All Chapters of รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ: Chapter 11 - Chapter 20

108 Chapters

เมียทอม (150%)

จากนั้นก็เริ่มต้นอัดกระหน่ำความอลังการเข้าใส่ในจังหวะดิบเถื่อนเร้าใจ ครั้นคนที่ถูกทำรักอย่างเผ็ดร้อนเบี่ยงหน้ามาหาเขาก็จัดการดูดปากนัวเนีย จูบแลกลิ้นอย่างถึงพริกถึงขิง ขณะเสือกไสความเป็นชายอันแสนดุกร้าวเข้าหาหนักๆ ทำเอาร่างแน่งน้อยบดเบียด บ้างอัดกระแทกไปกับผนังห้องน้ำอย่างรุนแรง ทว่าแทนที่จะเจ็บคนถูกกระทำกลับรู้สึกสะใจประหนึ่งโปรดปรานบทรักซาดิสม์เสียอย่างนั้น วินาทีถัดมาพ่อเจ้าประคุณก็ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้หายใจหายคอ ส่งตัวตนเข้าสอดเสียบจากทางเบื้องหลังอย่างเมามัน จ้วงยาวสาวลึก โยกคลึง สอดถอน พร้อมซี๊ดปากครางด้วยความซ่านสะใจ ส่วนคนถูกกระทำนั้นก็ร้องครวญคร่ำพลางเกลือกกลิ้งใบหน้าไปกับผนังทันใดนั้นคุณหมอสาวก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความขัดใจจนอยากจะกรีดร้องดังๆ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็ผ่อนจังหวะรักร้อนฉ่าเป็นเนิบนาบ ก่อนจะหยุดลงเสียดื้อๆ ปล่อยขาเรียวที่กำลังยกอ้าเปิดรับความโอฬารให้ลงมาเหยียบพื้น ในวินาทีที่เขาดึงตัวตนถอยห่างเธอก็เหมือนจะคลั่งเสียให้ได้ จากนั้นพ่อเจ้าประคุณก็สอดแขนแกร่งมาเกี่ยวเอวคอด ดึงรั้งให้บั้นทายกลมกลึงโก้งโค้งไปทางด้านหลัง โดยที่ขาทั้งสองข้างแยกห่างจากกันเปิดเปลือยสัดส่ว
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

คุกคาม (25%)

วันนี้ธารธารามาทำงานด้วยสภาพเนือยๆ เพราะอ่อนเพลีย ตั้งแต่คืนนั้นที่กินเหล้าเมาจนเผลอมีอะไรกับปรเมศ เธอก็เป็นไข้จนต้องนอนซมสองวันเต็มๆ พอเริ่มทุเลาลงก็กัดฟันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวมาทำงาน ฝืนสังขารอย่างสุดความสามารถจนถึงปลายสัปดาห์ พร้อมกันนั้นก็พยายามหลบหน้าปรเมศ ด้วยไม่กล้าสู้หน้าเพราะนึกอับอายที่เป็นฝ่ายยั่วให้เขาตบะแตกจนทุกอย่างลงเอยเช่นนี้ แต่ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้คิดจะแยแสเธอเลยด้วยซ้ำ เพราะวันก่อนเจอกันในที่ประชุมหางตาเขายังไม่เหลือบแลเธอ แถมยังหันไปพูดคุยกับแพทย์หญิงกีรติ โตสกุล คุณหมอสาวรุ่นน้องที่เพิ่งย้ายมาใหม่ด้วยท่าทีสนิทสนม ได้ยินพยาบาลพากันซุบซิบว่าคนนี้น่าจะเป็นว่าที่สะใภ้จิรกุลตัวจริง เพราะวันแรกที่กีรติมาทำงานที่นี่คุณหญิงปรางทิพย์มารดาของปรเมศถึงกับลงทุนมาทานมื้อกลางวันด้วย ตอนแรกที่ได้ยินเช่นนั้นธารธาราถึงกับอึ้ง หัวตาร้อนผ่าวจนเกือบกลั้นไว้ไม่อยู่ แต่พยายามบอกตัวเองว่าดีแล้วล่ะ ผู้ชายที่เธอรักควรจะลงเอยกับคนที่คู่ควร ซึ่งมันไม่มีทางเป็นหมอสูติที่มีแต่ตัวเช่นเธออย่างแน่นอน ทว่าความจริงบางอย่างกลับทำให้ธารธารารู้สึกกระวนกระวายและไม่สบายใจ เขาและเธ
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

