Lahat ng Kabanata ng พ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ : Kabanata 31 - Kabanata 40

ด้านธีร์ณัฐเมื่อข้าวตังอยากมาเดินเล่นตลาดในตอนเย็น ที่ริมชายหาด ถือว่าข้าวตังทำตัวดีไม่ขัดขืนจูบตน ธีร์ณัฐจึงยอมตามใจเด็กดื้อหนึ่งวัน ขณะที่ร่างสูงขับรถสปอร์ตคันหรูมาจอดที่ข้างตลาดนั้น เขาไม่ได้ไปเดินตลาดเป็นเพื่อนเธอ แต่กลับยืนรอเธอที่รถร่างสูงที่ยืนมือล้วงเข้ากระเป๋าเก๊กอยู่นั้น ด้านข้าวตังที่เดินเข้ามาตลาดแล้วนั้น แต่ธีร์ณัฐกับยืนนิ่งแผ่นหลังพิงกับรถอยู่เช่นเคย ข้าวตังที่เห็น หันไปมองธีร์ณัฐนั้น หึ...อุตส่าห์มาถึงที่นี่ อย่าบอกนะว่า เขาจะปล่อยให้ฉันเดินคนเดียว ร่างบางในชุดนักศึกษากระโปรงพลีทสั้น สายตามองไปบริเวณรอบๆ เมื่อเห็นวัยรุ่นหนุ่มอายุอานานไล่เลี่ยพอๆกับเธอนั้น มีหนุ่มกลุ่มใหญ่ที่มองมาที่เธอ สายตาที่พวกเขามองมานั้น มันดูดิบเถื่อนยังไงชอบกลด้านข้าวตังเมื่อเป็นเช่นนั้นร่างบางถึงกับเดินกลับไปหาธีร์ณัฐ ร่างสูงยืนสวมแว่นกันแดด ปากหยักหนาดูดบุหรี่ควันสีขาวที่ลอยตลบอบอวน เรียกเสียงกรี๊ดและรอยยิ้มให้กับสาวๆ ที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น ข้าวตังที่พึ่งจะสังเกตว่าแถวนี้มีสาวสวยที่เดินใส่ชุดบิกินี่ตัวน้อยๆ อวดเนื้อหนังมังสา ล่อตาล่อใจชายหนุ่มแถวนี้ ด้านข้าวตังที่เห็นสาวๆ กลุ่มนั้น จ้องธีร์ณั

หลายชั่วโมงต่อมา ด้านข้าวตังหลังจากที่ฉันและผู้กองธีร์นั่งเล่นที่ชายหาดนานนับชั่วโมง จากนั้นเขาก็พาฉันไปทานข้าวที่ร้านอาหารแถวริมชายหาด ก่อนที่จะขับรถกลับกรุงเทพ ตอนแรกเขาชวนฉันค้างที่โรงแรมแถวนั้น แต่ใครจะยอมค้างล่ะ เพราะฉันรู้ว่าเขาคงไม่จบแค่นอนค้างเฉยๆ แน่นอน ถึงจะเคยมีอะไรที่ลึกซึ้งกับเขามาแล้วก็เถอะ ยังไงที่เราจะต้องนอนห้องเดียวกันฉันก็ไม่ชินอยู่ดี แค่อยู่ชายหาดกว่าจะเอาตัวรอดมาได้ ฉันหาข้ออ้างจนเหนื่อย ฉันไม่คิดว่าคนอย่างผู้กองธีร์ณัฐเขาจะติดฉันมากขนาดนี้ขณะที่รถสปอร์ตคันหรูวิ่งเข้ามาจอดที่คอนโดของคนตัวเล็ก"ข้าวตังแน่ใจนะ ว่าคืนนี้เธอไม่ให้ฉันไปค้างด้วยจริง" เสียงทุ่มของคนที่นั่งข้างเอ่ยถามฉัน ธีร์ณัฐไม่พูดเปล่า แต่ใบหน้าอันหล่อเหลากับเผยรอยยิ้มให้คนตัวเล็กไม่หุบ เพียงเวลาสั้นๆ ที่เขาอยู่กับเธอ กอดนิด จูบหน่อย ข้าวตังก็ทำให้เขาผ่อนคลายหายเหนื่อยเหมือนกันนะ"ข้าวนอนคนเดียวได้ค่ะ""นอนคนเดียวหรือเธอแอบซุกใคร" เสียงทุ่มเอ่ยพร้อมกับสบตาเข้ากับคนตัวเล็ก ทั้งที่เขารู้อยู่แก่ใจว่าข้าวตังไม่มีใคร เพราะสายของเขาทำงานช้าไปถึง 3 วัน ตลอด 3 วันที่ผ่านมา ยัยเด็กแสบกล้าโกหกว่ามีแฟนเล่นเอาซ

