Pagkalabas namin ng café, ramdam ko agad ang bigat ng hangin. Yung tipong pagod ka na pero kailangan mo pang kumilos. Damian checked his phone habang naglalakad kami papunta sa sasakyan, tahimik pero halatang nakatutok sa schedule niya.“Next stop is the venue décor supplier,” sabi niya, eyes still on the screen. “They prepared a sample layout for us.”Napasinghap ako nang mahina. Sa dami ng ginawa namin ngayong araw, parang gusto ko na talagang humiga kahit sa lobby carpet. Pero pinilit kong ngumiti kahit konti.“Kaya pa,” sabi ko, kahit hindi naman ako sure king kaya ba talaga ng katawan ko.Damian finally looked at me, at doon ko nakita sa expression niya na nabasa niya agad ako, lagi nalang nya nababasa ang nasa isip ko, habang ako, hirap na hirap syang basahin. “We’re not going,” he said, tone firm but calm.“H-Hindi tayo pupunta?” tanong ko, half-surprised.“No,” he answered. “You’re tired, Liana. And I don’t want you passing out on a décor consultation.”Medyo nag-init ang pis
최신 업데이트 : 2025-11-17 더 보기