คุกคาม (50%)

“น้ำไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่ทำปากกาตกเลยจะเก็บเท่านั้น”หลังจากตอบคำถามด้วยท่าทางที่คิดว่าเป็นปกติที่สุด คุณหมอสาวที่กำลังทำตัวเป็นคนขี้ขลาดก็ระบายลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก หูแว่วได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินจากไป ทว่ายังไม่ทันที่ร่างบางจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก็ต้องผลุบลงไปนั่งยองๆ กับพื้นอีกรอบ เมื่อน้ำเสียงห้าวทุ้มโพล่งขึ้น “โทษทีนะครับ หมอน้ำอยู่แถวนี้หรือเปล่าครับ” ทั้งที่เห็นเธอตั้งแต่แวบแรกที่ก้าวขาออกมาจากลิฟต์ แต่ปรเมศก็ยังทำเป็นเเสร้งถาม ส่วนคนที่จงใจหลบหน้าเขาก็รีบคลานเข่าไปหลบอยู่หลังตู้เอกสาร ดีที่ห้องนี้มีเคาน์เตอร์สูงต่อด้วยการกรุกระจกจรดเพดาน ไม่อย่างนั้นเขาคงได้หัวเราะเยาะกับการกระทำบ้าๆ ของเธอแน่ “อยู่ค่ะ อ้าว…ไปไหนแล้วล่ะ” พนักงานสาวเอ่ยตอบเสียงหวาน ทว่าครั้นก้มลงเพื่อจะเรียกธารธารากลับว่างเปล่า คุณหมอสาวหายไปจากตรงนั้นเสียแล้ว “เอ่อ…ไม่เจอแล้วค่ะท่านรอง เมื่อกี้ยังอยู่ที่นี่อยู่เลยนะคะ”“งั้นฝากบอกให้หมอน้ำไปพบผมที่ห้องทำงานด้วยนะครับ พอดีว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”เขาแสร้งเอ่ยเสียงดังๆ หลังจากทำให้ธารธาราใจหายใจคว่ำอยู่หลายตลบ ตบท้ายด้วยการทิ้งระเ
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

คุกคาม (75%)

“ป๋าพงษ์จอมกวนน่ะเหรอ” คุณหมอสาวเอ่ยอย่างไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรนัก เพราะตั้งแต่สมัยเรียนแล้วที่สองหนุ่มหล่อซึ่งมีความต่างกันสุดขั้วชอบทำตัวติดกัน แถมบ้านของทั้งคู่ยังสนิทสนมกันมาก เพราะนอกจากจะเป็นญาติห่างๆ ในทางฝั่งพ่อ สองครอบครัวยังร่วมหุ้นทำธุรกิจร่วมกัน “อืม…ไอ้หมอปากมอมนั่นแหละ”วาจาที่หลุดออกมาจากปากคนที่ขึ้นชื่อเรื่องความสุภาพอ่อนโยนทำให้ธารธาราหลุดหัวเราะคิกออกมา แล้วก็คลี่ยิ้มบางๆ เมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “เฮ้…อย่างนี้ธีก็ทำงานใกล้ๆ กับโรงเรียนของน้องอายน่ะสิ เราจำได้ว่าโรงเรียนน้องอายอยู่แถวนี้ แล้วเป็นไงไม่ได้เจอกันนานน้องอายคงสวยขึ้นเยอะเลยสิ พูดแล้วก็คิดถึงจัง วันหลังว่างๆ พามาเจอบ้างนะ”ครั้นถูกถามไถ่ไปถึงคู่หมั้นวัยกระเตาะ แถมยังจุ้นจนเขาปวดเศียรเวียนเกล้าไม่เว้นแต่ละวัน หม่อมหลวงธีรเดชก็ทำหน้ามุ่ย แล้วเอ่ยออกมาอย่างเซ็งๆ “อย่าไปพูดถึงยัยตัวร้ายนั่นเลย พูดแล้วเสียอารมณ์ เด็กอะไรไม่รู้แก่แดดแก่ลมเกินวัย” น้ำคำที่เหมือนจะบ่นให้คู่หมั้นวัยใสแต่แฝงไปด้วยความมันเขี้ยวอย่างสัมผัสได้ทำให้ธารธาราหลุดขำออกมา “ธีก็เป็นเสียอย่างนี้ ปากไม่ตรงกับ
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

คุกคาม (100%)

