All Chapters of เฉิ่มนักรักซะเลย: Chapter 51 - Chapter 60

“พี่ปาย” เรียกเขาออกมาเสียงแผ่วเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ไม่รู้พี่ปายคึกอะไรถึงเอาโต๊ะเครื่องแป้งไว้ปลายเตียง มันก็เลยทำให้เห็นว่าตอนนี้เราทั้งสองมีสีหน้าและลักษณะท่าทางเป็นยังไง“อื้อ” ครางแผ่วออกมาเมื่อพี่ปายยกตัวฉันขึ้นแล้วจ่อความแข็งที่ช่องทางคับแน่นแล้วดันตัวฉันให้กลืนกินเขา“ขย่มให้หน่อย” เขารวบผมสีน้ำตาลยาวหนาขึ้นพร้อมกับกดจูบลงที่ซอกคอ ไม่นานนิ้วเรียวก็จับให้ฉันหันกลับไปมองกระจก “มีอารมณ์เหรอเฉิ่ม”“ไม่กล้าขย่ม กลัวตก” ไม่ตอบรับกับคำพูดนั้นแต่พูดในสิ่งที่ใจคิดออกมาแทน“ไม่ตก พี่กอดไว้อยู่” ว่าจบก็ปล่อยผมฉันลงแล้วใช้สองแขนกอดรัดฉันแน่น เห็นแบบนั้นก็เลยค่อย ๆ ยกตัวขึ้นแล้วร่อนสะโพกไปตามอารมณ์ที่กำลังปั่นป่วนอยู่ในช่องท้องไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อว่าผู้หญิงที่อยู่ในกระจกคือฉัน ถ้าให้บรรยายภาพตรงหน้าตอนนี้ก็ต้องบอกได้ว่ามันเป็นอะไรที่ติดเรตสุด ๆ พี่ปายโอบกอดฉันแน่น ในขณะที่ร่างเล็ก ๆ กำลังเด้งสะโพกใส่ความแข็งของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ปากฉันร้องครวญครางออกมาไม่ขาดสาย ส่วนพี่ปายที่ฉันเห็นในกระจกตอนนี้คือเขากำลังฝังหน้าลงที่ซอกคอ กดจูบไปทั่วหัวไหล่ ส่วนมือก็ผละจากการกอดรัดมาเคล้นคลึงเต้ากลมก

“พี่ต้องขอโทษด้วยนะที่เอากระเป๋าไข่ตุ๋นออกมาโดยที่ยังไม่ได้ขออนุญาต แต่กระเป๋านี้คือของไข่ตุ๋นใช่ไหม?”“ใช่ค่ะ” ฉันพยักหน้ารับ “แต่หนูไม่ได้ขโมยนะพี่ออย หนูยังไม่รู้เลยว่าตู้ไหนคือของใครอะไรยังไง”“แต่โบว์เห็นไข่ตุ๋นเดินเข้าข้างในในเวลาทำงาน” ผู้หญิงที่เหมือนจะไม่ชอบหน้าฉันพูดขึ้น เพียงเท่านั้นทุกคนก็จ้องฉันมากกว่าเดิม“ตอนนั้นพี่ใช้ให้ไข่ตุ๋นเข้าไปเอาใบบิล พี่อธิบายไปแล้ว”“เข้าไปเอาใบบิล ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้ทำนี่คะ” ส่วนเสียงนี้คือเสียงของคนชื่อจอย“มีอะไรกัน” เสียงน้องชายเฮียกาลดังขึ้นในขณะที่ทั้งวงกำลังตึงเครียด ไม่เท่านั้นยังมีพี่ปายเดินตามหลังมาอีกต่างหาก“กระเป๋าเงินของตังหายค่ะ แล้วทีนี้ทุกคนให้ออยค้นในตู้ล็อกเกอร์ของพนักงาน พอค้นแล้วก็ไปเจออยู่ในตู้ไข่ตุ๋น” พี่ออยอธิบายให้น้องชายเฮียกาลฟัง“เช็คกล้องหรือยัง” ตาตี๋คมเหลือบมองฉันครู่นึงก็มองพี่ออยต่อ“กล้องเสียค่ะ ออยแจ้งเฮียไปแล้ว แต่ก็ไม่เห็นว่ายังไง” พี่ออยถอนหายใจออกมา “ประเด็นคือมันมีคนเห็นว่าไข่ตุ๋นเดินเข้าไปข้างในในเวลางาน แต่ตอนนั้นออยเป็นคนใช้น้องให้ไปเอาใบบิล”“ไม่ได้เห็นแค่คนเดียวนะคะ พวกเราเห็นหมด”“หนูไม่ได้

