All Chapters of พายุร้ายพ่ายเจ้าเอย: Chapter 1 - Chapter 10

พูดเสร็จคนตัวสูงก้มลงไปหาหน้าอกคู่สวยที่ท้าทายรอให้เขาสัมผัสอยู่ตอนนี้ ปากหนาครอบคองยอดอกดูดเลียอย่างคนหิวกระหาย นมใหญ่ชิบโคตรน่าฟัด นุ่มเด้งสู้มือเขาดีจัง พายุรู้สึกพอใจกับขนาด ที่ไม่คิดว่าจะเต็มไม้เต็มมือเขาขนาดนี้ริมฝีปากหนากดลงมาบดจูบจนเจ้าเอยสั่นสะท้าน จูบนั้นไม่อ่อนโยนมีแต่ความปรารถนาในตัวเธอ จนคนตัวเล็กใจสั่นเริ่มกลัวๆ กล้าๆ แต่กลับจูบตอบเขาอย่างไม่ประสา ฉันอยากเป็นของเขามือใหญ่บีบเคล้นหน้าอกอวบ เจ้าเอยสั่นสะท้านไปทั้งตัวยามที่นิ้วมือเขาเขี่ยยอดอกสีหวานสะกิดเบาๆ จนชูชัน “ชอบไหม?””ชอบค่ะ เสียวจัง” เจ้าเอยตอบคนตัวโตเสียงสั่น“สวยจังเจ้าเอย”“ค่ะ?”“พี่บอกว่าเราสวยจังสวยไปหมดทั้งตัวเลย” “พี่พายุปากหวานจังเลยค่ะ”พายุยิ้ม เขาถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออก เจ้าเอยเห็นแผงอกกำยำกล้ามหน้าท้องเป็นลอนเด่นชัด กล้ามแน่นมากหุ่นพี่เขาแซ่บขนาดนี้เลยเหรอ ฮอตขนาดนี้ ฉันตายได้เลยนะ เจ้าเอยคิดใจสั่นไปหมดเวลาเสียตัวใกล้เข้ามาแล้วสินะ“เอาเลยไหม?” “ได้..ค่ะ” ฉันตอบเขาเสียงสั่นทั้งที่พยายามไม่ให้สั่นแล้วนะ “....”คนตัวสูงเปลี่ยนท่ามาคร่อมทับร่างบาง พร้อมกับเล็มจูบไซซ์ไปตามเต้าอวบ มือใหญ่จับแก่นกาย

พายุกลับมาที่ห้องซ้อม เจ้าเอยนั่งเปิดมือถือ ดูนั่นดูนี่ แต่ไม่ได้รบกวนเสียงดังอะไร นานะเดินไปนั่งใกล้ๆพายุ เขาคุยกับเธอ ไม่หันมามองเจ้าเอยอีกเลย “ผิงผิง” เจ้าเอยสะกิดเพื่อน “เอยกลับก่อนนะ” “ทำไมรีบกลับละเจ้าเอย” “มีงานค้างต้องทำเยอะเลย วันเสาร์จะได้ไปปาร์ตี้บ้านมาร์คัลจะได้สนุกไม่ต้องกังวล” ผิงผิงพยักหน้า “งั้นผิงกลับด้วย” “ผิงอยู่นี่แหละเอยกลับเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วง”“พี่ๆ ค่ะเจ้าเอยกลับก่อนนะคะ” ฉันบอกทุกคน ผิงผิงจะเดินออกมาส่ง “ผิงผิงไม่ต้องส่งเอยหรอก” ฉันบอกเพื่อนยิ้มๆ พายุหันมามองเจ้าเอยนิดหนึ่ง แล้วก็กลับไปยุ่งอยู่กับกีตาร์เขาต่อ “ผิงผิงทำไมเจ้าเอยรีบกลับละ” พี่มือกลองถาม “เจ้าเอยรีบไปเคลียร์งานค่ะ วันเสาร์จะไปปาร์ตี้ที่บ้านมาร์คัล” พายุได้ยินถึงกับกัดกรามแน่น มาร์คัลสำคัญกับเธองั้นเหรอ แล้วทำไมไม่ไปนอนกับมันวะ เขาได้แต่คิดขุ่นเคืองในใจ วันต่อมา@มหาลัยชั้นนำของอเมริกา เจ้าเอยยืนรอเพื่อนๆ มาร์คัลเดินมาหาเจ้าเอย พายุเดินมาทางนั่นพอดี มาร์คัลเลยเรียกเขา พายุเดินตรงมาหา “พายุนายอย่าลืมไปปาร์ตี้บ้านฉันนะ”“อืม ได้ไม่ลืม”“เจ้าเอย ให้พี่ไปรับไหม” พายุตั้งใจถามคนตัวเล็กต

