All Chapters of คลั่งรักเด็กซื่อ NC20+: Chapter 91 - Chapter 100

“อูยย คุณแดนขา~” ฝันหวานครางเสียงหลงอย่างเสียวซ่านเกินจะบรรยาย มือเรียวของเธอยกขึ้นประคองใบหน้าหล่อเหลาของเขาให้เงยหน้าสบตากัน ก่อนที่ร่างอวบอิ่มขยับโยกขึ้นลงช้าๆ ทว่าหนักหน่วงทุกจังหวะ ทำเอาคนตัวโตทั้งเสียวทั้งใจเต้นแรงในเวลาเดียวกัน“อ่าส์...ความรักที่หนูมีให้ฉันมันรุนแรงใช่ย่อยเลยนะเนี่ย” เขาหยอกล้อเธอเสียงแหบพร่า ก่อนจะเลื่อนมือไปบีบขย้ำก้นขาวอวบของเธออย่างมันเขี้ยว ปล่อยให้คนตัวเล็กแสดงความรักผ่านการขยับโยกร่างกายอย่างเต็มที่“ซี้ดดด คุณแดนอย่าล้อหนูสิคะ...อะ อ๊ะ อ๊าาาาส์”ใบหน้าหวานแดงก่ำอย่างเขินอาย แต่ก็ยังโยกย้ายบนตัวของเขาอย่างหนักจนน้ำเสียวไหลอาบเต็มหน้าขาไม่นานฝันหวานก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวแตกซ่านไปก่อน เขาจึงพลิกร่างอวบอิ่มมานอนหงายบนเตียง แล้วกระแทกลำยักษ์เข้าออกอย่างบ้าคลั่ง เพื่อแสดงให้เห็นว่าความรักที่เขามีให้เธอก็รุนแรงและหนักหน่วงไม่แพ้กันเลย...หนึ่งเดือนต่อมาเสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วจากในครัวทำให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านนอกหลุดยิ้มอ่อนโยนออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เขาหยิบมือถือเครื่องหรูสีดำสนิทออกมาแล้วแอบถ่ายคนตัวเล็กที่กำลังทำขนมอยู่ด้านในอยู่หลายรูป เมียของเขาช่างน่ารักแล้วก

“ฉันขอให้แม่เอาสร้อยที่ใส่ตอนแต่งงานไปสั่งทำใหม่ให้เข้ากับหนู...เป็นไงครับ ถูกใจหนูหรือเปล่า?”เสียงทุ้มเอ่ยถามพลางโน้มตัวลงจูบบริเวณต้นคอขาวผ่องเธออย่างรักใคร่ เมื่อฝันหวานแน่ใจแล้วว่านี่เป็นสร้อยเส้นนี้จริงๆ ก็ถึงกับอึ้งค้างไป ไม่คิดว่าเขาจะนำของที่สำคัญขนาดนี้มาให้เธอ“คะ คุณแดนคะ...นี่มันมีค่ามากเกินไป หนูไม่กล้าใส่หรอกค่ะ”“เพราะมีค่ามากมันถึงเหมาะกับหนูที่สุดไงครับคนดี...ก่อนหน้านี้แม่ของฉันเคยบอกว่าถ้าเจอใครที่อยากใช้ชีวิตด้วยจริงๆ จะให้สร้อยเส้นนี้มาเป็นของหมั้น...” เขาพูดพร้อมกับย่อตัวลงคุกเข่าตรงหน้าคนตัวเล็กแล้วเงยหน้าสบตากับเธอด้วยสายตาอ้อนวอน“เพราะงั้นหนูอย่าปฏิเสธมันเลยนะ”“หนู...”มาถึงตอนนี้ฝันหวานเริ่มรู้สึกเหมือนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วนี่เขากำลัง...“แต่งงานกันนะครับคนดี” แดเนียลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างถึงที่สุด พร้อมกับบีบมือนุ่มนิ่มของเธอไว้อย่างทะนุถนอม“คุณแดน...”“ว่าไงครับ”จุ๊บ...เขาก้มลงจูบหลังมือขาวอมชมพูอย่างแผ่วเบา ก่อนจะพูดประโยคที่คนฟังใจเต้นตึกตัก ใบหน้าหวานก็แดงก่ำอย่างหนักด้วยความเขินอาย“ฉันทั้งรักทั้งหลงหนูขนาดนี้...ถ้าไม่ยอมแต่ง ต่อไปจะไ

