All Chapters of อสูรหวงรัก : Chapter 1 - Chapter 10

อสูรหวงรัก เป็นภาคต่อจากเรื่อง ทาสสวาทอสูรเถื่อน ณ บริษัท เฟริส์เฮ้าท์ อินดัชเตอรี่กำจัด เป็นบริษัทที่ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของไทย และเป็นบริษัทที่ผลิตและนำเข้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยี่ห้อดังหลายชนิด ตั้งตระง่าอยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพที่มีความสูงถึงห้าสิบชั้น กำลังวุ่นวายกับการจัดงานต้อนรับรองผู้บริหารคนใหม่ โดยเหล่าพนักงานต่างพากันไปยืนเรียงแถวต้อนรับรองผู้บริหารอยู่ตรงทางเข้าจนสุดทางที่ลิฟต์ จากนั้นก็มีรถสปอร์ตคันหรูขับเข้ามาจอด พนักงานคนหนึ่งก็เดินเข้าไปเปิดประตูให้ ก็มีผู้ชายตัวสูงใหญ่ใส่ชุดสูทหรูหราก้าวลงมาจากรถ พร้อมกับถอดแว่นตาออกอย่างสมาร์ท จนพนักงานผู้หญิงถึงกับอือฮากันเสียงดังเมื่อเห็นรองผู้บริหารคนใหม่ที่มีหน้าตาหล่อเหลาคมคายราวกับเทพบุตรก็ไม่ปาน“ยินดีต้อนรับนะครับคุณแฟรงก์ ไม่เจอกันหลายปียังหล่อเหมือนเดิมเลยนะครับ” ทีรวัตรทนายประจำตระกูลสุริยสิงห์เอ่ยพูดออกไปด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร พร้อมกับส่งมอบช่อดอกไม้ให้กับทายาทคนรองของของตระกูลสุริยสิงห์“ครับลุงวัตร ขอบคุณที่มาต้อนรับผมนะครับ บอกให้พนักงานกลับไปทำงานเถอะครับลุง เดี๋ยวผมจะขึ้นไปพบพี่ฟราน” แฟรงก์ตอบกลับไปอ

​หลายวันผ่านไปเสี่ยกำธรก็มาหาโจเซฟที่บ้านเพื่อทักทวงหนี้สินที่ติดค้างอยู่ จนพิริมาและโจเซฟก็ทำหน้าอักอ่วนใจอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เมื่อเจ้าหนี้รายใหญ่กำลังมาทวงหนี้พวกเขาถึงบ้าน ทั้งที่อีกสองวันมันก็จะถึงกำหนดชำระหนี้แล้ว“เสี่ยไม่ต้องห่วงนะครับ ผมกำลังรีบหาเงินมาให้เสี่ยอยู่ ยังไงก็ต้องทันวันชำระหนี้แน่นอน แต่ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ผมคงจะยอมให้เสี่ยยึดร้านของผมไป” โจเซฟเอ่ยพูดกับเสี่ยกำธรด้วยเสียงเครียดๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าของภรรยาที่จับมือให้กำลังใจเขาไม่ห่างส่วนพิชชาภาก็ลงมาด้านล่างพอเห็นว่าเสี่ยกำธรมาเธอก็รีบไปแอบฟังที่ประตูห้องนั่งเล่นอย่างตั้งใจว่าพวกผู้ใหญ่กำลังคุยอะไรกัน เพราะเธออยากรู้ว่าเสี่ยกำธรมาที่นี่ทำไม“ผมมีข้อเสนอมาให้คุณสองคนด้วยนะ ถ้าคุณสองคนสนใจล่ะก็ ร้านนวดก็ยังคงจะเป็นของคุณเหมือนเดิมแล้วหนี้ระหว่างเราก็จะจบลงโดยที่ผมจะฉีกสัญญาระหว่างเราทิ้ง เพียงแค่คุณยอมให้หนูพิชหรือว่าหนูพลอยมาเป็นเมียน้อยของผม” กำธรเอ่ยพูดด้วยเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมกับสายตาแพรวพราว เพราะเขาอยากจะได้พิชชาภาและพลอยลดามานานแล้วเขาจึงยอมให้โจเซฟยืมเงินง่ายๆ เพื่อที่เขาจะได้ใช้วิธีนี้มัดมือชกเอาพิชชาภาแล

​“คุณจะพาเพื่อนผมไปไหน” เจตรินเอ่ยถามออกไปพร้อมกับมองหน้าหนุ่มฝรั่งคนนี้สลับกับมองเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ในรถด้วยสายตาจดจ้อง “อ่อเจมาพอดีเลย พอดีพี่คนนี้เขาขับรถเชี่ยวพลอยน่ะ แล้วพลอยก็ขาแพลง พี่คนนี้เขาก็เลยจะพาพลอยไปหาหมอน่ะ” พลอยลดาเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มไปอย่างเข้าใจว่าเขานั้นเป็นห่วงเธอ เพราะเจตรินนั้นเป็นเพื่อนกับเธอมานานแล้ว และคงกลัวที่เธอขึ้นรถไปกับผู้ชายคนอื่นทั้งที่ไม่รู้จักแบบนี้ “เดี๋ยวเจพาพลอยไปหาหมอเอง ขอบคุณที่จะพาเพื่อนผมไปหาหมอนะครับ แต่หน้าที่ที่เหลือผมจัดการเอง” เจตรินพูดจบก็เดินอ้อมไปเปิดประตูรถสปอตคันหรู แล้วช่วยพยุงเพื่อนสาวออกมาจากรถของชายฝรั่งแปลกหน้าคนนี้ แล้วมายืนที่ริมฟุตบาทแทน แฟรงก์ก็มองแล้วยิ้มแบบอึ้งๆ ก่อนจะลงจากรถไปอีกคน “งั้นถ้ามีปัญหาอะไรก็ติดต่อผมมาได้ตลอด ส่วนนี้ถือว่าเป็นค่ารักษาพยาบาลก็แล้วกันนะ” แฟรงก์พูดจบก็ยัดเงินจำนวนหนึ่งใส่มือของหญิงสาวตรงหน้า แล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ก่อนจะเดินกลับขึ้นรถไป “คุณคะ ขอบคุณนะคะ” พลอยลดาเรียกชายหนุ่มไว้ แล้วพอเขาหันกลับมามองเธอ เธอก็เอ่ยขอบคุณเขาไป ก่อนจะมองเขาเข้าไปในรถ แล้วขับรถหรูออกไป “นี่พลอย อย่าพึ่งแรด