“ปล่อยนะ!” “ถ้าไม่อยากอับอายคนทั้งโรงพยาบาลก็เงียบ”ปรเมศหันมาเค้นเสียงทุ้มต่ำทว่าเฉียบขาดและเผด็จการอย่างสุดขั้ว แล้วดึงร่างบางก้าวอาดๆ ยิ่งได้สัมผัสข้อมือกลมกลึงนานเข้าเขาก็ยิ่งทำหน้าตึงเม้มปากแน่น บัดซบ! ยัยบ้านี่ตัวร้อนเป็นไฟ เป็นหมอประสาอะไรวะถึงไม่รู้จักดูแลตัวเองจอมเย็นชาสบถและบ่นอุบในใจอย่างหงุดหงิดงุ่นง่าน ซึ่งท่าทางไม่สบอารมณ์ทำให้คุณหมอสาวนึกหวาดหวั่นเพราะไม่รู้ว่าจะถูกอีกฝ่ายเล่นงานอะไรบ้าง“นี่หยุดลากได้แล้ว” เธอกระซิบกระซาบเสียงดุๆ เพราะไม่อยากตกเป็นขี้ปากชาวบ้าน ขณะพยายามบิดแขนออกจากอุ้งมือใหญ่ ทว่าทำยังไงก็ไม่เป็นผล สุดท้ายเธอก็ถูกอีกฝ่ายลากมายังลิฟต์ ก่อนจะถูกผลักเข้าไปในลิฟต์ ครั้นตั้งท่าจะกระโจนออกมาก็ถูกไล่ต้อนไปชิดผนังลิฟต์โดยมีร่างสูงใหญ่ไหล่กว้างเข้าประกบ ชั่วพริบตาคุณหมอสาวก็สะดุ้งเฮือกเมื่อคนเจ้าอารมณ์เท้าฝ่ามือเข้าที่ผนังลิฟต์กักตัวเธอไว้อย่างกลายๆ แล้วเอ่ยเสียงดุดัน “คราวหน้าถ้าจะพลอดรักกันในโรงพยาบาลก็อย่าให้มันประเจิดประเจ้อนัก”ข้อกล่าวหาร้ายแรงทำให้ธารธาราอึ้งไปชั่วขณะ ไม่นานอารมณ์ตกตะลึงก็กลายเป็นกรุ่นโกรธกับวาจาที่อีกฝ่ายใช้ตัดสิ
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

หึงหนักมาก (25%)

จากนั้นปรเมศก็ลากแขนเรียวให้ก้าวตามไปข้างหน้าโดยไม่ปริปากอะไรแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งมาถึงห้องทำงานโอ่อ่าสมตำแหน่งรองผู้อำนวยการ เขารุนแผ่นหลังบางเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง เธอเบี่ยงหลบมือใหญ่แล้วหมุนตัววิ่งไปยังประตู ทว่าเขากลับไวกว่าคว้ารีโมตที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน แล้วกดล็อกประตูทันควัน ทำให้คนที่ดึงประตูให้เปิดออกถึงกับทำหน้าผิดหวัง แล้วหันขวับมามองเขาตาขุ่น “ประตูนั่นสั่งทำด้วยระบบพิเศษ ถ้ากูไม่กดรีโมตให้มันเปิดออกอย่าหวังเลยว่ามึงจะไปไหนได้” เขายกรีโมตขึ้นโชว์หราพร้อมยิ้มอย่างเย้ยๆจากนั้นก็ควงรีโมตที่ติดอยู่กับพวงกุญแจยั่ว ทำให้ธารธารากัดฟัน ตั้งท่าจะเข้าไปแย่งชิง ทว่ากลับชะงักก่อนที่จะถึงตัวของพ่อคนช่างแกล้ง เมื่อได้ยินคำขู่ดุดัน “ถ้ากล้าเข้ามาแย่งโดยที่ยังคุยอะไรกันไม่เสร็จ พ่อจะจูบให้อ่อนระทวย”“ไอ้หมอเถื่อน! ไอ้หมอลามก! กูจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย!” คนจิตหลุดกับประโยคสุดท้ายที่อีกฝ่ายพ่นออกมาปรี่เข้าไปหมายจะตบหน้ากวนๆ แต่กลับต้องเงื้อมือค้างกลางอากาศ “เอาสิ…ตบเลย แต่ตบแล้วต้องรับให้ได้นะ เพราะกูจะไม่ทำแค่จูบแน่” วาจาร้ายกาจทำให้ปากรูปกระจับเม้มเข้าหากันแน่น ลดมือลงด้วยท่า
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

