All Chapters of ขังรักคลั่งเสน่หา: Chapter 21 - Chapter 30

คำถามของศศิภัทรทำให้เจโรมยิ้มเพราะมันฟังดูใสซื่อแต่แฝงไปด้วยความมีเสน่ห์ เขาไม่อยากยอมรับเลยว่าตอนนี้ไม่อยากให้เธอจากไปไหน“แล้วคุณคิดว่าผมชอบหรือเปล่า”“ฉันไม่รู้”“ซีซี ถ้าผมไม่ชอบผมคงไม่รั้งคุณไว้ที่นี่หรอกนะ ผมรู้ว่าคุณอายที่จะตอบ แต่ผมมั่นใจว่าไม่มีใครที่ไม่ชอบเรื่องแบบนี้”เจโรมพูดแทงใจดำของศศิภัทรเข้าอย่างจัง หญิงสาวยอมรับว่ารู้สึกดีและไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนโดยเฉพาะคืนนี้ที่เขาปรนเปรอเธอจนไปแตะขอบสวรรค์หลายต่อหลายครั้ง“เจโรม คุณมักจะพาผู้หญิงมาขังไว้ที่นี่เหรอคะ”“หึงผมเหรอ”“ก็แค่ถาม”“ผมไม่เคยพาใครมาที่นี่ให้เสียเวลาหรอกนะ ตอนนี้ก็ไม่อยากจะเสียเวลาเหมือนกัน”“คุณ.....ว้าย....”ศศิภัทรร้องด้วยความตกใจเมื่อเจโรมพลิกให้เธอขึ้นไปนั่งอยู่บนตัวเขา“อยากลองทำเองไหม ผมว่าบางทีคุณอาจจะชอบแบบนี้นะ”“แต่ฉัน....”“อย่าเกร็งนะซีซี ปล่อยมันให้เป็นไปตามอารมณ์”ศศิภัทรพยักหน้าแล้ววางมือลงบนอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เธอมองลึกลงไปในแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความต้องการแล้วก็ปล่อยทุกอย่างไปตามอารมณ์ หญิงสาวกัดริมฝีปากล่างไว้แน่นเมื่อมือใหญ่ช้อนสะโพกเธอขึ้นแล้วกดจะกดมันลงช้าๆ ให้ร่องรักกลืนกิน

เจโรมเคลียร์งานตรงหน้าเสร็จหลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมง พอเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนโซฟาตอนนี้หลับไปแล้วเขาเดินมาใกล้ๆ แล้วมองใบหน้าสวยของหญิงสาวก่อนจะยิ้ม ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเกาะหลายวัน ศศิภัทรพยายามจะหนีและเขาก็รั้งเธอไว้เพราะไม่อยากให้เธอไปยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งงานของบิดาแต่ลึกๆ ในใจเป็นตัวเขาเองมากกว่าที่อยากจะรั้งเธอไว้ใกล้ๆ เจโรมต้องส่ายศีรษะสลัดความคิดของตัวเองออกเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตนเองกับศศิภัทรจะคบหากันถ้าบิดารู้ก็คงจะโกรธมากที่เขาทำให้ว่าที่เจ้าสาวของทานกลายมาเป็นภรรยาของเขาเจโรมหวังว่าบิดาจะเข้าใจว่าที่เขาทำทุกอย่างก็เพราะไม่อยากให้ท่านมีภรรยาอายุน้อยขนาดนี้“ซีซีตื่นได้แล้ว” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆ ก่อนจะเรียกเธอเบาๆหญิงสาวก่อนจะขยี้ตาและตกใจรีบขยับหนีเมื่อเห็นว่าตอนนี้เจโรมนั่งใกล้เธอมาก“กลัวผมขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาถามแล้วหัวเราะ“ไม่ได้กลัวสักหน่อยก็แค่ตกใจ คุณทำงานเสร็จแล้วใช่ไหม”“เสร็จแล้วไปซื้อของกันดีกว่านะ จะไปล้างหน้าก่อนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะไปเลยก็ได้”เจโรมพาเธอมายังห้างสรรพสินค้าที่มีสินค