ต่างจังหวัด บ้านไข่ตุ๋นหลังจากที่เดินทางสักพักก็มาถึงจุดหมายก็คือบ้านของฉันเอง เอาข้าวของไปเก็บไว้ในห้องก็ออกมาโต๊ะหน้าบ้านที่ครอบครัวกำลังนั่งจุ้มวงกันอยู่“ว้า กุ้งเต้นของมัก” รีบพุ่งตัวใส่ของชอบก็คือกุ้งเต้น เป็นอะไรที่แซ่บนัวสุด ๆ อีกทั้งยังมีหมกไข่ปลา เป็นอะไรที่ชอบมากกกกกก ก.ไก่ล้านตัวไปเลย มันอร่อยจริง ๆ นะ ถ้ามาต้องลองเลย“ค่อย ๆ กินไอ้เด็กคนนี้ ตะกละตะกลามไม่เปลี่ยน” แม่ตีมือฉันอย่างแรงจนต้องชักมือหนีแทบไม่ทัน“ก็ในกรุงเทพฯ มันไม่มีให้กิน แม่ก็ส่งไปให้หนูกินบ้างสิ”“ส่งไปหยัง หากินสปาเกตตีพุ่น” พ่อพูดขึ้นอีกคน“ไม่อะ ไม่มีเงิน ช่วงนี้หนูประหยัดอยู่” ฉันตักข้าวเข้าปากแล้วมองพ่อกับแม่บ้าง “เรียกหนูกลับบ้านมีเรื่องอะไร สีหน้าดูเครียด ๆ นะ”“เรียนเป็นไงบ้าง”“ก็ดีนะแม่ เรื่อย ๆ”“เหรอ” แม่เหลือบมองฉันนิดหน่อยก็ก้มลงมองจานข้าวเหมือนเดิม “ถ้าแม่กับพ่อขอให้ดรอปไว้ก่อน ไข่ตุ๋นจะว่ายังไง”มือที่กำลังตักข้าวเข้าปากชะงักทันที รีบเงยหน้าขึ้นมองแม่กับพ่อด้วยหัวใจที่เต้นรัว มือที่จับช้อนอยู่ถึงกับต้องวางลง“ทำไมล่ะ ทำไมต้องให้หนูดรอปด้วย” ถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา“ร้านอาหารของพี่ชายเรากำ

“เดี๋ยวพี่ส่งเรียนเอง ไม่ต้องดรอปหรอก โอเคไหม” จากที่ทายาให้กันอยู่ก็เปลี่ยนมาจับมือฉันไปกุมไว้หลวม ๆ “พี่อยากช่วย ให้พี่ช่วยนะเฉิ่ม”“มันจะไม่เยอะเกินไปเหรอ” มันเหมือนพี่ปายเลี้ยงคนคนหนึ่งเลยนะ ฉันจะเป็นภาระเขาไหม“ไม่หรอก เพราะตอนที่ไม่มีน้อง พี่ก็ใช้เงินเยอะอยู่ดี เผลอ ๆ เลี้ยงสาวเยอะกว่านี้อีก” เขาระบายยิ้มออกมา เป็นยิ้มเหมือนผู้ใหญ่กำลังใจดีกับเด็กคนนึง “ตอนนี้พี่มีเฉิ่มแล้ว สู้เลี้ยงเมียตัวเองให้ดีไม่ดีกว่าหรือไง”“พี่ไม่กลัวว่าเลี้ยงหนูแล้ว พอเวลาผ่านไปหนูเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นเหรอ เหมือนเลี้ยงโตแล้วก็ไปกับคนอื่น” ที่ถามไม่ใช่เพราะจะทำแบบนั้นหรอก แค่อยากรู้เฉย ๆ ว่าเขาจะรู้สึกยังไง“ถ้าพี่ทำขนาดนี้แล้วยังจะหนีพี่ไปเติบโตที่อื่น พี่ก็คงห้ามไม่ได้” เขามองฉันด้วยความจริงจัง “ถามแบบนี้จะหนีพี่ไปหรือไงฮึ”“ไม่ใช่สักหน่อย ที่หนูถามก็เพราะอยากรู้ว่าพี่จะตอบว่ายังไง ทำไมพี่ใจดีจัง”“พี่ไม่ใช่คนใจดี” เขาส่ายหน้ายิ้ม ๆ“แต่พี่ก็ใจดีกับหนู” ไม่รู้หรอกว่าพี่ปายหมายความว่ายังไง แต่สำหรับฉัน เขาใจดีจริง ๆ แม้จะมีบางครั้งที่ดุไปบ้าง แต่ผู้ชายคนนี้ก็เป็นคนเดียวที่ช่วยเหลือฉันตลอด ไม่ว่าจะช่วงเวล

“เด็กมันยั่ว” ฉันไม่ตอบอะไรกลับไปเพราะขี้เกียจเถียง ซึ่งพี่ปายก็ไม่ได้พูดกวนอีก เพียงแค่ดูโทรทัศน์เงียบ ๆ เท่านั้นฉันเก็บของเข้าที่เงียบ ๆ จนกระทั่งเก็บเสร็จ ตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้งก็เดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายเพราะรู้สึกร้อน แม้ห้องพี่ปายจะเปิดแอร์เย็นมาก ๆ ก็ตาม แต่มันก็ยังรู้สึกเหนียวตัวอยู่ดี“อ่อยเหรอเฉิ่ม” พี่ปายทักขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินออกมาในสภาพที่มีผ้าขนหนูผืนเดียวปิดกาย ได้ยินแบบนั้นก็เลยเหล่ตามองคนที่นอนถอดเสื้อเปลือยแผงอกล่ำ ๆ ให้เห็น ความรู้สึกบางอย่างก็เกิดคึกขึ้นมา“อ่อยแล้วแข็งปะล่ะ?” ย่างก้าวเข้าไปหาเขาพร้อมปีนขึ้นเตียงแล้วนั่งลงบนร่างกายกำยำ ดึงผ้าขนหนูขึ้นให้ช่วงล่างที่เปลือยเปล่าถูไถไปกับร่างของเขา“แข็งพร้อมแทงแล้ว” มือหนาบีบคลึงสะโพกไปมา “ขึ้นให้หน่อย”“ตอนนี้เหรอ?” ถามไปอย่างนั้น ที่จริงก็พอจะรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว อ่อยขนาดนี้แล้วพี่ปายปล่อยฉันไปก็แปลกคนแล้วแหละ“อือ” แล้วเขาก็กระตุกผ้าเช็ดตัวของฉันออกจนร่างเล็ก ๆ เปลือยเปล่าต่อหน้าเขา ตาคมกริบกวาดมองไปทั่วร่างเหมือนกำลังพิจารณาอย่างถี่ถ้วน ก่อนที่จะใช้นิ้วสะกิดหัวนมที่กำลังตั้งชัน “ยั่ว”