All Chapters of พ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ : Chapter 1 - Chapter 10

ร่างบาง ใบหน้าสวยสดใส น่ารักหน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิด จมูกหน่อย พอทุกอย่างมารวมอยู่บนตัว ข้าวตัง อรินทร์รันสาวน้อยกร้านโลกเหลี่ยมจัด ในชุดนักเรียนมัธยมปลาย ผมยาวสวยถูกถักเปียสองข้างแล้วนั้น ถ้าไม่รวมเรื่องพูดมากและปากจัดที่ไม่เกรงกลัวใคร ฉันคือดาวเด่นโรงเรียนสามปีซ้อนค่ะ นิสัยสนิทง่ายแต่ไม่ใช่ทุกคนนะคะ คนแถวๆ นี้มักจะเรียกฉันว่าเด็กแสบค่ะ จะซนจะแสบจริงไหมนั้นก็ขึ้นอยู่ที่ว่าคนที่เข้าหาฉันเอาด้านไหนมาแลก นี้ละค่ะคือนิสัยที่แท้จริงของฉันร่างบางในชุดนักเรียนขับมอไซค์เวสป้าคู่ใจสีชมพูมาจอดที่หน้าบ้านไม้ขนาดกลางสองชั้น วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ซึ่งทุกๆ วันศุกร์ฉันมักจะมาค้างที่บ้านคุณย่าเป็นประจำ ซึ่งบ้านฉันห่างจากบ้านคุณย่าประมาณ 10 กิโล และวันนี้ที่ฉันได้ขับเวสป้าคู่ใจมาที่นี่นั้นเพราะแอบคุณแม่มาค่ะ แต่โชคดีหน่อยพอมาถึงคุณย่าและคุณป้าไม่อยู่ วันนี้ฉันและเพื่อนๆ แถวนี้เรามีนัดกันที่น้ำตกท้ายหมู่บ้าน วันนี้ฉันและพวกไอ้เปี๊ยกและยัยน้อยหน่าเด็กข้างบ้านคุณย่าเราจะไปเล่นน้ำตกกัน ฉันที่ไม่ได้ไปเล่นที่นั้นนานแล้วตื่นเต้นไม่รู้ว่าจะมีคนเยอะไหม แต่ก่อนที่จะไปร่างบางในชุดนักเรียนก็ไม่ลืมที่จะเปลี่ย

หลายชั่วโมงต่อมา ด้านข้าวตังหลังจากที่กลับมาถึงบ้านของคุณย่าแล้วนั้น ร่างบางที่อาบน้ำทานข้าวและเตรียมตัวจะเข้านอนนั้น แต่จู่ๆ เสียงสมาร์ตโฟนของเธอก็ดังขึ้นมาRrrrrrrr คุณแม่ด้านข้าวตังที่เห็นสายเรียกเข้าจากมารดาถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเธอพึ่งวางสายจากมารดาเมื่อไม่กี่นาทีนี่เอง แต่เมื่อข้าวตังรับสายอีกครั้งนั้น[ข้าวตัง แม่บอกลูกกี่ครั้งแล้ว ไม่ให้ไปเล่นที่น้ำตกไงลูก รู้ไหมว่าช่วงนี้มันอันตรายมีการไล่ล่าจับยาเสพติด นี้ไม่คิดจะฟังแม่เลยใช่ไหม] ด้านข้าวตังที่ถูกคุณนายสายสุรีย์มารดาเอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยถึงกับชะงัก[แม่รู้ได้ไงคะ][เราอะไปสร้างเรื่องอะไรที่น้ำตกอีก ถ้าไม่มีผู้กองธีร์ จ่าเข้ม จะเกิดอะไรขึ้น] มารดาเอ่ยด้วยเสียงนิ่งปนดุ[ข้าวก็ไม่ได้เป็นอะไรนิคะแม่ เขาฟ้องแม่เหรอ] น้ำเสียงอันหงุดหงิดของข้าวตังเอ่ยออกมา[ไม่ได้ฟ้อง จ่าเข้มเขาแค่เป็นห่วงหนู กลัวจะเป็นอันตราย] คุณนายสายสุรีย์เอ่ยด้วยเหตุผล[จ่าเข้มนี้จริงๆ] เสียงข้าวตังเอ่ยมาด่วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์[ถ้าลูกยังซน แอบไปที่น้ำตกอีก พรุ่งนี้แม่จะให้นนท์ไปรับลูกที่บ้านคุณย่า] เสียงของหญิงวัยห้าสิบต้นๆ เอ่ยกับลูกคน

