Semua Bab แกล้งร้ายเพราะหัวใจแอบรัก: Bab 1 - Bab 10

"บอสกำลังมา" สาวรุ่นใหญ่ตำแหน่งสอดส่องที่คนในแผนกร่วมกันตั้งฉายาให้วิ่งหน้าตื่นเข้ามาในแผนก"เก็บเร็ว!!"ทุกคนกุลีกุจอเก็บเครื่องสำอางค์ และรวมไปถึงสิ่งของต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการทำงาน กวาดลงไปในลิ้นชักภายในพริบตาพนักงานในบริษัทแห่งนี้ต่างรู้ดีว่า บอสของพวกเขาไม่ชอบให้ทำอย่างอื่นที่นอกเหนือจากงานในเวลางาน"สวัสดีค่ะบอส""สวัสดีครับบอส"พนักงานทุกคนต่างลุกขึ้นกล่าวทักทายในขณะที่เจ้านายของพวกเขาเดินผ่านแผนกออกแบบของตนปกติ บริษัท จะมีลิฟท์เพื่อขึ้นตรงไปยังชั้นผู้บริหาร ซึ่ง วิน หรือกวิน จะเลือกใช้เวลาที่เขามีงานด่วนเร่งรีบเท่านั้น ทำให้ทุกๆ วันที่เขาเข้าบริษัท กวินจึงเลือกที่จะเดินผ่านแผนกออกแบบ เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยก่อนจะขึ้นไปยังห้องทำงานของตัวเองแต่ใช่ว่าบอสคนนี้ จะไม่สนใจอะไรเลย เขาไม่ได้เมินเฉยต่อคำทักทายของพนักงาน ทุกครั้งเขาจะหันไปยิ้มอ่อนๆ และผงกหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการทักทายกลับ ด้วยเหตุนี้พนักงานในบริษัทไม่ว่าจะเป็นสาวน้อยสาวใหญ่ ต่างหลงไหลในความหล่อของเขา จนอยากจะเอาทั้งตัวและหัวใจใส่พานให้กวินไป"วันนี้ผมมีนัดที่ไหนหรือเปล่า คุณริน" เมื่อถึงห้องทำงานเขาก็นั่งลงเปิดแฟ้มเอ

ในช่วงวันหยุดสองวันที่ผ่านมา ฟ้าใสอาสาไปเฝ้าน้องชายที่โรงพยาบาล เพื่อให้แม่ได้พักผ่อน เนื่องจากน้องชายมีโรคประจำตัว ต้องเข้าออกโรงพยายาบาลบ่อยๆ ทุกคนในครอบครัวจึงดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษมาตลอด ทำให้ฟ้าใสซึ่งเป็นพี่โตต้องดูแลตัวเองมาตลอด เพราะแม่ต้องทำงานไปด้วยและดูแลน้องไปด้วยฟ้าใสเป็นเด็กกำพร้า พ่อของเธอเสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เธอ 7 ขวบ ซึ่งตอนนั้นน้องชายก็ยังเล็กอยู่ แม่มักจะบอกฟ้าใสเสมอว่า ที่ทำแบบนี้ไม่ใช่แม่ไม่รัก จริงๆ แล้วแม่รักลูกทั้งสองคนมาก แต่ที่แม่ต้องแบ่งเวลาให้น้องมากกว่า เพราะน้องไม่สบาย ส่วนเธอก็เข้าใจ เพราะนอกเหนือจากเวลางานแล้ว ฟ้าใสก็ยกเวลาทั้งหมดให้ครอบครัวเช่นกัน"วันนี้พี่กลับก่อนนะ พรุ่งนี้พี่ต้องทำงาน""ไม่อยากให้พี่ไปเลยครับ""อย่างอแงกับพี่สิสกาย"จริงๆ แล้ว สกายเป็นเด็กฉลาด แต่เนื่องด้วยไม่สบายอยู่บ่อย ๆ จึงทำให้เขาต้องหยุดเรียนเป็นประจำ ด้วยฐานะทางบ้านที่ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ทำให้สกายเข้ารับการรักษาได้แค่ในโรงบาลของรัฐ ซึ่งโรคที่สกายเป็น หากจะให้ดีต้องรักษาด้วยวิธีการผ่าตัด ซึ่งค่าใช้จ่ายก็สูงมากด้วย"เดี๋ยววันหยุดพี่จะกลับมาหาใหม่นะ สกายอย่าดื้อ

และตอนนี้ทั้ง 5 คนก็มายืนอยู่หน้าร้านที่ฟ้าใสคุ้นเคย ก่อนหน้านี้ที่เจอกันที่ลานจอดรถ ฟ้าใสพยายามปฏิเสธ เพราะอยากเร่งงานให้เสร็จ แต่กวินก็คะยั้นคะยอและลากเธอขึ้นรถของเขาไป ต่อหน้าต่อตาเพื่อนทั้งสอง รวมไปถึงวิภาดาด้วย ฟ้าใสจึงเสนอร้านกาแฟร้านนี้ เพราะอยู่ไม่ไกลจากบริษัท แถมยังได้ช่วยหาลูกค้าให้สลิลลาอีกด้วยจริงๆ แล้ววันนี้หลังเลิกงาน ฟ้าใสตั้งใจจะแวะมาหาสลิลลาที่ร้าน เพราะเธอไม่ได้แวะมาสองวันแล้ว เนื่องจาก ต้องเร่งงานที่จะต้องเสนอลูกค้า"อ้าวน้องฟ้า วันนี้ทำไมมาไวจัง""ฟ้ามากับคุณดริวค่ะ""อ๋อๆ สวัสดีค่ะ เชิญนั่งก่อนนะคะ"หลังจากทุกคนนั่งลงและสั่งเครื่องดื่มกับเบเกอร์รี่เรียบร้อยแล้ว สลิลลาจึงขอตัวไปดูแลลูกค้าโต๊ะอื่นต่อ"ดูท่าทางเบบี๋จะสนิทกับเจ้าของร้านนะ""ใช่ค่ะพี่เจมส์ ฟ้ากับพี่เค้กรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ เมื่อก่อนฟ้าเคยทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่""อ๋อ คงจะเป็นขนมจากร้านนี้แน่เลย ที่เจษชอบซื้อกลับไปฝากพี่ แต่พอเรียนจบก็ไม่เห็นซื้อไปฝากอีกเลย สงสัยเพราะเบบี๋ไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว มันเลยไม่มา""แต่มันเปลี่ยนมาเที่ยวที่บริษัทกูแทน" เมื่อจบประโยคของแอนดริว ก็ทำให้ทุกคนต่างหัวเราะออกมา