หึงหนักมาก (50%)

การรุกหนักแบบเอะอะก็เข้าถึงตัวทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง ตั้งรับไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่าคนเดาอารมณ์ยากจะมาไม้ไหน สิ่งที่เขาแสดงออกล้วนทำให้เธอหัวหมุนและแทบลมจับพอกัน “พูดอย่างนี้ค่อยน่าฟังหน่อย” ปรเมศไหวไหล่เบาๆ พร้อมเอ่ยอย่างยิ้มๆ ถอยห่างจากเธอ แล้วกลับไปนั่งไขว่ห้าง คว้าเอกสารมาอ่านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ไอ้คนบ้านั่นเพิ่งจะทำให้เธอใจหายใจคว่ำไปหยกๆ และวาจาที่หลุดออกมาจากปากคนเอาแต่ใจก็ทำให้เธอย่นจมูกด้วยความหมั่นไส้ “แล้วนี่กูไปได้หรือยัง” “ก็ไปสิ ใครผูกขาไว้ล่ะ” ปรเมศเอ่ยถามอย่างซื่อๆ ทว่าสีหน้ากลับตีรวนกวนประสาท ทำให้ธารธารานึกอยากจะกระโดดเข้าไปบีบคอคนที่กำลังสำราญกับการปั่นหัวเธอ และท่าทางโมโหจนแทบจะคุมสติไม่อยู่ทำให้มุมปากหยักกระตุกยิ้มให้ตายสิ! เขาสนุกกับการรังแกยัยนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กันวะ “แต่มึงยังไม่ได้เปิดประตูให้กู”“มือกูถือเอกสารอยู่ ไม่ว่างกดเปิดประตูให้มึงหรอก” “งั้นบอกมาว่ารีโมตอยู่ไหน เดี๋ยวกูกดเปิดเองก็ได้” คุณหมอสาวเอ่ยอย่างร้อนใจ เพราะยิ่งอยู่ในห้องนี้นานเธอก็ยิ่งรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง “อยู่ในกระเป๋ากางเกง อย
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

หึงหนักมาก (75%)

“กิน…” คุณหมอสาวตอบเสียงแผ่วๆ โดยไม่ยอมมองหน้าอีกฝ่าย ทันใดนั้นปลายคางมนก็ถูกมือใหญ่ช้อนขึ้นมาสบประสานกับนัยน์ตาคมดุ แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อโดนดีดหน้าผากเบาๆ “นี่แน่ะ…อย่ามาโกหก กูรู้ว่ามึงไม่ชอบกินยา มานี่เลยมา…” ยังไม่ทันจะขาดคำเจ้าของร่างสูงสง่าก็ดึงแขนเรียวของคนที่มัวแต่อึ้งเรื่องที่เขารู้ว่าเธอไม่ชอบกินยา เพราะแน่ใจว่าเธอไม่เคยเล่าให้ใครฟัง จากนั้นคุณหมอสาวก็เดินตามแรงจูงของท่านรองฯ ออกจากห้องทำงานใหญ่ โดยมีเลขาหน้าห้องของเขามองอย่างตะลึงงันกว่าตอนมาหลายเท่า ปรเมศจูงเธอเดินไปข้างหน้าท่ามกลางสายตาบุคลากรจำนวนไม่น้อยอีกครา ธารธาราอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี หรือไม่ก็สะบัดมือออกจากการเกาะกุมแล้วเผ่นแน่บไปจากตรงนั้น แต่ทำได้เพียงแค่ขืนกายเอาไว้อย่างแนบเนียน ไม่กระโตกกระตากเพราะเกรงว่าจะเป็นที่ครหาหนักกว่าเดิม และท่าทางเหมือนรั้งตัวเองเอาไว้ก็ทำให้คนที่จูงเธอเดินด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่สะทกสะท้านต่อสายตาผู้อื่นขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหยุดฝีเท้าลง แล้วหันมามองใบหน้าซีดสลับแดงทว่าชื้นเหงื่อนิ่งๆ “เดินไหวไหม หรือจะให้อุ้ม”เสียงทุ้มนุ่มเจืออ่อนโยนจนคนฟังคิดว่าตัวเองหูฝา
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

หึงหนักมาก (100%)