1 เดือนต่อมา ด้านข้าวตังหลังจากที่กลับบ้านที่ ต่างจังหวัดได้เพียง 3 วันหลังจากนั้นฉันก็บินด่วนกลับกรุงเทพเพื่อมาปาร์ตี้วันเกิดยัยมะปรางเพื่อนสุดซี้ของฉัน หลังจากกลับมาฉันก็ลงเรียนซัมเมอร์ต่อ ก็ดีเหมือนกันรีบเรียนรีบจบ ส่วนผู้กองธีร์หลังจากวันนั้นที่เขาไปส่งฉันที่สนามบินเราคุยกันมากขึ้น แต่คุยกันในฐานะอะไร เขาเองก็ยังตอบฉันไม่ได้ ฉันในตอนนี้แค่อยากคบกับใครสักคนที่จริงๆ จังๆ อย่างที่พี่รามและยัยมะปรางที่ตอนนี้ เพื่อนฉันที่นั่งป้อนผลไม้พี่ราม ทำเอาซะคนโสดอย่างฉันถึงกับคอแข็ง อดหมั่นไส้เขารักกันไม่ได้"พี่รามนี้จะหวานไรนักหนา สงสารน้องบ้างสิ" ยัยโรราที่นั่งข้างฉันได้แต่แขวะพี่ชายและยัยมะปราง ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าช่วงนี้ยัยโรรานั้นทะเลาะกับพี่ดีเทล"สงสารทำไม ทำตัวเองล้วนๆ " เสียงพี่รามว่าให้กับน้องสาว ที่โรราทะเลาะกับพี่ดีเทลเพราะนางแอบหนีผัวไปปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนเองค่ะ"เหอะนี่เข้าข้างเพื่อน แต่ไม่คิดจะเข้าข้างน้อง" ยัยโรราถึงกับหน้ามุ้ยให้พี่ราม ฉันและยัยมะปรางได้แต่ยิ้มให้สองพี่น้องที่กำลังเปิดศึกกัน"ข้าวตังแกจะไปดูหนังไม่ใช่เหรอ นี่ใกล้ถึงเวลาแล้วไปกันเลยไหม" ขณะที่เรานั่งกันที่ม้านั่งไ

ด้านธีร์ณัฐหลังจากที่ข้าวตังเดินตามพนักงานเข้าไปภายในร้านแล้วนั้น ไม่นานข้าวตังก็เดินออกมาพร้อมกับถุงกระดาษในมือ 5 ใบ แต่ที่ทำให้ใบหน้าอันหล่อเหลาของคนที่นั่งรอคิ้วหนาขมวดขึ้นมาอีกนั้น เพราะคนที่เขาให้เธอไปเปลี่ยนชุด แต่นั้นข้าวตังยังอยู่ในชุดนักศึกษาตัวเดิมของเธอ"ทำไมถึงไม่เปลี่ยนชุด" สายตาคมเหลือบมองร่างบางที่ชุดมันทั้งเล็กทั้งสั้น"ใครเขาจะใส่ชุดนักศึกษาวันเดียว 2 ชุดกันละคะ อีกอย่างวันนี้ฉันไม่มีเรียนแล้ว เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน" ข้าวตังเอ่ยมาอย่างมีเหตุผล ธีร์ณัฐถึงกับกระตุกยิ้มที่มุมปากแต่มันไม่ใช่รอยยิ้มที่น่ามอง"สรุปคือจะไม่เปลี่ยน" เสียงเข้มเอ่ยกับคนตัวเล็ก ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ข้าวตังได้แต่พยักหน้าให้เขาด้านธีร์ณัฐหลังจากที่ร่างสูงจัดการซื้อชุดนักศึกษาให้ข้าวตังเปลี่ยนใหม่ยกเซตแล้วนั้น ขณะที่เขาพาเธอเดินออกมาจากร้านขายชุดนักศึกษา"อย่าให้ฉันเห็นว่าเธอ ใส่ชุดนี้อีก" สายตาคมเข้มซ้อนมองคนตัวเล็กที่เดินมากับตนด้วยสีหน้าหงุดหงิด แค่ข้าวตังใส่ชุดนักศึกษาตัวนิดตัวสั้นของเธอ ไม่คิดว่าเขาจะเป็นเอาหนักขนาดนี้ เขาขับรถจะถึงคอนโดอยู่แล้วเชียว แต่เห็นร่างบางตัวเล็กอุ้มถนัดมือเดิ

ด้านธีร์ณัฐหลังจากที่ร่างสูงโอบเอวคนตัวเล็กเด็กดื้อออกจากร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมแล้วนั้น ด้านข้าวตังใบหน้าสวยถึงกับมองคนข้างกายที่เอาแต่โอบเธอไม่ยอมปล่อยด้วยสีหน้าสงสัย เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาทำอะไรทำไมถึงได้ดูรวยขนาดนี้ ลำพังเป็นตำรวจถ้าบ้านไม่รวยมากคงขับรถหรูราคาเฉียดสิบล้านแบบเขาไม่ได้หรอก"ผู้กองธีร์ ฉันไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับคุณเลย คุณทำงานอะไรถึงได้ดูรวยขนาดนี้" คำถามของข้าวตังทำเอาธีร์ณัฐนั้นถึงกับคอแข็ง"หึ...นี้เธอไม่รู้หรือว่า แกล้งโง่" ธีร์ณัฐไม่พูดเปล่า แต่คนตัวโตกับดีดเข้าที่หน้าผากของคนตัวเล็ก"ฉันก็เป็นตำรวจไง หรือจะให้ฉันทำงานอะไรเหรอ" ธีร์ณัฐยอมตอบ แต่นั้นไม่ได้บอกว่าเขามีธุรกิจค่ายเพลงของครอบครัว"ฉันก็ยังสงสัยอยู่ดี เพราะผู้กองดูป๋าเปย์มาก" ข้าวตังเอ่ยพร้อมกับย่นคิ้วด้วยท่าทีสงสัย"อยากรู้จักฉันให้มากกว่านี้ ก็ลองมาคบกันสิ" ธีร์ณัฐที่ทนมองความสวยของเด็กขี้สงสัยอย่างข้าวตังชายหนุ่มที่รักความเป็นส่วนตัวมากกว่าสิ่งอื่นใด ถึงกับหลุดปากขอคบกับเด็กสาวอย่างไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีปากหนักก็เอ่ยไปเสียแล้ว ให้ตายเถอะทุกครั้งที่อยู่กับข้าวตังเขามักจะเสียการเป็นตัวเองอยู่เสมอด้านข้