ณ.ร้านอาหาร หลังจากที่กวินลากฟ้าออกมาจากห้องรับแขกต่อหน้าต่อตาอัมพวันและลูกชาย กวินก็พาฟ้าใสมาร้านอาหารในห้าง ฟ้าใสพยายามบ่ายเบี่ยงขอกลับบริษัทแอนดริวตลอดทาง แต่กวินทำเป็นไม่สนใจ"ทานสิ""เมื่อไหร่คุณจะไปส่งฉันสักที ฉันมีงานที่ต้องทำนะคะ""ก็หลังจากทานข้าวเสร็จนี่ไง"เมื่อได้ยินแบบนั้นฟ้าใสก็รีบตั้งหน้าตั้งตาทานข้าว เพื่อหวังจะได้กลับไวๆ แต่เปล่าเลย หลังทานข้าวเสร็จกวินก็ลากฟ้าใสไปยังร้านนาฬิกา แบรนด์ดัง"ช่วยเลือกหน่อย""ทำไมฉันต้องช่วยเลือก คุณใส่คุณก็เลือกไปสิ""ไหนว่าจะรีบกลับ ถ้าเลือกนาฬิกาไม่เสร็จผมก็ไม่ไปส่งคุณ""ฉันกลับเองก็ได้"ฟ้าใสทำท่าจะเดินออกจากร้าน แต่กวินก็ขวางไว้"ช่วยหลีกหน่อยค่ะ ฉันจะกลับเอง""ทำไมคุณดื้อแบบนี้""ก็ฉันมีงานที่ต้องทำ ฉันมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ฉันไม่มีเวลามาเที่ยวเล่นแบบคุณหรอกนะ""งั้นก็ช่วยเลือกนาฬิกาผมก่อน เสร็จแล้วจะไปส่ง สัญญา""จริงๆ นะคะ""อืม"ฟ้าใสช่วยกวินเลือกนาฬิกาไปเรื่อยๆ จนได้เรือนที่ถูกใจ กวินจึงไปที่เคาน์เตอร์เพื่อจ่ายเงินส่วนฟ้าใสก็ขอออกไปรอนอกร้าน เมื่อฟ้าใสออกไปแล้ว กวินจึงให้พนักงานห่อนาฬิกาอีกเรือนที่เขาดูไว้ตั้งแต่แรก เมื่อจ

รถสปอร์ตเลี้ยวเข้ามาจอดยังบริษัทของแอนดริว เมื่อจอดรถเสร็จเจ้าของรถหนุ่มหล่อก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของเพื่อนสนิททันที"มึงมาทำไมแต่เช้า" แอนดริวถามขึ้นเมื่อกวินเดินเข้ามาในห้อง"กูมาหาฟ้าใส""ไม่อยู่" แอนดริวตอบสั่นๆ ก่อนจะก้มไปอ่านเอกสารต่อ"ไปไหน กูโทรไปก็ไม่รับ""โทรมาลาเมื่อเช้า บอกว่ามีธุระสำคัญที่บ้าน" คราวนี้เขาไม่ได้ละสายตาจากเอกสาร"ลากี่วัน"เมื่อกวินยังไม่หยุดถามแอนดริวจึงวางปากกาลงแล้วเงยหน้ามามองหน้าของกวิน"ไม่รู้ บอกเสร็จธุระจะกลับมา""ถ้าลาเป็นเดือนล่ะ""ก็ให้ลา"ด้วยความเอือมระอาแอนดริวจึงตอบประชดไปแบบนั้น ถ้าลาเป็นเดือนก็ต้องลาออกแล้วแหละ ถามมาได้"มึงบ้าไปแล้ว""มึงก็บ้าไปแล้ว งานการไม่ทำ มาตามหาแต่ฟ้าใส""ก็กูมีธุระ""ธุระ หรือมึงคิดถึงกันแน่""กู...มี...ธุ...ระ""แล้วแต่มึง แต่กูบอกอะไรให้อย่างนึงนะ ว่าไม่มีใครชอบคนใจร้ายหรอก""กูใจร้ายตรงไหน ให้ทำงานในห้อง พาไปกินข้าว แถมไปรับไปส่ง ดูแลดียิ่งกว่าคู่หมั้นกูอีก""ใช้งานเขาหนักขนาดนั้น แถมยังบังคับอีกไม่เรียกใจร้าย เรียกว่าอะไรวะ แล้วที่สำคัญตัวมึงเองก็มีคู่หมั้น แต่ทำตัวเหมือนจีบพนักงานกู ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอวะ""ใ