นก็สงสัย เลยเดินไปเปิดถุงดู มีทั้งผลไม้ ขนมหวาน และน้ำผลไม้"แม่คะ ใครซื้อมาฝากคะ"ฟ้าใสยกของที่เธอสำรวจให้แม่ดู แม่และสกายมองหน้ากัน เพราะก่อนกลับกวินได้ขอไว้ว่าห้ามบอกฟ้าใสว่าเขามาเยี่ยม ถึงทั้งสองจะสงสัยว่าทำไม แต่ในเมื่อรับปากไปแล้วก็ต้องทำ"ของป้าข้างห้องครับ แกมาเยี่ยมลูกชาย แล้วบังเอิญผมกับลูกชายแกอายุเท่ากันพอดี แกคงเอ็นดูผมน่ะคร

ผ่านไปสามวันแล้ว ตอนนี้สกายได้ย้ายออกมาอยู่ห้องผู้ป่วยแล้ว หมอบอกว่าอีกสองสามวันก็กลับบ้านได้แล้ว การผ่าตัดก็ผ่านไปได้ด้วยดี ผลเป็นที่น่าพึงพอใจส่วนเรื่องเงินค่าผ่าตัดฟ้าใสก็ยังคาใจ เธอไปหากวินทุกวันหลังเลิกงาน แต่ก็ไม่เคยเจอเขาสักครั้ง หรือเป็นเพราะกวินไม่อยากเจอเธอหรือเปล่า"ฟ้าเป็นอะไรลูก นั่งเหม่อเชียว""ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าแค่คิดอะไรเพลินๆ""ช่วงนี้ทำงานหนัก และนอนดึกด้วยใช่มั้ย"คนเป็นแม่เดินเข้าไปลูบไหล่ลูกสาวเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ"ใช่ค่ะ พอดีมีโปรเจคใหม่เข้ามา ฟ้าต้องรีบส่งให้ทันตามที่ลูกค้ากำหนดค่ะแม่""งั้นฟ้ากลับไปพักเถอะลูก นี่ก็ดึกแล้ว ทางนี้ไม่ต้องห่วง น้องก็แข็งแรงขึ้นมากแล้ว""ค่ะแม่ ฟ้าไปนะ...สกายพี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้วันหยุดพี่จะมาหาแต่เช้า""ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ พี่นอนให้เต็มอิ่มเลย ตื่นเมื่อไหร่ค่อยมา เพราะผมก็จะนอนให้เต็มอิ่มเหมือนกัน"ฟ้าใสจึงเดินออกจากโรงพยาบาลไปที่ลานจอดรถ ปรากฏว่ามีสายเข้า หน้าจอปรากฏชื่อคุณแบบรูปหล่อ ฟ้าใสจึงกดรับสาย"ว่าไงพ่อคุณแบบ หายไปเลยนะ""ยังไม่หาย เพิ่งกลับมาถึงวันนี้ตอนเที่ยง ออกจากสนามบินเราก็ไปหาสกายเลยนะ""เอ้า จริงเหรอไม่เห็นแม่บอ

วันนี้ฟ้าใสตื่นแต่เช้า เธอรู้สึกสบายตัวเหมือนได้นอนเต็มอิ่ม ฟ้าใสไม่ได้แปลกใจว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่ห้องของตัวเองทั้งๆ ที่เมื่อคืนเธอออกไปดื่มเหล้า เพราะเจษฎาคือเพื่อนสนิทของเธอ เธอเลยไว้ใจและเชื่อว่าไม่ว่าเธอจะเมาแค่ไหนเจษฎาต้องพาเธอกลับมานอนที่ห้องของเธอแน่นอนหลังจากนั่งอยู่บนเตียงสักพักฟ้าใสก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าห้องน้ำไปเพื่อที่จะอาบน้ำ เพราะวันนี้เธอจะเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนน้องชายเพื่อให้แม่ได้พักผ่อน แต่เธอก็ต้องชะงักเมื่อมองเห็นตัวเองในกระจกรอยที่เกิดขึ้นบริเวณคอสามที่ของเธอมาได้ยังไง ฟ้าใสมั่นใจว่ามันคือรอยรักที่คนคนหนึ่งเคยฝากไว้ แต่ครั้งนี้เป็นฝีมือใครกัน...ฟ้าใสคิดไม่ตก เธอจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น มีคนเดียวที่สามารถตอบข้อสงสัยของเธอได้นั่นก็คือเจษฎา เมื่อคิดได้ดังนั้นฟ้าใสจึงรีบอาบน้ำ ขณะออกจากห้องน้ำฟ้าใสนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เธอกลับไม่รีบแต่งตัวแต่กลับเดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาเจษฎา ฟ้าใสถือสายรอสักพักเจษฎาก็รับสาย"ว่าไงเบบี๋ โทรมาแต่เช้าเลย"เสียงงัวเงียลอดออกมาจากโทรศัพท์ ซึ่งเดาไม่ยากว่าคนปลายสายนั้นยังนอนอยู่"เจษเรามีเรื่องจะถาม"ฟ้าใสกล้าๆกลัวๆ เธ

ในตอนดึกของคืนนั้น ฟ้าใสขอแม่ออกมาข้างนอกบอกว่ามีนัดกับเจษฎา ทั้งที่จริงแล้วเธอตั้งใจมาที่ผับนี้เพียงคนเดียว เมื่อเข้ามาในคืนนี้ผู้คนกลับหนาแน่นเป็นพิเศษ ฟ้าใสไม่คุ้นกับที่นี่เท่าไหร่นักเพราะปกติเธอไม่ชอบเที่ยวกลางคืน"รับอะไรดีครับ"พนักงานเข้ามาถามเมื่อฟ้าใสนั่งลงที่โต๊ะฟ้าใสจึงทำทีเป็นสั่งเหล้า เพราะจริงๆเธอไม่คิดที่จะดื่มมันหรอก ใครจะกล้าดื่มกันล่ะมาคนเดียวแบบนี้ แล้วเธอก็สั่งให้พนักงานเอาน้ำโค้กผสมโซดาเทลงไปในขวดเหล้า ฟ้าใสนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ จิบน้ำโค้กผสมโซดาไม่ขาดปากอยู่ๆมีผู้ชายเดินเข้ามาขอนั่งด้วยฟ้าใสก็ไม่ได้ว่าอะไรยินดีให้ผู้ชายคนนั้นนั่งลงข้างๆ พูดคุยทำความรู้จักกันไปได้สักพักชายหนุ่มคนดังกล่าวก็ชวนดื่มเหล้าภาพเหตุการณ์ทั้งหมดตกอยู่ในสายตาผู้ชายคนหนึ่งที่เขารู้จากเพื่อนสนิทว่าฟ้าใสจะมานั่งดื่มเหล้าที่ผับเขาไม่รอช้าออกมาดักรอที่ผับทันที ตอนแรกเขาก็ไม่เชื่อเพราะคิดว่ายังไงฟ้าใสก็คงไม่กล้ามาคนเดียวแน่นอน และก็จริงอย่างที่เพื่อนเขาบอกเมื่อเขาเห็นฟ้าใสเดินเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้เข้าไปหาเพราะอยากรู้ว่าฟ้าใสจะทำอะไร หากแต่ตอนนี้เขาเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อมีผู้ชายมานั่งอยู่ใกล้ๆ ฟ้าใ