All Chapters of พายุร้ายพ่ายเจ้าเอย: Chapter 21 - Chapter 30

“นี่นามบัตรของฉันค่ะ พวกเรามาจากห้องเสื้อแบรนด์ AP พวกเราต้องการนายแบบด่วนมากๆ เลยค่ะ ซึ่งคุณตรงไทป์ของทางแบรนด์เราทุกอย่างเลยค่ะ พรุ่งนี้ตอนค่ำๆ จะมีงานเดินแบบของทางแบรนด์ของเรา จัดที่โรงแรม D ค่าตัวทางเราจะให้คุณสองเท่าของนายแบบอาชีพเลยค่ะ คุณสนใจไหมคะ”“ผมไม่สนใจครับ คุณไปหาฝรั่งหล่อๆ ดีกว่าไหมครับมีเยอะเลย”“ขอดูชุดที่ใช่เดินแบบได้ไหมคะ” มะนาวที่นั่งบนตักเขายิ้มเป็นมิตรให้คนที่เข้ามาเสนองาน ที่น่าสนุกให้เขา “ได้สิคะ....ชุดนี่ค่ะ แล้วก็ชุดนี้ เดินแค่สองชุดเองค่ะ นายแบบเขาเทงานพวกเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ช่วยหน่อยเถอะนะคะ ไม่ต้องห่วงนะคะบล็อกกิ้งแค่สองรอบ ไม่ยากเลยค่ะ ส่วนค่าจ้าง เป็นเงินจำนวนนี้ นะคะ ทางเรายินดีโอนให้คุณ80%ก่อน ตอนนี้ได้เลยค่ะถ้าคุณตกลง”คนตัวเล็กที่นั่งบนตักเขา กระซิบถามเขาใกล้ๆ “เอาไงคะ น่าสนุกออก เดินแป๊บเดียวเอง รับนะคะ หนูอยากไปดู ได้เงินเยอะด้วย ชุดก็เท่ดี แบรนด์เขาก็ดังด้วยนะคะ”“เราอยากให้พี่ทำเหรอ” “ค่ะ ตกลงเนอะ” “โอเคก็ได้” สายฟ้าพยักหน้า ตามใจคนตัวหอมที่นั่งบนตักเขาคนตัวเล็กหันไปคุยงานแทนเขา แล้วก็ถามว่าเธอกับครอบครัวไปให้กำลังใจเขาด้วยได้ไหม “ได้

@สนามแข่งรถพี่ไทเกอร์“มะนาวอยากขับรถคันไหน” “ปกติพี่สายฟ้าชอบขับรถคันไหนคะ”“พี่ชอบคันนั่น GTR ลองนั่งไหม”“ค่ะ”“พี่พายุผมจะขับGTRหน่อย”“ได้สิ” พายุโยนกุญแจรถให้น้อง “มะนาวใส่หมวกหน่อยนะ รถจะเหวี่ยงแรงมาก”“ตื่นเต้นจังเลยค่ะ” สายฟ้ายิ้มสองคนขึ้นมานั่งบนรถ “มะนาวพร้อมไหม” “พร้อมค่ะ” สายฟ้ารอสัญญาณออกตัว “พี่สายฟ้าหนูขอถ่ายวิดีโอได้ไหม” “ได้สิแต่ห้ามให้น้าเกลเราเห็นก็พอ” “โอเคค่ะ”เขาออกรถไปแล้วไทเกอร์ตามเข้ามา “อะไรวะนั่น ขับดีจังวะเวลาขับโชว์หญิง” พายุหัวเราะ “สักหน่อยไหมพี่ ยังไงก็มาแล้ว” “ได้สิวะไอ้น้อง”“พี่ไทเกอร์ครับ....” ทีมงานรีบวิ่งมาหา“มีอะไร”“ทีมคุณนาวินกับคุณกัปตันมาที่สนามเราครับ” “มาหาถึงที่ ก็ต้องต้อนรับสิใช่ไหมพายุ” พายุยักคิ้ว “พี่พายุคะ....” เจ้าเอยรู้สึกกังวล “ไม่มีอะไรหรอก พี่ไทเกอร์จัดการได้ เจ้าเอยไม่ต้องห่วงหรอก” “เอยไม่อยากให้พี่พายุแข่งรถ”“พี่ไม่แข่ง”สายฟ้าเดินเข้ามา “สนุกมาเลยค่ะ หนูชอบมากตื่นเต้นสุดๆ” มะนาวพูดไม่หยุด “อยากลองขับจัง ได้ไหมคะพี่สายฟ้า” “ได้สิ จำที่พี่สอนเมื่อกี้ได้หมดไหม” เธอส่ายหน้า “พี่สอนเยอะมากจำไม่ทันหรอกค่ะ”“พี่พายุ

