All Chapters of ขังรักคลั่งเสน่หา: Chapter 11 - Chapter 20

เมื่อมาถึงโรงแรมของลูกชายคุณอนันต์ก็รีบตรงไปยังห้องพัก ของศศิภัทรเขาเคาะประตูอยู่นานแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ เมื่อพยายามโทรศัพท์หาแต่อีกฝ่ายเหมือนจะปิดเครื่องคุณอนันต์เดินลงมายังล็อบบี้ของโรงแรมเพื่อสอบถามพนักงาน“มีอะไรให้พวกเรารับใช้คะคุณอนันต์” พนักงานทุกคนรู้จักผู้ชายคนนี้ดีเพราะเขาเคยมาพักอยู่หลายครั้ง“ผมอยากขอคีย์การ์ดห้อง 1426 ด้วยครับ”“ห้องนั้นเช็กเอ้าท์ไปแล้วค่ะ” พนักงานตอบหลังจากดูข้อมูลที่หน้าจอ“เป็นไปไม่ได้ ผมนัดเธอไว้” คุณอนันต์มองหน้าพนักงานอย่างขัดใจ“แต่จากข้อมูลเธอออกไปแล้วจริงๆ นะคะ” พนักงานอีกคนยืนยัน“สวัสดีครับคุณอนันต์ ผมเป็นผู้จัดการโรงแรมครับ ผู้หญิงที่คุณถามถึงใช่คุณศศิภัทรหรือเปล่าครับ” ผู้จัดการโรงแรมถามขึ้น“ใช่ครับ คุณรู้จักเธอใช่ไหม”“ครับคุณเจโรมบอกว่าเธอเป็นคนสำคัญ”“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงจะพอตอบผมได้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน” เขาถามอย่างร้อนใจ“เมื่อตอนเที่ยง ผมเห็นเธอทานอาหารอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งจากนั้นพอตอนบ่ายเธอก็ลากกระเป๋าเดินทางออกไปกับผู้ชายคนนั้นครับ”“ผู้ชายเหรอผู้ชายที่ไหน ใช่เพื่อนของเธอหรือเปล่า”“ก็น่าจะใช่นะครับ ผมเห็นว่าเธอกับเขาสนิทกันดี

เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จแล้วศศิภัทรก็กลับมาที่ห้องเดิม หญิงสาวมองกระเป๋าเดินทางของตนเองแล้วเปิดมันออก ก่อนจะหยิบเสื้อยืดและกางเกงยีนขึ้นมาสวมตอนนี้กระเป๋าสะพายของเธออยู่ที่เจโรมและในนั้นมีทั้งเงินสดและโทรศัพท์ แต่ก็ยังโชคดีที่ในกระเป๋ากางเกงยีนของเธอนั้นมีธนบัตรที่ได้รับทอนมาจากร้านสะดวกซื้ออยู่แปดร้อยกว่าบาทหญิงสาวคิดว่าหนีออกไปจากที่นี่ได้ก็จะโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือจากใครสักคนที่เจอแม้จะไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนแต่อย่างน้อยเธอก็ต้องไปจากบ้านหลังนี้ให้ได้ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างที่ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมืด เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังชัดเจนขึ้นท่ามกลางความเงียบหญิงสาวรอจนกระทั่งนาฬิกาบนผนังเป็นเวลาเที่ยงคืน เธอคิดว่าเวลานี้เจโรมคงจะเข้าห้องและหลับไปแล้วศศิภัทรต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้ เกาะนี้คงไม่ได้มีแค่บ้านหลังนี้เพียงหลังเดียว หญิงสาวออกมาจากห้องอย่างเงียบที่สุดเธอเดินผ่านห้องกับแขกและถอนหายใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้เจโรมไม่ได้นั่งอยู่ที่เดิมแล้ว หญิงสาวเดินมายังประตูหน้าบ้านแล้วผลักเบาๆ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าสวยเมื่อประตูเปิดออกแต่ยังไม่ทันก้าวขาออกจากประตูทุกอย่างก็พังไม่เป็นท่า“คิดว่าจะหนีผม

เจโรมเคยนอนกับผู้หญิงบริสุทธิ์มาไม่รู้กี่คนแต่ละคนก็ให้ความรู้สึกต่างกัน สำหรับความรู้สึกที่มีต่อศศิภัทรนั้นมากกว่าคนอื่นที่ผ่านมา แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรตอนนี้เขาก็อยากจะมีความสุขกับเธอให้มากที่สุดเมื่อท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในร่องรักของหญิงสาวจนลึกสุดแล้วเขาหยุดนิ่งพยายามใจเย็นให้มากที่สุดเพื่อให้เธอได้รับความสุขมากที่สุดในครั้งแรก แต่ไม่นานก็ทนต่อแรงตอดรัดของโพรงเนื้ออ่อนนุ่มไม่ได้ชายหนุ่มขยับสะโพกอย่างช้าๆ เนิบนาบกดวนให้ร่องสวาทโอบรัดท่อนเอ็นร้อนรอบทุกทิศทาง“คุณเจโรม...อื้อ”“ซีซี เรียกผมว่าเจโรมได้ไหม เรียกชื่อผมเวลาที่คุณมีความสุข”ชายหนุ่มกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู สะโพกขยับเร็วขึ้น ไม่นานนักความเจ็บปวดของศศิภัทรเริ่มจางหายและความรู้สึกเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ ร่างกายร้อนขึ้นทีละนิด ในทุกจังหวะที่เจโรมกระแทกเข้ามาในตัวเธอก็รู้สึกเสียว ท้องน้อยหญิงสาวหดเกร็ง ลมหายใจหอบกระชั้นมากขึ้นขนอ่อนลุกชูชันร่างกายกำลังสูญเสียการควบคุมสติเหมือนจะหลุดลอยออกจากร่าง“ดีไหมซีซี เสียวหรือเปล่า ชอบแบบนี้ไหม”“เจโรม...ฉัน...อ่า...อื้อ....”หญิงสาวไม่รู้จะตอบคำถามของเขายังไงเพราะความรู้สึกตอนนี้มันอธิบา

