All Chapters of Billionaire's Surrogate : Chapter 31 - Chapter 40

Elijah Theodore MartinezAyaw ko mang umalis sa unit ni Eliana ngunit wala akong nagawa nang pumunta si Daddy doon. Hindi man niya nakita ang babae ngunit alam kong may ideya ito tungkol sa mga pinaggagagawa ko. After all, he is still my father, kung meron mang tao na higit na nakakakilala sa akin ay walang iba 'yun kundi si Daddy.Muli kong isinuot ang aking maskara bago ako muling humarap kay Eliana na ngayon ay nananatili pa rin sa pwesto kung saan ko siya iniwan kanina."I need to go back to the office," tanging sabi ko lang sa babae bago ko kinuha ang aking coat na nakapatong sa kanyang upuan. Inantay ko itong sumagot gaya ng palagi nitong ginagawa at palaging pagpapaalala sa akin na mag-ingat ako, ngunit wala akong ibang narinig sa kanya, tanging isang tango lang ang ibinigay nito sa akin bago muling tumayo para tunguhin ang kusina.Pagdating ko sa opisina ay naroon na rin si Daddy na prenteng nakaupo sa visitor's chair kaya naman agad na rin akong pumunta sa aking lamesa."What

Hanggang sa pagdating sa opisina ay iniisip ko pa rin ang mga sinabi ni Anton. Gustuhin ko man na humingi ng gamot sa kanya para bumalik lang si Eliana sa dati ay wala naman daw itong gamot kaya wala rin siyang naibigay. Ang tanging magagawa ko lang daw sa ngayon ay ang unawain ang babae lalo na sa kanyang kalagayan."Gusto mong magkaanak, diba? Pwes, magtiis ka," pagkausap ko pa sa aking sarili habang nagpipirma sa mga dokumento sa aking lamesa.Napukaw naman muli ang aking atensyon dahil sa isang katok kaya naman daglian kong itinigil ang aking ginagawa."Yes, you need anything?" tanong ko kay Miko pagkakita ko rito. Ang alam ko naman ay wala akong ibang meetings ngayong araw dahil lahat ng mahahalagang meetings ay pina-reschedule ko sa isang linggo, kaya walang dahilan para pumunta rito ang lalaki nang hindi ko ito pinapatawag."Ahm, sir, lunch na po kasi, hindi pa po ba kayo kakain? Inaantay ko po kasi ang tawag niyo para dalhin ko ang pagkain niyo rito kaso hindi naman po kayo tu

Hindi umuwi si Eliana kagabi. Nagpadala naman ito ng mensahe na sa kanilang bahay muna siya uuwi kaya naman hindi na ako nagtaka na kahit wala akong reply sa kanya na pumapayag ako ay wala siya sa unit niya nang pumasok ako.Imbis na sa karatig na unit ako matulog, mas pinili kong manatili sa condo na inookupa ngayon ni Eliana. Kahit wala ang babae dito ay nananatili pa rin sa buong lugar ang kanyang amoy na kahit papaano ay nagpakalma sa aking sistema at nagpawala sa aking pagod.Dahil wala ang babae ay alam kong walang pagkain ang nakahanda sa kusina, ngunit magkagayon man ay sinubukan ko pa rin maghanap ng pagkaing inihanda niya kanina para sa akin kahit alam ko naman na malabong may matira siya noon dito sa unit.Ngunit sa pagbukas ko sa kanyang fridge ay hindi ko mapigilan ang mapangiti nang makita ang isang tub na naglalaman ng adobo na kanyang niluto. Agad ko naman itong kinuha at mabilis na iniinit kasabay ng pagluluto ng kanin. Mabuti na lang at kahit papaano ay marunong rin

Eliana Grace Herrera'I'm sorry for what I did, I will try to make it up to you.' --Theo---Paulit-ulit kong binasa ang sulat na kasama ng mga bulaklak na dumating sa akin kanina. I'm expecting that Theo ordered some food for us, kaya naman agad ko na ring tinawagan si Calix kanina na hindi na ako sasabay sa kanya ngayong lunch. But, what I didn't expect is the flower that the delivery guy gave me. Simpleng apology letter lang naman ito at isang bungkos lang naman ng kulay pink at puting rosas ang bigay ni Theo pero ang puso ko ay parang gusto nang kumawala sa aking dibdib. Kaya naman bahagya pa akong napapitlag nang biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa pagtawag ng lalaki sa aking isip.Bahagya naman akong nagtanggal ng bara sa aking lalamunan bago ko nagawang sagutin ang lalaki. "Hello…" pilit kong pinapormal na sabi sa kanya."Do you like it?" deretsong tanong naman ng lalaki, marahil mula sa kanyang silid ay nakita niya ang pagkamangha ko sa bulaklak na kanyang bigay.Napatang

Elijah Theodore MartinezAkala ko ay patuloy nang magiging maayos ang takbo ng aking araw matapos kong makausap si Eliana at kahit papaano ay bumalik ang maayos naming samahan. Even though I know that she still feel bad because of what I did, I'm still grateful that she still accepted my proposal to her to have lunch with me. Hindi man kami magkaharap na kumakain, masaya na ako na kahit papaano ay nakasabay ko siya at nakausap.I also sent her a bouquet of flowers as my apologies to her. Akala ko nga noong una ay hindi niya ito magugustuhan ngunit nang makita ko ang ningning sa kanyang mga mata nang mahawakan ang bulaklak ay hindi ko mapigilan ding mapangiti na lang.Ngunit ang masaya sana naming pagkain ng tanghalian ay agad ring napalitan ng pag-aalala when I heard Eliana almost vomiting on her table. Akma na rin sana akong tatayo mula sa aking mesa upang sundan ang babae na mabilis na tumakbo sa banyo ngunit sa aking pagbukas sa pinto ng aking opisina ay siya namang pagsalubong sa a