บทที่ 7

เมื่อได้ยินคำพูดของโรมัน แบลร์ก็หายใจสะดุด เธอรู้อยู่แล้ว เพียงแค่จากประสบการณ์เล็กน้อยที่เธอเคยมีกับเขา... เขาหมายความทุกคำพูด

สายตาของเธอเหลือบไปที่อวัยวะเพศของเขา มันหนา แข็ง และพร้อมใช้งาน

แดนไม่เคยต้องการให้เธอทำเช่นนี้เลย แต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเมื่อลอร่าทำ

เธอได้ยินการโต้เถียงของพวกเขามามากพอที่จะรู้เรื่องนี้แล้ว โรมันจะคาดหวังให้เธอทำได้ดีหรือเปล่า? ถ้าเขาตระหนักว่าเธอไม่เคยทำมาก่อนล่ะ?

โรมันลูบศีรษะเธอเบา ๆ มือของเขาอบอุ่นและแสดงความเป็นเจ้าของ "อมให้ฉันหน่อย ฉันอยากให้ปากที่ฉลาดนั่นทำงาน"

เสียงของเขาต่ำและหนักแน่น ส่งความเย็นวาบไปทั่วร่างของเธอ แบลร์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก หัวใจเต้นแรง กลิ่นของเขา—กลิ่นของผู้ชายที่เข้มข้นและเย้ายวน—โอบล้อมรอบตัวเธอ ทำให้เธอรู้สึกน้ำลายไหล

เขาเอนหลังพิงโซฟาเชสเตอร์ฟิลด์ ลูบไล้ตัวเองอย่างเกียจคร้านขณะมองเธอ อวัยวะเพศของเขาขยับกระตุก ปลายเปียกชุ่มเป็นประกาย เส้นเลือดปูดโปนเต้นเป็นจังหวะใต้ฝ่ามือที่กำแน่น ภาพนั้นทำให้ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่างเธอ แต่เธอก็ยังลังเล

ดวงตาของโรมันมืดลง "อย่าคิด, แบลร์. แค่ทำตามที่ถูกบอก."

ชีพจรของเธอเต้นแรงขึ้น เขาท