ด้านพลอยลดาก็นั่งเครื่องบินมาจนถึงญี่ปุ่นเพราะเธอต้องมาเปลี่ยนเครื่องที่นี่ ก่อนจะนั่งเครื่องต่อไปอเมริกาแบบยาวๆ เธอจึงนอนพักเอาแรงเพราะนี่ก็เกือบจะตีสามแล้ว โชคดีที่พี่สาวของเธอจองชั้นเฟิรส์คราสให้ มันจึงทำให้นอนหลับได้อย่างสบายและมีความเป็นส่วนตัวมาก ส่วนเจตรินก็ได้นั่งที่ด้านข้างของเธออีกฝั่งนึง พอเวลาผ่านไปสักพักเธอก็รู้สึกปวดฉี่จนอั้นไม่ไหวแล้ว เธอจึงลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำก่อนจะหันไปมองเพื่อนหนุ่มที่นอนหลับสนิท ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ท้ายเครื่อง“อ้ะ อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ” พอพลอยลดาเดินไปที่หน้าห้องน้ำเธอก็ได้ยินเสียงครางออกมาจากในห้องน้ำ เธอจึงอึ้งไปอย่างตกใจ เพราะเสียงครางเป็นภาษาอังกฤษนั่นเธอก็พอจะฟังออกว่ามีคนกำลังทำอะไรกันในนี้“โอว์ ร้อนแรงดีเป็นบ้า อ่าส์ แรงดีพอรึยัง” แฟรงก์ร้องครางบอกไปเป็นภาษาอังกฤษก็รัวเอวกระแทกใส่ร่องสาวของแอร์โฮสเตสสาวที่มายั่วยวนเขา จนพากันมาเริงสวาทในห้องน้ำนี้อย่างเมามันส์“โอ้ย มาเอากันอะไรตอนนี้เนี่ย คนยิ่งปวดฉี่อยู่ด้วย” พลอยลดาสถบอย่างบ่นๆ เพราะเธอปวดฉี่จนแทบจะอดทนไม่ได้อยู่แล้ว ดันมาเจอคนเอากันในห้องน้ำอีก ไม่รู้จักอดทน

​หลังจากที่อลิสไปรับพลอยลดาและเจตรินที่สนามบินเธอก็พาทั้งสองเดินทางมายังบ้านของเธอที่อยู่ในเมืองลอสแองเจลิส เธอพักอยู่กับอลิซ่าแม่แท้ๆของเธอและอดัมซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงเพียงสามคน และยังมีแม่บ้านคอยดูแลบ้านอีกสองคนเท่านั้น“มากันแล้วเหรอลูก มาๆ นั่งพักกันก่อน” อลิซ่าเอ่ยพูดด้วยใบหน้าที่ยินดี เพราะเธอได้รับหน้าที่ดูแลเจตรินคู่หมั้นของลูกสาวและรับดูแลเด็กสาวซึ่งเป็นเพื่อนกับเจตรินอีกหนึ่งคน“นี่พลอยลดา หรือพลอยค่ะแม่ ส่วนพลอย นี่แม่เราเองชื่อว่าแม่อลิซ่า ส่วนนี่ลุงอดัมเป็นพ่อเลี้ยงของเรา” อลิสเอ่ยพูดแนะนำแม่ของเธอและอดัมให้กับพลอยลดาไป พร้อมกับนั่งลงข้างๆเจตริน“สวัสดีค่ะ พลอยขอฝากเนื้อฝากตัวกับคุณลุงคุณป้าด้วยนะคะ หากมีอะไรให้พลอยช่วยบอกพลอยได้เลยนะคะ” พลอยลดาพูดบอกไปอย่างนอบน้อมและเป็นกันเอง เพราะดูท่าแล้วทั้งสองท่านน่าจะใจดีดูจากหน้าตาแล้ว“จ้ะ หนูก็อยู่ที่นี่ขาดเหลืออะไรก็บอกป้าได้นะลูก ส่วนเรื่องมหาวิทยาลัยเดี๋ยวอลิสเขาจะช่วยจัดการให้” อลิซ่าบอกไปก็ยิ้มอย่างเอ็นดูเด็กสาว เพราะเธอเองก็อายุรุ่นราวคราวเดียวกับอลิสลูกสาวของเธอ“ขอบคุณนะครับคุณน้า ผมกับพลอยไม่รู้จะขอบคุณคุณน้ายังไงแล้ว”