กลับจากร้านขายยาเจโรมก็กลับเข้ามาในห้องทำงานและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นสายไม่ได้รับจากบิดาอยู่ในสายเขาจึงรีบโทรกลับไปหาท่านทันที“สวัสดีครับพ่อ ตอนนี้ติดต่อคุณซีซีได้หรือยังครับ”“ยังติดต่อไม่ได้ แล้วแกล่ะได้เรื่องอะไรบ้าง”“พ่อครับผมว่ามันยากที่เธอจะกลับมา ผมให้คนของผมสืบมาแล้ว ตอนนี้คุณซีซีเธอกลับไปคืนดีกับคนรักเก่า”“พ่อไม่อยากจะเชื่อเลยนะผู้หญิงหน้าตาซื่อๆ อ่อนหวานเรียบร้อยอย่างหนูซีซีจะมาโกหกหลอกลวงพ่อได้ยังไง”“พ่อครับผมไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้นระหว่างเธอกับแฟนเกิดอะไรขึ้นแต่ตอนนี้ทั้งสองก็กลับมาคืนดีกันแล้วผมว่าพ่อตัดใจซะเถอะ” เมื่อได้ทีเขาก็รีบบอกในสิ่งที่อยากให้ท่านเปลี่ยนใจ“ไอ้เรื่องตัดใจมันก็ตัดใจได้หรอกนะ แต่พอรู้สึกเสียหน้ามากกว่างานแต่งงานก็กำลังจะเกิดขึ้นอีกไม่กี่วันแล้วพอจะทำยังไงล่ะ ถ้ายกเลิกแล้วแขกที่เชิญไปก็มีแต่ลูกค้าสำคัญทั้งนั้นเลย ถ้ายังไงพ่อก็อยากให้เธอกลับมาเป็นเจ้าสาวก่อน หลังจากนั้นเธอจะเอายังไงต่อเราค่อยคุยกันอีกที”“แต่ระยะเวลาเหลือแค่นี้ผมว่าเราคงตามเธอกลับมาไม่ทันหรอกครับตอนนี้เธอน่าจะเที่ยวอยู่ที่ยุโรปกับผู้ชายคนนั้น”“พ่อจะทำยังไงดีล่ะ ยกเลิกงานแต่งดีไห

หลังจากทานอาหารมื้อเย็นเสร็จแล้วศศิภัทรก็เข้ามายังห้องนอนเพื่ออาบน้ำแต่งตัวจากนั้นก็เปิดกระเป๋าเดินทางก่อนจะหยิบยานอนหลับที่มักจะพกไว้ในกระเป๋าเดินทางออกมาเพราะเธอเป็นคนหลับยากเวลาเปลี่ยนสถานที่ยานี้เป็นยาค่อนข้างแรงและถ้าหากทานร่วมกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ว่าตัวโตแค่ไหนก็จะหลับได้ภายในไม่กี่นาที หญิงสาวลังเลว่าจะใช้ยาทั้งเม็ดเลยหรือเปล่าแต่ก็กลัวว่ามันจะแรงเกินไปจึงหักยาแค่ครึ่งเม็ดวางลงบนกระดาษที่ดึงออกมาจากสมุดโน้ตในกระเป๋าจากนั้นก็พับครึ่งกระดาษก่อนจะใช้เจกันที่อยู่ในห้องบดจนละเอียดแล้วสอดไว้ในกระเป๋ากางเกงขาสั้นเพื่อจะแอบใส่แก้วเครื่องดื่มของเจโรมขณะที่เขาเผลอแผนของศศิภัทรคือทำให้เขานอนหลับแล้วเธอจะขโมยมือถือของเขามาลบคลิปจากนั้นก็จะหนีไปจากที่นี่และไปรอขึ้นเรือในเวลาเช้าซึ่งกว่าเขาจะตื่นเธอก็นั่งเรือออกจากที่นี่ไปแล้วเมื่อคิดแผนออกก็ยิ้มอย่างดีใจก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอนและเห็นว่าตอนนี้เจโรมนั่งดื่มรอเธออยู่บริเวณห้องรับแขก“จะดื่มเหล้าเพียวๆ หรือจะผสมโซดาล่ะ”“ฉันดื่มไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ขอเป็นผสมโซดาก็ได้ ไม่ต้องเข้มมากนะ” ศศิภัทรเคยดื่มอยู่บ้างแต่ถ้าเทียบกับเจโรมก็คงห่างกัน