!! ปัง !!!! ปรึก !!"เรียบร้อย ขอบคุณค่ะ" ข้าวตังเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใด และยกนิ้วโป้งให้กับธีร์ณัฐอย่างชื่นชม จากนั้นไม่นานธีร์ณัฐก็เดินออกไป ข้าวตังและน้อยหน่าทั้งสองได้แต่มองตามธีร์ณัฐที่เดินไปยังร้านและซุ้มขายของต่างๆ พร้อมกับจ่าเข้ม!! อร้าย...พี่ข้าว เขาหล่อและเท่ห์มาก เล่นเอาซะฉันหยุดมองเขาไม่ได้เลย วันนั้นว่าหล่อแล้ว วันนี้แต่งตัวแบบหล่อตะโกน เท่ห์ไปอีกพี่""นั้นนะสิ ฉันนิแทบจะกลั้นกรี๊ดไว้ไม่ไหว ผู้กองบ้าอะไร หน้าคือหล่อมว๊าก" ข้าวตังเอ่ยด้วยสีหน้าสุดฟิน"หรือว่าเขาจะจีบพี่" น้อยหน่าเอ่ยมา เพราะเซ้นส์ของเธอรู้สึกแบบนั้นจริง"ถ้าเขาโสดไม่มีใคร พี่ก็ไม่ติดนะ" ข้าวตังเอ่ยด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอจะจีบเขาหรือเขาจะจีบเธอก่อนกันเถอะ"ดูสิน้ำหอมจากตัวเขากลิ่นยังไม่หลุดออกจากตัวพี่เลย""เมื่อกี้ที่เขากอดพี่ข้าวนะ ฉันนิอิจ...พี่สุดๆ เลยพี่ข้าว""แค่โอบยะ ...เขาไม่ได้กอดฉัน" ข้าวตังเอ่ยแก้เขิน"แต่เมื่อวานที่น้ำตกพี่ว่าเขากอดพี่นิ เรื่องจริงเหรอพี่ข้าว ตอนแรกฉันก็ไม่อยากจะเชื่อหรอกนะ แต่พอเห็นเขาเข้าไปโอบแขนพี่นะ สายตาเขาดูหลงเสน่ห์พี่มาก ฉันนิหยุดมองหน้าพี่ผู้กองหน้าหล่อน

ด้านธีร์ณัฐ ปากบางจิ้มลิ้มที่สัมผัสเข้ากับปากของตน ทั้งสองร่างตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ ด้านข้าวตังให้ตายเถอะนี้เป็นจูบแรกของฉัน ถึงจะเป็นอุบัติเหตุแต่นั้นเธอก็ไม่คิดจะเสียใจ ปากหยักหนาใบหน้าอันหล่อเหลาของคนตรงหน้านั้นน่าลิ้มลองจนยากจะถอย ทั้งที่เธอเป็นคนถอนจูบออกจากเขาได้ แต่นั้นข้าวตังกับไม่คิดจะทำด้านธีร์ณัฐใบหน้าสวยหวานสดใส กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่ติดปลายจมูกของตนชวนให้หลงไหล จากที่คิดจะขยับปากออกจากสัมผัสของคนด้านบน แต่การกระทำกับตรงข้าม เรียวลิ้นร้อนกับแทรกเข้าที่โพรงปากของคนตัวเล็กเกินจะหักห้ามใจ เรียวลิ้นร้อนตวัดเข้าโพรงปากของคนตัวเล็กจนห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้ด้านข้างตังที่ถูกเรียวลิ้นร้อนของคนด้านบน ใบหน้าหล่อเหลาใต้ร่างรุกจูบสัมผัสเข้าที่ปากบางของเธออย่างช่ำชองนั้น ข้าวตังเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธแต่กับปล่อยให้เรียวลิ้นร้อนของคนมากประสบการณ์ นั้นตักตวงความหอมหวานจากปากของเธอ เพราะลึกๆ เธอเองก็ต้องการให้เขานั้นจูบเธอเช่นกัน ด้านธีร์ณัฐที่คิดว่าเด็กสาวนั้นจะปฏิเสธและต่อต้านตนนั้น แต่กับคิดผิด กับเป็นข้าวตังที่ปล่อยให้เขาจูบเธออยู่เช่นนั้นด้านธีร์ณัฐจากที่คิดจะถอนตัว แต่กับถึงขั้นเลยเถิ

ด้านธีร์ณัฐหลังจากที่ร่างสูงพาข้าวตังขับรถกินลมชมวิวไปได้สักพักแล้วนั้น ร่างสูงก็มาส่งเธอที่บ้าน สร้างความตกอกตกใจให้กับคุณย่าและคุณป้า ที่ผู้กองใบหน้าอันหล่อเหลาขับรถมาส่งหลานสาวสุดที่รัก คำตอบที่ได้ข้าวตังลื่นล้มที่ลำห้วย ธีร์ณัฐบังเอิญเจอเข้าพอดี"ขอบคุณผู้กองมากนะคะ ที่มาส่งข้าวตัง" คุณป้าหญิงวัยห้าสิบปลายๆ เอ่ยกับผู้กองธีร์ณัฐ"ไม่เป็นไรครับ พอดีผมบังเอิญเจอเธอลื่นล้ม เลยพามาส่งนะครับ" ธีร์ณัฐเอ่ยกับป้าของข้าวตัง"ข้าวเดินยังไง ถึงได้เจ็บหนักแบบนี้ลูก" เสียงของคุณย่าเอ่ยกับหลานสาว"ก็ทางมันลื่นนี้คะคุณย่าใครจะไปรู้ว่าตรงนั้นมันลื่น" ข้าวตังเอ่ยตอบขณะที่คุณย่านั้นนวดฝ่าเท้าให้กับเธอ"งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" แต่ขณะที่ธีร์ณัฐจะเดินไปขึ้นรถที่จ่าเข้มมารับนั้น"ผู้กองธีร์ ของคุณนะคะที่มาส่งฉัน" ข้าวตังเอ่ยกับเขา ธีร์ณัฐกับไม่ตอบร่างสูงกับพยักหน้าให้กับเธอด้านข้าวตังที่เห็นเช่นนั้น ใบหน้าสวยถึงกับชะงัก เชอะ ต่อหน้าคนอื่น ต่อหน้าลูกน้องไม่รู้จะเก๊กไปถึงไหน แค่ตอบฉันมันยากนักหรือไง ข้าวตังที่ธีร์ณัฐไม่ตอบเมินเฉยต่อเธอ จู่ๆ ฉันกับรู้สึกหงุดหงิดที่เขาไม่ตอบทั้งที่ก่อนหน้านี่เขายังต่อปา