บททั้งหมดของ แกล้งร้ายเพราะหัวใจแอบรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ฟ้าใสยังไม่ยอมหลับ คุยงุ้งงิ้งๆ จนสลิลลากับวิภาดาหลงไม่ไหว อยากจะเข้าไปกัดแก้มสักทีสองที เพื่อนๆ คุณแบบนางแบบของเจษฎาต่างก็มองมาที่ทั้งคู่ด้วยความสงสัยเช่นกัน"ฟ้าใสลงมาเถอะ พี่ว่าคุณวินเหนื่อยแล้วนะ""ไม่เอานะพี่วิ พี่วินให้ฟ้านั่ง ฟ้าขอพี่วินแล้ว"ฟ้าใสงอแงทุกครั้งที่มีคนเรียกให้ลงจากตักของกวิน ตอนนี้ทุกคนต่างมองกวินด้วยความสงสาร โดยเฉพาะแอนดริวกับเจมส์เพราะทั้งคู่รู้ว่ากวินคิดยังไงกับฟ้าใส ขนาดพวกเขายังมองว่าฟ้าใสน่าเอ็นดู แล้วกวินล่ะ ต้องอดทนแค่ไหนเวลา 23.30 น.ตอนนี้ฟ้าใสหลับไปแล้ว แต่เป็นกวินซะเองที่ไม่ยอมปล่อยให้ฟ้าใสลงจากตัก เจษฎาด้วยความหวงเพื่อนก็พยายามบอกกับกวินหลายครั้งว่าจะพาฟ้าใสไปนอนที่ชั้นบน แต่กวินก็ไม่ยอม บอกจะพาฟ้าใสไปส่งเอง เพราะเป็นคนรับมา"ฉันขอไปห้องน้ำนะคะ" สลิลลาเอ่ยขึ้น"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ยคะคุณเค้ก" วิภาดาอาสา"ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณคุณวิมากเลยค่ะ"สลิลลาลุกขึ้นเดินออกไป ผ่านโต๊ะของผู้ชายกลุ่มหนึ่ง หนึ่งในนั้นเป็นรุ่นพี่ที่สลิลลารู้จัก "เค้ก มาด้วยเหรอ" ชายหนุ่มเมื่อเห็นสลิลลาก็เอ่ยทัก แม้เธอไม่อยากจะคุยกับเขาเท่าไหร่น

หลังจากวันนั้นฟ้าใสก็หลบหน้ากวินมาตลอด พอถึงวันที่ต้องไปที่บริษัทกวิน ฟ้าใสก็หาข้ออ้างเพื่อไม่ต้องไปได้ตลอด ถึงกวินจะไปรอเจอที่คอนโดก็ไม่เจอ จนกวินเริ่มไม่พอใจ ตามฟ้าใสไปถึงบริษัท"ไอ้ดริวฟ้าใสไปไหน""ไปคุยงานกับลูกค้า""ใคร?"แอนดริวละสายตามาจากเอกสารตรงหน้า เพื่อมองหน้าของเพื่อนสนิท ที่มาป่วนบริษัทของเขา มาตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา"คุณอัมพวัน"เมื่อได้ยินชื่อนี้ทำให้กวินยิ่งโกรธ เพราะเขามั่นใจว่าอัมพวันต้องพาลูกชายไปด้วยแน่นอน"ที่ไหน!""กูไม่รู้""มึงเป็นเจ้านายภาษาอะไร"กวินใช้มือสองข้างค้ำโต๊ะของแอนดริว"มึงก็เป็นเจ้านายภาษาอะไร งานการไม่ทำ มายุ่งวุ่นวายกับลูกน้องกู" แอนดริวย้อน"กูไม่เจอฟ้าใสมาอาทิตย์นึงแล้วนะ""แล้วไง?""ก็กู...""คิดถึง?""กูยังไม่พูด ใครจะคิดถึงเด็กบ้านั่น""เออ ไม่คิดถึงเลย เช้าถึงเย็นถึง""มึงโทรให้กูหน่อย""เออๆ รอแปบ"แอนดริวยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรหาฟ้าใส รอสักครู่ เธอก็รับสายแอนดริวก็เลยเปิดสปีกเกอร์โฟน เพื่อให้กวินได้ฟังด้วย'ค่ะ คุณแอนดริว'"ตอนนี้อยู่ไหนครับ"'คุยงานอยู่กับคุณอัมพวันค่ะ'"จะกลับตอนไหน"'น่าจะหลังทานข้าวเสร็จค่ะ'"คุณอัมพวันมาคนเดีย

ด้วยช่วงนี้เป็นช่วงที่ใกล้จะถึงวันงานเปิดตัวโรงแรมใหม่ กวินจึงไม่มีเวลาไปตามฟ้าใส แต่เขาก็ยังเฝ้าโทรหาตลอดแม้ฟ้าใสจะไม่เคยรับสายเลยก็ตาม ถึงจะโกรธจนอยากจะจับมาขังไว้ ก็ทำไม่ได้ เพราะเขามีงานที่ต้องรับผิดชอบ เสร็จจากงานนี้เขาจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยสักทีส่วนฟ้าใส งานที่รับออกแบบกระเป๋าให้กับบริษัทของกวินตอนนี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว ฟ้าใสส่งแบบไปทางริน เลขาหน้าห้องของกวิน ในตอนที่เขาไม่อยู่ เพราะฟ้าใสจะแอบโทรหาเลขาสาวก่อนเข้าไปทุกครั้ง ซึ่งผลงานการออกแบบตอนนี้กำลังรอดำเนินการในขั้นตอนการผลิต และในอีกไม่กี่วัน ฟ้าใสก็หมดสัญญากับบริษัทของกวินจนมาถึงวันงานเปิดตัวโรงแรมใหม่ของกวิน ฟ้าใสก็ต้องจำใจมาปรากฏตัวในงาน เพราะแอนดริวขอไว้ให้มาอยู่เป็นเพื่อนวิภาดา โดยบอกกับฟ้าใสว่าเขาคงมีธุระพูดคุยกับนักธุรกิจคนอื่นๆ ทำให้ไม่มีเวลาดูแลวิภาดา ซึ่งอุบายทั้งหมดนี้ มาจากเพื่อนสนิทของเขาทั้งนั้น ที่อ้อนวอนให้แอนดริวพาฟ้าใสมางานนี้ให้ได้ภายในงานมีนักธุรกิจมากมายที่มาแสดงความยินดีกับกวิน รวมไปถึงอัมพวันกับลูกชายคนเล็กที่มาปรากฏตัวในงานนี้เช่นกัน"คุณฟ้าใสก็มางานนี้ด้วยเหรอครับ"จอห์นเมื่อเห็นฟ้าใสก็รีบ