“พี่พายุ เลิกพูดแกล้งเอยแล้วรีบทำสิคะ”พายุชักรูดลำกายยาวใหญ่ พร้อมกับมืออีกข้างของเขาจับล็อกเอวบางไว้แน่น จับความใหญ่โตถูไถปากทางรับชื้นแฉะของเธอ พอเห็นว่าเธอพร้อมแล้วก็รีบกดลำกายใส่ร่องสาวทันทีแต่ก็ดึงออกมาถูไถเพื่อแกล้งเธออีกครั้ง“อื้อ พี่พายุ เลิกแกล้งเอย” คนตัวเล็กส่งเสียงครางขัดใจ เมื่อคนตัวโตด้านหลังยังจับหัวบานของเขามาถูไถตามรอยแยก กดส่วนหัวเข้าไปทักทายความคับแน่นแล้วชักออก ทำแบบนั้นซ้ำๆ จนคนตัวเล็กเริ่มทนความเสียวนั้นไม่ไหว คนตัวเล็กหันหน้ามามองเขา แล้วบีบสะโพกตัวเองส่ายไปมายั่วยวนเขา พร้อมกับฟาดมือลงบนแก้มก้นตัวเองดัง เพี๊ยะ! พายุหัวเราะด้วยความเอ็นดูรีบกดเอ็นร้อนเข้าร่องรักคับแน่นของเธอจนสุดลำ“อ๊า...อ๊ะ”รางบางครางเสียงสะท้าน“อื้อ..โคตรแน่น”พายุกัดกราบแน่นเมื่อโดนความนุ่มหยุ่นโอบรัดลำกาย เขาโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังเนียนนุ่มอย่างหลงใหล ในขณะที่เอวสอบก็เริ่มขยับลำเอ็น เข้าออกในจังหวะที่ช้าเนิบนาบ แต่คนตัวเล็กขมิบตอดรัดเขาแรงขึ้น พายุเสียวจนสีหน้าเหยเก ออกแรงบีบเอวบางไว้แน่น แล้วออกแรงเย่อเอวกระแทกในจังหวะถี่รัวขึ้นเพื่อระบายความเสียว “….”เจ้าเอยแอ่นก้นรับทุกแรงกระแทกจากเข