คุณหมอสาวละสายตาจากคนเย็นชาหน้าตาย ก้มลงมองถุงยาในมือตัวเอง แล้วคลี่ยิ้มบางๆ ออกมา หัวใจไม่รักดีอุ่นวาบอย่างช่วยไม่ได้ เธอต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่เอาแต่ดีใจอย่างไร้เหตุผล ทั้งที่ไอ้คนบ้านั่นก็บอกชัดเจนว่าที่สั่งยาให้เพราะกลัวเธอจะเป็นตัวแพร่เชื้อ เขาห่วงคนอื่น ไม่ได้ห่วงเธอเสียหน่อยคิดถึงความจริงข้อนี้ธารธาราก็ถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ ก่อนจะถือถุงยาตรงไปยังลิฟต์อีกฝั่งเพื่อกลับลงไปที่แผนกสูตินรีแพทย์ที่อยู่อีกชั้น ทว่ายังไม่ทันที่จะไปถึงลิฟต์ด้วยซ้ำเสียงเสียงร้องเกือบเป็นตะโกนก็ดังขึ้นเสียก่อน“น้ำ! นั่นน้ำใช่ไหม!” “พงษ์”ทันทีที่หันมาเจอว่าเป็นใครธารธาราก็เอ่ยชื่อของอีกฝ่ายออกมาเบาๆ ก่อนจะตาเบิกกว้าง และตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปเมื่อร่างใหญ่โผเข้ากอดท่ามกลางสายตาคนจำนวนไม่น้อย แต่อะไรก็คงไม่น่าสะพรึงเท่ากับที่ท่านรองผู้อำนวยการหันขวับมาเจอช็อตเด็ดเข้าพอดี “น้ำของป๋าจริงๆ ด้วย โอยยยย…ไปอยู่ไหนมา รู้มั้ยว่าป๋าคิดถึง”การแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งของคุณหมอทั้งคู่ทำให้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างมองอย่างอึ้งๆ และที่มันแย่ไปกว่านั้นคือคนที่ได้ยินน้ำคำที่หลุดออกมาจากปากพงษ์สวัสดิ์ และไม่รู้ว
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more

หึงหนักมาก (125%)

“เรื่องนี้พี่ขอเป็นคนจัดการเองแล้วกัน ส่วนเราไปหาคุณพ่อที่ห้องทำงาน ท่านมีธุระสำคัญจะคุยด้วย”แพทย์หญิงคิริมาเอ่ยเสียงเรียบตามแบบฉบับคนที่เป็นผู้ใหญ่เกินตัว เธอไม่อยากยุ่งกับเรื่องนี้นักหรอกหากไม่บังเอิญเห็นเหตุการณ์เข้า และไม่ต้องการให้เรื่องบานปลายเพราะรู้ดีแก่ใจว่าสองหนุ่มต่างเป็นคนไม่ยอมคน ถ้าให้เคลียร์กันเองก็เกรงว่ามันจะไม่จบอย่างสันติ และหากปรเมศทำตัวกราดเกรี้ยวหรือใช้อำนาจในทางที่ไม่ถูกไม่ควรก็เกรงว่าจะไม่เป็นที่นับถือกับคนใต้ปกครอง จะเสียการปกครองเสียเปล่าๆ “แต่ว่า…”“ไม่มีแต่ ไปหาคุณพ่อเดี๋ยวนี้ อย่าให้ท่านต้องรอ” แม่สาวมาดนิ่งเอ่ยเสียงเข้มเป็นประกาศิต นอกจากผู้เป็นมารดาแล้วคนที่ปรเมศยอมลงให้เสมอก็คงเป็นพี่สาวจอมเนี๊ยบนี่แหละ ปรเมศกำลังจะเดินออกจากห้องอย่างยอมจำนนอยู่แล้ว หากน้ำคำกวนๆ ไม่ดังมากระทบหูเข้าเสียก่อน“หึ…นึกว่าจะแน่ที่แท้ก็กลัวแม่” “อย่ามาลามปามพี่สาวกูนะโว้ย!”“โอ๊ะโอ๋…โทษทีว่ะเห็นหน้าแก่ๆ ท่าทางเคร่งๆ กูเลยนึกว่ายัยป้าเนี่ยเป็นแม่มึง” คุณหมอมาดกวนเอ่ยหน้าตายพร้อมหันไปมองคิริมาอย่างหยันๆ ถึงแม้จะรู้ดีแก่ใจว่าแม่สาวที่ชอบทำตัวแก่เกินวัยจะเนื
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more
PREV
123456
...
11
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status