เจ้าเอยถอดบราออกจากตัว แถมเดินเอาไปส่งให้เขากับมือ แล้วยิ้มหวานให้คนตัวโต พายุยื่นมือไปรับถึงกับมือสั่นรีบเอายัดไว้ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง มองเจ้าเอย อย่างคาดโทษเอาไว้ก่อนพายุร้องจบไปแล้ว และบอกแฟนคลับ “ผมขออนุญาตใส่บรา เอ๊ย! ใส่เสื้อ” เขาเล่นมุกกับคนดู “คัพอะไรกันบ้างครับนี้” นาทีตบมุขต่อ “จะคืนเจ้าของยังไงถูกครับ” สตาฟขึ้นมาตามเก็บบราลงจากเวที หลังเล่นจบ พายุรอจัดการเจ้าเอยเต็มที่เลย “ผิงเอยกลับก่อนนะ” ฉันรีบขอตัวกลับ กะว่าจะหนีกลับเพราะไม่อยากเจอพี่พายุ“กลับพร้อมกันเจ้าเอย ผิงไปหาพี่นาทีก่อนแป๊บเดียว” “ผิงผิงเอยไม่ได้ใส่บรา”ผิงผิงหัวเราะเพื่อน “แล้วใครใช่ให้ถอดไปให้พี่พายุละ ไปขอคืนสิ” “ไม่เอาใครจะกล้าไปขอคืน” เจ้าเอยทำหน้ายู่ใส่เพื่อนพายุเดินตรงมาหาตัวแสบที่ยืนกอดอกอยู่ ผิงผิงไปหานาทีสิ” ปากเขาพูดกับผิงผิงแต่ตามองเจ้าเอยไม่วางตา คล้อยหลังผิงผิง พายุจับแขนเจ้าเอยให้เดินตามเขาไป “พี่พายุทำอะไร” เขาดึงฉันจนมาถึงรถเขา และเปิดประตูรถยัดฉันเข้าไปในรถ “โอ๊ย! เจ็บนะ” พายุขึ้นมานั่งที่ประจำคนขับ ดึงบราลูกไม้เซ็กซี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ส่งคืนให้ฉัน “ใส่ซะ”เจ้าเอยรับมาถือไว้

“อ๊ะ..เสียว พี่พายุดูดแรงจังเลยค่ะ”เจ้าเอยยังแอ่นอกสู้ปากเขา พายุดูดดื่มยอดอกสีหวานอย่างเมามัน ทั้งบีบเคล้นทั้งดูดเต้า เหมือนเด็กน้อยหิวนม “อื้อ..พี่กินดุชะมัด”เจ้าเอยเสียวจนในท้องมวนเป็นคลื่น เริ่มรู้สึกได้ว่าร่องสาวของเธอเริ่มแฉะ ขณะที่เธอเบียดสะโพกเบาๆ ตรงเป้าเขาไปด้วย พายุยังคงวุ่นวายอยู่กับการดูดดื่มเต้าอวบ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะอิ่ม มือเรียวเริ่มลูบเนินเนื้ออวบอูมผ่านแพนตี้ตัวจิ๋วของเธอ นวดคลึงจุดกระสันเบาๆ จนร่างบางสะดุ้งมือหนาค่อยๆ แหวกแพนตี้ตัวจิ๋วไปด้านข้าง ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปในร่องรักคับแคบของเธอ คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อย นิ้วกลางเรียวค่อยๆ ขยับเข้าออก โดยที่นิ้วโป้งกดลงตรงจุดกระสันของเธอไปด้วย น้ำหวานใสเริ่มฉ่ำเยิ้มฉ่ำแฉะ จนเกิดเสียงแจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ“อ๊ะ อิ แบบนั้นเลย เสียวจังค่ะ”พายุคายยอดอกสีหวานเพื่อก้มลงมองกลีบสาว ไร้ขนปิดบังที่มีนิ้วเขาตอกอัดเข้าออกอยู่ตอนนี้ เขาถึงกลับกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เจ้าเอยครางเสียวออกมาไม่หยุด คนตัวโตเร่งจังหวะนิ้วแทงใส่จุดเสียวเข้าออกย้ำๆ เพื่อให้เธอได้ปลดปล่อยน้ำหวานใสออกมา นำทางหล่อลื่นรอบหนึ่งก่อน“พี่พายุแบบนี้ไม่ไหวค่ะ เอยเสียว”“….”

เจ้าเอยรีบแต่งหน้าแต่ตัวสวยๆ ไปดูพายุ@ผับ Wha?เจ้าเอยมาถึงร้าน มองหาพายุ เขาใกล้จะขึ้นไปเล่นบนเวทีแล้ว ฉันไปหาโต๊ะนั่ง พี่พายุหันมาเห็นฉันกวักมือเรียกเจ้าเอยให้เดินไปหา ฉันเดินไปหามือกีตาร์สุดหล่อยิ้มให้เขา “เจ้าเอยไปนั่งโต๊ะนั่นสิ โต๊ะประจำพี่” เขาชี้มือไปที่โต๊ะมีนานะนั่งอยู่ เจ้าเอยมองแล้วส่ายหน้าฉันไม่สบายใจที่จะต้องนั่งกับนานะ“พี่พายุเอยนั่งคนเดียวก็ได้ค่ะ” “ไปนั่งโต๊ะพี่ จะนั่งคนเดียวทำไม เดี๋ยวก็มีคนมาขอชนแก้วไม่หยุด” เจ้าเอยยิ้มกับเหตุผลของเขา “พี่เหมือนหวงแฟนเลยเนอะ” ฉันพูดแซวเขา“….” “ไปนั่งเถอะพี่จะเริ่มเล่นแล้ว”“ค่ะ” เจ้าเอยเดินมาที่โต๊ะของพี่พายุ ฉันทักทายนานะพร้อมกับยิ้มให้นานะด้วยความเป็นมิตร นานะแค่ทักทายฉันกลับ แล้วก็ไม่คุยอะไรกัอีกนเลย วง Hunter เล่นเพลงร็อกมันๆในร้านเต้นกันสนุกสนาน เจ้าเอยมองพายุบนเวที แล้วก็แอบมองนานะ เธอก็นั่งมองพายุ สายตาที่เธอมองเขาเปิดเผยดูออกไม่ยากเลย นานะชอบพี่พายุแน่ๆ เจ้าเอยเริ่มหนักใจ ฉันมีคู่แข่งเบอร์ใหญ่ซะแล้ว เขาเคยชอบนานะซะด้วยสิ ฉันไม่รู้ว่าเขายังชอบนานะอยู่รึเปล่าตอนนี้ แต่นานะชอบเขาแน่ๆ“….”แล้วเขาล่ะชอบฉันบ้างรึเปล่า