“กรี๊ดดดดด!”“ฮืมมม...ตอดแน่นฉิบหาย!”มือหนาเลื่อนไปจับเอวบางคอดกิ่วของเธอเอาไว้ ก่อนจะขยับลำเนื้อใหญ่เข้าออกช้าๆ ให้เธอได้ปรับตัว จากนั้นก็เร่งความเร็วและความแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นปึก! ปึก! ปึก! ปึก!“อะ อ๊ะ อ๊ะ คุณแดน...ซี้ดดด เบาๆ อะ อื้ออ...เบาๆ กว่านี้หน่อยค่ะ”เสียงหวานครางกระเส่าแทบฟังไม่ได้ศัพท์เพราะเขากระแทกเข้ามาแรงมากเกินไป“ก็มันแน่น...อ่าส์ จะให้เบาได้ยังไง” แดเนียลกัดฟันกรอดอย่างเสียวกระสัน เลื่อนมือหนาไปขย้ำเต้าใหญ่แล้วอัดกระหน่ำเข้าไปไม่ยั้งจนหวานสีใสแตกกระเซ็น“มันลึก...อะ อ๊าส์...หนูเจ็บ”“ฮืมมม ถ้าอยากให้เบา...ซี้ดดด แต่หนูต้องเป็นคนขยับเองนะ” เขาพูดเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็ก พลางตอกอัดเข้าไปเน้นๆ จนเธอครางเสียงหลง“อ๊ะ! คุณแดน...ซี้ดดด แต่ว่าหนู...”“ว่าไงครับ...อึ้! อึ้! หนูอยากได้แบบไหน”เสียงทุ้มถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับตอกลำเนื้อยาวใหญ่เกือบเท่าแขนเข้าไปอย่างบ้าคลั่งปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“อ๊าส์ หนูทำเอง...ซี้ดดด หนูทำเองค่ะ” ฝันหวานตัดสินใจได้ในที่สุดไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบที่เขารุนแรงเวลาที่มีอะไรกัน แต่เพราะว่าเธอเพิ่งจะผ่านศึกหนักบน

“อึก! แอว่ะ!”แดเนียลโก่งคออาเจียนตรงอ่างล้างหน้าด้วยสภาพที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก หลายวันมานี้เขาเวียนหัวมากจนแทบทนไม่ไหว สุดท้ายวันนี้จึงพักงานมาอยู่ที่บ้านโดยมีฝันหวานคอยดูแลเขาอยู่ไม่ห่าง“คุณแดนโอเคไหมคะ เราไปหาหมอกันดีไหม”เสียงหวานเอ่ยถามอย่างเป็นกังวลใจ ลูบแผ่นหลังใหญ่ของสามีอย่างอ่อนโยน แววตาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง เพราะนี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วแต่อาการของเขายังไม่ดีขึ้นเลย“ไม่เป็นไรครับที่รัก แค่นี้สบายมาก” เขาฝืนยิ้มให้ภรรยาสาวที่เพิ่งเข้าวิวาห์กันไปเมื่อเดือนก่อน ใบหน้าหล่อเหลาฉายแววอิดโรยและซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ฝันหวานถอนหายใจออกมาน้อยๆ อย่างเหนื่อยใจ พยุงร่างสูงไปที่โซฟาตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่นแล้วต่อสายหาคุณแม่ของเขาทันที[ว่าไงจ๊ะหนูฝัน]“สวัสดีค่ะคุณแม่ เอ่อ...ตอนนี้คุณแดนอาเจียนบ่อยมากเลยค่ะ หนูจะพาไปหาหมอก็ไม่ยอมไป” พอได้โอกาสเธอก็ฟ้องแม่ยายของตัวเองทันที แดเนียลจะห้ามก็ไม่ทัน ได้แต่ส่ายหัวบอกเธอผ่านสีหน้าว่าเขาไม่เป็นอะไรจริงๆ[หืม...ตาแดนอาเจียนเหรอ เป็นอะไรยังไง ไหนเล่ารายละเอียดให้แม่ฟังหน่อยซิ]จากนั้นฝันหวานก็เล่าทุกอย่างให้แม่ของเขาฟังจนหมด พอเธอพูดจบก็ได้ยินเสียงหัวเร

ร่างอวบอิ่มในชุดเดรสคลุมท้องสีขาวค่อยๆ ย่างเท้าเข้ามาในบริษัทใหญ่ยักษ์ท่ามกลางเสียงซุบซิบและสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมาที่เธอ แต่ถึงอย่างนั้น ใบหน้าน่ารักราวกับตุ๊กตาของหญิงสาวก็ยังคงไว้ด้วยรอยยิ้มบางประดับไว้ตลอดเวลา ก่อนจะกวาดสายตาไปปะทะเข้ากับร่างบางของพนักงานหญิงสองคนที่เดินมาทางนี้อย่างพอดิบพอดี“สวัสดีค่ะพี่น้ำขิง สวัสดีค่ะพี่มิน” ฝันหวานฉีกยิ้มกว้าง ยกมือไหว้ทักทายรุ่นพี่ที่เคยทำงานด้วยกันอย่างอารมณ์ดี“ฝันนนน คิดถึงจังเลยยย”“โอ๊ยยย ไม่ต้องไหว้เลย คนกันเองทั้งนั้น”เสียงทั้งสองสาวเอ่ยด้วยความดีใจ ครั้งล่าสุดที่ได้คุยกันก็เป็นตอนงานแต่งสุดอลังการของรุ่นน้องคนสวยกับท่านประธาน หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลย เนื่องจากแดเนียลให้ฝันหวานออกจากงานและอยู่ที่บ้านแทน“ไปๆ ไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่า พี่พักเที่ยงพอดีเลย เดี๋ยวเลี้ยงข้าวอร่อยๆ”“นั่นสิ ไม่ได้เจอกันนานเลย ว่าแต่ตอนนี้ฝันว่างหรือเปล่า”“เอ่อ...พอดีฝันมาหาคุณแดนน่ะค่ะ ตอนนี้คงไม่สะดวก”ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มบางตอบกลับไป และสองสาวก็ไม่ทำให้รุ่นน้องในแผนกเก่าต้องลำบากใจแต่อย่างใด ช่วยกันพยุงร่างอวบอิ่มที่เริ่มมีหน้าท้องนูนออกมาพ