กลับมาจากภูเก็ตแล้วศศิภัทรก็เก็บของที่ซื้อมาเขาที่ เธอมองชุดว่ายน้ำก่อนจะตัดสินใจเลือกใส่ชุดสีขาวและรอเวลาให้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก่อนสวมชุดคลุมแล้วเดินออกมาจากห้องก็เห็นเจโรมกำลังนั่งหน้าเครียดสายตาจ้องไปยังจอแท็ปเล็ต“จะไปเล่นน้ำแล้วเหรอซีซี”“ค่ะแดดไม่มีแล้ว”“แล้วรอผมหน่อยสิผมจะไปเล่นด้วย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะซีซีไปเล่นคนเดียวก็ได้คุณทำงานเถอะ”“ผมทำงานมาทั้งวันก็เครียดเหมือนกันนะ ได้ไปเล่นน้ำบ้างก็คงดีรอห้านาทีได้ไหมขอไปเปลี่ยนกางเกงก่อน”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวนั่งรอในห้องรับแขกขณะที่เจโรมก็รีบเดินกลับไปเปลี่ยนกางเกงเขาเดินออกมาจากห้องแล้วสวมแค่กางเกงว่ายน้ำและมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนบ่า“คุณจะใส่กางเกงว่ายน้ำลงไปตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ” หญิงสาวถามแต่สายตาหันมองไปทางอื่น“ทำไมล่ะนี่มันบ้านผม ชายหาดมันก็ส่วนตัวนะ ผมไม่เห็นต้องอายใครเลยหรือที่เพราะคุณกลัวว่าจะหลงเสน่ห์ผมกันล่ะ” เขาหัวเราะเมื่อเห็นหญิงสาวมองไปทางอื่นแต่ใบหน้านั้นแดงระเรื่อ“ไม่อายก็ตามใจค่ะ ไปกันเถอะซีซีอยากเล่นน้ำแล้ว”ทั้งสองคนพากันมาเล่นน้ำบริเวณชายหาดเสียงหัวเราะสดใสของศศิภัทรทำให้เจโรมรู้สึกสบายใจ เขาไม่เคยได้เล่นน้ำแบบนี้

เมื่อรู้ว่าจะมีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกันอีกเพียงไม่กี่วันทั้งเจโรมได้ศศิภัทรก็เลิกจะเก็บความทรงจำและความรู้สึกดีๆ ไว้ เจโรมไม่พูดถึงเรื่องของเธอกับบิดาส่วนหญิงสาวก็ทำตัวน่ารักและ ไม่เคยทำให้เขารู้สึกลำบากใจเลยสักนิดความสัมพันธ์มันดีขึ้นแต่ในใจของทั้งสองกลับรู้สึกใจหาย“ซีซีคุณทำอะไรอยู่” เจโรมที่เพิ่งทำงานเสร็จเดินออกมาจากห้องทำงานก็เห็นหญิงสาวนั่งยิ้มอยู่กับโทรศัพท์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขก“ซีซีคุยกับเพื่อนค่ะ คุณเจโรมทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ”“เสร็จแล้วว่าจะชวนเธอไปเดินเล่นอยากไปไหม”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาววางโทรศัพท์ลงแล้วยิ้มก่อนจะจับมือของเจโรมที่ยื่นลงมาฉุดให้เธอลุกขึ้น ศศิภัทรรู้สึกอบอุ่นกับมือใหญ่ที่กุมมือเล็กของตนเองไว้ทั้งเดินลัดเลาะมาตามหาดทรายสีขาว เท้าเปล่าเหยียบลงบนผืนทรายให้คลื่นกระทบครั้งแล้วครั้งเล่า บรรยากาศราวกับคู่รักแต่ต่างก็รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้“ซีซีถ้าต้องอยู่ที่นี่คนเดียวคิดว่าอยู่ได้ไหม” เจโรมถามขึ้นเมื่อเดินมาได้สักพัก“อยู่คนเดียวเหรอคะแล้วคุณเจโรมจะไปไหน ซีซีไปด้วยได้หรือเปล่า” หญิงสาวคิดว่าถ้าต้องอยู่ที่นี่โดยที่เจโรมไม่อยู่ด้วยก็ต้องเหงาและว้าเหว่มากๆ“ผมมีธุระต้อง

ศศิภัทรนอนฟังเสียงคลื่นอยู่ภายในห้องนอนหลังจากที่เจโรมเราวางสายไปแล้ว หญิงสาวรู้สึกเหงามากๆ ที่อยู่ตามลำพังทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็อยู่คนเดียวมาตลอด แต่เมื่อได้เจอกับเจโรมความรู้สึกมันก็เปลี่ยนไปหญิงสาวรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลยสักนิดเพราะก่อนหน้านี้เธอกำลังจะแต่งงานกับบิดาของเขาแต่สุดท้ายก็มานอนกับเขาถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้ก็คงเอาเธอไปนินทาหรือไม่ก็คงจะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดีอย่างแน่นอน แต่ศศิภัทรก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เลยในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากตัวเธอเองที่อยากจะเอาตัวเข้าหาคุณอนันต์เพื่อแก้แค้นให้กับน้าสาว แล้วสุดท้ายมันก็ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเองแม้ว่าเจโรมจะทำให้เธอมีความสุขมากแค่ไหนแต่ในใจเธอก็ยังรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น อีกไม่กี่วันเธอก็จะไปจากที่นี่และศศิภัทรตั้งใจแล้วว่าจะต้องลืมเจโรมให้ได้เธอจะไม่เจอเขาอีกแม้ว่ารู้สึกดีกับชายหนุ่มมากแค่ไหนแต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอกับเขาจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปไกลมากกว่าที่เป็นอยู่ศศิภัทรนอนคิดทบทวนเรื่องราวของเธอกับเจโรมอยู่บนเตียงและพลิกตัวไปมา จนกระทั่งเผลอหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาอีกในเวลาเช้าเมื่อเสียงโทร