เช้าวันต่อมาเมื่อกวินรู้สึกตัว เขาจึงเอามือควานหาไปรอบๆ ทั้งๆ ที่ยังหลับตา เพราะคิดว่าคนที่เขากอดตลอดทั้งคืนยังนอนอยู่ข้างๆ แต่ปรากฏว่าไม่มีแม้แต่เงาของฟ้าใสอยู่บนเตียง เขาจึงลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบๆ ทุกอย่างที่นี่เงียบเหมือนไม่มีใครอยู่นอกจากเขากวินจึงลุกขึ้นไปดูในห้องน้ำ ก็ไม่เจอ เสื้อผ้าฟ้าใสก็หายไป เขาเริ่มรู้สึกใจไม่ดี จึงรีบกดโทรศัพท์โทรหาฟ้าใสอยู่หลายครั้ง แต่ก็โทรไม่ติด เขารู้สึกร้อนใจ เพราะวันนี้เป็นวันหยุด เขาจะไปหาฟ้าใสที่ไหน จึงลองที่จะโทรไปหาแอนดริวดู'ว่าไง'ปลายสายเมื่อกดรับก็ถามอย่างหงุดหงิดเพราะแอนดริวก็เพิ่งได้นอนจากกิจกรรมรักกับวิภาดาเมื่อคืน"ไอ้ดริว"'มีธุระอะไร มึงถึงได้โทรหากูแต่เช้าเนี่ย คนจะนอน'"ฟ้าใสอยู่กับมึงมั้ย"'ไม่นะ เมื่อคืนกูก็หาอยู่ แต่ก็ไม่เจอ เลยคิดว่าอยู่กับมึงเห็นเมื่อคืนมึงก็หายไป'"อืม เมื่อคืนฟ้าใสก็อยู่กับกู แต่ตื่นเช้ามาก็หายไปแล้ว"'เห้ย!!! ไอ้วิน หมายความว่าไง เมื่อคืน ตอนเช้าอะไร มึงทำอะไรฟ้าใส ตอบกู'ตูดๆๆๆแอนดริวยังพูดไม่ทันจบกวินก็กดตัดสายไปดื้อๆ แอนดริวโทรกลับมากวินก็ไม่ยอมรับสาย ตอนนี้เขาคิดแค่ว่า ฟ้าใสหายไปไหน สภาพแบบนั้น จะไปไหนก

สามวันต่อมาฟ้าใสก็ยังอาศัยอยู่บ้านสลิลลา เพราะคิดว่ากวินต้องไปดักรอเธอที่คอนโดแน่นอน ฟ้าใสยังไม่พร้อมที่จะเจอเขาในตอนนี้"พี่เค้กคะ แม่โทรมาบอกว่าสกายยอมมารักษาที่นี่แล้วค่ะ""จริงเหรอฟ้า พี่ดีใจด้วยนะ""ค่ะพี่เค้ก""แล้วจะมาเมื่อไหร่""อาทิตย์หน้าค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเข้าไปคุยกับโรงพยาบาลก่อน""ให้พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ย""ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งนี้พี่ต้องเปิดร้าน เดี๋ยวฟ้าขับรถไปเองได้ค่ะ"วันต่อมาฟ้าใสเดินทางไปยังโรงพยาบาลเอกชนเพื่อติดต่อสอบถามถึงค่ารักษาพยาบาล รวมไปถึงวิธีการรักษาให้น้องชาย เมื่อเสร็จธุระฟ้าใสจึงแวะไปที่คอนโด เพราะคิดว่าเวลานี้กวินคงไม่อยู่แถวนั้นแน่นอน"สวัสดีครับคุณฟ้าใส""สวัสดีค่ะลุงชาญ"ลุงชาญเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยอยู่ที่คอนโดแห่งนี้มานาน แกเป็นคนใจดี ชอบทักทายพูดคุยกับคนที่อยู่แถวๆ นั้น แกเป็นคนอัธยาศัยดี คนในคอนโดจึงมักซื้อขนมมาฝากแกอยู่เสมอ"ไปไหนหลายวัน ลุงไม่เห็นเลย""ไปบ้านเพื่อนมาค่ะ""มีพ่อหนุ่มคนนึงมาถามหาคุณทุกวันเลย ลุงเห็นแล้วสงสาร""เหรอคะลุง วันนี้เขามาหรือยังคะ""มาเมื่อตอนเช้า แล้วบอกลุงว่าไปทำงานก่อน เลิกงานเดี๋ยวค่อยแวะมาใหม่"ฟ้าใสที่ได้ฟังก็รู้