เจ้าเอย ถึงกรุงเทพแล้วทักมาบอกเขาเรียบร้อย ครืดด ครืดดพายุโทรหาเธอทันที“ฮัลโหลค่ะ” “เจ้าเอยแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน”“เอยมาที่ร้านคุณแม่แล้วค่ะ” “โอเค ครับ”“ตอนเย็นเอยถึงคอนโดแล้วค่อยโทรหาพี่พายุนะคะ”“ได้ครับ พี่วางสายนะ เจ้าเอยจะได้คุยกับคุณแม่คิดถึงนะครับ”“คิดถึงพี่เหมือนกันค่ะ”“….”“เจ้าเอย” “ค่ะแม่”“เราคบกับใคร ทำไม่เห็นพามาเจอแม่เลย” “ไว้พี่พายุกลับมาจากภูเก็ตแล้วเอยค่อยพามาเจอนะคะ”“ใช่คนที่พี่นาวินบอกว่านิสัยไม่ดีรึเปล่า” “คุณแม่คะ แล้วพี่นาวินดีนักเหรอคะ ถึงได้ไปว่าคนอื่น เอยไม่เข้าใจเลยจริงๆ นะคะ ว่าทำไมเราไม่อยู่กันสองคน”“เจ้าเอยอย่าว่าแม่เลย”“เอยก็ไม่ได้ว่าอะไร ถ้าเป็นความสุขของแม่ แต่เอยขออย่างเดียวปล่อยให้เอยอยู่ของเอย อย่าบังคับให้เอย ไปเป็นครอบครัวกับคนพวกนั้นอีก” คุณแม่เธอพยักหน้า “เอยรักแม่นะคะ”“แม่ก็รักลูกจ๊ะ”“เอยอยากให้แม่เปิดใจเรื่องพี่พายุ ครอบครัวพี่เขาก็ดีกับเอยมาก เอยไม่อยากให้คุณแม่อคติกับพี่เขาเพราะแค่ไปฟังคนอื่นมา”“จ๊ะแม่เข้าใจแล้ว”“ขอบคุณนะคะ” คุณแม่ยิ้มลูบหัวลูกสาวคนเดียว “วันนี้เอยจะช่วยคุณแม่ ขายเค้กนะคะ จะโปรโมตให้ค่ะ”“จริงด้วย คุณแม่รู

พายุกลับมาถึงคอนโดตีหนึ่งแล้ว เมานิดหน่อย รีบถอดชุดขึ้นเตียงไปจูบไซซ์เจ้าเอย “อื้อ” เจ้าเอยขยับตัวตื่น “พี่พายุกลับมาแล้วเหรอ เมาแล้วก็นอนสิคะ”“นอนได้ไง พี่ต้องนวดให้เจ้าเอยก่อน ก็บอกแล้วว่าจะนวดทั้งแป้งจะนวดทั้งคน” “พี่นวดไปแล้ว” “หึ! นวดใหม่นวดนม เมาแล้วอยากเอา ตัวหอมจังวะเจ้าเอย ใช่น้ำหอมกลิ่นอะไรได้กลิ่นแล้วทำให้มีอารมณ์ พี่แข็งแล้วจับดูหน่อยสิ” เขาดึงมือเธอไปจับความแข็งขันนั้น “อื้อ! ไม่พายุดึกมากแล้ว นอนเถอะ”“จะนอนหลับได้ยังไงแข็งหัวโด่ ขนาดนี้ อยากมากเลย ช่วยหน่อย”“ช่วยยังไงคะ”“แค่นอนให้พี่เอาดีๆ อย่างอแง” เจ้าเอยไม่ตอบอะไรแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขารีบจัดการถอดชุดนอนของเธอออกไปให้พ้นตัว เขาจูบไซซ์ซอกคอหอมกรุ่นมือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายนุ่มนิ่ม “อื้ม! หอมไปทั้งตัว เจ้าเอยจูบตรงไหนก็หอม ของจูบตรงนั้นหน่อยนะ”พายุจ้องมองความอวบนูนสีชมพูไร้ขน เขาใช้มือลูบสัมผัสเบาๆ กับเนินเนื้อนุ่มนิ่มสีหวาน แล้วโน้มหน้าไปจูบเบาๆ ตรงกลีบอูมอย่างหลงใหล“หอมทุกส่วนเลยนะ”“….”พี่พายุทำแบบนี้กับฉันบ่อย เขาชอบใช้ปากกับตรงนั้นของฉัน ต้องยอมรับว่าฉันก็ชอบมาเช่นกัน ทั้งปากทั้งลิ้นเขาทำให้ฉันแตะขอบสวรรค